O μουσικός που δίχασε πιο πολύ τους οπαδούς

Lars Ulrich χαλαρα.

^
Ακριβώς.

Και πολλες φορες μαλιστα.Απο την εποχη του Black Album αρισαν οι κοντρες μεταξυ των οπαδων πριν κορυφωθουν στα Load,Re-load και σε οτι κανανε μετα μεχρι το Death Magnetic.

ο mike amott.

για συνδεστε, για συνδεστε:

http://blog.myspace.com/index.cfm?fuseaction=blog.view&friendID=46588400&blogID=438611683

Bleeding, τι παίζουν στο συγκεκριμένο δίσκο?

Αυτό που φαντάζεσαι όταν βλέπεις τη φωτό και τους τίτλους των κομματιών… :stuck_out_tongue:

πάρε και ένα live

Τώρα άμα πω οτι μου αρέσουν περισσότερο έτσι οι Frost θα πέσετε να με φάτε:lol::stuck_out_tongue:

[-X[-X[-X

[SIZE=“7”]ΕΛΕΟΣ!!![/SIZE]

Χαχαχα, το περίμενα:P

Θα τον τσεκάρω το δίσκο πάντως, τα βιντεάκια με έψησαν!

Και δώσε λίγες ινφο παραπάνω. Πόσους δίσκους βγάλανε πριν το γυρίσουν?

οκ, αν επιμένεις… :?

Το Cold Lake βγήκε το '88, αμέσως μόλις τέλειωσαν την περιοδεία για το[B] into the pandemonium/B. Ο Martin Ain είχε φύγει, όπως και ο Reed St. Mark. Ουσιαστικά, στη μπάντα είχε μείνει μόνο ο Warrior, και ο session κιθαρίστας Kurt Victor Bryant. Ο Warrior βρήκε νέα μέλη για τη μπάντα, που τον ωθούσαν σε μια πιο εμπορική κατεύθυνση. Ο Warrior πάντα ήταν ανοιχτός σε κάθε είδους πειραματισμούς, γούσταρε και τη φάση με τα νέα μέλη, και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπεις… :frowning:
Πληροφοριακά, μάλλον είναι το πιο δυσεύρετο πλέον άλμπουμ των Frost, (και γενικότερα, οτιδήποτε από εκείνη την περίοδο) καθώς ο Warrior το έχει αποκυρήξει και δεν επανακυκλοφόρησε μαζί με όλα τα υπόλοιπα το '99. Το άλμπουμ στην εποχή του θεωρήθηκε μέγιστη ξεφτίλα από τους thrashers, και χαρακτηριστικό είναι ότι στην περιοδεία τους με Destruction (όπου οι Frost ήταν headliners) το κοινό αποχωρούσε πριν βγουν οι Ελβετοί. Ντοκουμέντο της περιοδείας αυτής, αποτελεί και η βιντεο-κασέτα με την εμφάνισή τους στο Hammersmith το μάρτιο του '89, από όπου και το σχετικό βιντεάκι. Και αυτή η κασέτα θεωρείται μάλλον rarity σήμερα (εγώ την έχω :p)

Edit: To “Juices like wine” πάντως είναι τρισμέγιστη κομματάρα…

Θενκς!

Απλά για να μην απορείς τόσο, δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν της Tharsh/Death κλπ σκηνής:p

:wink: το κατάλαβα…

Nα προσθεσω, απαντωντας στην απορια του λερη (thanx για το σιγοντο Bleeding:wink:)

  1. Εκει που οι Hellhammer ειχαν γινει βασιλιαδες του underground με διεθνεις οπαδους, τους διαλυει μετονομαζονας τους σε Frost, αλλαζοντας και τη μουσικη κατευθυνση.
  2. Μετα το “To Megatherion” βγαζει Ιnto the Pandemonium κι αφηνει τους παντες λαλακες.
  3. Η αλλαγη του Cold Lake
  4. H μουσικη κατευθυνση των Apolyon Sun
  5. Aκομα και το προσφατο τελος που δωσε στους Frost αφηνει λαλακες τους παντες, αφου με το πολυ καλο Monotheist δε περιμενε κανεις τιποτα και πολλοι απογοητευτηκαν.

Για να μη διπλοποσταρω, θα πω οτι τον συναγωνιζεται ανετα ο Σκοτ Ιαν και οι Ανθρακες του. Απο φιλο εχω ακουσει για τις επικες:lightsabre: για τη στροφη των τελευταιων

Όντως ο Warrior έκανε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ “ακροβατικά” με την “καριέρα” του…
Οι Hellhammer απολάμβαναν cult-status ως μια από τις πιο ακραίες μπάντες της εποχής τους, και αμέσως μετά το 1ο EP τούς διέλυσε.
Το Pandemonium σήμερα δεν μπορούμε να το κρίνουμε αντικειμενικά. Όμως η παραφιλολογία που το συνοδεύει, μας αρκεί για να πάρουμε μια ιδέα για το πόσο ΑΛΛΟΥ ήταν σα σύλληψη. Βάλε το tristesses… που έφαγε πόρτα από τη Noise, βάλε εκείνο το 0/100 από το Metal Forces, και στα καπάκια 2 χρόνια μετά το sleaze Cold Lake. Αλλοπρόσαλλα πράματα για την εποχή!!!

Το οποίο Cold Lake θα ακούσω σε λιγάκι. Θα δοκοιμάσω και κάτι από τα κλασικά και ποιος ξέρει…

Θενκς φορ δε ινφο γκάιζ!

Κι εγώ Mustaine θα ψηφίσω

Τσέκαρε και into the pandemonium και vanity/nemesis. Είναι τα πιο “προσιτά”… :wink:

Point taken.

Thanx for the stuff Bleedin8)

Μα αυτό είναι το γαμάτο.΄οτι μετά το cold lake εβγαλαν το vanity/nemesis που είναι δισκάρα από την πρώτη νότα…και η αρχή του the heart beneath παίζει και σε λούπα σε πολλά anime…

Βέβαια εμένα μ αρέσει και το κολντ λεηκ…dance dance sleazyy axxxxxxxxxxx

Juices like wine, like the blood in the sand
Juices like… wine! :dance:

Το “καλό” με το cold lake για μένα ήταν ότι η βιντεοκασέτα της συγκεκριμένης περιοδείας ήταν η μόνη μου επαφή με live Celtic Frost για πολλά χρόνια. Καταλαβαίνεις λοιπόν τι “κεραμίδα” μου ήρθε όταν τελικά τους είδα στο reunion όπως έπρεπε!!! :twisted: