Megadeth

Γκάμησε

6 Likes

πω ρε φίλε :hushed: :open_mouth:

τέρμα old school ξυραφένιο ριφφ και ήχος .

ωραίο , πολύ ωραίο

5 Likes

Και εμενα μου αρεσε πολυ, και εχω να ασχοληθω μαζι τους αρκετο καιρο… .

1 Like

Αυτό θα πει ότι παίξανε εντελώς old school σύνθεση Mustaine :stuck_out_tongue:

Αστειεύομαι, αλλά οντως μοιάζει πάρα πολύ το συγκεκριμένο ριφ και μετά η αρχή του σόλο, ευτυχώς όχι όλο το κομμάτι

2 Likes

Γλέντα τους Πρόεδρε!!!

1 Like

Ήρθα κι εγώ να πω τι κομματαρα το νέο Megadeth! Ειδικά από εκεί κάπου στο τριλεπτο σπέρνει τρελά.

Δεν ειναι κακο. Ουτε εντυπωσιαστηκα βεβαια.
Σε εναν δισκο με πιο μελωδικες και αργες στιγμες, θα ειναι ακομα καλυτερο φανταζομαι.
Το ρεφρεν μου αρεσει αρκετα αν και ειναι αδυναμο το delivery του τιτλου του τραγουδιου.

2 Likes

Ωραίο αλλά όχι κάτι το εντυπωσιακό. Συμφωνώ απόλυτα.

Το κομμάτι είναι γαμάτο, αλλά η παραγωγή μας θυμίζει γιατί δεν μπορεί να βγει πλέον δίσκος σε αυτή τη μουσική εφάμιλλος με τους κλασικούς. Με ελάχιστες εξαιρέσεις προφανώς.

2 Likes

Σου φάνηκε πολύ καθαρός και γυαλισμένος;

Γενικά την θεωρώ καλή, μοντέρνα παραγωγή. Δεν είναι πλαστική και όλα ακούγονται μπόμπα. Το πρόβλημα είναι, όπως και σχεδόν σε όλες τις σύγχρονες παραγωγές, πως ακούγεται χωρίς προσωπικότητα. Το Rust In Peace από το Peace Sells π.χ, τα καταλαβαίνεις από την πρώτη νότα, πριν μπει η φωνή καν. Αν μου έβαζες να ακούσω το νέο κομμάτι χωρίς φωνή, δεν είμαι σίγουρος πως θα σκεφτόμουν το ίδιο, σίγουρα όχι τόσο γρήγορα. Αν μη τι άλλο, είναι καλή η παραγωγή όμως.

9 Likes

Έχω ακριβώς την ίδια άποψη . Πολύ καλή μοντέρνα παραγωγή η οποία μου αρέσει πάρα πάρα πολύ

Αλλά συμφωνώ , αναφέρεσαι σε εποχές που δεν υπήρχε ψηφιακός εξοπλισμός και οι ηχογραφήσεις γινόντουσαν διαφορετικά

2 Likes

Προσωπικα πιστευω οτι αν εβγαζε η οποιαδηποτε μπαντα τυπου Megadeth νεο δισκο και ακουγοταν σαν τα παλια, το αποτελεσμα θα ηταν επιεικως γελοιο, για να μην πω τραγελαφικο.

Ο ηχος του Peace Sells ειναι γαματος για αυτο που ηταν τοτε.
Ο ηχος του Rust In Peace ειναι γαματος για αυτο που ηταν τοτε.

Χιλιες φορες μοντερνα πεντακαθαρη παραγωγη για οποιονδηποτε νεο δισκο. Οταν οι συνθεσεις ειναι καλες, αναδεικνυονται απο την παραγωγη ακομα περισσοτερο. Αυτο το “χωρις προσωπικοτητα” ειναι πληρως υποκειμενικο νομιζω. Σιγα την προσωπικοτητα που εχουν οι παλιοι δισκοι των Megadeth οσον αφορα τον ηχο. Ειναι ο καλυτερος ηχος που μπορουσαν να εχουν το 1986 ή το 1990, και τον αγαπησαμε γιατι μεγαλωσαμε με αυτους τους δισκους <------- το οποιο ερμηνευουμε ως προσωπικοτητα. Αν μπορουσες να πας πισω στον χρονο και να πεις στον Mustaine το 1990 οτι μπορεις να κανεις καλυτερο τον ηχο στο Rust In Peace, θα το εκανε με καλυτερο ηχο. Και θα τον αγαπουσαμε εξισου τον δισκο, γιατι οι συνθεσεις ειναι φοβερες.

4 Likes

Μιλώντας για τους Megadeth, από το the system has failed (παρόλο που είναι πολύ ωραίος δίσκος, ο τελευταίος πολύ δυνατός δίσκος τους για μενα) και μετά δεν μου αρέσουν οι παραγωγές τους, δεν ξέρω ακριβώς πώς να το περιγράψω αλλά μου ακούγονται κάπως πρόβλεπε και χωρίς χαρακτήρα, περίπου όπως γράφει και ο @martian πιο πάνω. Ίσως και να φταίει η ψηφιακοτητα στα πάντα που φαντάζομαι θα υπάρχει πλέον στα στούντιο, ή το ότι ακούγονται όλα στο 10 και δεν αναπνέουν οι συνθεσεις με λιγότερο τονισμένα πράγματα. Δεν ξέρω από ηχογραφήσεις, τα λέω σαν οπαδός καθαρά.

Αν μιλήσουμε για το peace sells πχ (που δεν τα φάγανε όλα στα ναρκωτικά :smiley: ) έχει έναν εξαιρετικα γλυκό ήχο, βινυλιακο θα έλεγα. Ή το youthanasia που έχει μια πιο μοντέρνα αλλά φανταστική, γυαλισμένη όσο πρέπει παραγωγή. Ή το cryptic, που έχει και αυτό τον δικό του χαρακτηριστικό ήχο.

Το πρόβλημα είναι πιο γενικό φυσικά, ο martian τα λέει πολύ σωστά, αφορά σχεδόν το σύνολο του heavy/power/thrash σήμερα.

4 Likes

ναι, θα συμφωνήσω . Κάθε εποχή με την τεχνοτροπία της

κοιτάς πάντα να κάνεις το καλύτερο που μπορείς τώρα , με αυτά που σου παρέχει το σήμερα ( που είμαστε και στην καλύτερη εποχή όσον αφορά τον ήχο και την τεχνολογία )

2 Likes

Το σύνολο της μουσικής σχεδόν αφορά!

4 Likes

θα συμφωνησω σε ολα στην αποψη σου και με τον @Rebel και με τον @RiderToUtopia.

Ειναι χαρακτηριστικο πλεον στον ηχο,τα τελευταια τουλαχιστον 10-15 χρονια,ιδιαιτερα σε heavy/power/thrash/prog metal καταστασεις.Σε ενα τεραστιο δηλ. ευρος… :crazy_face: και σε πολλες αγαπημενες μπαντες.

Να ξεκαθαρισω και εγω οτι αν ας πουμε εβγαζα αυτη την παραγωγη σε μια δικη μου μπαντα,η σε μια δουλεια που θα ειχα αναλαβει,θα εκανε να μου φυγει το χαμογελο κανα χρονο… :upside_down_face:

Το μεγαλυτερο προβλημα σε αυτο που φτανει στα αυτια μας,μιας και αυτο μετραει,το τελικο αποτελεσμα στον ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ακροατη δηλ,δεν ειναι η digital φαση στον ευρυ της ορο,μιας και ψηφιακες ηχογραφησεις εχουμε αν δεν κανω λαθος απο τα τελη 70’,αλλα οπως εγω το αφουγκραζομαι,ειναι η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ(και πολλακις με τις ευκολιες που προσφερει,πιο οικονομικα,πιο γρηγορα,πιο γυαλισμενα) ψηφιακη επεξεργασια,
μιας και ειναι αλλο πραγμα ηχογραφω αναλογικα και μιξαρω,μαστεραρω ψηφιακα τοσο οσο χρειαζεται να μην ξεφυγω απο το πρωταρχικο ηχητικο πλανο(κουρδισμα,ποιοτητα ντραμς/στησιμο μικροφωνων,ενισχυτες,πεταλια,χωρος ηχογραφησης και η λιστα δεν τελειωνει…)
και τελειως διαφορετικο να ηχογραφησω με τις ιδιες συνθηκες και να του βγαλω τα ματια στην ψηφιακη επεξεργασια,με αποτελεσμα να βγει μια μπομπα παραγωγη,αλλα…ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ,δηλ λες και ηχογραφησα τα παντα ψηφιακα και εκανα την παραγωγη τερμα οσο παει,επισης ψηφιακα.

Να πω οτι υπαρχουν αρκετες παραγωγες τιγκα κομπρεσαρισμενες σφιχτες,χωρις ανασα και ειναι ταμαμ για το ειδος που αρμοαζει στην μπαντα(π.χ. πολλες industrial metal παραγωγες,το πρωτο παραδειγμα που μου ηρθε στο μυαλο)

Στα του κομματιου,σπερνει και να προσθεσω οτι σε κιθαρες,ντραμς,μπασο(και φωνη :slightly_smiling_face:) δεν θα αλλαζα τιποτα.τα ντραμς ειναι μπομπατη bedroom παραγωγη(πλεον στις μερες μας,sad but true…)
αν και πολυ καλυτερα ηχητικα απο το πετσοκομμα στους αγαπημενους μου guardian/helloween των τελευταιων ετων…

Αυτα,πιστευω θα ακουσουμε ενα καλο megadeth δισκο και οπως ανεφερε και ο @QuintomScenario

5 Likes

Μη λετε τετοια. Υπαρχουν μουσικαρες με απιστευτα οργανικη και καθαρη παραγωγη, απλα επεκτεινονται σε αλλα μουσικα μονοπατια κι οχι στον ευρυτερο χωρο του χαρντ ροκ και μεταλ, στον οποιο εχει γινει λιγο αηδια η κατασταση.

Δεν γινεται να βγαζουν οι Manes (ξερω, οχι μανες, και ξερω, οφφ τοπικ) μουσικη με ΑΥΤΟΝ τον ηχο μολις πριν 4 χρονια (ενα απο τα αμετρητα παραδειγματα) και να λεμε οτι το συνολο της μουσικης εχει πεσει στην παγιδα του generic ηχου. Υπαρχουν αμετρητες μπαντες, αν και ομολογουμενως μικροτερου “μεγεθους” που εχουν καταπληκτικο και ιδιαιτερο ηχο.

3 Likes

edit:και αυτο

1 Like