Δεν θυμάμαι να έχει διευκρινιστεί ποτέ. Νομίζω έπαιξε στους Fuel μετά την αποχώρησή του.
re outshined me tromakses
mia xara diskara einai
kai apo thn prwth akroash kiolas
egw fovomoun mhpws vgazane ena disko gemato mpalantoeides kommatia!!!
Ειλικρινά, εγώ στις 2-3 πρώτες ακροάσεις ήμουν επιφυλακτικός γιατί τους λατρεύω σε βαθμό που θεωρώ οτι ο ενθουσιασμός δε θα ήταν καλός σύμβουλος, ενώ το άλμπουμ ήταν ίσως διαφορετικό από αυτό περίμενα και αυτό έπαιξε το ρόλο του. Ειλικρινά, όμως, παρόλο που έχει συμπέσει με κάποιες ακόμη πολύ δυνατές μελλοντικές κυκλοφορίες, δεν μπορώ να ακούσω σχεδόν τίποτα άλλο.
kai gw
ti fwnara afto to paidi??
Τώρα βρήκα ευκαιρία να το ακούσω, κάπου στα μισά του δίσκου είμαι. Για την ώρα μόνο ένα δάκρυ κυλάει…
και εμενα με μια γρήγορη αυτιά μου άρεσε…
δεν μπορω να πω ομως οτι ξεχώρισα τιποτα το τρελο!!
Unity(που ηταν γνωστό)
Amaryllis και My Name μου έμειναν…
σε λίγο θα θες κουβά για να τα μαζέψεις…
Για να πω πάντως και την αμαρτία μου, το Sound of Madness δε το θεωρώ τον καλύτερο δίσκο τους. Δηλαδή ενώ οι συνθέσεις είναι όντως φοβερές, όταν το ακούω καμιά φορά νιώθω πως κάτι λείπει…
…η προσοχή σου θα είναι. 
Βασικά συνέβη το εξής: ενώ θυμάμαι τον είχα λιώσει πραγματικά (ήταν και ο πρώτος δίσκος τους που άκουγα γενικά), μετά είπα να βάλω και το ντεμπούτο, και η διαφορά στο επίπεδο των συνθέσεων μου φάνηκε μεγάλη. Στο Leave A Whisper θα έβαζα άνετα ένα 10άρι, στο Sound ένα 7-8
εγώ πάλι θεωρώ 10αρι το SOM. Συνθέσεις, ερμηνείες, παραγωγή, feeling, μελωδιάρες. Και τα περισσότερα hard rock hits μέσα σε ένα δίσκο εδώ και κάμποσα χρόνια νομίζω…
Μια ζωή αναποδιά αυτό το παιδί.Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα για το Sound of Madness,τι κλάμα τότε με το If you only Knew.
Όσον αφορά το Amaryllis,παρά το γεγονός ότι στις αρχές είχα κράξει το Bully (και συνεχίζω σε μικρότερο βαθμό :p) τελικά με κέρδισε στο σύνολο.Το ομώνυμο ειδικά κομμάτι παίζει στο repeat.
Γιατί αρέσει σε όλους αυτή η μπάντα;
Χαχαχα, δες ρε διαφορά στα γούστα! Το ομώνυμο το θεωρώ το πιο αδιάφορο του δίσκου, για την ακρίβεια με εκνευρίζει η λέξη “Amaryllis”, πολύ περισσότερο απ’ το Bully!
Α, και το Unity το αγαπώ.
Noμίζω φλεημάρεις…Γιατί να μπεις στο thread του νέου άλμπουμ μιας μπάντας και να ρωτήσεις κάτι τέτοιο αν αυτή η μπάντα δεν σου λέει απολύτως τίποτα;
Υπάρχει και το τόπικ της μπάντας στα Groups and Artists, appreciation thread δεν είναι εξ’όσων γνωρίζω, οπότε εκεί θα ταίριαζε καλύτερα το ερώτημά σου.
Μολις ξεκινησα να το ακουω… Σε αρπαζει απο τον λαιμο με το καλημερα ετσι? Και Ω ΘΕΕ ΜΟΥ τι παραγωγαρα ειναι αυτη!!
Για να πώ την αλήθεια δεν είχα ασχοληθεί ποτέ μαζί τους, και το έκανα διαβάζοντας όλα τα θετικά σχόλια εδώ. Και καλά έκανα. Πολύ πιασάρικα κομμάτια, ωραία παραγωγή και φοβερά φωνητικά. Εχει κάποια cliche αλλά είναι κ αναμενόμενο λόγω του είδους της μουσικής.
Ξεκινάω εξερεύνηση όλης της δισκογραφίας σιγά σιγά…
Ε είσαι ανάποδος καλά λέει…
Νομίζω είχα ρωτήσει τον Zach στην προηγούμενη συνέντευξη περί παραγωγής, αλλά δεν θυμάμαι να πήρα πειστικη απάντηση. Στο χώρο της αμερικάνικης (mainstream - δεν ξέρω πως να το πω) rock σκηνής είχε συζητηθεί αρκετά το τι κατάφεραν οι Shinedown με την παραγωγή του “Sound Of Madness” και ειδική αναφορά είχε γίνει στο τραγούδι “The Crow And The Butterfly” που πραγματικά ίσως αποτελεί φάρο για τις μετέπειτα ενορχηστρώσεις τους.
Είναι σίγουρα στα ατού της μπάντας. Δεν παίζουν δα κανα είδος μουσικής που ο κόσμος προτιμάει τις λιτές παραγωγες. Αν και για όλα υπάρχει κάποιος που δεν του αρέσει κάτι, ό,τι κι αν είναι αυτό.
Αν ο ήχος σου αρέσει, το βρίσκω εξαιρετικά απίθανο να μην κολλήσεις. Δες οπωσδήποτε το ακουστικό dvd που έβγαλαν πέρσι. Επιμένω ότι εκεί θα εκτιμήσει πολύ την μουσικότητά τους κάποιος.
Μετά από ΠΟΛΥ λιώσιμο: ο δίσκος είναι εκπληκτικός. Εκτός απ’ τα singles, τα Adrenaline, Enemies, For My Shake (τι γαμώ που είναι δαύτο;;
είναι φοβερά, όλος ο δίσκος κυλάει νερό, δε καταλαβαίνεις πότε τελειώνει και πότε ξαναρχίζει στο repeat. Υποκλίνομαι.
kai to My Name gamaei apistefta!
kai to nowhere kids
genika ta kataferane apo ti fainetai xwris na vgaloun ena SoM No2!
bravo tous!