Tι ωραίο δίσκο βγάλανε ρε !!!
Στο Freedom είμαι και ότι έχω ακούσει μέχρι στιγμής είναι μαγεία.
Το πιο ευκολοάκουστο τους στα σίγουρα , αλλά φαίνεται να μην έχει τίποτα να ζηλέψει από τα προηγούμενα. Μπαντάρα γενικά…
Τι άλμπουμ!
Ένα θα πω! Through fire and water… 
Ευχάριστο άλμπουμ με 2 ακροάσεις. Δεν έχει μάλλον κάποιο που να μου κάνει το μπαμ με την πρώτη όπως είχαν όλα τ άλλα, ακόμα και το προηγούμενο με Sapari κα Νew Jerusalem, αλλά κύλησε όμορφα. Μου φάνηκε λίγο κατώτερο προς το τέλος. Κυρίως τα τραγούδια στα εβραϊκά. Με είχαν συνηθίσει σε πολύ πιο “δυνατές” παραδοσιακές στιγμές. Πάντως είναι γεγονός ότι πάλι στέκονται τουλάχιστον αξιοπρεπώς.
Όντως ευχάριστο άλμπουμ, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι πιο κάτω από τα δύο προηγούμενα, δεδομένου ότι είχε και κάποιες αχρείαστες/άνευρες στιγμές. Βέβαια και το ORwarriOR μου μίλησε αρκετό καιρό μετά την πρώτη ακρόαση (και ακόμα ανατριχιάζω με το [I]In Thy Never Ending Way[/I]) οπότε δεν είμαι απόλυτος. Δύσκολα πάντως θα φτάσει, τόσο αυτό, όσο και το Mabool.
Α, επίσης να πούμε ότι στα οριενταλζ εφέτο, αυτό το άσμα τα σβήνει όλα:
:papas:
μ΄αυτό δακρύζω…
και μ’αυτό κυρίως http://www.youtube.com/watch?v=vNLQ9c_rdWc
Όσο για το All is one αν και έπρεπε να ζυμώσω το δίσκο πρώτα περισσότερο στο μυαλό μου, δηλώνω υπερευχαριστημένη.
Τρελή τσιφτετελο-κατάσταση όντως δεν υπάρχει αλλά ούτε και πολύ βαριές μπρουτάλ στιγμές, όμως τα κομμάτια είναι ένα κι ένα.
Προς το παρόν κολλάω με [B]let the truce be know[/B] και [B]brother[/B] και [B]through fire and water[/B].
Εγω δεν το ακουσα ακομα,περιμενω να μου ερθει…
Παντως με το Brother που ειναι το μονο που εχω ακουσει εχω σκαλωσει ασχημα.
Οσο για το In Thy Never Ending Way που λετε πιο πανω συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ, ειναι ανατριχιαστικο.
Και αν δεν το εχετε δει, δειτε [B]εδω[/B] το φοβερο κλεισιμο στο dvd που βγαλανε (αν δεν παει κατευθειαν το λινκ, στο 3:05 εννοω)
[SIZE=“4”][B]ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΕΣ[/B][/SIZE]
σιγή και προσύλωση στο το σημείο αυτό
Είναι το λάιβ με guest Steven Wilson στο beloved’s cry?
να δω αν αξιωθώ να πάω στο λάιβ το ελληνικό…
έντιτ: ναι αυτό είναι το λάιβ που το έχω λιώσει το σι ντι, μα το μυαλό μου!
Ναι αυτο ειναι, ολο το λαιβ ειναι απολαυση…
Εγω τους ειχα δει πριν κατι χρονια σε ενα φεστιβαλ στη Δραμα!
Θα προσπαθησω και εγω να παω να τους ξαναδω.
Τι να λέμε για το Sahara και το El Nora Alila. Μνημεία. Για μένα μάλλον δεν θα τα ξαναφτάσουνε ποτέ. Μην τους χάσετε παιδιά. Φοβερά Live. Φαίνεται βασικά και στο τρομερό dvd. Απολαυστικοί
Λοιπόν το λιώνω τώρα τελευταία και μ’ αρέσει!
“The simple man”, “Brother”, “Let the truce be known”, “Shama 'im” και " Ya benaye" ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ κομμάτια, ο μισός δίσκος δηλαδή. Ιδίως αυτό το “Brother” απ’ τα highlights της χρονιάς.
“Through fire and water”, “Fail”, “Freedom” και “Children” πολύ καλά, ένα σκαλί πιο κάτω.
“All is one” και “Our own messiah” παντελώς αδιάφορα, απ’ τα χειρότερα κομμάτια τους.
Γενικά ο πιο άμεσος και ευκολοάκουαστος δίσκος τους. Πολύ πιασάρικες μελωδίες, πολύ τσιφτετέλι, αλλά δε με πειράζει.
Με πειράζει λίγο το ότι παρατάνε τόσο πολύ τα brutal, το ότι τα riff τους έγιναν πιο αδιάφορα και ότι βάσισαν τόσο πολύ τις δομές πάνω στις χορωδίες και τα βιολιά. Αφού οι τύποι το έχουν με τις περίπλοκες δομές, τις riff-άρες και τις πιο σκοτεινές μελωδίες! Δηλαδή βάζεις “El norra alila” και ακούς τη μία riff-άρα μετά την άλλη, υπάρχει πληθώρα έμπνευσης. Εδώ σαν να φτώχηναν λιγάκι.
Παρ’ όλα αυτά ο δίσκος είναι και πάλι πολύ καλός, οι Orphaned Land συνεχίζουν να μην μπορούν να βγάλουν κακό δίσκο. Δηλαδή το βάζεις και γουστάρεις. Θα μπορούσαν να λείπουν κανά δυο κομμάτια, αλλά δεν πειράζει.