σκέφτοναι να βγάλουν DVD, δεν είναι σίγουρο. δουλεύει πάνω στο υλικό για το επόμενο άλμπουμ των POS εδώ και 1,5 με 2 χρόνια. ένα μικρό preview…
2-0 ο κριμσον λέμε…
Λογικά αν συνεχίσουμε ο Οutshined θα αγανακτήσει και θα ποστάρει από τώρα τη συνέντευξη :razz:
(ω θεοι… γιατί τι νομίζεις οτι κάνω τόση ώρα!!!)
λιγες ωρες δεν μπηκα ροκιν και γυρισε ο κοσμος αναποδα…καπου πρεπει να υπαρχει ποστ μου παλιοτερα, αλλα βαριεμαι να το ψαξω ,που γραφω οτι πιστευω οτι θα γυρισει στο μεταλ στον επομενο δισκο…και αυτο λεει και η λογικη…με την ασθενεια κτλ εχασαν εδαφος στα πραγματα…αυτο που μενει ειναι να βγει μια τρελλη δισκαρα στο παλιο στυλ να διαλυσει τα παντα… :roll:
Γενικά οι 2 προηγούμενοι δίσκοι του (γαμάτοι ε) έδειχναν έναν Daniel που όλα του πήγαιναν καλά. Έβγαζε ροκσταριλίκι, έβγαζε κούλνες, έβγαζε λεντ μπακ ατιτχιουντ. Κάτι που ξένιζε αρκετά τους οπαδούς του, οι οποίοι είχαμε μάθει να αγαπάμε έναν broken man σε εμβρυική στάση, που καταλάβαινε τον πόνο και την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και τα μετέτρεπε σε τέχνη όπως ελάχιστοι.
Νομίζω ότι μετά από μια τέτοια χοντρο-περιπέτεια υγείας που αναπόφευκτα σου αποδεικνύει πόσο εύθραυστος είσαι είναι αναμενόμενη μια επιστροφή στα παλιά -ή έστω μια μετάβαση σε κάτι εντελώς καινούργιο. Ούτως ή άλλως, οι PoS είναι τα εσώψυχα του Daniel (τώρα πια πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στα πρώτα άλμπουμ που ήταν πιο ομαδική η υπόθεση)
it’s out there
Έχει και μια σπέσιαλ έκδοση στο σάιτ τους που εξαντλήθηκε και τώρα την έβαλαν ξανά (…) με 2 κομμάτια παραπάνω, το king of loss και το she likes to hide
αυτη που leak-αρε παντως ειναι η απλη…παρολαυτα θα ειναι η πρωτη φορα που θα περιμενω να πεσει λιγο η τιμη για να το αγορασω…
Stress, Holy Diver, Spitfall και Falling Home είναι όλη η ουσία του δίσκου. Το Spitfall συγκεκριμένα το είχα για το καλύτερο κομμάτι αλλά ήρθε στο τέλος το ομώνυμο, το οποίο το είχα ακούσει πρόχειρα 2-3 φορές στο youtube από live, κακή ποιότητα κλπ
Τώρα έπαιξε 7 φορές πριν προχωρήσω στην 2η ακρόαση του δίσκου, αυτό το κουπλέ μέχρι το πρώτο “falling home” μπορώ να το ακούω για πάντα, μουσικά μου θύμισε κάτι από το Road Salt (το τραγούδι) ενώ γενικά με λύγισε όπως το of salt, εκεί στο τέλος που το παίρνει πάνω του ο Daniel και I’m too far gone και :")
Linoleum καλό, To The Shoreline, 1979 και Flame To The Moth τελείως αχρείαστα, Chainsling μου άρεσε που είναι λίγο πιο (αν είναι δυνατόν) συναισθηματικό, Perfect Day ενδιαφέρον αλλά είναι η χειρότερη (ή έστω η πιο αδιάφορη) από τις 4 διασκευές τους, και το Mrs. Modern Mother Mary ό,τι και να το κάνουν παραμένει το χειρότερο κομμάτι που έγραψαν ποτέ, ίσως να λειτουργούσε στα πλαίσια ενός scarsick, εδώ όμως πραγματικά δεν έχει καμία μα καμία θέση.
Για το ομώνυμο τα είπα πιο πάνω, το ακούω ξανά τώρα. All in all, η καλύτερη αφορμή για να πιάσει κάποιος τη δισκογραφία από την αρχή και να δει τι μπαντάρα είναι (και όχι ήταν). Ελπίζω να δούμε τον νέο δίσκο όσο πιο σύντομα γίνεται.
Τώρα αναμένουμε συνεντευξάρα από τον Outshined 
συμφωνω σχεδον με ολα οσα λες…εμενα μου αρεσε το Flame (μου αρεσει πολυ και το πρωτοτυπο) περιμενω με ενδιαφερον να ακουσω και το king of loss παντως…διαβασα καπου συνεντευξη Daniel που λεει πως το υλικο που γραφει ειναι στο στυλ PE & Remedy Lane…προβλεπονται τρελλα γουστα…
εμενα μονο το spitfall
Όντως το αδίκησα το flame to the moth, το παίρνω πίσω το “αχρείαστο”.
Οι στίχοι για το ομώνυμο:
[SPOILER]I am an old bird
Get on from flying
Cut in the down wind far from home
I used to fly
I was fire
Mine was the sky and the sun
Maybe I’m too far gone and my wings too bitten and torn
(now when I’m lost and I’m tired)
'Cause I spin and I stall
But I hope if I fall
I am falling home
Do you?
I should be home now
Down with this wild sky
My only hope now is falling home
I’m falling home
I’m falling home
I’m falling home
I used to fly
I was fire
Mine was the sky and the sun
Maybe I’m too far gone and my wings too bitten and torn
(now when I’m lost and I’m tired)
'Cause I spin and I stall
And I hope if I fall
I’m falling home
Falling home
Do you?[/SPOILER]
Από το darklyrics, εγώ να πω την αλήθεια ακούω “to you” και μου αρέσει πιο πολύ έτσι =Ρ
Τέρμα Road Salt λέμε.
Όποτε ληκάρει και η σπέσιαλ έκδοση ενημερώστε
Τι θα γινει;ακομα η συνεντευξη; 
ε τσέκαρε σε λίγα λεπτά.
ουφ, μη νομίζεις ότι είναι εύκολη υπόθεση ε.
Ορίστε. Hope you enjoy…
Outshined+συντεντευξη Daniel= το πιο γαματο πραγμα που μπορεις να δεις στο rocking :thumbup::thumbup::thumbup:
:oops:
ε, οκ δεν ισχύει, αλλά και μόνο που το λες με συγκινείς. Daniel είναι αυτός…
ισχυει!ισχυει! :rockon:
Προσυπογράφω και νομίζω ότι έτσι γίνεται όταν αυτός που παίρνει τη συνέντευξη είναι οπαδός της μπάντας και ξέρει να κάνει σωστές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και όχι απλά να βγάλει την υποχρέωση, πχ το “Θεωρείς πως κάποιος πρέπει να είναι εκπαιδευμένος -όπως ανέφερες- ή έμπειρος μουσικά για να κατανοήσει και να απολαύσει πλήρως τη μουσική σας;” που οδήγησε και σε εξίσου ενδιαφέρουσα απάντηση.
Δεν συγκρίνω αυτή τη συνέντευξη με την αντίστοιχη αστειότητα που δημοσιεύθηκε στο τελευταίο Χάμερ, απλά λέω.
Συγκράτησα το ότι
Η τωρινή σύνθεση της μπάντας είναι η δυνατότερη που υπήρξε ποτέ
και προφανώς το
Η μουσική πάνω στην οποία δουλεύω πολύ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ίσως και δυο χρόνια πηγαίνει πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατά κάποιον τρόπο. Είναι ήχοι και ιδέες που μάλλον ταιριάζουν περισσότερο με το “The Perfect Element” και το “Remedy Lane”
Τώρα βέβαια μεταξύ του “Η μουσική πάνω στην οποία δουλεύω πολύ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο” και του επόμενου δίσκου υπάρχει μια τεράστια απόσταση, οποιοσδήποτε και να το έλεγε δηλαδή. Ε τώρα που αυτός ο οποιοσδήποτε είναι ο Gildenlow επιλέγω να είμαι πολύ συγκρατημένος τόσο για το στυλ του καινούριου άλμπουμ όσο και για το πότε θα βγει.
Ωραία και η κριτική για το Falling Home, μπερδεύτηκα όμως, τα φωνητικά στο Holy Diver δεν είναι του Gildenlow; Εκτός αν ο Leo κάνει τπτ backing vocals
Αρχικά, σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
Κι ο οπαδισμός είναι δίκοπο μαχαίρι να ξέρεις. Δεν τον κρύβω, αλλά προσπαθώ να τον αξιοποιήσω ως πλεονέκτημα κι όχι να βγει άσχημα όσο μπορώ. Βεβαίως, πάντα εξαρτάται κι από τον συνομιλητή.
Συμφωνώ μαζί σου. Το ότι θεωρεί την τωρινή σύνθεση την πιο δυνατή που είχε ποτέ η μπάντα, μου έκανε κάποια εντύπωση (δεν ξέρω αν ισχύει) αλλά στην απάντησή του για το “Remedy Lane” μιλάει με σεβασμό προς τα προηγούμενα μέλη του συγκροτήματος.
Γενικά, ο τρόπος που εξηγεί γιατί θέλει να γυρίσει στον ήχο των 2 άλμουμ μου δείχνει ότι είναι πεπεισμένος να πάει προς τα εκεί. Αλλά, είναι σα να λέει μην ξαφνιαστείς αν υπάρχει και κάποια σύνθεση τύπου “Road Satl”. Δεν τα ξεγράφει.
Στο “Holy Diver” το 1o verse το τραγουδάει ο Leo.