Ή μπορει να θελε να γραψει Maiden… 8)
στούντιο είναι η φωνή του halford απ ότι έχω ακούσει. αλλά όχι επειδή δεν τραγούδαγε καλά στο λάιβ, απλά δεν ακουγόταν καλά (λεν οι φήμες).
Studio ανετότατα για`μενα.
Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος οπαδός των live albums…
Aυτό που γράφεις για τους Purple είναι μεγάλη αλήθεια. Οι purple κουβαλάνε την αισθητική μίας άλλης εποχής στα live τους και ας είναι πλεόν κάπως “προβλέψιμοι” στα set lists.
Tα συμπεράσματα σου που έκανα μπολντ ισχύουν στον χώρο του σημερινού μέταλ ίσως αλλά -ευτυχώς- όχι γενικότερα…8)
Βασικά Mule μάλλον αυτά που λέει ισχύουν για όλους εκτός από αυτούς που ακούς εσύ :lol:
Oute live cd oute studio cd. Otan prokeitai gia kapoio megalo band kanenas producer den mporei na metaferei tin energeia. Live…sketo.
Live!!! Ακουγοντας ενα απο ενα συγκροτημα παιρνεις παρα πολλα στοιχεια απο αυτο… Ειναι κατι σαν μπεστ μονο που ειναι πολυ αμεσο κ σου φερνει την ατμοσφαιρα της συναυλιας… Για να γνωρισεις ενα συγκροτημα ειναι λαιβ μπορει να φτανει… Αλλιως πρεπει να παρεις πολλα stoudio…
:lol:
Σοβαρά τώρα, υπάρχουν μπάντες που τις ακούει πολύς κόσμος από το φόρουμ και παίζουν/έπαιζαν στα live διαφορετικά από το studio:
Πέρα από τους Purple που ανέφερε ο Ellanor, μου έρχονται στο μυαλό αμέσως οι Zeppelin (πόσα threads εκατοντάδων posts υπάρχουν σχετικά με αυτούς; :roll:) και ο Hendrix.
Αmen Bro! 8)
Η σύγκριση είναι λίγο άκυρη λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι το Studio CD περιλαμβάνει καινούργιες συνθέσεις ενώ το Live όχι, οπότε η σύγκριση θα έπρεπε να γίνεται μεταξύ Best Of CD και Live CD που σε αυτές τις περιπτώσεις με τα χίλια Live μιας και Best Of το γράφω και μόνος μου σε μια αντιγραφή βάζοντας αυτά που θεωρώ εγώ τα καλύτερα τους και όχι τα χιτάκια τους. Στο Live επίσης παίρνεις και μια δόση από την ατμόσφαιρα συναυλίας, του κλίματος που επικρατεί στο κοινό(πολλές φορές δεν με απασχολεί καν το τραγούδι αλλά οι ζητωκραυγές στο τέλος) και του πως γράφει ηχητικά η μπάντα στο σανίδι.
Από εκεί και πέρα όσον αφορά σύγκριση Live εκτέλεσης και Studio υπάρχουν συγκροτήματα που έχουν τη δυνατότητα με τον Α ή Β τρόπο να απογειώνουν τα κομμάτια τους σε επίπεδα που δεν είχες καν υπόψιν σου ότι μπορεί να φτάσει το συγκεκριμμένο τραγούδι με μια από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις το πρόσφατο Live των Blue Oyster Cult που πήραν ένα γαμάτο μεν τραγούδι(Then Came the Last Days of May) και το μετέτρεψαν σε ένα έπος που κατάφερε να αντικαταστήσει το πολυαγαπημένο μου Astronomy σε βαθμό που να μη μου λείψει καθόλου. Όταν μια μπάντα είναι τεράστια μπορεί να σε κερδίσει ακόμα και με τις μούφες τις αρκέι να “το έχει” πάνω στη σκηνή. Αυτό δε γίνεται με τα Studio CD. Στις περισσότερες των περιπτώσεων μου αρέσουν περισσότερο οι Studio εκτελέσεις αλλά αυτό μάλλον έχει να κάνει περισσότερο με τη φύση της εκάστοτε μουσικής. Στα σίγουρα ένα Jazz Live πχ έχει τεράστια διαφορά από πολλές και διάφορες πτυχές με ένα Metal Live και ο κάθε οπαδός περιμένει διαφορετικά πράγματα από τους καλλιτέχνες που βλέπει στη σκηνή.
Mπράβο Darth, σε τέτοιες μπάντες αναφέρομαι και εγώ πιό πάνω και οι BOC έιναι σίγουρα τέτοια όπως μας έδειξαν και τον Ιούνιο στον Βύρωνα. 8)
Και μιλάμε πάντα για ροκ μπάντες ακόμα, δεν επεκτείνομαι επίτηδες σε άλλα είδη -όπως η jazz που ανέφερες όπου είναι δεδομένο -λόγω της σημασίας του αυτοσχεδιασμού στο είδος- πως τα πάντα αλλάζουν στο live.
Δεν θα ψηφίσω. Αν όλο το θέμα ήταν τα 70’s, θα έλεγα άνετα live, αφού τα περισσότερα από αυτά ήταν μουσικά μνημεία. Made in Japan, Rainbow on stage, Tokyo Tapes, Live killers, All the world’s a stage και τόσα άλλα. Οι εκτελέσεις ξεφεύγανε από τις studio κατά πολύ, και ίσως-ίσως στα αυτιά μου και στα “μάτια” μου, μου φαίνεται και λίγο πιο συναισθηματικό και ιστορικό.
Κατόπιν, τα συγκροτήματα άρχισαν όλο και περισσότερο να πειράζουν τις ζωντανές τους ηχογραφήσεις στο studio, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν συνέβαινε και πριν. Η μαγεία του live, αρχίζει και χάνεται, ώσπου στις μέρες μας, το live μου κάνει σαν άλλη μία κυκλοφορία στη σειρά, χωρίς να μου αποδεικνύει κάτι ιδιαίτερο για το συγκρότημα. Παρ’όλα αυτά, ότι live με ενδιαφέρει, το τιμώ δεόντως, έτσι κι αλλιώς…
Δύσκολο να απαντήσει καποιος καθώς εξαρτάται κ από το συγκρότημα κάθε φορά. Προσωπικά προτιμώ τα studio cd αλλά υπαρχουν και live bootlegs τα οποία πραγματικά αξίζει να τα ακούσει κάποιος.
Σε πολύ γενικές γραμμές προτιμώ τα studio albums λόγω καλύτερης ποιότητας ήχου. Υπάρχουν όμως live που υπερτερούν των studio! Κλασική περίπτωση η εκτέλεση του Fear of the dark στο Rock in Rio. Οπότε από κει και πέρα είναι ανάλογα του feeling που σου δίνουν…
Στουντιο γιατί στο λαιβ θα σκάω από το κακό μου που δεν ήμουν κι εγώ εκεί…
έτσι και αλλιώς τα live είναι επεξεργασμένα του κερατά, οπότε studio χαλαρά…
Now playing: Anorimoi - Εντόντε γιου κράι ετουνάιτ
via FoxyTunes
Τα Live έχουν ένα καλο, τις περισσότερες φορές, ειναι speed-up i.e. το Phantom Of The Opera, στο Live after death, εε, μη μου πείτε οτι δεν είναι καλύτερο, απο το studio-ακο ???