Δε συνηθίζω να γράφω εδώ αλλά θα το κάνω σήμερα. -τι σήμερα δηλαδή γτπ τελειώς, ας το ορίσω καλύτερα-
3.14 ξημερώματα σαββάτου 7 Μάρτη 2009 θα προβώ σε γραπτές δηλώσεις που κόκαλα δεν έχουν και κόκαλα θα τσακίσουν.
Θα γράψω για το άπειρο και το μεγαλείο του νεκρού καθώς περνάει την ώρα του στην αυλή του παραδείσου. (μεγάλε φοίβε!)
Αθηνά δε σε ξέχασα εσένα. Γεια σου! Ναι, το δέχτερ εννοώ. Και σε όλα τα παιδιά να πω ένα γεια επί τη ευκαιρία.
Να πω συγνώμη σε όσων τα μάτια βιάσω, μιας και αν μου ξεφύγουν τυχόν ορθογραφικά λάθη θα είναι λόγω του περασμένου της ώρας. Καλά, οκ! Μη φωνάζεις. Έχω και μερικά κενά-αμφιβολίες… -θετικός γαρ-
Και όπως τρέχω στο δάσος, ξαφνικά βλέπω έναν τρελό ιπτάμενο δίσκο των iron maiden (με πιθανότητες το πήρα και βγήκε iron maiden) να έρχεται πάνω μου. ψάρωσα άσχημα. το ομολογώ. Αλλά ρε φίλε, εσύ τι θα έκανες?
Όπως και να έχει, ήπια το τσάι που μου έκανε η γιαγιά. Δε μου αρέσει είναι η αλήθεια. Δηλαδή γιατί να μη μου κάνει ΄μια ζεστή καφεδιά και να μου κεράσει και ένα τσιγάρο κούπερ…? Κούπερ έκανε ο παππούς. Θυμάμαι όλη μέρα να καπνίζει κούπερ. Να ακούω την λεξη κούπερ. Διαφημίσεις κούπερ. Μπρελόκ κούπερ. Κούπερ ρε ***νια στην τελική! Ο παππούς κάπνιζε συνέχεια και αρκετά πακέτα τη μέρα. Τελικά -όχι δε πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα- ο γιατρός του είπε να το κόψει. Αν δε το έκοβε μέσα σε 15 μέρες, μπροστά σε όσο το δυνατόν περισσότερους φίλους του, τότε κάτι, κάπου θα γινόταν από κάποιον.
Ας μη σας απασχολώ με αυτά. Εσείς μπήκατε να διαβάσετε για μουσική και γω βρήκα βήμα να σας τα κάνω πλανήτες. Α. Τώρα που είπα πλανήτες, σήμερα τσέκαρα οροσκόπο. Είμαι ψάρι με οροσκόπο τοξότη. Γαμάτο ε?
Το ξέρω.
Η δύναμη της αγάπης πάντως, φαίνεται στα δύσκολα. Αν δε σε βοηθήσει ο φίλος να τερματίσεις το final fantasy, τότε ποιος? Αν δε σε εξπάρει σε μία δύσκολη φάση, τότε ποιος? Αν δε σου δώσει ένα κατοστάρικο να αγοράσεις τυρόπιτα, τότε ποιος? Ωπ. Πήγα στο δημοτικό. Λάθος μου !
Καλοκαίρι 1997 -σημείωση: η θεσσαλονίκη ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα-
Πάμε με το ίφριτι να αγοράσουμε παγωτά. Τελικά δε πήραμε αν και λεφτά είχαμε, και το μαγαζί ήταν ανοιχτό.
Δε πήραμε όμως γιατί δε πήγαμε μαζί. Δε τον ήξερα.
Τον ίφριτ τον γνώρισα μέσα από αυτό το πράμα. Κοίτα να δεις ε. Τον πρωτοείδα μετά τη συναυλία των Tool (ΘΕΟΙ) το Δεκέμβρη του 2006. Τότε ήταν που δε του χάρισα κάτι να με θυμάται. Ούτε μια ζωγραφιά μου…κάτι ρε γαμώτο. Κρίμα.
Δε πειράζει όμως. Άλλωστε δε νομίζω να είναι τόσο γούτσου ώστε να τον ενόχλησε. Λούτρινος είναι, όπως παραδέχτηκε λίγο πριν. Στη τελική ρε φίλε, εγώ ήθελα να του κάνω ένα πιο προσωπικό δώρο. Ζωγραφιές και μαλακίες.
Η φυσιολογία φυτών είναι το δυσκολότερο μάθημα της σχολής μου. Το σεπτέμβρη του 2006 έμαθα ότι μόλις 3 από τα 480 παιδιά που εξετάστηκαν πέρασαν το μάθημα. Αχούυυυ. Κάποιοι και κάποιες -δε θα δώσω ονόματα- θα τρέξουν να γελάσουν με το “φυσιολογία φυτών” αλλά θα τους δώσω φιλάκια από κοντά οπότε δε πειράζει.
Aν ξέχασα κάτι, παρακαλώ ενημερώστε με.
Λέω να κλείσω εδώ.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.Καλύτερα να κλείσω εδώ.