Έχω κολλήσει λίγο τον τελευταίο καιρό και πάλι με δαύτους. Σημειωτέον πως ακούω περισσότερο live παρά studio εκτελέσεις :lol:. Αν κατάφερνα κάποια φορά να τους δω, θα ήταν πάρα πολύ καλό. Όμως, παίζουν μόνο Αμερική και μάλιστα συγκεκριμένες περιόδους, οπότε…
Mule, το Σεπτέμβριο είχα πάει Αμερική για ένα μεγάλο (και ίσως μοναδικό) ταξίδι που οργάνωνα καιρό και είδα Warren σε ένα χωριό στο Connecticut :D! Απίθανος, ήταν ο μόνος λευκός στη μπάντα φανταστείτε :lol:.
Ridgefield, Connecticut! 
Το γνωρίζω καλά το CT, εκεί ήταν που είδα πρώτη φορά τους Αllmans το '96 και πιό πρόσφατη (και ελπίζω όχι τελευταία) το 2009!
Kαι εμένα μου έκανε εντύπωση που έπαιξαν εκεί αντί για κανένα Hartford ή στο Wallingford που έχει ένα θέατρο όπου παίζουν συνήθως οι Mule και διάφορες jam μπάντες!
Είσαι τυχερός άνθρωπος, είδες κάτι μοναδικό. Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η μπάντα θα ξαναπεριοδεύσει με αυτή τη σύνθεση! Παίζουν μέσα σπουδαίοι μουσικοί όπως ο μπασίστας George Porter Jr. (από τη μεγάλη funk μπάντα Meters της N. Oρλέανης) και ο καταπληκτικός σαξοφωνίστας Ron Holloway! Εγώ δεν τα κατάφερα να δώ αυτή τη μπάντα…
Σου εύχομαι να’σαι καλά και να δεις και Allmans σε επόμενο ταξίδι Παντελή!
Και φυσικά δεν μου ακούγεται καθόλου παράξενο πως προτιμάς τα live από τα στουντιακά, οι περισσότεροι οπαδοί τους αυτό κάνουμε! 
Ridgefield, ναι!!! Επικό ταξίδι με αυτοκίνητο από Νέα Υόρκη με εκτυπωμένους χάρτες από το Google Maps, χωρίς GPS, με ελάφια στο δρόμο, χάσαμε το δρόμο μας στην επιστροφή, άστα :lol:! Το καλύτερο είναι πως είχα κλείσει εισιτήριο για εξώστη αλλά μου το άλλαξαν και τον είδα από τη δεύτερη σειρά 8).
Δεύτερη σειρά, σούπερ, τι να λέμε!
Εμπειρία ζωής!
Και η φύση απίστευτη σε όλο το New England. Aν στο CT είδες ελάφια στον δρόμο (εμένα κάποτε με είχε επισκεφθεί raccoon στη βεράντα μου εκεί!) ανεβαίνοντας πιό βόρεια προς New Hampshire και Maine κινδυνεύεις να τρακάρεις με Moose (είδος ταράνδου) που δεν είναι καθόλου αστείο! :lol:
Μόλις άκουσα το At Fillmore East άλμπουμ τους, η πρώτη μου επαφή με το συγκρότημα. Άνετα στα κορυφαία live jam rock sessions που έχω ακούσει ποτέ ως τώρα…
Και μάλλον και από τα καλύτερα που θα ακούσεις ποτέ!
συμφωνώ… τσίτεεεεεεεεεεεες τα slide…
E ναι, μαζί με το Band of Gypsies είναι στην κορυφή! 8)
Mπορείς τώρα να προχωρήσεις στο Live at the Atlanta Pop festival και μετά να προχωρήσεις στις “αρχειακές” επανακυκλοφορίες εκείνης της περιόδου που έχουν “πολύ ψωμί”.
Αλλά επειδή η μπάντα έχει και παρόν, δες οπωσδήποτε και το Live at the Beacon Theatre DVD!
Λιώνω το Eat a Peach.Απίστευτη μπάντα,ακούς το Mountain jam και δεν πιστεύεις στα αυτιά σου!
Πάντως το αγαπημένο μου studio άλμπουμ τους είναι το ομώνυμο.Όταν το πρωτοάκουσα ήμουν πολύ χωμένος στο blues rock και ήταν και η πρώτη μου επαφή με αυτούς.Το άλμπουμ αυτό έχει ένα απίστευτο groove (ίσως να φταίνε και οι δύο drummers),εξερευνεί τα blues χωράφια κυρίως,κάτι που άλλαξε από τον δεύτερο δίσκο,και έχει μακράν τα καλύτερα blues licks για μένα.Ever.
Ενώ δεν παίζουν απλοϊκά θέματα,καταφέρνουν να χαρίζουν με κάθε κομμάτι αξιομνημόνευτες μελωδίες,solos που μπορείς να τα “τραγουδήσεις” και σου καρφώνονται στο μυαλό.Εκληκτικά πράγματα για το '69,πόσο μάλλον αυτά που ακολούθησαν ένα χρόνο μετά.
Πάρε κι ένα Whipping Post από το 1970 από Fillmore λοιπόν να γουστάρεις!
Πότε θα ανακαλυφθεί το ταξίδι πίσω στο χρόνο ρε πούστη… 
Χαχα!!!Mule αλήθεια πιάνεις ένα vibe Miles Davis σε σημεία στο Eat a Peach?Ξέρω πως τον διασκευάζανε και πως δήλωναν οπαδοί και επηρεασμένοι,αλλά λέω αν το ακούς σε σημεία…
Παρήγγειλα το Hittin’ The Note από το online store τους.
Έκατσα και το άκουσα για να δω αν ισχύει. Με λίγη φαντασία και καλή διάθεση αυτό έχει μια βάση στην ακρόαση του εννιάλεπτου “Les Brers in A Minor”. Στα υπόλοιπα κομμάτια δεν παρατήρησα κάτι αντίστοιχο.
Ερώτηση:
Ποιά η γνώμη σας για το παρακάτω;
[SPOILER]
[/SPOILER]
Ψήνομαι να το αγοράσω…
Άκουγαν Μiles και Coltrane και τους άρεσαν πολύ αλλά σε εκείνη την περίοδο δεν θα άκουγες διασκευές ολόκληρων κομματιών παρά κάποιες επιρροές στα ατέλειωτα jams όπως το Les Brers in A minor που έγραψε και ο CJ.
H σημερινή σύνθεση διασκεύασε το In a silent way στα live για τα 40 χρόνια το 2009 (που σου τα έχω δώσει αν θυμάμαι καλά)
Παντελή δεν ξέρω αν τον έχεις ακούσει τον δίσκο ήδη, αν όχι ετοιμάσου να πάθεις πλάκα, είναι από τους κορυφαίους της καριέρας τους!
CJ το One Way Out είναι εξαιρετικό δείγμα της μαγείας της σημερινής σύνθεσης της μπάντας, έστω και αν από το '03 που ηχογραφήθηκε έδεσαν με αυτή τη σύνθεση και έφτασαν και σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη! Θα πρότεινα πάντως πριν το One Way Out να έπαιρνες το Live at the Beacon Thatre DVD που έχει γυριστεί στις ίδιες εμφανίσεις του Μαρτίου του 2003 και έχει περισσότερα κομμάτια.
Nαι μου τo έχεις δώσει το live,και έψαχνα να το βρω στο Internet το In a Silent Way να το ξανακούσω πριν λίγες μέρες και δεν το βρήκα γαμώτο.
Εγώ σε κάποια σημεία νιώθω ενα jazz feeling ακόμα και στα πλήκτρα του Allman στο Mountain Jam,κάποιες συγχορδίες.Το Le Brers μου βγάζει κάτι από In a Silent Way,πριν βέβαια εκτοξευτεί το κομμάτι με τα leads των Betts-Allman.
Kαλά, οι jazz επιρροές της μπάντας είναι γνωστές και φαίνονται ειδικά στα instrumentals όπως το In memory of Elizabeth Reed και το Hot 'lanta.
Πολύ σωστός. Γενικά στο Live at Fillmore East κάνουν κρα ότι είναι επηρεασμένοι από την τζαζ. Την ίδια χρονιά είχε παιξει κανά δυό φορές και ο Miles εκεί, επομένως όλο και κάτι θα ξεσήκωσαν…Το γεγονός πάντως ότι μπορεί να ενσωμάτωσαν διάφορα στοιχεία από την τζαζ του Miles δεν πρέπει να μας ξενίζει γιατί έκαστοι είχαν ως σημείο αναφοράς τα μπλουζ, ο καθένας από τη δική του σκοπιά μεν αλλά με τον ίδιο παρονομαστή. Είναι αυτό που λέμε “οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος”.
Σωστά!