δεν το ακουσα ακομα, θελω να βρω τις καταλληλες συνθηκες:p
ειχα μια ελαφρα ανησυχια για τον ντραμερ, αλλα φαινεται πως εκανε καλη δουλεια αν κρινω απο το σχολια 
Βρε παιδιά δεν θέλω να σας την χαλάσω αλλά μήπως είστε υπερβολικοί;
Μπορεί.
Στην πρώτη ακρόαση ήμουν κιόλας όταν το’γραψα. (Τώρα είμαι κάπου στην 5η και ακόμα γαμάτο μου φαίνεται)
Σε βάθος χρόνου βλέπουμε.
Περιμένω ποστ BAN που να κράζει το δίσκο επειδή αρέσει σε πολύ κόσμο.
Θα συμφωνήσω με μπαν αλλά για άλλο λόγο, μάλλον.
Ξέρω γω, οι Οm είναι μπάντα που δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να προακαλέσει ενθουσιασμό με το άκουσμά της. Ακόμα και το At Giza που πιστεύω ότι είναι το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει.
Όμορφη μουσική. Σε ταξιδεύει, σου δημιουργέι παράξενες εξωτικές μυσταγωγικές εικόνες. Σε παρασέρνει με την υπνωτική μονοτονία της. Στο κατάλληλο μουντ ενδεχομένως να καταφέρνει και περισσότερα.
Αλλά ενθουσιασμό, κόλλημα κτλ προσωπικά το βρίσκω παράξενο για μια μπάντα με τη μουσική των Om. Εκτός αν έχεις μείνει άναυδος με τη διαφορετικότητα και πεις τι έβγαλαν τα παλικάρια! Κάτι που δεν ισχύει, επειδή δεν είναι τίποτα διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα.
Έτσι τα βλέπω εγώ τα πράγματα όμως.
Εντάξει, είναι φανερό ότι πρόκειται ακόμα 4 όμορφα τραγούδια για να πάρουν θέση δίπλα στα υπόλοιπα κομμάτια των Om αλλά και των Grails και των Earth ακόμα παραπέρα, ώστε να έχουμε πιο πλούσια πλευλιστ όταν θέλουμε κάτιτις τέτοιο.
Εν τω μεταξύ γυρνάω από ρεμπετάδικο που έπαιζε “Ένα τραγούδι απ’ τ’ Αλγέρι, τραγούδι του καμηλιέρη” και μου ρθε η όρεξη ν ακούσω Θήβες. Οκεη.
Log in για μία τελευταία φορά στο site ώστε να μην σ’αφήσω με την απορία.
Το μεσημέρι συζητούσαμε μ’ έναν φίλο μου (στον οποίο άρεσε πολύ λέει…) αλλά θα κρατήσω κάποια πολύ συγκεκριμένα λόγια που είπε:
“Δηλαδη εκτος απ’το πρωτο 20λεπτο κομματι τα αλλα τρια ειναι σα σαμπλς, εχουν ενδιαφερουσες ιδεες, κατι τουμπερλεκια, κατι σιταρ, κατι παλαμακια που θα μπορουσαν να αναπτυχθουν σε περισσοτερο βαθος”
Αυτό είναι ο ορισμός για τον δίσκο. Στη συνέχεια όμως:
“Και ο ντραμερ ειναι αξιοπρεπεστατος, σα χακιους παιζει απλα φαινεται σε σημεια οτι ειναι λιγο πιο τεχνικος”
Σα Χάκιους παίζει. Μπαα, απλώς δεν είναι Om, και δεν δουλεύει. Κάποια πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα, οι Om ένα απ’ αυτά (για μένα). Ναι σίγουρα, πολύ meditation και φεύγα να πούμε για μία μπάντα που έβγαλε έναν δίσκο κάπου κάποτε αλλά σε καμία περίπτωση άξιο να στέκεται δίπλα σε Conference και Pilgrimage. Και κανείς δεν παίζει σαν Hakius.
Οπότε γενικά ξεχάστε να σκέφτεστε σαν signals-05, δηλαδή κι να εκτιμάτε έναν δίσκο από την προηγούμενη δισκογραφία της μπάντας και ακούστε καθαρά αυτό που παίζει στο πισί σας, over and out.
…και το καραβανι ξεκινα…
Μολις ξεκινησε η πρωτη ακροαση, εντυπωσεις αυριο. Αποψε εχω μια πολυ σοβαρη διαλογικη συζητηση με τον κυριο Grafen Walder Premium Plis και τα αδερφια του για τον πυργο της Πιζας, το φαινομενο του θερμοκηπιου κι αλλα τετοια ομορφα.
p.s.: Μουσικη ειναι, αραχτε. Δωστε 2-3 βδομαδες στο δισκο, πεσατε σε καθετες κιολας διαφωνιες απο τις πρωτες ωρες ξερωγω. Φερτε τις κασσετεεεες, δε τρουθ λαιζ δερ γαμωτεν.
μπορεί κάποιος άνετα κάποιος να είναι φανατικός οπαδός ΟΜ και να ενθουσιάζεται με τη μουσική τους, όπως το ίδιο συμβαίνει σε κάποιον άλλο όταν ακούει κάποιο άλλο συγκρότημα… Δε χρειάζειται να ‘‘βαράει’’ η μουσική για να σε κάνει να γουστάρεις.
Ο δίσκος είναι πολύ καλός και ο ντράμερ παίζει τέλεια…
αμάν κάθε φορά που αλλάζει κάποιο μέλος σε ένα group να τρέξουμε να το συγκρίνουμε με τον προηγούμενο. Οκ ας κάνουμε την σύγκριση αλλά να αράξουμε να ακούσουμε και το δίσκο χωρίς τη σκέψη ποιός παίζει μουσική… απλά να ακούς…
αυτο μπορεις να μου το εξηγησεις
οχι τιποτα αλλο ,απλα τρομαξα ετσι που το διαβασα
και φοβαμαι μην εχω τιποτα
που να ναι και μεταδοτικο
Καλή φάση με ότι άκουσα στο myspace, θα το τιμήσω.
Οι Baroness με άφησαν αδιάφορο :Ρ
Το Κρακ Δι Σκαη τους ισοπεδώνει.
Θα ήθελα να ήταν μεγαλύτερα σε διάρκεια τα Meditation is the Practice of Death και Cremation Ghat.
Θα συμφωνήσω δηλαδή με τον φίλο του ban που λέει οτι "“Δηλαδη εκτος απ’το πρωτο 20λεπτο κομματι τα αλλα τρια ειναι σα σαμπλς, εχουν ενδιαφερουσες ιδεες, κατι τουμπερλεκια, κατι σιταρ, κατι παλαμακια που θα μπορουσαν να αναπτυχθουν σε περισσοτερο βαθος”
Για ναργιλέ είναι ότι πρέπει πάντως
Να πω κι εγω την αποψημ.
Εμενανε παιδια μ αρεσε. Περιμενα κατι πολυ, πολυ χειροτερο βασικα και συγκριτικα με το Pilgrimage, στεκεται ενα σκαλι πιο χαμηλα, αλλα οχι πολυ πιο χαμηλα. Το ντεμπουτο το φτυνει στη μαπα εννοειται και παρολο που το feeling ειναι καπως διαφορετικο, με αφησε αναπαντεχα θετικη γευση στο τελος. Κι εδω που τα λεμε, δε θα θελα με τιποτα ενα Pilgrimage no2, στη σκεψη αυτου δλδ, νομιζω πως προτιμω το μικρο θεουλη.
Στη Θηβα αδερφια! Στη Θηβα. Και θελει πολλες ακροασεις ε, πρωτου κανεις μιλησει με σιγουρια. Επανερχομαι, κοινως, οοοταν τυχει με το καλο.
Πυροβολικό?
Εγώ το παράτησα και θα το ξαναπιάσω το σκ.
Εμπεριστατωμένη άποψη από βδομάδα.
Το καινούριο απέχει πολύ από κάτι κόνφερενς και τέτοια. Όπως και η πεδιάδα της Γκίζας απέχει από τις Θήβες, για τέτοια απόσταση μιλάμε.
edit: To “Thebes” πάντως είναι στα γνωστά επίπεδα.
αποφάσισα ότι είναι ο αγαπημένος μου δίσκος Οm.
είναι αυτό που έλεγε στους Sleep… stoner caravan from deep space arrives…
κανονικο τριπ
ειδα το ποστ οτι ερχονται για συναυλια και μιας και δεν ειχα τι να κανω ειπα δεν βαζω να ακουσω τιποτα απο αυτους να δω τι λενε και εβαλα το god is good.πο πο τι καψιμο επαθα.ουτε που καταλαβα για ποτε τελειωσε και το εβαλα να ξαναπαιξει δευτερη φορα πραγμα που δεν θυμαμαι απο ποτε εχω να κανω.υπεργαματοι απλα.τα αλλα τους δεν τα εχω ακουσει αλλα ειναι σιγουρο οτι θα τα ακουσω και οτι θα παω στο λαιβ.τωρα αρχιζω το ψαξιμο για περισσοτερα παρομοια για τις κρυες νυχτες του χειμωνα
πω πω τι επαθα απογευματιατικα ο ανθρωπος8O8O:roll:
μετά από κάμποσες ακροάσεις, και αφού καταλάγιασε ο αρχικός ενθουσιασμός, να πω κι εγώ πως ο δίσκος τελικώς γαμεί όμορφα.
Δεν είναι ο καλύτερός τους, αλλά είναι και λίγο διαφορετικός απ’ότι μας είχαν ως τώρα συνηθίσει. Και αυτό είναι καλό, μιας και θα μπορούσαν να μπουν στην κατηγορία προ-πεην δλδ “οκ ρισπέκτ μπάντα αλλά ως εκεί” βγάζοντας άλλον έναν τυπικό ΟΜ δίσκο. Ο νέος ντράμερ είναι πιο τσαχπίνης από τον Χάκιους, έχει φέρει και τα ματζούνια του από τους Γκρέηλς, και τελικά το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.
Τα λέμε στη Θήβ… εεε… στο λάιβ.
οχι απαραιτητα καλο…δηλαδη σε τι θα μας χαλαγε ενας (τυπικος) καλος ΟΜ δισκος, οπως το pilgrimage καλη ωρα?
εγω παντως δεν μπορω να το χωνεψω το αλμπουμ…δεν ειναι κακο, αλλα δεν μου στεκεται καλα, περιμενα παραπανω
γυρνα hakius
μα αυτό είναι και το πρόβλημα στις μπάντες τύπου προπέην. Δεν έχουν βγάλει ποτέ κακό δίσκο, αλλά δεν έχουν καταλάβει και ότι δεν μπορούν να ξαναβγάλουν τον “καλό” τους.
Κοινώς, μέσα σ’αυτό το οριοθετημένο τους στυλ, pilgrimage και conference δεν βγαίνουν κάθε μέρα.
εμένα ο δίσκος μου άνοιξε την όρεξη. Νιώθω πως αυτή η σύνθεση μπορεί να φέρει κάτι πραγματικά μεγάλο στο μέλλον. Προς το παρόν, περιμένουμε το λάιβ. 