It takes two to tango. Και η μεν ομάδα έβγαλε τις αρετές της, και η δε ομάδα φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων. Τι να κάνουμε, ήταν αποτυχία για τους Warriors η περσινή χρονιά. Μέλλον μπορεί να έχουν, αλλά μιλάμε για την περσινή χρονιά τώρα.
απλα δεν το βλεπω ως αποτυχια.
πηραν το προηγουμενο τιτλο και εχασαν στο τελευταιο παιχνιδι το περσινο με νεο ρεκορ κανονικης περιοδου.
Τωρα φτιαχνει χαρακτηρα η ομαδα.
Φυσικα και ηταν η μεγαλυτερη αδικια με βαση του τι ομαδες επαιζαν και τι ταβανι ειχαν. Αθλητικη αδικια. Οχι διαιτητικη αδικια. Οι Warriors πληρωσαν παρα πολυ ακριβα την υπεροψια τους, την υπερπροσπαθεια να κανουν 73 νικες στην κανονικη σεζον με αποτελεσμα να μεινουν απο γκαζι, τις παπαριες του Green, και τις συγκυριες στα 3 τελευταια ματς με τραυματισμους και ντεφορμαρισμα παικτων οπως ο μηδενικος και ανυπαρκτος Harrison Barnes, αλλα και μετρια ματς απο Curry/Thompson.
Εσυ εχεις παντα μια συνηθεια να κρινεις ολα τα αθλητικα γεγονοτα ως κλασικος Αμερικανος, απο τους τελικους και μονο. Ο Μεσσι δε σου κανει, η ταδε ομαδα ειναι λουζερ, οι Γουοριορς αποδειχθηκαν λιγοι κ.ο.κ. Ο πρωτος ειναι πρωτος και ο δευτερος τιποτα. Ε εγω δεν το βλεπω ετσι, πως να το κανουμε τωρα. Ο Μεσσι ειναι ΑΝΕΤΑ απο τους 3 κορυφαιους ολων των εποχων (και πιθανοτατα ο κορυφαιος, θα το δουμε σε πολλα χρονια απο τωρα) ειτε παρει Μουντιαλ ειτε οχι. Οι περσινοι Γουοριορς ειναι ΑΝΕΤΑ απο τις καλυτερες ομαδες ολων των εποχων, κι ας εχασαν απο τον υπερεκτιμημενο. Το εδειξαν σε περιπου 100 ματς. Γι’αυτο και λεω οτι ηταν αδικια. Μπορεις να διαφωνεις αμα θελεις, τι να σου πω.
Ολα τα παραπανω χωρις καμια αναφορα στον αυτοανακηρυχθεντα τεχνητο βασιλια ε. Αυτος εκανε οτι καλυτερο μπορουσε για να βοηθησει την ομαδα του, και με καθαρο, και με βρωμικο τροπο. Και καλα εκανε. Αφου του το εδωσαν στα χερια, το πηρε το πρωταθλημα, δε θα ελεγε και οχι.
Εγώ δεν βλέπω ιδιαίτερα nba. Σίγουρα θα υπήρξαν αδικίες ανά τα χρόνια… Αυτή που θυμάμαι έντονα ήταν ο 6ος τελικός περιφέρειας Σακραμεντο με Λεηκερς .
Το περσινό δεν χαρακτηρίζεται αδικία
Το ίδιο πράγμα λέμε λοιπόν. Στοιχειωδώς σοβαροί να ήταν στα 3 τελευταία ματς της σαιζόν, θα έπαιρναν τον τίτλο. Τα σκάτωσαν ακριβώς τότε που δεν έπρεπε. Αυτό στα μάτια μου τους κάνει κατώτερους των περιστάσεων και κατώτερους των προσδοκιών που οι ίδιοι δημιούργησαν. Τι να κάνουμε, υπάρχουν παιχνίδια do or die που πρέπει να τα κερδίσεις. Που μετράνε περισσότερο από τα υπόλοιπα 100. Ε, πέρσι οι Warriors δεν το έκαναν, έχασαν 3 ματς μπολ. Αυτό είναι ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Ναι, έκαναν ρεκόρ στην κανονική σαιζόν, έκαναν το ένα, έκαναν το άλλο. Στην ούγια όμως γράφει: έχασαν τον τίτλο από 3-1 υπέρ τους, με δύο ματς στην έδρα τους. Αν δεν τους τον πήρε το Cleveland αλλά τον έχασαν μόνοι τους, ακόμα χειρότερα.
Για τον Μέσσι, επειδή τον ανέφερες: είναι ο καλύτερος παίχτης της εποχής μας και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Δε λέω “στους 3” και “στους 5”, δε με νοιάζει στους πόσους είναι. Το παιδί είναι απόλαυση να το βλέπεις να παίζει. Με την Εθνική του ομάδα δεν έχει την ίδια επιτυχία όπως με τον σύλλογό του, παρ’ όλο που έχει όλες τις προϋποθέσεις για να έχει επιτυχία. Αυτό στον συγκεκριμένο τομέα τον κάνει να μη δικαιώνει τις προσδοκίες, αλλά, από την άλλη, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αφαιρέσει τίποτα από τον μύθο που έχει ήδη χτίσει: απλώς δεν μπορεί να του προσθέσει ακόμα παραπάνω.
Για την πρωτη παραγραφο: Δεν εξετασα ποτε το αν ηταν αποτυχια ή οχι. Προφανως και ηταν αποτυχια για το ταβανι που ειχαν θεσει οι ιδιοι. Παραμενουν η καλυτερη ομαδα της περσινης χρονιας. Τωρα αυτα τα περι “do or die” ειναι παραμυθακια που σου εχουν πιπιλησει ολοι οι αθλητικοι δημοσιογραφοι, αλλα σε ρεαλιστικα πλαισια, οταν παιζεις σε τοσο υψηλο επιπεδο και χανεις τον Bogut για 3 ματς, τον Green για το σημαντικοτερο ματς των τελικων, και εχεις τον Curry τραυματια, ακουγονται λιγο αστεια τα “do or die”. Μιλαμε για επαγγελματιες παικτες που εχουν ριξει 30000 σουτ στην καριερα τους, δεν προκειται να χασουν εναν αγωνα επειδη “κοτεψαν” ή αλλες τετοιες παπαριες. Απλα δεν τους βγηκε τιποτα, ειχαν προβληματα, η αντιπαλη ομαδα δεν ειχε τιποτα να χασει και λυσσαξε, και επαιζαν απεναντι στον Λεμπρον που παραμενει ενας απο τους 5 καλυτερους παικτες του ΝΒΑ, ασχετα αμα την εχει δει ο Μεσσιας.
Για τη δευτερη παραγραφο… Σιγα μην ειχε ολες τις προυποθεσεις 
1 Like
Για μένα και το μπάσκετ που μου αρέσει να βλέπω, οι Warriors πέρσι ήταν μια ομάδα τσίρκο (λόγω τρόπου παιχνιδιού τους) που συναγωνίζονταν ομάδες είτε κατώτερές τους (και οι ίδιοι προφανώς είναι μέσα στις καλύτερες του ΝΒΑ) είτε αδιάφορες (λόγω κανονικής περιόδου) .
Δεν εξετάζω αν είχαν τραυματισμούς ή αν είχαν προβλήματα εσωτερικά, αυτά δεν αφορούν τους άλλους όπως δεν αφορούν τους Warriors τί προβλήματα έχουν οι άλλοι όταν κατεβαίνουν να παίξουν μαζί τους.
Το μπάσκετ που παίζουν αντιμετωπίζεται το λιγότερο με έναν τρόπο και το απέδειξαν οι Cavs πέρσι.
Επίσης για τα εσωτερικά προβλήματα της ομάδας με τον κ. Green, όποιος ενδιαφέρεται ας διαβάσει το παρακάτω ωραίο άρθρο:
Ειτε το εξεταζεις εσυ ή οχι, ειναι μια παραμετρος που παιζει εναν πολυ σημαντικο ρολο στην εξελιξη ενος αγωνα, ποσο μαλλον μιας σειρας αγωνων, και ειδικα στο μπασκετ που εχει μεσα 5 παικτες κι οχι 11 ή 20. Απο κει και περα, ανεξαρτητα απο προτιμησεις και συμπαθειες, οταν καποιος βλεπει τελικους, θελει να βλεπει και τις δυο ομαδες πληρεις για ολους τους αγωνες. Και ετσι βγαινει ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, για να τον παραδεχτει και ο Παντελης.
Οι ιδιοι αλλωστε που λενε “ας μην εκανε παπαρια ο Γκρην” και “δε φταινε οι Καβς που ηταν τραυματιας ο Καρι και ο Μπογκουτ” ειναι οι ιδιοι που ελεγαν το 2015 “ναι σιγα μωρε με τους Γουοριορς, κερδισανε τους μισους Καβς που δεν ειχαν Ιρβινγκ και Λαβ”.
1 Like
Δηλαδή για σένα δεν αποτελεί το καλύτερο τεκμήριο, για την χρονική στιγμή που διεξαγόταν, μια σειρά 5 αγώνων μεταξύ 2 ομάδων, για το ποια ομάδα είναι η καλύτερη; Δε μιλάμε για μια νοκ-άουτ διοργάνωση όπου όλα μπορούν να συμβούν ούτε για ένα ψιλό-αδιάφορο (από πλευράς ουσίας) μαραθώνιο 81 αγώνων.
Οι Cavs ήταν καλύτεροι πέρσι εκείνη τη στιγμή. Δεν βάζω καν μέσα υποθέσεις γιατί δεν έχει νόημα. Στην ενδεχόμενη υπόθεσή σου ότι “ίσως πλήρεις να μην έχαναν” θα σου ανταπαντήσω ότι το μπάσκετ είναι και στρατηγική του οργανισμού πίσω από τους 5 που παίζουν στο παρκέ και οι Cavs ήταν προνοητικοί ώστε να μην τα δώσουν όλα όταν δεν έπρεπε (γιατί αλλιώς ποιος μου έλεγε ότι και οι ίδιοι δε θα έκαναν ρεκόρ καλύτερης κανονικής περιόδου).
Παρόμοιες υποθέσεις μου θυμίζουν, σε πρόσφατα παραδείγματα, τους ΠΑΟΚτζήδες που λένε “ήμασταν καλύτεροι από τον γαύρο αλλά δυστυχώς δεν βάλαμε το γκολ οπότε άδικο το αποτέλεσμα”. Εεεεχμ Helloοο? Το δίκαιο είναι όποιος βάλει το/τα γκολ να νικήσει.
Συμπερασματικά: Καλύτερος είναι όποιος νικάει τον άλλον (χωρίς διαιτητική επιρροή προφανώς) στο format που έχει συμφωνηθεί από όλες τις ομάδες στην αρχή της χρονιάς. Πόσο μάλλον όταν η σειρά που κρίνει τον “καλύτερο” διεξάγεται σε 5 αγώνες.
BTW εγώ Spurs είμαι και δεν έγινε πρόσφατα αλλά τους ακολουθώ 20 χρόνια.
7 αγωνες. Και αυτο που λες δεν ειναι ο καλυτερος. Ειναι ο πρωταθλητης. Δεν βγαινει παντα πρωταθλητης ο καλυτερος. Αλλιως θα το εδιναν το τροπαιο καπου στη μεση της χρονιας με ψηφοφορια.
Δε συμφωνώ αλλά δε θα σχολιάσω περαιτέρω γιατί δεν έχει και νόημα. Με την ίδια λογική οι Cavs έριξαν 30άρα στο 2-1 κτλ κτλ. Όταν το παιχνίδι είναι χαμένο το παρατάς γιατί θες να μην χαλάσεις δυνάμεις.
Θα ήθελα ένας τρίτος να σχολιάσει τις απόψεις μας γιατί και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τη δικιά σου. Δηλαδή, έστω ότι το έχανε το σουτ αυτό ο Irving. Και έπαιρναν πρωτάθλημα οι GS. Τότε θα ήταν αυτοί καλύτεροι; Μα γιατί; Το ίδιο δεν άξιζε να ειπωθεί και για τους CC; Και κάτι ακόμα, πιο βασικό:
Δεν πρέπει να κάνουμε focus στο τελευταίο σουτ. Το τελευταίο σουτ ήταν αυτό που έκρινε το πρωτάθλημα επειδή μέχρι εκείνο το σημείο είχαν μπει τόοοσα και τόσα σουτ. Το άθροισμα λοιπόν όλων των σουτ συν το σουτ που το έκρινε, δικαιολογούν ότι δίκαια το πήραν οι Cavs. Έτσι είναι το παιχνίδι με τους κανόνες του, τι να κάνουμε τώρα; Επίσης πουθενά δεν είπα ότι οι CC ήταν αδιαμφισβήτητα καλύτεροι. Είπα ότι ήταν δίκαια νικητές. Επίσης είπα ότι ο καλύτερος είναι αυτός που νικάει, αν εκεί έγινε η παρεξήγηση.
Υπόθεση, δε θα το μάθουμε ποτέ. Τέτοιου είδους επιχειρήματα, καλώς ή κακώς δε στέκουν σε συζήτηση όπου προσπαθούμε και οι 2 να φτάσουμε σε αξιωματικές αλήθειες ή αντικειμενικά γεγονότα.
Όσον αφορά τον παράγοντα τύχη, προφανώς αυτός δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν.
Συμφωνώ μερικώς. Όντως είναι ο πρωταθλητής, όχι ο καλύτερος. Όντως κάποιες φορές ο καλύτερος δεν παίρνει το πρωτάθλημα. Σου υπενθυμίζω όμως ότι η αφορμή για την κουβέντα ήταν:
Και εκεί θέλω να σταθώ εγώ. Δεν ήταν αδικία. Δικαιότατα πήραν το πρωτάθλημα οι Cavs. Τους νίκησαν καθαρά (χωρίς διαιτητικές αδικίες όπως κι εσύ παραδέχεσαι) στη σειρά των αγώνων που κρίνουν τον πρωταθλητή (όπως ήξεραν και οι GS εξ’ αρχής).
Άρα, αν θέσουμε στην άκρη την υποκειμενικότητα του καθενός, μπορείς να μου εξηγήσεις ξανά για ποιο λόγο ήταν αθλητική αδικία (όπως λες) να πάρουν το πρωτάθλημα οι Cavs? Πως αδικήθηκαν οι Warriors;
ΥΓ: Ο αθλητισμός έχει και τους τραυματισμούς μέσα. Αλλιώς αν δεν ήταν ποτέ κανένας τραυματίας κτλ κτλ, θα ξαναπέσουμε στη λούμπα των υποθέσεων.
ενταξει ο Steph Curry ειναι πολυ καλος σουτερ αλλα δεν γινεται να εχει ρεντα συνεχεια!!
Καποια στιγμη ειναι λογικο να σταματησει να εχει τοσο ευστοχια σε καποια ματς.
Παντως ως τωρα σε οσα ματς εχω δει ,δεν κερδιζει παντα το φαβορι και μαρεσει που βλεπω ωραια παιχνιδια.
Αντε ελπιζω στους Bulls με τις μεγαλες αλλαγες που εκανε ,να προσπαθησει να κανει πιο καλη σεζον απο περυσι.
Μεγαλύτερη είδηση από το ρεκόρ των τρίποντων του curry, είναι η κατάσταση και η αγωνιστική συμπεριφορά των lakers.
Μετα απο 7 αγώνες, εχει βγει ενα άτυπο μότο στο τέλος των παιγνιδιών τους που λέει “the fun continues”.
Και είναι πραγματικά έτσι καθώς στα χαρτιά μιλούσαμε για μια ομάδα που θα πάσχιζε να κάνει ακόμη και το περσινό αρνητικό ρεκόρ νικών, αλλά στο γήπεδο εχει καταφέρει πραγματικά να σε διασκεδάσει και να φερει και 4 νικες στα 7 παιγνίδια απέναντι σε ροκετσ στην πρεμιερα, (στους αήττητους μέχρι τότε)χοκς εκτός, την μεγάλη νίκη με τους γουοριος, και την τελευταία σχεδόν στον αυτόματο πιλότο νίκη απέναντι στους εντελώς άπειρους(περισσότερο και απο τους lakers) σανς.
Μπορεί 4 νίκες, και γενικά κάποιες νίκες στην αρχή της χρονιάς να μην λένε τίποτα, αλλά στην περίπτωση των lakers λένε πολλά με το πως έχουν έρθει αυτές, και κοιτώντας τα…χαρτιά που λέγαμε πριν, βλέπεις οτι έχουν γίνει απο μια ομαδα που η εμπειρία δείχνει να λείπει ή να πρόκειται για χρυσή μετριότητα στα πρόσωπα των world peace, Movgov, του νικ γιανκ , και των lou williams και Luol Deng.
Δηλαδη ενος παλαιμαχου που εχει αγωνιστεί απλα κάποια λεπτά και περισσότερο ειναι εμψυχωτής σε παγκο/αποδυτήρια
Του γιανκ που ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ.
Του ρωσσου που δεν είναι παίχτης πρώτου επίπεδου
Του lou που εχει χρόνια που παίζει αλλά μονό πρόσφατα έχει δείξει οτι μπορεί να ειναι κάπως σταθερός και να προσφέρει
Και του deng που ακόμη προσφέρει πολύ λίγα παρότι ξεκινάει βασικός.
Και όμως όταν έχει την μπάλα στα χέρια ο D’Angelo Russell που στην δεύτερη σεζόν του δείχνει τρομερή ωριμότητα και το μονο που απομένει είναι να κοντρολάρει το πόσες προσπάθειες θα πάρει στο σουτ,
όταν ο μεγάλωσα_μέσα_σε_μια_χρονιά Julius Randle επιτίθεται τοσο τρομερά στην ρακέτα απέναντι σε οποιοδήποτε αντίπαλο,
οταν ο Jordan Clarkson βοηθάει στο σκοράρισμα τόσο αθόρυβα,
οταν ο Larry Nance Jr. που υποτίθεται ηταν το αστείο του nba έχει εξελιχθεί σε πρώτη βοήθεια απο τον πάγκο και δίνει απίστευτη ώθηση στους πάντες όταν μπαίνει, (TO ΚΑΡΦΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΥΟΡΙΟΡΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ David West’ , ΕΠΙΚ ΛΕΜΕ),
όταν τα λεπτά του Tarik Black είναι τόσο ποιοτικά και τόσο ουσιαστικά(τα ριμπάουντ στα λεπτά του τα λένε όλα),
κάνουν τα ερωτηματικά να παίζουν τόσο μα τόσο καλύτερα.
Ο γιανγκ παίζει άμυνα(!!), θυσιάζει το κορμί του στα ντραιβ των αντιπάλων(!!), πασάρει(!!!) και παραμένει ο τρελος σουτερ ψυχολογίας που ειναι χάρις στους απο πάνω.
Ο λου σκοράρει με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ τύπου σουτ και όποτε θέλει , και εχει αποδεχθεί εναν ρολο ανεπίσημου ηγέτη, άσχετα με το αν ξεκινάει ή οχι,
και γενικά όλοι μαζι μοιάζουν να έχουν μια τρομερή χημεία .
Το ερωτηματικό είναι ο καλντερον που γύρισε απο τραυματισμό και μάλλον τον λες αρνητικό, και τον deng που χρειάζεται τοσο μα τοσο , αλλά εχει φανεί μονο στο παιγνίδι με τους γοριοορσ οταν σε συνεχόμενες επιθέσεις δημιουργούσε για τους συμπαίχτες του και καπως στο παιγνιδι με γιουτα.
Ακομη και στις ήττες φάνηκαν πράγματα που είναι ενθαρρυντικά.
με θαντερ που ήρθε απο τον τρομερό γουεστμπρουκ και την κακή αμυνα στο καλάθι, δεν τα παράτησαν,
με γιουτα όπου επεστρεψαν και για μια κακη επιλογη στην επιθεση χαθηκε,
και με πεισερς οπου δεν κατάφεραν στο τελος να σταματήσουν τα 5 συνεχόμενα καλάθια του πολ τζορτζ , και όπου χάθηκε 11 φορές στο 4 δωδεκαλεπτο η ευκαιρία να πάρουν το προβάδισμα(!!) εδειξαν μια ψυχροτητα για το αν ειναι πισω και ποσο. συνεχισαν μεχρι(σχεδον)να τα καταφερουν.
Πατατακια σήμερα και βλέπουμε το παιγνίδι με μαβερικς όπου θα λείπει ο νανς που χτύπησε στο κεφάλι και ο ρομπινσον δεν ειναι αξιος να παρει την θεση του οποτε περισσοτερος μπλακ.
Όντως εντυπωσιακοί οι Lakers. Ακόμα πιο εντυπωσιακός ο Barnes στους Mavs ωστόσο που μάλλον δεν ταίριαζε στους Warriors με τους 2 παλαβούς στην περιφέρεια.
Τώρα για το Cavs-Warriors διαβάζω μερικά πολύ παράξενα πράγματα από QuintomScenario. Το μπάσκετ προσωπικά μου αρέσει επειδή δεν είναι άδικο άθλημα. Όποιος παίζει καλύτερα στο παρκέ κερδίζει. Δεν είναι ποδόσφαιρο να βγάλεις μια φάση και να πάρεις ματς. Και σε μια σειρά 7 αγώνων δεν έχεις καμιά δικαιολογία. Γιατί αν αρχίσουμε τα σενάρια με τους τραυματισμούς τότε οι Cavs υποθετικά μπορούσαν να έχουν το 2/2 απέναντι τους όταν στην πρώτη συνάντηση έπαιξαν χωρίς Love και Irving και κατάφεραν να σταθούν αξιοπρεπώς.
Επίσης ο Lebron ποτέ δεν πρόκειται να μείνει ως υπερτιμημένος παίκτης στην ιστορία τους αθλήματος.
Τοπ 2 στην ιστορια του αθληματος ο Λεμπρον.
Τα σχόλια του Ιουνίου σε αυτό το τόπικ είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει σε αυτό το φόρουμ
Ίσως στο τοπ-10.
Μάλλον ναι.
20;;;
1 Like
Σοβαρα τωρα ειναι θλιβερο να νομιζει κανεις πως ο Λεμπρον δεν ειναι καλυτερος απο τον Μπερντ