Propagandhi - Failed States

μην σε ψαρώνει το σκληρο RAWK τους, ανέκαθεν ήταν πολυ sensitive μπαντα:p

bump, γιατι πλεον μπορουμε να τα πουμε οπως πρεπει.

ΔΙΣΚΑΡΑ.

Αν δεν επαιζαν οι RUSH στη μεση, λογικα θα ηταν το αγαπημενο μου για το 2012.

Ξεκινημα με το τεραστιο Note To Self, του οποιου το ξεσπασμα σε προϊδεαζει για το τι θα παιξει.

Τα Devil’s Creek, Status Update ξεχωριζουν στο οργισμενο πρωτο μισο πριν χαθει εντελως η μπαλα στο δευτερο μισο.

Δεν λεω κατι πιο συγκεκριμενο για το δευτερο μισο, γιατι πραγματικα γινεται της πουτανας …οχι οτι το πρωτο παει πισω, αλλα τα κομματια που δεν ανεφερα τα νιωθω ενα μικρο κλικ κατω.

Γενικα, ομως, μιλαμε για ενα ομοιομορφο αλμπουμ, οπου η ποιοτητα, απλα, ξεχειλιζει.

Προσωπικα, δεν εχω τεραστια επαφη με την μπαντα, αφου εχω ακουσει μονο το Today’s Empires, Tomorrow’s Ashes, ενω προσφατα ακουσα και το Supporting Caste.

Τολμω να πω, ομως, (χωρις να εχω ακουσει τοσο πολυ τα αλλα δυο) οτι το φετινο ειναι αυτο που με κερδισε περισσοτερο και κατευθειαν.