Εχουν κυκλοφορησει οι Necronomicon κανονικο δισκο με τον τιτλο The Devils Tongue (1990)?Δεν εχω βρει πουθενα αναφορα σε αυτο εκτος του Discogs.Μηπως ειναι κανενα soundtrack?(δυσκολο).Οποιος γνωριζει,ας ενημερωσει.
Καλά, εννοείται πως ιδίοις όμμασι δε γνωρίζω, αλλά αν το ντισκόγκς μας τα λέει καλά,το The Devil’s Tongue μάλλον είναι η σιντί βερσιόν του Escalation του 1988 με άλλο τίτλο, καθώς έχει ακριβώς το ίδιο τράκλιστ-με άλλη σειρά.
Τσεκ:
Δεν κανω νεο thread καθως δε ξερω ποσους θα ενδιαφερει, πια.
Τις τελευταιες μερες ακουσα καμποσες φορες το καινουριο αλμπουμ των Municipal Waste. Θα συνεχισω να τ ακουω ειναι το μονο σιγουρο, απλα ηδη απο το προηγουμενο δισκο τους το massive aggressive, απο κει που ηταν ηγετες του “νεου thrash κινηματος” (σε εισαγωγικα, καταλαβαινετε πως το λεω, μην ανοιξει κουβεντα περι αυτου), εχουν γινε followers. Δηλαδη μια απλα πολυ καλη μπαντα που βγαζει ΟΚ αλμπουμ τα ακους γουσταρεις, αλλα τιποτα παραπανω. Για μερικους μπορει αυτο να ισχυε απο παντα, αλλα για μενα τα 3 πρωτα αλμπουμ τους ηταν εξαιρετικα. Το Fatal Feast τωρα, εχει το θετικο οτι μου μοιαζει να εχει καλυτερα riff απο το massive aggressive, πιο κολλητικα να το πω κι ετσι. Απλα δειχνουν να μην μπορουν να βγαλουν παλι ενα δισκο της φασης του hazardous mutation. Οπως και να χει εγω το ακουω ευχαριστα
Το πιο σημαντικό νομίζω είναι το καινούργιο Hexen με κομμάτι εδώ για άκουσμα:
Από τα καλύτερα thrash album της MMW εποχής (μετά-Municipal Waste:p) το ντεμπούτο τους, State of Insurgency. Σε κανένα μήνα βγαίνει το δεύτερο και ΕΥΤΥΧΩΣ βάση του ακούσματος είναι στα πρότυπα του πρώτου με ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ παραγωγή.
Επίσης έχει βγεί και το Intersections από Mekong Delta, επανεκτελέσεις κομματιών τους βέβαια αλλά πολύ ενδιαφέρον να τα ακούς με πολύ καλύτερο ήχο. Panagioti ή κανένας άλλος υποψιασμένος αν το άκουσε ας πει καμια γνώμη.
The Cure - 04:15
Shades Of Doom - 04:20
Sphere Eclipse - 06:18
The Healer - 07:38
Innocent - 05:20
Memories Of Tomorrow - 04:44
Heroes Grief - 05:44
Heartbeat - 07:04
Transgressor - 03:38
Prophecy - 04:25
Επίσης ξαναάκουγα πάλι το Onslaught των Lazarus A.D και δε μπορώ να μην ξαναεκθειάσω…Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ thrash λέμε, τέτοια ωμότητα και ροή μόνο στο Beneath The Remains έχω νιώσει. Ασταμάτητος καταιγισμός riff, σόλος και drumοκοπάνημα με περίτεχνο και ταυτόχρονα ωμό τρόπο…
απο Lazarus AD ενα κομματι που τσεκαρα, το “Revolution”, μου θυμισε πολυ στο στυλ (και λιγο στην παραγωγη) τον πρωτο δισκο των Legion of the Damned. λατρεμενος δισκος btw
Το προηγουμενο Mekong Delta ηταν γαματο. Οπως και το προπροηγουμενο (ασχετως αν περασαν στα ψιλα). Το μονο που τους κρατα ενα κλικ πισω ειναι πως λειπει ο Doug Lee, ωραια φωνητικα εχουνε, αλλα θελεις λιγο και τα μικρα αυτα σημεια που “ξεφευγει”… γι’ αυτο και φοβαμαι καπως τις επανεκτελεσεις. Θα τσεκαρω ενιγουεη, δεν εχω δει καν τρακλιστιν προς το παρον.
Είμαι βέβαιος ότι θα οργώνει. Με Hoglan και Adler στα drums δε γίνεται αλλιώς…
Ελπίζω η έμπνευση να αγγίζει επίπεδα Gathering (λέμε τώρα). Ομολογώ ότι έχω καλό προαίσθημα. Πρόκειται εξάλλου για μία από τις λίγες metal μπάντες που ακόμα και στη χειρότερη περίοδό τους παρέμειναν αξιοπρεπέστατοι και μουσικά πολύ ενδιαφέροντες. Μεγάλη αγάπη και παντοτινή αδυναμία.
To 2001 οι [B]Havok[/B] έβγαλαν μια μεγάλη δισκάρα. Φέτος επιστρέφουν με ένα ep το point of no return με 2 νέα κομμάτια και 2 διασκευές σε sepultura (arise) και Slayer (postmortem/raining blood). Τα 2 καινούργια γαμάνε πάντως και βουτάν ακόμα περισσότερο στα '80. :thumbup:
Aπο τις καλυτερες thrash ή black/thrash μπαντες (οπως θελετε) των τελευταιων χρονων και αρκετα πιτσιρικαδες. Αισιως στο 2o αλμπουμ (αν θεωρησουμε το forever ripping fast EP - η καλυτερη τους κυκλοφορια βεβαια για μενα), ξεχωρα απο split κτλ. Κατα τη γνωμη μου καλυτερο του Phantom Knights, με τρομερα κομματια. Θυμαμαι ειχε ξαναγινει κουβεντα για αυτους αρκετοι ηταν ψημενοι, για να δουμε πως σας φανηκε το καινουριο 8)