Τη βρήκα πολύ προβλέψιμη την 2η σεζόν. Η 80λα γάμησε, αλλά αυτό δεν αρκεί.
Λείπει η ανατριχίλα (iconic moments αλα JTN) ,επίσης η έκπληξη,το μυστήριο καθώς πάνω κάτω ξέρουμε τι είναι το U/D, το εργαστήριο και τα πειράματα του. Το μόνο κομμάτι της σεζόν που με άγγιξε και ανυπομονούσα να δω, ήταν η συνάντηση της 11 με τη μάνα της. Εκεί ήμουνα πραγματικά “on my toes” που λέμε και στο χωριό.
Ο τύπος με τις θεωρίες συνωμοσίας ήταν ωραία προσθήκη (δεν θυμάμαι το όνομα του χαρακτήρα).
Επίσης η σκηνή στην οποία πέθανα στα γέλια, ήταν όταν έσκασε πρώτη φορά η Μαξ και τραβάνε πλάνο τον αδελφό της από τα νύχια ώς την κορφή. Τόσο η σκηνοθεσία όσο και η εμφάνιση του ήταν φοβερή!
Edit: Την ξαναέπαιξα τώρα και από πίσω παίζει και Scorpions, μιλάμε για τρελό λεβέντη με τον λασποτήρα και το μουστάκι χνούδι!
Γενικά και από μουσική γαμάει η σειρά, μου έχει μείνει μόνο το τελευταίο επεισόδιο, αλλά παίζει το 8ο να ήταν το κορυφαίο μέχρι στιγμής και από τις 2 σεζόν. Εντάξει το 7ο ήταν λίγο κουλαμάρα αλλά οκ.
Τελειωσα τη σεζον χθες βραδυ. Σε γενικες γραμμες δεν εχω τρελαθει, αν δεν ειχε την '80ιλα και τη μουσικη ισως να μην με κρατουσε ο πρωτος κυκλος. Ομως ο δευτερος κυκλος ηταν καλυτερος, παροτι οχι ιδιαιτερα απροβλεπτος στην εξελιξη του. Ειδα τα δυο τελευταια επεισοδια χθες, πραγματικα με κρατησαν σε συνεχη αγωνια για το τι θα συμβει (εστω κι αν φανταζοσουν που θα παει).
Ωραιοι οι νεοι χαρακτηρες που προστεθηκαν, πολυ αναβαθμισμενος κατα τη γνωμη μου ο Χοπερ, με ακομα πιο βελτιωμενο χαρακτηρα. Περασαν ευχαριστα οι ωρες, δεν το μετανιωσα. Παμε για τον επομενο κυκλο πλεον.
Αριστουργηματικη η δευτερη σεζον, για μενα ακομα καλυτερη κι απο την πρωτη, και αισθητα.
Ολοι οι νεοι χαρακτηρες φοβεροι (α ρε Μπομπ) και η εξελιξη των γεγονοτων δε με κουρασε ουτε δευτερολεπτο, ενω στην πρωτη σεζον τα τελευταια 2 επεισοδια τα βρηκα ελαχιστα κατωτερα της ατμοσφαιρας που ειχε χτιστει στα πρωτα 6. Αντιθετα στην δευτερη σεζον προσπαθω να σκεφτω αρνητικο και δε μπορω να βρω, πολυ καλυτερη ηθοποιια απο ολα τα παιδακια (και απο τους αλλους), η υποθεση βγαζει περισσοτερο “νοημα”, και γενικα σεναριο και σκηνοθεσια (ακομα) καλυτερα απο οτι στην πρωτη σεζον. Καταπληκτικες και οι εμμεσες αλλα και εμμεσες αναφορες σε καλτ ταινιες τρομου, Star Wars, εφηβικες ταινιες των 80ς κτλ.
Αγαπημενο παιδακι μακραν ο Mike.
Απο τις αγαπημενες μου σκηνες οταν η ΜΙΛΦαρα ανοιγει την πορτα στον υπερθεο των 7 ηπειρων:
πιστευω οτι συνεχισε στο ιδιο επιπεδο με την πρωτη σεζον και εβαλε και χαρακτηρες απτους οποιους δεν υστερησε κανενας. Βασικα δε βρισκεις ευκολα ψεγαδι, περιμενουμε ανυπομονα το 3.
Χαχα οντως φοβερη σκηνη. Το τελειωσα κ γω χτες. Το ξεκινησα το προηγουμενο ΣΚ. Επιτελους μπορεσα να μπω εδω να δω τι λετε
Λοιπον κ μενα μ αρεσε πιο πολυ η δευτερη σεζον. Σιγουρα λειπει το στοιχειο της εκπληξης, αλλα ειχε στοιχεια που με κρατησαν ακομα πιο πολυ. Ηταν λιγο πιο σκοτεινο. Η Γουαινονα λιγοτερο υπερβολικη. Ο Γουιλ εξαιρετικος οποτε χρειαζοταν να δειξει εντονα συναισθηματα, ενω κ οι νεοι χαρακτηρες ολοι ηταν ενδιαφεροντες.
Παει προς το κομφορτ viewing, ααλλα στην καλυτερη του εκδοση.
πλάκωσα τα τελευταία γιατί με το Peaky blinders μόνο δουλειά δε γίνεται και μιας και αργεί λίγο ακόμα ο χριστουγεννιάτικος doctor who έπρεπε κάτι να καλύψει το κενό, αν εξαιρέσω το 7 που ήταν ότινάναι, τα 2 τελευταία ανέβηκαν αισθητά, αν όχι σε ποιότητα τουλάχιστον σε σασπένς και ενδιαφέρον…
overall μέτρια προς κακή σεζόν, δε θα δώ επόμενες λογικά γιατί δεν υπάρχει ενδιαφέρον, το πιο δυνατό σημείο ήταν ο Γουίλ και ο αυξημένος ρόλος του εδώ -και το κοπελάκι έπαιζε και πολύ καλά- + το τελευταίο επεισόδιο που είχε ρυθμό και σασπένς και σε κρατούσε…στα μείον, η έλλειψη της έκπληξης, τα πρώτα 7 επεισόδια που δε πρόσφεραν τίποτα πέρα από νοσταλγία για τη νοσταλγία, οι νέοι ανύπαρκτοι χαρακτήρες με αποκορύφωμα τον αδερφό της max -παντελώς αχρείαστος και λίγος όπως και η αδερφή του πάνω κάτω-, η ανύπαρκτη χημεία του ζεύγους και πάνω από όλα, η επιλογή να μείνει τόσο καιρό εκτός του πρωταγωνιστικού κουαρτέτου η eleven, όταν στη πρώτη σεζόν το πιο δυνατό ατού ήταν η παρέα των 5… α και σον οστην \m/
Πολλα καλα λογια για το Dark, αλλα δεν εχω βρει χρονο να το παρακολουθησω ακομα. Αυτοι οι Φριτζ βεβαια θα με ξενερωσουν, ασε που χρειαζεσαι αναγκαστικα υποτιτλους. Ειναι στη λιστα παντως…
Είδα τα 2 πρώτα επεισόδια από το Dark. Με ενθουσίασε πολύ. Πολυ ωραία ατμόσφαιρα. Η σύγκριση με Stranger Things προς το παρόν μου φαίνεται λίγο άκυρη. Πιο πολυ μου θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Dirk Gently με το όλο time travel (ειδικά με το “everything is connected” της εισαγωγής) και The Killing.
Και εγω ειδα λιγο και ακομα δεν βλεπω πολυ Stranger Things, εκτος αν οποτε βλεπουμε εφηβο με ποδηλατο παμε κατευθειαν εκει Προς το παρον ουτε εχω ενθουσιαστει, ουτε ξενερωσει. Το σχολιο για Killing( ) με αναπτερωσε λιγο!
Κοίταξε να δεις, πρώτον, και ξέρω ότι δεν το ξεκίνησες εσύ, δεν υπάρχει κάτι χειρότερο σε ένα θρεντ για την τάδε Α σειρά (όπως το Stranger Things εν προκειμένω) από το να έρχεται κάποιος και να λέει “ναι ξέρεις καλό το Α, αλλά το Β είναι ανώτερο, πιο εκλεπτυσμένο, πιο καυλωτικο, και του γαμάει του Α”. Αφενός βγάζει κόμπλεξ, ελιτισμό, ανασφάλεια και χιψτερισμο, αφετέρου στα παπαρια μας. Εδώ είναι το θρεντ για το Α, όχι για το Β.
Δεύτερον, οι δυο σειρές που έχουν μπει αυθαίρετα σε κάποια ανούσια και περιττή σύγκριση στα τελευταία ποστς, είναι εντελώς ανομοιες. Άρα η σύγκριση είναι από τη βάση της άκυρη.
Τρίτον, οι γνώμες είναι υποκειμενικές. Καταλαβαίνω ότι κάποιοι αισθάνονται ανώτεροι αν ο κόσμος εκθειάζει αυτό που αυτοί ανακάλυψαν πρώτοι, πόσο μάλλον αν έχει γερμανικά (ομαηγκαντ πόσο κουλ και ομπσκιουρ είμαι, δείτε το νταρκ και αποθεώστε με, ich bin Gott), αλλά δεν είναι το μέρος για αυτό. Ανοίξτε νέο θρεντ ξέρω γω.
Τέταρτον, χίλιες φορές χαζοχαρούμενο δεκάχρονο από 57χρονος μίζερος παρθένος που χρειάζεται anger management.
πηγα να απαντησω σοβαρα αλλα μετα ειδα οτι μιλαει για παρθενους και anger management το καθυστερημενο νερντουλο που ξεκιναει flames για τους metallica, το star wars και το stranger things και μ επιασαν τα γελια σορρυ
Εχοντας δει 7 επεισοδια για το Dark δεν εχω ενθουσιαστει και εγω. Βλεπεται ευχαριστα και σε βαζει σε σκεψεις ποιος ειναι ποιος κτλ, αλλα για μενα εχει κανα 2 βασικα αρνητικα. Κυριοτερο για μενα το γεγονος οτι ο Noah εμφανιζεται απο το πουθενα και δεν εχει χτισει κανενα υποβαθρο πανω του. Δεν μου αρεσουν αυτου του τυπου οι villains. Mε κανουν να ξενερωνω με το σεναριο. Επισης μου φαινεται καπως και το γεγονος οτι εχουν τοσα προσωπικα και κατα τα αλλα συνυπαρχουν εκει περα μια χαρα τοσα χρονια. Οκ για την εκρηξη τωρα φταινε οι εξαφανισεις, αλλα και παλι δεν μου φαινεται λογικο για ολα οσα εχουν γινει εκει ολα αυτα τα χρονια. Κατα τα αλλα πολυ ωραια ατμοσφαιρα και φωτογραφια. Με το Stranger Things παντως δεν εχει καμια ουσιαστικη σχεση.
Προς το παρον ουτε εχω ενθουσιαστει, ουτε ξενερωσει. Το σχολιο για Killing( 
) με αναπτερωσε λιγο!