Γλυκαναλατο πολύ.
Οι δυνατες στιγμές είναι μονο οι δύο που εχουμε ηδη ακούσει. Dark Matter & Running
Μαλλον ο πιο αδιάφορος δίσκος τους.
Θα περιμενω τα πολλαπλά ακούσματα για να αποφασίσω.
Διαφωνώ σχεδόν σε όλα 
.
Από τα δύο singles, το “Dark Matter” είναι πολύ καλό και το “Running” στα χειρότερα του δίσκου. Επίσης, ο πιο αδιάφορος δίσκος τους είναι με διαφορά το “Backspacer”, δε νομίζω να βγάλουν ποτέ κάτι χειρότερο. Συμφωνώ για τα πολλά ακούσματα
2 Likes
Δυνατες εννοούσα… ροκιές.
Ουτε εμενα μου αρέσει το Running.
Παμε μια ενα προς ενα…
Scared of Fear: Μια χαρα, τιποτα συγκλονηστικο. Generic Pearl Jam album opener ροκιά της τελευταίας 20ετίας.
React, Respond: Ωραιο. Απο τα ιδιαίτερα ρυθμικά τραγούδια του δίσκου.
Wreckage: Τιμιότατο dad rock. Γινεται καλύτερο με κάθε άκουσμα.
Dark Matter: Εξαιρετικο, και το καλύτερο ισως στον δισκο
Won’t Tell: Easy listening generic Pearl Jam. Τιποτα ιδιαίτερο
Upper Hand: Ομοίως. Πιο αδιάφορο ομως. Το πιο ευκολο skip στον δισκο.
Waiting For Stevie: Απο τις πολύ καλές στιγμες στον δίσκο. Αρκούντως πιασάρικο.
Running: Καλούτσικο fast tempo. Εκει μας κατάντησαν οι αλήτες! Generic Pearl Jam 20ετίας και αυτό.
Something Special: Το κρυφο διαμάντι του δίσκου. Πιασάρικος ρυθμός, στιχουργικά top.
Got To Give: Generic mid tempo Pearl Jam 20ετίας.
Setting Sun: Συμπαθητικο κλέισιμο. Οσο προχωράει κλιμακώνει.
Συνολικά, αξιόλογα μονο αυτα με τα bold
Ολα τα υπολοιπα τα εχουμε ξανακούσει. Συνολικά μαλλον κατώτερο απο το Gigaton.
Οριακά 7/10.
Στιχουργικά πάντως, ο Vedder ακομα πιάνει απάτητες (για άλλους) κορυφές.
1 Like
Μιαμ μιαμ μιαμ!
3 Likes
Εκτος απο του Λονδίνου, ακυρώθηκαν και οι δύο συναυλίες του Βερολίνου.
Εχει καταντήσει συνήθεια.