Μουσικά ναι. Εμένα με χαλάει η μαυρίλα του, η διαρρύθμιση του χώρου, παλιότερα δεν είχε και εξαερισμό. Αλλά γούστα, κλαιν. Έχω ξεφτιλιστεί και εκεί πολλάκις άλλωστε. ;p
Ωω ναι υπάρχει και αυτό. Έχω περάσει και εκεί εξαιρετικά 3-4 φορές μπορώ να πω. Και έχει υπάρξει και η εχπληχτική μία που είχαμε πάει μια εκλεκτή (ενδοφορουμική δατ ιζ) παρέα έτσι να αράξουμε και να ακούσουμε λίγο ροκς και μεταλς και είχε εξελιχθεί μοναδικά η κατάσταση. Είχαμε κάτσει αρχικά πάνω, η μουσική ήταν αίσχος, 2 ώρες δεν μπορούσα να συνεννοηθώ για μια μπύρα (απαράμιλλο σερβις!) και λέμε ας κατέβουμε να το σώσουμε. Και καθόμαστε, αν δεν κάνω λάθος πρέπει να παραγγείλαμε κιόλας, και ανακαλύπτουμε στην πορεία ότι είχε κάποιου είδους ινταστριαλονταρκογκοθ αφιέρωμα. Η ξενέρα. Και πολύ γέλιο βέβαια.
Πολυακουσμένο αυτό, δεν έχω πάει.
Σε τούτο και αυτό, εκτός αν κάτι έχω καταλάβει πολύ λάθος. ;p Θυμάμαι βραδιά eloy, zappa, king crimson πχ, πέρσι τέτοιο καιρό ορ σμθ
Να πούμε και κάτι άλλο έχουμε απαιτήσεις από τα μαγαζιά , αλλά πόσοι από εμάς στηρίζουμε αυτά τα μαγαζιά?
Όταν π.χ. το rainbow το Σάββατο μαζεύει 60 άτομα, για τα υπόλοιπα μην πω 15 άτομα με το ζόρι. Που είναι οι 35000 των maiden όταν το Σάββατο βγαίνουν οι 300 του Λεωνίδα?
Πως αυτοί οι μαγαζάτορες θα σου προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες όταν κάνεις κριτική από τον καναπέ?
Βγες και απαίτησε καλύτερα πράγματα.
Καλά αυτό είναι κάπως άτοπη σύγκριση, το κοινό της συγκεκριμένης συναυλίας ήταν και άκρως ετερόκλητο. Σε κάθε περίπτωση, ο μέσος ακροατής μεταλ δε σημαίνει ότι έχει και όρεξη να πηγαίνει συνέχεια σε μεταλάδικα. Ή μπορεί να μη γουστάρει και καθόλου. Να μην έχει χρήματα να βγει, να προτιμάει να αγοράσει δίσκους ή να τα κάνει χαρτοπόλεμο και πόσα άλλα ή.
Αυτό έχει πλάκα, είναι σαν επαναστατικό κάλεσμα. Για τη διασκέδαση. Λολ.
εντιτ : Πάτησα καταλάθος εντερ, συνεχίζω. Δεν μπορείς να εξαναγκάσεις κανέναν να βγει ούτε μπορείς να του επιβάλλεις το πώς θα διασκεδάσει. Κι αν δε σηκώνει η αγορά τα μεταλάδικα ή δεν έχουν πια απήχηση, θα κλείσουν, ξερωγω. Κι αν δεν πηγαίνει κανείς, δε θα στεναχωρεθεί κιόλας. Από την αίσθηση που έχω αποκομίσει εγώ, που έχω πάει σε κάμποσα και πολύ κιόλας, καθημερινές, όταν είναι άδεια, πρωτοχρονιές, όταν είναι γεμάτα, που έχω κάτσει μέχρι τις 9 και 10 το πρωί, ε, δεν είναι και για συνέχεια. Και ο μεταλάς θέλει και το ήσυχο ποτάκι του πού και πού. Επίσης, επειδή κάποτε δούλευα κοντά, παίζει για ένα μήνα της ζωής μου να πήγαινα κάθε μα κάθε βράδυ στο ραγκναροκ. Και?
Κοίτα να δεις, και σε αυτό και στο Fox, μετά τις λίγες φορές πριν αρκετό καιρό που είχα πάει, ε δεν ενθουσιάστηκα να το πω ευγενικά, και πλέον ούτε απ’ έξω.
Ναι ζητάς καλύτερο ήχο και κλιματισμό και με το δίκιο σου και πατάς μια φορά τον χρόνο Ρωτάς πως βγάζει αυτός τα έξοδα?
Να μην παρεξηγώ δεν έχω μαγαζί αλλά έχω ζήσει και εποχές χωρίς ανάσα ,Αγκάθι με χειρότερες συνθήκες και τα μαγαζιά ήταν γεμάτα.
γροθιά στο στομάχι. Δεν το χω, νομίζω μπορώ να μείνω στον τόπο αν πιω φραπέ. Σταματώ το οφφ τοπικ, πείτε για μεταλάδικα. ;p Το εξκαλιμπερ πχ έχει και ένα μπητς πάρτυ, να τα λέμε κι αυτά. :")
Έχει παραγκωνιστεί, αλλά υπάρχουμε οι πιστοί ακόμα. Ποιος φρέντο τώρα, δύο καλές ρουφηξιές και μετά μόνο παγάκια. Η φράπα πρώτον διαρκεί και δεύτερον αυτό που έγραψε ο @apostolisza8, αν βρεις τη δική σου αναλογία, είναι μαγεία.
Το excalibur δεν είναι αυτό πίσω από τη Μιχαλακοπούλου (ξέρω, αυτό δεν είναι κατατοπιστικό) που έχει και κάπου πάτωμα γυάλινο που βλέπεις από κάτω ένα σπαθί; Είχα πάει και μου άρεσε πολύ, και ωραίες μουσικές και καλή ποικιλία από μπύρες και γενικά καλή διάθεση. Ένα άλλο ωραίο είναι στη Χαριλάου Τρικούπη σχετικά ψηλά.
Επίσης, προσωπικά δεν ξέρω πολλά γιατί όταν είμαι στην Αθήνα συχνάζω - εδώ και 10+ χρόνια - μόνο στην Ίντριγκα. Κάποιες Πέμπτες αργά - ίσως και Παρασκευές, αν είμαστε εκεί και ψήσουμε τον φίλο DJ, το μαγαζί γίνεται μεταλλάδικο για καμιά ώρα.
Παντελώς άσχετο, Ίντριγκα έχω ακούσει Crippled Black Phoenix μια φορά θυμούμαι. Όπως και Παράξενο Καφενείο Rival Sons, Ποδήλατο Blues Pills και Blackbird Ulver. Είναι από εκείνες τις στιγμές που σου μένουν, γιατί ενώ παίζει κάτι άλλο εντελώς και μπορεί να μην προσέχεις καν κιόλας, σου σκάει από κει που δεν το περιμένεις (και πας σας χαζός να φιλήσεις τα χέρια του dj ξερωγω :") )
Γαμώτι, έψαχνα μια επική φωτό, χαιλαιτ της καριέρας μου και σχετική με φραπέδες (sic), αλλά δεεεν. Αύριο ίσως.
