Ναι έτσι πως το θέτεις έχεις δίκιο. Πάλι βέβαια ως ένα βαθμό θα θεωρούσα και τους Heat μετά τους τελικούς με Dallas ως μια μέτρια ομάδα που ο Lebron την ανέβασε πολλά επίπεδα (προσωπικά πιστεύω χωρίς Lebron τις επόμενες 3 χρονιές με το ζόρι θα πήγαιναν στα play-off). Αλλά σαφώς δεν έχει τον ίδιο αντίκτυπο με τις περιπτώσεις τύπου Robinson που ανέφερες. Το όλο θέμα πηγαίνει στην υπομονή του ίδιου να μείνει σε μια ομάδα για μεγάλο διάστημα και να την κάνει να ξεχωρίσει.
Δεν είναι θέμα υπομονής απλά, θέμα συνολικής προσωπικότητας και χαρακτήρα είναι. Δε φταίει καν ο ίδιος ο Λεμπρόν τόσο γι’ αυτό. 18 χρονών παιδί τον βαφτίσαν βασιλιά του αθλήματος. Κι εδώ που έχει φτάσει με τόση δημοσιότητα και μάρκετινγκ και σκατά όλα αυτά τα χρόνια, μπράβο του για μένα.
Eκτος απο τη μερια για την οποια δεν αποτελει καταλυτη (που συμφωνω), εγω εξακολουθω να εμμενω και στη δικια μου αρχικη αποψη.
Σιγουρα, η 4ετια εγραψε και 2/4 τελικους, αλλα…
…εχουμε μια (εξευτελιστικη) ηττα απο τους Mavs και μια ομαδα που σε βρηκε 2 φορες στους τελικους και ηταν και τις δυο φορες καλυτερη. Κι αν τη γλιτωσες φτηνα την πρωτη, τη δευτερη σου 'κανε πλακα.
Oι μεγαλοι παιχτες που αναφερω εγω, εφεραν τις ομαδες τους στην κορυφη στα ματια ολων, εκτος απο το να παιρνουν τιτλους.
Απο αυτη την αποψη, ο LeBron δεν το εκανε, δεν εγινε αυτος ο καταλυτης και αυτο που λεω δεν ειναι καποιου ειδους “κραξιμο”. Δεν ειναι ντροπη να μη γινεις Kobe ή Duncan. Aπλα, και ισως μονο για την ωρα, δεν καταφερνει αυτη την υπερβαση. Ισως το κανει με την επομενη ομαδα του ή στη συνεχεια του.
Για να το πω και πιο πρακτικα, δεν υπαρχει περιπτωση μια ομαδα του Duncan, του Kobe ή του MJ να παρουσιαζε τετοια εικονα σε τελικους (και, προφανως, δεν εχουμε περιπτωση αντιστοιχη με αυτη των Cavs το 07) σπαζοντας σχεδον καθε αρνητικο ρεκορ.
Ή αν θελουμε να το παμε αντιστροφα, κατι τετοιο μπορουν να κανουν οι Bulls, οι Lakers του 01, οι Spurs του 99 ή του 14, αλλα ΟΧΙ οι Heat της 4ετιας αυτης.
Μια σημείωση:
Ειδικά ο Kobe έχει πάρα πολλές αποτυχίες στο ενεργητικό του, τόσο αγωνιστικά (τελικοί με Pistons το 2004, αποκλεισμός από τους Suns το 2006, τελικοί με Celtics το 2007, αποκλεισμός από τους Mavericks το 2011 και την επόμενη χρονιά από την OKC -και στις δύο περιπτώσεις με πολύ βαριές ήττες) αλλά και προσωπικές (βλ. συμπεριφορά του στις σειρές με τους Suns το 2006/7).
Πέραν αυτού, νομίζω πως το 99% των αθλητών που θα βρισκόντουσαν στη θέση του Lebron δεν θα έμεναν στο Cleveland. Μικρή αγορά, ελάχιστα χρήματα, κακοί συμπαίκτες που ερχόντουσαν ως σωτήρες (βλ. Wallace, Jamison), επαννελημένα κακές επιλογές παικτών (βλ. φετινό draft) και προπονητών. Ίσα ίσα, μάλλον ο ίδιος έπρεπε να την είχε κάνει νωρίτερα και να τους αφήσει να μαζεύουν τη πρώτη επιλογή στο draft για πολλά χρόνια. Το σωστό είναι να μείνει στο Miami και ειδικά στη κατάσταση που βρίσκονται τώρα οι Wade/Bosh, δεν θα υπάρχει αμφιβολία για το ότι η ομάδα αυτή συνδέεται με το όνομα του.
Nαι, ολοι εχουν κακες στιγμες και στην τελικη δε μιλαμε σε προσωπικο επιπεδο, οπου ολοι θα 'πρεπε να βγαζουν το καπελο σε LeBron.
Απλα, το φετινο ηταν κατι παραπανω απο αποτυχια σαν εικονα ομαδας σε τελικους.
Οσο για Kobe (εκτος του οτι δεν εχει νοημα πιασουμε μια-μια τις αποτυχιες, που και θα συμβουν και μιλας με ενα ευρος 10 χρονων που ειχε και μια φυγη Shaq στη μεση), με Celtics τουλαχιστον το 08 εχασε απο μια καλυτερη ομαδα (που χρειαστηκαν ομορφιες για να μην παρει και την επομενη χρονια τον τιτλο).
Για την επιλογή του να φύγει από το Κλίβελαντ, πιθανόν να έχεις δίκιο το θέμα όμως είναι ότι επέλεξε να πάει κάπου όπου θα έπαιρνε πρωτάθλημα όσο πιο σύντομα γινόταν. Ας πήγαινε στο Ορλάντο ή στο Σικάγο ή τέλος πάντων οπουδήποτε όπου θα έπρεπε να μοχθήσει για να κάνει αυτή την ομάδα πρωταθλήτρια. Το Μαϊάμι είχε πάρει το πρωτάθλημα μόλις 4 χρόνια πριν πάει εκεί ο Λεμπρόν και ο βασικός πρωταγωγνιστής αυτού του πρωταθλήματος ήταν εκεί.
Είναι π.χ. σα να πει ο Ντουράντ “δε βλέπω χαϊρι εδώ στην Οκλαχόμα με τον τρελο-Γουέστμπρουκ και τους Σεφολόσηδες, ας πάω στο Λ.Α. να κάνω χωριό με Κόμπε, να μου φέρουν και τον Κέβιν Λαβ να το πάρω επιτέλους το πρωτάθλημα”.
με 2/5 τελικους πλεον, επιτελους θα σταματησουν οι τυφλοι/ψαραδες τις συγκρισεις Λεμπρον με Τζορνταν κλπ
καλος παιχτης αλλα ειναι γλυκια η νεμεσις/αποκαθηλωση μετα την ‘υβρις’ (=γενικη τερμα αλαζονικη συμπεριφορα)
εφαγες το καυλετο απο τον Τιμ και την παρεα του Λεμπρονακο, αραξε τωρα στην class B των superstars στην ιστορια του αθληματος
ps : και αναψε κ μια λαμπαδα στον Ray που σε εσωσε περυσι απο το να μετραγες φετος 1/5 τελικους
Ο Λεμπρον ειναι για το ΝΒΑ οτι η lady gaga για την pop μουσικη - υπερεκτιμημενος και ‘ειδωλο’ για τους ψαραδες (δε μπορω να φανταστω πχ τον chrisP που σκεφτεται πριν πει κατι , να τον θεωρει G.O.A.T.)
Θα μπορουσα να γραψω αρκετα αλλα τα μισα τα εγραψε ο awake.
Επρεπε να τον γλεντησουν ο ενας Γαλλος, ενας Αργεντινος, ενας Αβοριγινος και ενας Ποντιος για να περιορισει την βλακωδης αμετροεπεια του ο Λεβρον. Βεβαια το καυλι που του ειχε ριξει το παντσερ προ 3ετιας ηταν ακομα πιο απολαυστικο γιατι τον κοροϊδευε μεχρι και για τον βηχα.
Σαν να επρεπε να το περασει και αυτο για να δειξει στοιχεια ωριμοτητας και ανωτεροτητας: http://www.sport-fm.gr/article/lempron-mas-edeiksan-pws-prepei-na-paizetai-to-mpasket/771310
Δεν του την ειχα τετοια δηλωση.
Οσο για τους Spurs? Mας τυφλωσαν με ολοκληρωτικο μπασκετ. Το εχω πει πολλακις οτι δεν ειμαι μεγαλος φαν της αμερικανικης καλαθοσφαιρισης και ισως και γι’αυτο μ’αρεσαν παρα πολυ οι Spurs. Ο ορισμος του ομαδικου παιχνιδιου με επιθεσεις δουλεμενες, με υπομονη και την μπαλα να γυρναει και πολυ καλες βοηθειες στην αμυνα. Ουτε επιθεσεις 8 δευτερολεπτων, ουτε σουτ απ’τα μαλλια.
Στο καρφωμα του Μανου “το μπασκετ” Χυνομπιλι στο τελευταιο τελικο κοντεψα να πεσω απο τον καναπε. Οχι οτι ηταν το καλυτερο καρφωμα που εχουμε δει αλλα διαολε, τετοιο μπασιμο και καρφωμα στα δοντια απο τον 37 χρονο με σουλουπι ψαρα ηταν αποθεωση.
Θεουλης Ποποβιτς στην γονδολα του ερωτα.
Πάντως, όποτε μιλάμε για τον Τζόρνταν (σε συγκρίσεις με Λεμπρόν και οποιονδήποτε άλλον) πρέπει πάντα να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, πέραν του ότι ο Air είναι ο καλύτερος όλων, αξεπέραστος κτλ, πως είχε και την τύχη να έχει συμπαίκτη έναν Σκότι Πίπεν. Τέτοιο δίδυμο όπου ο ένας έκανε καλύτερο τον άλλον σε κάθε σεζόν που έπαιζαν μαζί δεν πρόκειται να ξαναδούμε στα μπασκετικά γήπεδα, είμαι πεπεισμένος.
Άρθρο Θέμη Καίσαρη για τον μεγάλο: http://www.contra.gr/Columns/CaesarSalad/tzorntan-o-megaluteros-olwn.2133929.html
Τρομακτικός και ο Σκότι Πίπεν.
Καταρχήν η σύγκριση οποιουδήποτε παίκτη με Μιχαλάκη γίνεται μόνο και μόνο για να ασχολούνται όλο και περισσότεροι με το άθλημα. Ούτε αυτή που την ξεκινάνε δεν το πιστεύουν.
Στα υπόλοιπα θα επαναλάβω κάπως τον εαυτό μου αλλά…
Συμφωνώ πως η επιλογή του Lebron να πάει στο Miami ήταν εκ τους ασφαλούς για να σηκώσει τον τίτλο. Μάλιστα η πρώτη του χρονιά ήταν όντως μια δική του τεράστια αποτυχία να δώσει το κάτι παραπάνω σε μια ομάδα που είχε χτιστεί, κάπως βιαστικά βέβαια, για να σηκώσει κούπα κατευθείαν.
Από εκεί και μετά όμως ο ίδιος έγινε ο ηγέτης που όλοι περίμεναν και την οδήγησε σε 2 τίτλους και ακόμα έναν τελικό. Ούτε ο Wade ούτε ο Bosh μπορούν να λογίζονται ως star στις χρονιές που ακολούθησαν. Δεν ήταν ομάδα πρωταθλήματος οι Heat τα 3 τελευταία χρόνια. O Lebron τους ανέβασε πολλά επίπεδα πάνω και τους έκανε πρωταθλητές. Αυτό είναι για μένα κάτι που τον βάζει (έστω και προσωρινά βέβαια) δίπλα σε Kobe, Duncan και αν θέλετε και την δική μου γνώμη είναι πολύ καλύτερος παίκτης από Kobe (ποτέ δεν ήμουν ο μεγαλύτερος φαν του anyway).
Αυτοί οι Ηeat των τελευταίων ετών (και ειδικά οι φετινοί) ήταν πολύ κατώτεροι σαν ομάδα συνολικά από Lakers, Spurs των τίτλων ακόμα και από τους τελευταίους καλούς Celtics.
Οι επιλογές του Lebron τον αδικούν κάπως. Από αυτόν εξαρτάται τι θα κάνει στην συνέχεια και πως θα τον θυμούνται όλοι. Αν έχει την υπομονή ας κάτσει στο Miami όπου με 2-3 καλές μεταγραφές (δεν είμαι σίγουρος ότι ο Carmelo που φημολογείται χωράει μαζί με Lerbon αν και αυτή η μεταγραφή δεν νομίζω να γίνει με την καμία) να συνεχίσουν την παρουσία τους στους τελικούς.
Επίσης το τρίποντο του Allen με Spurs που τους έσωσε δεν μου λέει κάτι. Και στους τελικούς Bulls - Suns (με την κόντρα Barkley-Jordan) ο μεγάλος Paxson ήταν αυτός που το έσταξε στην εκπνοή και έδωσε τον τίτλο στο Σικάγο (ναι οκ δεν ήταν 7ος αγώνας) και μάλιστα θυμάμαι καλά πως τότε υπήρχε κριτική στον jordan που δεν πήρε αυτός το τελευταία σουτ.
Όλοι περιμένανε να το πάρει αυτός, η μπάλα πέρασε από 4 παίχτες των Bulls στη συγκεκριμένη επίθεση εν ριπή οφθαλμού, κατέληξε στον Paxson που το έσταξε μόνος του.
Στα της επιλογης του LeBron, τοτε επελεξε καθαρα με βαση το που θα παρει πιο ευκολα τιτλους. Πηγε να βρει τον ηδη μια φορα MVP τελικων Wade και τον Bosh που στο Toronto ηταν φοβερος. Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να βλεπουμε με συμπαθεια αυτη την επιλογη “αφου οι αλλο κατεληξαν φουλ μετριοι και τελικα κατεληξε μονος”. Εκανε μια επιλογη ΜΟΝΟ για δικια του διευκολυνση και, τελικα, κατεληξε μονος (και ανταπεξηλθε αριστα). Μπραβο του, αλλα ως εκει. Δεν παιζει να λυπηθω το James, επειδη σε αυτη την επιλογη βρεθηκε να παιζει με 2 πρωην σταρς.
Στα της επομενης αποφασης, εγω τασσομαι λιγο υπερ του Riley στα οσα ειπε σε μια συνεντευξη (μιλησε για αναδιοργανωση αντι ανοικοδομηση και οτι δεν πρεπει να φυγουν με την πρωτη αποτυχια). Ο LeBron βουλωσε στοματα και εδειξε οτι ειναι μεγαλος. Αν θελει να χτισει κατι ή εστω να δειξει (εστω και τωρα) οτι δεν ειναι ο απολυτος καιροσκοπος, πρεπει να μεινει στο Miami.
Ειδικα, τωρα, που απομακρυνεται το σεναριο Cleveland οπου πολλοι θα του 'διναν το ελαφρυντικο οτι επιστρεφει εκει που αναδειχτηκε εχοντας ομαδα και οχι τους απαραδεκτους που ειχε μεχρι το 09.
Κι αυτο, γιατι εκει που ολα εδειχναν οτι οι Cavs παιρνουν στο νο1 τον Embild και κυνηγανε LeBron και ΜΕΤΑ προπονητη, ο Embild παθαινει καταγμα (οποτε μαλλον χαιρεταει το νο1) και οι Cavs μαλλον παιρνουν τον Blatt (τεραστιε David!!!).
Παρα πολυ ωραιο το αρθρο και λεει μεσα μεγαλες αληθειες. Simply The Best δεν προκειται ποτε καποιος να τον ξεπερασει, ειχε τα παντα στον απολυτο βαθμο…
Οσο για τους φετινους Spurs αξιζαν 1000% το πρωταθλημα και το πηραν με χαρακτηριστικη ανεση γιατι ηταν σε ολη την σεζον η πιο σταθερη ομαδα, βασιστηκαν στο συνολο και πολυ απλα επαιξαν το καλυτερο και πιο ολοκληρωμενο μπασκετ φετος. Υποκλινομαι στον [B][SIZE=3]ΤΕΡΑΣΤΙΟ[/SIZE][/B] Tim Duncan και στον προπονηταρα Gregg Popovich. 
το νο1 του ντραφτ, ο Andrew Wiggins ειναι γιος του Mitchell Wiggins!!!
τι αναμνησεις μας ξυπναει, οταν στο σπορτιγκ αναστεναζαν τα διχτακια…
…τι παικτούρα ηταν αυτός ο τύπος…αυτό και ο Ήνγκραμ του Ηρακλή:):!:
O οποίος Μίτσελ Γουίγκινς, όντας τρομερός σκόρερ απ’ το κολλέγιο, ξεκίνησε αρκετά ελπιδοφόρα στους Μπουλς που τον έστειλαν όμως στο Χιούστον μόλις έναν χρόνο μετά για να ανοίξουν χώρο στο “2” για τον Μεγάλο.
Ο Γουίγκινς δε συνέχισε το ίδιο καλά στους Ρόκετς, αν και στα πλεηόφ του '86 όπου το Χιούστον έφτασε μέχρι τον τελικό ανέβασε την απόδοση του. Στα μέσα της επόμενης χρονιάς βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης και έφαγε 2,5 χρόνια αποκλεισμό.
Επέστρεψε στους Χιούστον, σκόραρε 15,5 πόντους το 1989/90 αλλά τελικά δε στέριωσε και μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από Φιλαδέλφεια και κάμποσες ομάδες του CBA κατέληξε Ευρώπη.
Πρώτη του ομάδα στην Ελλάδα ήταν ο ιστορικός Μίλων.
Μεγαλες χρονιες εκανε και στον Σπορτινγκ με παρτενερ τον “παππου” Τονι Κοστνερ.