Μ’άρεσε πολύ το κομμάτι, δεν θα πώ ψέματα.
Απλά δεν τραβάω τα βυζιά μου… ακόμα!
Ούτως ή άλλως ποτέ δεν ακολούθησαν τον safe δρόμο οι Amebix και σταρχίδια μας αν είναι crust ή punk ή οτιδήποτε άλλο.
Θέλω ν ακούσω όλο το δίσκο, μόνο μ’αυτό το κομμάτι δεν μπορώ να καταλάβω πολλά.
Χμ. Και ναι και οχι. Το σκεφτηκα αυτο που ειπες πριν καν το πεις (στο σταυρο που σου κανω πισω απ την οθονη, πατησα τον συνδεσμο ετοιμος να διαβασω ποστ τυπου ‘‘δεν ενθουσιαστηκα’’), επειδη το video παιζει μεγαλο ρολο σε προκληση συναισθηματων κλπ. Απο την αλλη ομως ρε συ ειναι μεγαλη υποθεση οι Amebix να το γυριζουν σε αυτο το ποστοεπικουρoχεβυμεταλ (επειδη κατι σημεια ειναι εντελως χεβυ μεταλ ε) και πιστευω πως αν ειχα στιχους και τετοια μια χαρα την ιδια εντυπωση θα ειχα. Οπως και να χει μπορει ολο το υπολοιπο να καταληγει σα μια τεραστια πατατα (που δεν ειναι και τοσο απιθανο δλδ), απλα προσωπικα χαιρομαι επειδη δε μ αρεσει να βλεπω μπαντες που καποτε ηταν πρωτοποροι να παιζουν σαν ολους αυτους που επηρρεασαν και να μη το καταφερνουν κι ιδιαιτερα καλα. Γι αυτο πεταξα τη λεξη Monotheist, οχι λογω πρωτοποριας αλλα επειδη γουσταρω οταν μια μπαντα νοιωθει να δημιουργησει κατι διαφορετικο και δειχνει να το πετυχαινει.
Να σας πω την αληθεια εγω τους Amebix περισσοτερο τους θεωρω μια heavy metal μπαντα - παρολο που παντα ντρεπομουν να το παραδεχθω. Δηλαδη ακουστε riff εδω περα http://youtu.be/UvhkCCUWZLY
Οκ εχουν και punk μεσα εννοειται, περισσοτερο και πιο ξεκαθαρα απ οτι ειχαν οι venom κι οι hellhammer, απλα στοχευω στο οτι οι μουσικοι εκεινης της γενιας δεν αντιλαμβανονταν ορισμενα πραγματα οπως εμεις σημερα κι ειχαν μια πιο ενιαια αποψη
Κάτα δεύτερον μη σας ψαρώνει γενικά μια ταμπέλα που είχε απλά η μπάντα παλιότερα. Το κομμάτι αυτό δεν είναι crust αλλά δε μας νοιάζει και τόσο γιατί ισχύουν ακριβώς τα παρακάτω (κατά λέξη)
επιπλέον την heavy μεταλιλα την ειχαν όντως και παλιοτερα:wink:
(δηλαδή μην περιμένετε να μπείτε στο crust thread και να ακούσετε τέτοια πράματα:))
Eυελπιστώ με όλη μου τη δύναμη όλος ο δίσκος να είναι έτσι και να μην είναι πατάτα. (Μεταξυ μας δε το κοβω να ειναι πατατα, αλλα who knows. κρατουμε πισινη)
Στο 2.58 φωνητικα ανατριχιαστικα. Οταν μαπινουν τα πληκτρα ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ
Μεχρι και στην μανα μου αρεσε ε…Το ακουγα χθες βραδυ σπιτι και ακουγοταν. Και κανει η μανα μου απο το σαλονι: “Πολυ ωραιο τραγουδι αυτο! Ποιοι το λενε?”. Ε νταξ
H λέξη μονοθέιστ πέρασε κι εμένα από το μυαλό μου με την πρώτη ακρόαση, αλλά καλύτερα ας ακούσουμε όλο το δίσκο και μετά λέμε βαριές κουβέντες.
Τώρα οι Amebix πάντα χεβιμεταλίζανε (κάπου είχα διαβάσει ότι πίσω στα 80ς ουσιαστικά έκαναν το αντίθετο από τις θρας μπάντες -που ανακάτευαν το μέταλ με πανκ ρυθμολογίες- με το να ανακατεύουν το πανκ με μέταλ ρυθμολογίες), το Monolith (έπος) εξάλλου είχε βγει από τη heavy metal records που έβγαζε κυρίως nwobhm δίσκους, και στην τελική το knights of the black sun θα μπορούσε άνετα να είναι το [U]Coming Home[/U] του σήμερα.
Αυτά, ριπίτ ξανά και ξανά μέχρι να έχουμε νεότερα.
Είτε είναι πατάτα το άλμπουμ πάντως, είτε όχι, το κομμάτι Knights Of The Black Sun, θα μείνει για καιρό στη μουσική ιστορία μου. Τέτοιο παπατατρακ με κομμάτι δε το παθαίνω καθόλου συχνά. Μ΄εχει αγγιξει οσο δε παει σε συνδιασμο με καποια πραματα που ζω αυτες τις μερες.
Αυτό και το Βlack Heksen Rise απο ιντεγκριτι μακραν κορυφαια κομματια της φετινης χρονιας. Απλα και λακωνικα
Εμένα πάλι κάτι μου λέει (και ελπίζω δηλαδή) οτι το συγκεκριμένο κομμάτι θα είναι στα “χιτάκια” του δίσκου, απ’τα εύκολα κομμάτια δηλαδή, καταλαβένετε τι εννοώ.
Χωρίς να θέλω να μειώσω το κομμάτι βέβαια.
Περιμένω την μουσική και στιχουργική μαυρίλα των Amebix…
Διάβαζα όλους αυτούς τους διθυράμβους και λέω ‘‘ΟΚ, με περιμένει μεγάλη συγκίνηση’’. Η αλήθεια είναι ότι στις πρώτες νότες ξένισα. Και στα φωνητικά ξένισα ακόμα περισσότερο, λέω ‘‘what the fuck? Γιατί παίζουν έτσι οι Amebix και γιατί κάνει τόσο πάταγο αυτό το πράγμα;’’. [B]Μέχρι το 2:28[/B]. Μετά μπαίνει αυτό το ΕΠΙΚΟ riff και τα ΛΑΜΠΡΑ πλήκτρα (τα οποία οι Amebix τα χρησιμοποιούσαν πολύ έξυπνα και τις πρώτες μέρες), στη συνέχεια ακούμε και τον Baron να τραγουδάει όπως τον είχαμε συνηθίσει και το κομμάτι είναι δοξαστικό μέχρι το τέλος.
Ακολούθησαν 3- 4 ακροάσεις στο καπάκι και οι εντυπώσεις είναι γενικά αυτές: το κομμάτι ΑΠΟΓΕΙΩΝΕΤΑΙ από ένα σημείο και μετά, είναι ακριβώς ότι θα ήθελα να ακούσω από ένα reunion Amebix. Παρ’ όλα αυτά αυτά τα περίεργα στην αρχή δε μ’ αρέσουν και ελπίζω να μην έχει πολλά τέτοια ο δίσκος. Πάντως κρατάω μικρό καλάθι γενικά, δεν ξέρω γιατί, απλά τους Amebix τους έχω κάπως στο μυαλό μου ότι δε θα μπορούσαν να σταθούν στη νέα χιλιετία, ότι ανήκαν σε μία συγκεκριμένη εποχή, η οποία πάει, πέρασε πλέον. Αναμένουμε, βέβαια.
Ερώτηση: το video το έφτιαξε οπαδός ή είναι κάτι το επίσημο;