Είπα τώρα που είδα την μάπα του Varg όχι επειδή είναι έτσι η μάπα του Varg. Τεσπά, με καθίκια θ’ ασχολούμαστε που δεν πρέπει να τους λέμε τίποτα επειδή γράφαν και παίζαν cd μόνοι τους;
Παίδες χρειάζομαι βοήθεια!!! Αύριο πάω Βουλιαγμένη και δεν ξέρω ποιο λεωφορείο πρέπει να πάρω… πείτε κανένα (από κέντρο κατά προτίμηση ή από κάπου που είναι κοντά σε μετρό). Ευχαριστώ!
Γνώρισα τον Jola, νε.
ΠΩΠΩ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΑ!
Βουλιαγμένη που ακριβώς?
Απο βουλιαγμένη περνάνε τα :Β3, Α3, 108, Α4, Β4 (Απο Ακαδημίας. Το 108 στρίβει Άλιμο, τα άλλα πάνε μέχρι γλυφάδα)
Από Στ. Δάδνη ξεκινάει το 171, καταλήγει Βάρκιζα.
155 Απο Ομόνοια
154 από Στ. Αγ. Δημήτριος
Πρέπει να είναι και άλλα που δε θυμάμαι τώρα.
H κριτική στον Βαργκ από άτομα που ακούνε stoner δεν μετράει. [-X:p
Έτσι…
μα γιατι το λες αυτο??..
σοβαρα τωρα(ποιος,εγω :-k )ειναι μαλακι(You have received an infraction for the use of inappropriate language) να κριτικαρεις κατι που δεν γνωριζεις…ειναι σαν να βγαινω εγω ο καραblackμεταλλας(εδω χειροκροταμε #-o )και να λεω “πω πω πιπ(You have received an infraction for the use of inappropriate language) αυτοι οι Ιερεις του Ιουδα” επειδη εχω ακουσει 5-6 heavy(ασηκωτο λεμε)metal μπαντουλες…
Ντάξει είπαμε οι αγνώμονες να μη μιλούν. Αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα. 
Δεν ακουω μονο stoner (και το ξερεις :Ρ)
Δεν κριτικαρα την μουσικη του παιδες. Απλα και stoner γνωσεις να εχεις, μπορεις να καταλαβεις ποιος ειναι καθικι και ποιος οχι ειδικα οταν συμπερηφερθηκε σαν χασαπης σ’ εναν αλλον. Γιατι απλουστατα δεν εχει να κανει με την μουσικη του.
@freedomofrock: Ευχαριστω!
Δεν ξερω τι λετε, εγω παντως περιμενω να παει 11 για να παω σχολειο να δωσω θρησκευτικα 
Καλημερα συμφορουμιτες/συμφορουμιτισσες :Ρ
Μέρααααα!
[SIZE=“5”]Τ - Ε - Λ - Ο - Σ[/SIZE]
εγω κανω απλα υπομονη
ΠΩΠΩ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΑ
Ακουσα μια κανονια?
Η αρχή του τέλους.Το ξυπνητήρι του κινητού χτύπησε κι εγώ άνοιξα αργά αργά τα μάτια μου.Όλα ήταν τόσο ήσυχα,όπως όλες αυτές τις μέρες.Πώς να μην ήταν άλλωστε,η ώρα ήταν 7 το πρωί.Είχα δώσει έναν όρκο,να μην ακούω μουσική το βράδυ πριν την εξέταση ή κατά τη διάρκεια της διαδρομής προς το εξεταστικό κέντρο.Δεν ήθελα να μου αποσπά οτιδήποτε την προσοχή.Αν άρχιζα να ακούω,άντε να διαβάσω μετά…Το έκανα όμως,μια μέρα πριν το τέλος…
7:10 κι εγώ φτιάχνω λίγο τσάι να πιω(πράσινο) και σκέφτομαι τι συνέπειες θα υπάρξουν.Δε βαριέσαι λέω.Ανοίγω την tv για το καθιερωμένο πρωινό 10λεπτο-15λεπτο.Οι προτιμήσεις μου λίγες,Παπαδάκης η Κοκορίκος.Επιλέγω το 2ο,λόγω Γκούμα.Η ώρα περνάει και το τσάι δε λέει να κρυώσει.Καιρός να πάω στο μπάνιο.Πφφφφ…βάσανα βάσανα.Μπατονέτα ? Άγνωστη λέξη.Όμως…πρέπει ! 20 λεπτά πριν τις 8 και δεν έχω κάνει ακόμα την επανάληψη της τελευταίας στιγμής.Το σχολείο είναι στη Πλάκα και αν δε βιαστώ θα αργήσω.Μ’ αυτά και με κείνα η ώρα πάει 8:05.Πρέπει να φύγω…μια στιγμή ! Που είναι το πάσο ? Τα κλειδιά,τα 5 μου ευρώ ? Α ναι,στη τσέπη μου.Κλειδώνω.
(Ακολουθούν εξελίξεις δίχως ενδιαφέρον,ίσως η αγορά ενός μπουκαλιού νερού 0,5 λίτρων να ξεχωρίζει)
Φτάνω στο σχολείο.Ουφ,στο τσακ πρόλαβα.Κάθομαι στην θέση μου,“Ησυχάστε τώρα,τα θέματα δόθηκαν” ακούω μετά από λίγο.Η μάχη αρχίζει.Οι πρώτες εντυπώσεις είναι καλές.Πρώτη τελειώνει μια κοπέλα της θεωρητικής…15 λεπτά της πήρε ? Ίσως και λιγότερο.Ακολουθούν κι άλλοι(τις ίδιας κατεύθυνσης).Κάτι δεν πάει καλά,συναντώ τις πρώτες δυσκολίες.Οι επιπτώσεις των πράξεων μου…Το μαλλί μπαίνει μες στο στόμα μου.Δυσκολεύομαι να αναπνεύσω…όχι λόγω του μαλλιού,απλά κάνει ζέστη,έχουν κλείσει τα παράθυρα και βρωμάει μασχαλίλα.Τελειώνω κι εγώ και κάθομαι και το ελέγχω.Ο επιτηρητής(καθηγητής μαθήματος κατεύθυνσης) λέει “Το α το έχεις λάθος”…“Εντάξει” απαντάω ψιλο-αδιάφορα.Ήθελα απλά να δώσω την κόλα.Φεύγω λοιπόν κι εγώ,από τους τελευταίους.Η ελευθερία είναι γεγονός,η μυρωδιά της μου γαργαλάει τη μύτη.Αν ήμουν ο braveheart,θα φώναζα “Freeeeeeeeeeeeeeeeedom”,αλλά επειδή είμαι εγώ,απλά το “φωνάζω” χαμηλόφωνα.Αρκετά παιδιά έχουν μείνει έξω απ το σχολείο και συζητάνε.Κάποιοι ετοιμάζονται να πάνε για μπάνιο.Βλέπω σαγιονάρες,πολύχρωμες βερμούδες με λουλουδάκια,γυαλιά ray ban,τον κώλο της συμμαθήτριας που έχει βγει…Άλλοι κρατάνε ένα μπουκάλι νερό και ετοιμάζονται να το ρίξουν πάνω μας,το ξανασκέφτονται και ρίχνουν λιγάκι.Περνάει η ώρα και μένουμε 3 παιδιά και τα παιδιά της 3ης λυκείου.Εμείς μένουμε στο παγκάκι αυτοί μπαίνουν στο σχολείο να γράψουν.Συζητάμε για τα πάντα…ότι πιο άκυρο και χαζό.Δεν θέλουμε να φύγουμε,κάτι μας κρατάει.Συνειδητοποιώ…τόσο πολύ θέλαμε να τελειώσουν οι εξετάσεις και τώρα δεν μπορούμε να φύγουμε.Είμαστε όντως μαζόχες ? Μάλλον απαντάει ο άλλος.Το παίρνουμε απόφαση.Οι δρόμοι μας χωρίζουν,εγώ πάω με το ένα απ’ τα 2 παιδιά,το άλλο φεύγει μόνο του(πάει αντίθετα).Κάποια στιγμή,πρέπει να ακολουθήσω διαφορετική κατεύθυνση…“Δεν χανόμαστε,τα λέμε”.Ζέστη,βαρεμάρα και μια περίεργη αίσθηση μη ικανοποίησης.Ένα καλοκαίρι μπροστά μας(αν και ο μισός σχεδόν Ιούνης έφυγε) για συναυλίες κυρίως αλλά και άλλα.Πράματα που θέλαμε να κάνουμε και δεν μπορούσαμε ή που θα θέλαμε να κάνουμε αλλά δεν είχαμε ποτέ πριν την ευκαιρία.Περιμένω,οι γραμμές περνάνε.Γιατί δεν είσαι κι εσύ μαζί ? Ότι είναι να γίνει θα γίνει,απλά φρόντισε την άλλη φορά να με χτυπήσεις δυνατά.
ρε τι διαολο μου χει μπει το νυχι στο ποδι???
εσυ παντως,σιγουρα εισαι μαζοχας
αυτη την αισθηση θα την νιωσεις εντονοτερη,οταν με το καλο,την κανεις για παντα απο 'κει μεσα…
ρε ανθρωπε δεν βαρεθηκες να γραφεις?
Τώρα τι σα φταίω και με ψυχοπλακώσατε?
εσυ φταις που το διαβασες