Δεν συνηθίζω να κατηγοριοποιώ τη μουσική. Όταν είπα ότι δεν είναι με καμμία παναγία το καλύτερο album της χρονιάς δεν έβαλα κατηγορία μέσα. Δεν ακούω και πολύ μεταλ πια αλλά αν θέλετε να μετρήσω μόνο τις “μεταλ” κυκλοφορίες τότε να σας πω ότι το Death Magnetic είναι το 5ο καλύτερο για φέτος (κατά τη γνώμη μου πάντα) και συνάμα και το χειρότερο απ’ολα όσα άκουσα !!!
Δεν το εγραψα για να μου απαντησει καποιος,απλα το εγραψα για να δειξω οτι σοκαριστηκα κατα τα δικα μου αυτια και κριτιρια.
Μπορεις να μου αποδειξεις οτι μενω αδικαιολογητα εκπληκτος με την επιλογη του αυτη?
edit:σορυ για το off topic…
φοβερό το νέο μεταλλικα παιδιά, αλλά δεν είναι λίγο αγρίο ?
Πότε θα ξαναγράψουν καμια ερωτική μπαλάντα σαν το nothing else matters ή το Unforgiven Too?
Σε λίγο σε βλέπω να γίνεσαι κι εσύ unforgiven too, σάσα μπάσταρντ.
Ον τοπικ, το άλμπουμ έχει πραγματικά περίεργο ήχο :-s Δεν ξέρω από clipping και τέτοια αλαμπουρνέζικα αλλά μόλις δώσεις λίγη ένταση, ο ήχος ακούγεται άσχημος. Επίσης νομίζω ότι ο Τζέημς ακούγεται χαμηλά; :-s Δεν ξέρω. Fave song: All nightmare long κι ας καταντάει βαρετό σε καποια φάση. ¶κουσα το άλμπουμ 3 φορές ολόκληρο και μπορώ να πω ότι δεν το βαριέμαι καθόλου, αλλά δεν έχει τις κομματάρες που περίμενα/ήλπιζα. 2 γαμάτα κομμάτια και άλλα τόσα απλά αξιοπρεπή. Κρίμα.
ναι, είναι λίγο άγριο είναι αλήθεια…μας είχαν συνηθίσει σε πιο σόφτ πράγματα…γιου νόου…πιο μελιστάλακτα, ιδιαιτερα απο το ξεκίνημα μέχρι το τζαστις φορ ολ. Αγαπησιάρικα σιντι, με τρυφερά ρομαντικά τραγουδια.
Βεβαια ερωτικές μπαλάντες σαν το Ναθινγκ ελς ματερς και το ανφοργκιβεν μη περιμένει κανείς να ξαναβγάλουν…
ααααχ, πάνε οι ερωτικές εποχές των Μεταλλικα…τωρα μονο αγριάδες είναι…σα δε ντρεπονται.
