Nba

Τα κανει και στα playoffs αυτα ο Καρι. Μπορει να μην βαζει 51 ποντους, αλλα ειναι κι εκει εξωφρενικος. Αυτο με τα φαουλ δεν το δεχομαι, αν αρχιζουν να κανουν φαουλ απο την πρωτη περιοδο στο ΝΒΑ για να σταματησει ο χρονος, τοτε θα καταντησει σαν το ευρωπαικο, ακα προσωπικα θα σταματησω να το βλεπω. Ευρωπαικο μπασκετ απλα δε μπορω να δω, μου φαινεται ενα απο τα πιο ασχημα αθληματα για να δει κανεις.

Το θεμα στο βιντεο δεν ειναι τα νουμερα του Καρι, αλλα τα σουτ τα οποια βαζει. Καποια απο αυτα ειναι με 2-3 αμυντικους γυρω του και ακριβως διπλα του. Σε καποια αλλα σηκωνεται να σουταρει μεσα σε λιγοτερο απο μισο δευτερολεπτο, οποτε εκει δεν υπαρχει καμια αποτελεσματικη αμυνα. Γενικα το παλικαρι το εχει παει ενα επιπεδο πιο περα το σουτ, και εχει αλλαξει ολο το ΝΒΑ εδω και 5 χρονια. Οχι μονο γιατι εχει αναγκασει ολο το ΝΒΑ να προσαρμοσει αμυνες ωστε να πρεπει να τον μαρκαρουν πλεον στα 10 μετρα απο το καλαθι, αλλα γιατι εχει εμπνευσει κι αλλους παικτες να σουταρουν απο τοσο μακρια, με μεγαλη αποτελεσματικοτητα.

ΥΓ1. Ο Καρι θα επρεπε να εχει 2 MVP τελικων, αλλα το 2015 το story Iguodala αμυνα σε LeFlop πουλησε πιο πολυ, ενω το 2018 εκανε ενα κακο παιχνιδι που δεν του εμπαινε κανενα σουτ για 3 περιοδους, και ετσι το εδωσαν στον Durant που ειχε πιο σταθερα νουμερα, ομως ο Curry ηταν για 4 ματς αυτος που διαμορφωσε τις νικες των Warriors επι του LeBroom.

ΥΓ2. Οποιος ευρωπαικος παικτης θελει να δοκιμασει την τυχη του και να αναδειχθει σε ενα πρωταθλημα που λες οτι εχει μικροτερο βαθμο δυσκολιας ωστε να πετυχει αυτα τα τρελα νουμερα, μπορει παντοτε να το κανει. Παρα πολλοι το δοκιμαζουν ολη την ωρα και δεν ειναι πολλοι αυτοι που το πετυχαινουν, και υπαρχει λογος για αυτο. Δεν καταλαβαινω πως λεει ο κοσμος οτι δεν παιζουν αμυνες στο ΝΒΑ προσωπικα, στο οποιο υπαρχουν πολυ περισσοτερες επαφες που δε δινονται φαουλ με το παραμικρο.

Βασικά το ΝΒΑ είναι ένα πρωτάθλημα 82 αγώνων στο οποίο οι σταρ -και όχι μόνο- ουσιαστικά δεν κάνουν προετοιμασία. Το πρώτο μισό της σεζόν (μέχρι το All Star) έχει και αυτό το ρόλο.

1 Like

Σου είπα ότι δεν αμφισβητώ την ικανότητα του Κάρι. Σωστό αυτό που λες για το ότι αλλάζει το παιχνίδι.

Προσωπικά προτιμώ το παιχνίδι που συνδυάζει σόου, σκοπιμότητα, στρατηγική και πάθος. Πχ τα πλέι οφς ΝΒΑ ή τους τελικούς. Η RS μοιάζει με φιλικά προετοιμασίας και αυτό που λέω είναι ότι οι υπερπαίκτες των ομάδων, κάνουν πλάκα.

Τα νούμερα αυτά δε θα τα έγραφαν στην Ευρώπη, για να σου αντιστρέψω το επιχείρημα. Για το 2ο ΥΓ σου, οι περισσότεροι παίκτες που έρχονται από Ευρώπη σκόραραν κατά ΜΟ 10-15π με 5-7 ασίστς το πολύ. Βασικά στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, την Ευρωλίγκα, ο κορυφαίος περσινός σκόρερ νομίζω ήταν ο Σβεντ με 2ο τον Ντόνσιτς με πάνω κάτω 19π ΜΟ. Πρώτος στις ασίστς ο Καλάθης με ρεκόρ 8α ΜΟ (καλύτερο ρεκόρ Ευρώπης έβερ).

Ο Ντόνστις λοιπόν που ήρθε ΝΒΑ, έχει σε 4 αγώνες ΜΟ 19 πόντους. Είναι καλό παράδειγμα γιατί συνδυάζει την μπασκετική “προσαρμοστικότητα” της Ευρώπης με καλή μπασκετική ηλικία και εύπλαστο κορμί γιατί είναι 19 χρονών και μπορεί να σταθεί στο ΝΒΑ. Τώρα να έρθει ο 29χρονος Τεόντοσιτς που παίζει 12 χρόνια Ευρώπη, ε είναι δύσκολο να αλλάξει το physical game του όπως αντίστοιχα ήταν δύσκολο για κάποιον Αμερικάνό που έπαιζε χρόνια στο ΝΒΑ ως ρολίστας (γιατί μόνο τέτοιοι έρχονται πλέον από απέναντι μετά τις νέες μισθολογικές συμφωνίες) να γίνει σταρ και να βάζει 25άρες σε μια καλή ομάδα της Ευρωλίγκας.

2 Likes

Ε οκ στην πρωτη παραγραφο σου διαφωνουμε, δε θεωρω για κανεναν λογο οτι η κανονικη σεζον μοιαζει συνολικα με φιλικα προετοιμασιας. Ισως μερικα ματς μεσα στην κανονικη σεζον, και ειδικα οταν εχεις μια ομαδα που ειναι πολλα επιπεδα καλυτερη απο καποια αλλη, αλλα σε ματς οπως Spurs-Lakers, Toronto-Boston, Lakers-Houston, Warriors-Denver, Pistons-Sixers και πολλα αλλα που εχουν ηδη παιχτει, βλεπεις παρατασεις, συστηματα, σκληρες αμυνες, παθος, και κορμια να πεφτουν σε καθε φαση. Η regular season του ΝΒΑ δεν ειναι μονο τα Golden State - Wizards και τα Toronto - Knicks.

Προφανως δε θα εγραφαν τα ιδια νουμερα στην Ευρωπη, γιατι πρωτον μιλαμε για μεγαλυτερους αγωνες κατα 8 λεπτα, δευτερον το playstyle στην Ευρωπη οπως ηδη ανεφερες αποσκοπει στο να μην αφησεις την ομαδα να σκοραρει πολυ περισσοτερο απο το να σκοραρεις εσυ (ακα φαουλ σε πανω απο το 50% των επιθεσεων), και γιατι υπαρχουν λιγοτεροι χωροι, κατι που απαγορευεται στο ΝΒΑ (αμυνα ζωνης). Παρολα αυτα, ο Καρι, ο Γκιανις, ο ΛεΜπρικ, ο Λεναρντ, και ο καθε σουπερσταρ του ΝΒΑ, θα ξεχωριζε σαν την μυγα μεσα στο γαλα στην Ευρωπη αν ερχοταν στο prime του. Υπαρχει λογος που οσοι αστερες του ΝΒΑ εχουν παει Ευρωπη, το εχουν κανει μετα τα 35 τους (και παλι λαμπουν, οπως ο Wilkins για παραδειγμα). Μπορει να μην εκαναν 30-9-12, αλλα θα εκαναν ενα 25-8-8 σε καθημερινη βαση.

Ο ρολιστας του ΝΒΑ προφανως και οταν παει Ευρωπη δε θα ειναι σουπερσταρ. Τα νουμερα των διαφορων Αντετονκουνμπο δεν ειναι πλασματικα, αλλιως θα τα εκανε ο καθενας. Καθε παικτης του ΝΒΑ που κανει τετοια νουμερα κρινεται παντοτε σε σχεση με τους αλλους 500 που παιζουν στην ιδια λιγκα, και καλως ή κακως, τα νουμερα του Αντετονκουνμπο δεν τα κανει φετος κανενας αλλος παικτης. Ακομα κι ο living statistics hogger, o Λεμπρον, κανει αρκετα κατωτερα νουμερα απο τον Giannis προς το παρον (ειναι παρα πολυ νωρις).

Αρα ναι, συμφωνουμε κατα 2/3 παραγραφους :heart_eyes::stuck_out_tongue:

ΥΓ. Κι εμενα μου αρεσει η σκοπιμοτητα, οταν γινεται στην τελευταια περιοδο, οχι οταν βλεπω 40 λεπτα μπασκετ σκοπιμοτητας, με το αηδιαστικο (για μενα) που καθονται και μετρανε τα φαουλ ηδη απο την πρωτη περιοδο και βγαζουν ουσιαστικα προβλεψεις για το ποια ομαδα εχει το πανω χερι, με βαση του ποιοι παικτες εχουν ηδη μαζεψει φαουλ. Αυτο δεν ειναι μπασκετ πια, για μενα.

1 Like

Αυτο που με εντυπωσιαζει πιο πολυ στην μηχανικη του Στεφ ειναι το ποσο γρηγορο release εχει. Δεν μαρκαρεται αυτο το πραγμα με τιποτα.

Ωραιο ματσακι χτες στην Οκλαχομα, επιτελους μπηκαν τα τριποντα στο τελος και γυρισε!

Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, όντως, σε κάποια.

Για το μπάσκετ το ευρωπαϊκό και το αμερικάνικο, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και δε νομίζω ότι αξίζει να αναλυθεί παραπάνω. Παραδέχομαι ότι το αμερικάνικο μπάσκετ είναι πιο θεαματικό, οι παγκοσμιώς καλύτεροι παίκτες είναι εκεί αλλά ένα ματς Σανς - Νικς πχ αρχές regular season θα το δεις με πατατάκια, χοτ ντογκ και τα πόδια στην καρέκλα, αυτό λέω. Στην Ευρωλίγκα έχεις παραδείγματα που στην RS, αποκλεισμένες ομάδες νίκησαν ομάδες που πάλευαν για πρόκριση στα πλέι οφς. Και αυτό έχει να κάνει με τη νοοτροπία. Οι Αμερικανοί τα δίνουν όλα μεν για τη νίκη όταν πρέπει αλλά τέτοια αδιάφορα ματς δεν υπάρχουν στην Ευρώπη. Όπως δεν υπάρχει βέβαια και ο επαγγελματισμός του ΝΒΑ στην Ευρώπη, είναι όμως πιο “ρομαντική” η φάση. Περί ορέξεως όμως, οπότε θα ήθελα να το κλείσουμε εδώ.

Για Γιάννη κτλ λέω ότι δε δείχνουν όλη την αλήθεια τα νούμερα αυτά στη RS για τις ικανότητές του γιατί οι άμυνες είναι πιο χαλαρές από τα πλέι οφς. Το MVP της RS (ας κρατήσουμε τη συζήτηση μονο στο βραβείο κ όχι στα νούμερα, ίσως εκεί έγινε η παρεξήγηση) είναι θέμα κινήτρου και στρατηγικής ομάδας, εκτός από ατομική ικανότητα. Στα πλεϊ οφς όμως που υπάρχει και το αποτέλεσμα στη μέση (και εκεί έκανα τον παραλληλισμό με Ευρώπη που σε ομάδες πχ όπως ΠΑΟ, ΤΣΣΚΑ ή ΟΣΦΠ δε γίνεται να μην παίζεις σε ΚΑΘΕ αγώνα για τη νίκη) θα ήταν πιο ρεαλιστικό να συγκρίνουμε τους κορυφαίους σταρς μεταξύ τους (στα νούμερα) γιατί εκεί φαίνεται πόσα απίδια χωράει ο σάκος, για τον καθένα.

Μπορεί ένας παίκτης σε ένα αδιάφορο παιχνίδι της RS δλδ να είναι άστοχος αλλά επειδή θέλει να χτυπήσει Triple double για τον τάδε χορηγό που του δίνει πολλά λεφτά, να πει στον προπονητή “'ασε με μέσα”. Ε στην Ευρώπη, δε γίνεται αυτό. Δε λέω ότι το θέαμα είναι καλύτερο γιατί δεν είναι. Απλά αυτή η νοοτροπία του ΝΒΑ με ξενερώνει περισσότερο γι αυτό και η Ευρωλίγκα ταιριάζει πιο πολύ με αυτό που θέλω να βλέπω.

ΥΓ: Προτιμώ τις ηρωικές μάχες Μπερντ, Μάτζικ κτλ με το βρωμόξυλο, την ίντριγκα και τις 200 χαμαλοδουλείες που έκαναν ο καθένας στους θρυλικούς εκείνους τελικούς παρά να διαβάζω ότι ο Γιάννης είναι/θα γίνει από τους κορυφαίους επειδή σταθερά ανεβαίνει σε ΜΟ και φτάνει να έχει 25π 15ρ σαν τον Τσάμπερλεϊν. Ε όχι, ιεροσυλία… ΟΚ πρέπει να βγαίνουν ειδήσεις, συγκρίσεις και ωραία instagram posts αλλά το ότι ο Γιάννης είναι ο πρώτος μετά τον Τσαμπερλείιν που έκανε τα ίδια νούμερα δε σημαίνει απολύτως τίποτε. Η είδηση έχει αξία μόνο ως ιστορικό γεγονός, τίποτε άλλο. Κι όμως το τεράστιο exposure που επιτυγχάνεται με τα social media φέρνει συζητήσεις παρόμοιες (όπως MJ vs LeBron πχ) που όντως πάνε την κουβέντα σε σύγκριση αξιών μόνο και μόνο επειδή έχουν παρόμοια νούμερα!!! Είναι να τρελαίνεσαι!

2 Likes

Ας πουμε καπου εδω οτι ο Τσαμπερλεν εχει βγαλει σαιζον οντας πρωτος στις ασιστ στο πρωταθλημα…

Ποιος συγκρινε τον Τσαμπερλειν με τον Γιαννη? Τι strawman διαστασεων Wicker man ηταν αυτο? Επισης αν πιστευεις οτι ο Γιαννης φουσκωνει τα νουμερα του κανοντας τα καραγκιοζηλικια του Westbrook μπορεις να δεις ενα παιχνιδι Μπακς και να το διαπιστωσεις. Σποιλερ: δεν το κανει.

Και ο μυθος οτι οι ομαδες δεν παιζουν αμυνα η ειναι χαλαρες στην ρεγκιουλαρ εχει αρχισει να γινεται εκνευριστικος, κυριως επειδη προερχεται ως επι το πλειστον απο κοσμο που αναθεμα αν εχει δει στην ζωη του ενα ματς της ρεγκιουλαρ ολοκληρο. Μια χαρα αμυνες παιζουν, μια χαρα ξυλο παιζεται και μια χαρα ξεκωλιαζονται με 3-4 παιχνιδια την εβδομαδα και b2b. Επισης αυτο με τα νουμερα δεν ισχυει, δες τα νουμερα του Λεμπρον η του Καρυ λοιπον σε ρεγκιουλαρ και πλευοφ και κατα βασην μην σου πω οτι στα πλευοφ ειναι και πιο ανεβασμενα.

Παρενθετικα, Τσαμπερλεν γατακι μπροστα σε Μπιλ Ρασελ, 8 δαχτυλιδια μπιτσεζ.

2 Likes

Αρα και ΛεΦλοπ γατακι μπροστα σε Ρασελ, Καριμ, MJ, Pippen, Ματζικ, Kobe, Duncan, Parker, Horry, Σακιλ και αλλους 30 :sunglasses:

Στα του ΝΒΑ ως τωρα μετα απο 2 βδομαδες περιπου απο την εναρξη, οι δικες μου παρατηρησεις ειναι οι εξης:

  1. Warriors βαριουνται, και νομιζω οτι αν χτυπουσαν καθε ματς στο 100%, μπορουσαν ισως να τελειωσουν και με 80 νικες. Χθες ο KD ειπε να παιξει σοβαρα για μια περιοδο, και εβαλε 25 ποντους απο τους 41 του στη ΝΥ.

  2. Houston, Minnesota και Oklahoma απογοητευτικες. Περιμενα καλυτερο ξεκινημα και για τους τρεις.

  3. Toronto, Milwaukee & Detroit χωρις ηττα στην Ανατολη. Και για το Τοροντο που πηρε τον καλυτερο two-way player του ΝΒΑ εδω και πολλα χρονια το περιμεναμε ισως, αλλα οι αλλοι δυο ειναι προς το παρον πολυ δυνατοι. Θα δουμε βεβαια αν μπορουν να κρατησουν την φορμα τους. Ο Budenholzer πιστευω ειναι ο βασικος παραγοντας για τις νικες των Bucks, και για Detroit φυσικα ο αναγεννημενος Blake.

  4. Underperform για Boston και Philly. Δεν ειναι τοσο το 3-2 και το 2-3 αντιστοιχα, οσο το πως φαινονται στο γηπεδο.

Στα πρωτα 5 ματς ειναι εντυπωσιακοι οι Μπακς, οκ ειχαν καλο προγραμμα, το πιο δυσκολο παιχνιδι ηταν με την Φιλαδελφεια αλλα και παλι. Χτες ηταν στο +30 απο την δευτερη περιοδο και το πηγαν σβηστοι (23 λεπτα επαιξε ο Γιαννης, μας γαμησε φαντασιακα το blowout) και το ωραιο ειναι οτι παιζουν ομορφο μπασκετ με γρηγορη κυκλοφορια μπαλας, πολυ σουτ απο την περιφερεια και τον Γιαννη να κανει τα δικα του.

Φιλαδελφεια νομιζω πληρωνει οτι δεν τους βγαινει ο Φουλτζ και δεν μπορει ολο το βαρος να το σηκωσει ο Εμπιντ και δευτερευοντως ο Σιμονς.

Βοστωνη ακομα ειναι σε κακο επιπεδο αλλα επειδη το προβλημα εινια κυριως η αστοχια (απο αμυνα πχ εχει μεινει εκει που το αφησε περσυ) πιστευω θα στρωσει. Σιγουρα παντως η Ανατολη ειναι πολυ πιο ενδιαφερουσα απ’οτι περιμεναν πολλοι.

Διαβάστε εδώ ένα εξαιρετικό άρθρο για τον απίστευτο αυτό παικταρά που έχουμε την τύχη να τον βλέπουμε και να κάνει αυτά που κάνει. Τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο…

1 Like

Δεν ξερω πως θα του βγει η υπολοιπη σεζον, αλλα οταν ενας τυπος που συνηθως αποφευγει τα μεγαλα λογια , δηλωνει οτι το καλοκαιρι εκανε για πρωτη φορα κανονικη προετοιμασια, κι οχι αγωνα δρομου ωστε να ξεπερασει τραυματισμο και να κανει catching up (οπως συνεβαινε τα προηγουμενα χρονια), και πως ειναι ετοιμος να τα δωσει ολα αυτη την σεζον, και αυτος ο παικτης ειναι ο Stephen Curry, αυτο ειναι απλα τρομακτικο.

Ακομα κι αν οι επιδοσεις τους και τα νουμερα του στο τελος της σεζον διαμορφωθουν στο 70-80% αυτων που ειναι στα πρωτα 7 ματς της σεζον, θα μιλαμε για MVP επιπεδα.

GSW-Bulls 92-50. ΣΚΟΡ ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ…

36 ποντους ο Κλευ με 10/14 τριποντα.

Δεν παμε καλα…

1 Like

Ενταξει το παλικαρι ειναι αρρωστο, εσπασε το ρεκορ του Στεφ Καρι αφου εβαλε 14/24 τριποντα, και τελειωσε με 52 ποντους σε 26 λεπτα. Εχει χαθει καθε μετρο πλεον. Το ακομα πιο εξωφρενικο, ειναι πως μου φαινεται ειναι θεμα χρονου να ξαναπαρει το ρεκορ πισω ο Καρι, ο οποιος θα μπορουσε να ειχε βαλει 15 τις προαλλες. Αν ειχε αφησει μεσα τους βασικους (που καλα εκανε και τους εβγαλε) θα ειχαν βαλει πανω απο 160 ποντους μαλλον κι ο Κλεη καμια 80αρα.

Είναι να τρως τα νύχια σου από την αγωνία για το πως θα εξελιχθεί η φετινή regular season.

Να δούμε πότε θα βάλουν 100 πόντους στο ημίχρονο

Η εμφάνιση του Ντονσιτς απέναντι στους Σπερς (31π, 8ρ, 4α). @QuintomScenario έχεις δίκιο μεν οτι οι ευρωπαίοι δεν κάνουν τα νούμερα που έκαναν Ευρώπη όταν μεταπηδούν ΝΒΑ αλλά από την άλλη δες εδώ πως τον παίζουν άμυνα.

Ναι ενω η post θα εχει τρελη αγωνια :stuck_out_tongue:

Και δεν εχει μπει καν ο boogie…

εν τω μεταξυ ο κλευ ειχε ποσοστο στα τριποντα καπου στο 12% μεχρι χθες

Εγώ είμαι με τον Πόποβιτς.

1 Like