[SPOILER]Α, ναι. Και γι’ αυτό ήθελα να πω, μια που έχω αρχίσει από χτες μ’ αυτά που κάποιοι θα έλεγαν “υπερβολές”… γιατί να σταματήσω τώρα πια; =Ρ
Είναι δυνατόν να παίζεις ένα ρόλο που κινηματογραφικά έχει αποδοθεί από τον [B][U]Sir Lawrence Olivier[/U][/B] (Μάρκος Λικίνιος Κράσσος) και στο τέλος, όπως και ο άλλος γίγας ο Liam που έκανε το ίδιο με έναν ιστορικό ρόλο του Kirk Douglas, να καταφέρνεις ώστε η όλη παρουσία σου να [B]ταυτίζεται[/B] μ’ αυτό το όνομα, μ’ αυτό το ρόλο;
Simon Merrels: ΑΞΙΟΣ. Μεγάλος Κράσσος.
Όπως επίσης μεγάλος Καίσαρας και ο Todd Lasance. Άξιος κι αυτός![/SPOILER]
Αντικειμενικά, απ’ τα επικότερα επεισόδια στην ιστορία των επεισοδιώνε. Αντάξιο της σειράς. Έβλεπα με απίστευτη προσήλωση μέχρι και τους τίτλους τέλους όπου εμφανίστηκαν όλοι οι βασικοί χαρακτήρες όλων των σεζόν. +ότι είχε επιτέλους φοβερή και επικότατη μουσική υπόκρουση.
Λίγα φινάλε σειρών έχουν καταφέρει να ευχαριστήσουν την πλειοψηφία των fan και μη οπώς το Spartacus. Πολλά συγχαρητήρια στους συντελεστές της σειράς και ένα μεγάλο GRADITUTE που μας κράτησαν συντροφιά αυτά τα 4 χρόνια!
Κλείνοντας ένα τελευταιο αντίο στον Andy Whitfield
Επιτέλους το είδα. Άργησα λίγο και προφανώς δε πατούσα στο θρεντ μην σποιλαριστεί κάτι.
[B][SIZE=“3”]Επικό τέλος, επική σειρά.[/SIZE][/B]
Απλά τα πράγματα. Δεν θα πω τίποτα παραπάνω.
Όποιος δε την έχει δει να σπεύσει.
Φυσικά θα ήθελα να ζήσουν οι καλοί να αρμέγουν αγελάδες και να πίνουν κρασί αλλά αυτή ήταν η ομορφιά της σειράς, ότι ακολούθησε την ιστορία, μας έκανε να αγωνιούμε και να περιμένουμε με λύπη το τέλος.
Ωραία ηθικά διδάγματα, γυμνά, διάλογοι κτλ.
Τώρα που ολοκληρώθηκε μπορώ να το πώ:αντικειμενικά από τις καλύτερες σειρές που έχω δεί ever.3 κύκλοι και ένα prequel,από cliffhanger σε cliffhanger απανωτά,σχεδόν σε κέθε επεισόδιο.Ξύπνιοι σεναριογράφοι που φρόντισαν να μας το κόψουν πάνω στην ακμή και να μην καταντήσει “τόλμη και γοητεία”.Θα μπορούσαν να το τραβήξουν άνετα από τα μαλλιά για να βγάλουν και άλλους κύκλους,αλλά δεν το έκαναν και πολύ το γουστάρω γιατί θα έχανε σε περιεχόμενο μετά.Γενικά,η πιο metal σειρά του forum με διαφορά από την επόμενη.
Ξαναείδα τώρα τελευταία όλη τη σειρά, ξεκινώντας από το Blood and Sand. Αν εξαιρέσεις το υπερκλάσσικ πλέον Kill Em All που φυσικά το έβλεπα συχνά-πυκνά, όλα τα υπόλοιπα είχα να τα δω από τότε. Μου έκανε εντύπωση η διαφορά του Σπάρτακου ως χαρακτήρα μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας σεζόν, που είναι ακόμα φρέσκια. Και δεν έχει να κάνει με την αλλαγή του ηθοποιού. Για άλλο Σπάρτακο μιλάμε στο Blood and Sand και για άλλον στο War of the Damned πλέον. Απίστευτη η εξέλιξη. Από τον αντι-ήρωα, σχεδόν, ρομαντικό, απρόβλεπτο και κυκλοθυμικό παρία της αρχής, η σειρά πέρασε αργά και σχεδόν βασανιστικά στην απόλυτα ηρωική φιγούρα, στον ατσάλινο πολέμαρχο που έχει απεμπολήσει κάθε προσωπικό κίνητρο και πόθο και πλέον κινείται μόνο από την ίδια την Ιστορία. Ανάπτυξη-σεμινάριο με το τέλος που ήθελα.
Σε κανένα μήνα θα κάνω το πρώτο μου ρηραν γιατί θα πάθω στέρηση θέλω δεν θέλω, από όσο θυμάμαι φαίνεται να έχεις δίκιο στην αλλαγή του χαρακτήρα, κάπως έτσι εξελίχτηκε.
Κρίνοντας στο σύνολο ο δεύτερος κύκλος δεν μπορώ να πω ότι με ταρακούνησε αλλά πρώτος, πρήκουελ και τελευταίος με το τέλος του θα παραμείνουν στο πάνθεον.
Η σειρά είχε τις απόλυτες σκηνές μάχης και μονομαχίας γενικά, από όσο μπορώ να κρίνω κοντραριζόταν από 300, Gladiator, Braveheart (προσθέστε ελεύθερα) και ξεπέρασε τον ανταγωνισμό.
Η ψηφιακά δημιουργούμενη του εικόνα (καλύτερη από το 300) πότε πρόσθετε πότε αφαιρούσε ποιότητα αλλά ήταν απαραίτητη για να βγει το μπάτζετ, για να μη κοπεί πρόωρα κι αυτό σαν το Rome το οποίο ήταν καλύτερο σε ρεαλισμό, σκηνικά (λογικό), δολοπλοκίες, ερμηνείες και ατμόσφαιρα συνολικά.
Στο τομέα του “εντερτέηνμεντ” το Σπάρτακους χτύπησε 10αρι με τη γνωστή συνταγή σάρκα και αίμα, συνολικά θα μείνει από τις αγαπημένες μου σειρές.
Ένα μήνα χωρίς ίντερνετ και πάλι καλά που το 'χα καιρό τώρα κατεβασμένο, να έχω κάτι να ασχολούμαι.
Πιο καβλωτική, πιο πωρωτική, πιο ανατριχιαστική σειρά έβερ. Τα πρώτα δύο επεισόδια της πρώτης σεζόν είναι λίγο βαρετά και σιχαμένα αλλά μετά το μεγαλείο της σειράς είναι απερίγραπτο.
Η τρίτη σεζόν δε, δεν υπάρχει πουθενά. Όχι μόνο δεν υπάρχει μέτριο ή αδιάφορο επεισόδιο αλλά μιλάμε για ανυπέρβλητο μεγαλείο, από την αρχή μέχρι το τέλος της. Το τελευταίο επεισόδιο είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η τηλεόραση. Πάει μια βδομάδα, το έχω δει 3-4 φορές ξέρω 'γω και κλαίω κάθε φορά.
[/SPOILER]