Ε καλά τώρα εδώ δεν έχεις και πολύ δίκιο. Χωρίς να έχω εντρυφήσει και τρελά στη δισκογραφία των Christ(ποτέ δεν ήμουν κάνας φανατικός τους) έχω την εντύπωση ότι αυτές τις παραλλαγές που λες μέσα στο ίδιο Album τις είχαν ανέκαθεν, άνετα άμα δεν τους είχες λιώσει, όλα τα κομμάτια μέσα σε ένα δίσκο μπορεί και να σου φαίνοταν ίδια οπότε όπως το βλέπω εγώ είναι περίπτωση μπάντας που είτε δέχεσαι έλλειψη ποικιλίας και σε πορώνει αυτό είτε τους απορρίπτεις γιαυτό το λόγο εξαρχής.
Edit: Σκατά, χάλασες και συ, που θα δουμε και μεις κάμια σφαγή της προκοπής?
κοιτα το μονο μου προβλημα ειναι οτι τοσα χρονια προς αυτη την κατευθυνση, ειναι λογικο πλεον να βγαινει τετοιος δισκος.Eχουν ξαναπαιχθει τετοιες αρχαϊζουσες ιδεες…καλη η ολη φαση…αλλα…
εχω ομως ενστασεις για την παραγωγη που θεωρω οτι μετα απο τοσα χρονια δεν αναδυκνειει το ποσο τεραστιος μπορει να ειναι ο δισκος.
Μου αρεσει.
Αλλα οχι και τοσο.
Μπορουσαν να γαμησουν συμπαντα αλλα και παλι κατι μου “λειπει”.
Οπως και να εχει , ακουω Ray Charles και φευγω για νεκροταφειο.
στα περι ροττιν, γενικα η μπαντα ειναι σημαντικη γι’ αυτα που εχει πραξει ως τωρα, αν αφαιρεσεις τα 5 πρωτα (βαζω και το sleep μεσα), τα επομενα ειναι αλμπουμς καθαρα οπαδικα, μαζι και το αεαλο, απ’ την αποψη οτι οι φανμποηδες δεν θα δυσανασχετησουν με οτι και να βγαλουν. το “καθαρα” ισως να μην ειναι και τοσο σωστο επειδη οκ, υπαρχουν και οι χαμμερακιδες ολου του κοσμου.
.jpg)
