Πολύ ωραίος ο δίσκος, α ρε Hellacopterίδια!!
λιωνω!!!σκαλωσα με pressures on
Εγώ με το κλείσιμο!! Χείμαρρος!
διάβασα το buyer’s guide για τους θεούς και απλά θα συμπλήρωνα ότι οι διασκευές τους είναι ένας μουσικός πλούτος γνώσεων και ήχων.
όπου πετυχέτε τον Nicke να μιλάει για αγαπημένους δίσκους του , ψάξτε τους.
επίσης αν μου έλεγαν για Hellacopters θα έβαζα, οπωσδήποτε, στη λίστα ή στο playlist τα
The Hellacopters - City Slang - YouTube που είναι απο τα καλύτερα “βρώμικα” πράγματα που έχω ακουσεί ποτέ και το
the hellacopters-Cold Night For Alligators (roky erickson cover) - YouTube που με έβαλαν στον κόσμο του Rocky Erickson
@giorgos1 City Slang έπος.
Η λίστα μου θα πήγαινε ως εξής:
High Visibility
Grande Rock (αδικείται στα live set)
Payin’ The Dues (το πρώτο που άκουσα)
By The Grace Of God
Supershitty To The Max!
Eyes Of Oblivion (δισκάρα! αλλά αρκετά φρέσκο…)
Rock And Roll Is Dead (αδικημένο)
Δεν βάζω μέσα όλα τα Cream of the Crap, Ηead Off κτλ. Όλα πάντως είναι καλά.
απο τη στιγμή που μιλάμε για δίσκους διαμάντια, η σειρά όπως και να έχει είναι πάντα άψογη.
εγώ για πρώτο θα έβαζα το Grande Rock λόγω πολύ αγαπημένων τραγουδιών
https://www.youtube.com/watchv=FwktvA4OoiI&list=OLAK5uy_l9le11PxzGl02gSGhmAxqDUIhnoqj_Xjg&index=11 - νομίζω πως αυτό θα έπρεπε να ονομάσουν Paul Stanley
5 Vs. 7 - YouTube ή αλλιώς αν έγραφαν rolling stones τραγουδι , οι motorhead του Another perfect day (απο τους καλύτερους δισκους ever και πολυ hellacopterικος)
και το κορυφαίο Dogday Mornings - YouTube με ένα απο τα πιο κολλητικά riff. Τραγουδι που με βάζει πάντα στο mood για μουσικάρες.
αύριο Maiden και την άλλη βδομαδα Hellacopters… τέλεια …θα κάνω την αναπλήρωση απο το live των Imperial State Electric που είχα χάσει τα 2-3 πρώτα τραγούδια λόγω δουλειάς.
Oι Imperial είναι φουλ υποτιμημένοι ή νομίζω?
Αν μου έλεγαν να πω τι μουσική παίζουν οι Imperial State Electric, δεν θα ήξερα τι να απαντήσω.
Studiακοι Kiss μέχρι το Dressed to kill και με έμφαση στη συγκεκρίμενη δισκάρα των Kiss (?)- το καλύτερο album τους μαζί με το Love Gun στα 70’s.
Είναι κάπως ιδιαίτεροι ως μείγμα ήχων, και για μένα το Reptile Brain Music είναι κάπως πιο πάνω απο τα υπόλοιπα.
Βασικά όπου είναι αναμειγμένος ο Nicke θα βρεις κάτι ποιοτικό, Εδώ ξεκίνησα να ακούω Entombed. Tι δισκάρες είναι τα Left hand path & Clandestine.
Rock & roll…
Τρομερη η συναυλια τους στο Κυτταρο, κριμα που ημασταν καμια 300αρια ατομα μονο.
Καλυτερο Kiss το Rock And Roll Over για μενα μαλλον, αλλα στα 70s εβγαλαν πολλες δισκαρες, ειναι η αληθεια.
αν πρέπει να βάλουμε τριάδα, σίγουρα πρέπει να είναι και το Rock and Roll Over. Το πιο “heavy” απο τα 70s.
“Τρομερη η συναυλια τους στο Κυτταρο, κριμα που ημασταν καμια 300αρια ατομα μονο.”
Θεωρώ, πως πάλι καλά ήταν .
Θυμάμαι να το μαθαίνω σχεδόν τελευταία στιγμή.
Απολαυστικοί. Απο τα live που φεύγεις με χαμόγελο.
Rοck ‘n’ Roll Over και το δικό μου αγαπημένο. Παραγωγή heavy και ίσως το αγαπημένο μου deep cut, το Mr. Speed. Ένα riff διαμάντι. Μου φτιάχνει τη διάθεση το άτιμο.
Γενικά μέχρι Dynasty νομίζω αξίζουν όλα.
Παίζει το λιγότερο αγαπημένο μου να είναι το Destroyer.
Kαι από τα solo του '78, νομίζω του Frehley είναι το μόνο πραγματικά καλό. Του Stanley τρώγεται, τα άλλα δύο δεν…
Τεράστια κομματάρα! Τρομερό επίσης και το riff του Take Me. Καταλαβαίνω τους Αμερικανούς που τους έχουν τόσο ψηλά, γράψανε μουσικάρες και είχαν και ένα image που για ένα παιδί είναι ακαταμάχητο.
Για τους Αμερικάνους είναι μύθοι και λογικό θα μου πεις.
Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ, πως και είναι για τους Σουηδούς.
Πχ. ο Quorthon, πέρα απο μέλος του Kissarmy & φανατικός οπαδός, τον φώναζαν Ace. ο Nicke παραείναι επηρρεασμένος και αν ψάξω νομίζω πως θα βρω και άλλους Σουηδούς.
Για παραδείγμα δεν μου έρχεται στο μυαλό κάποιος Αγγλος ή Γερμανός μουσικός με τόσο κολλημα με τους Kiss.
όσοι ξέραμε, παθαμε πλάκα και όσοι δεν ήξεραν, μια απο τα ίδια.
για μένα ήταν οι headliners χτες.
όπως ακριβώς το περίμενα και με τον κόσμο να το διασκεδάζει εξίσου, απο ότι είδα.
μου άρεσαν όλα με αποκορύφωμα το Toys and flavors , το Like no other man & την έκπληξη Night of the vampire.
επίσης εντυπωσιάστηκα πόσο (ακόμα) καλύτερα ακούγονται live το Eyes of oblivion και πόσο καλά έδεσε ως πρώτο τραγούδι του encore το Reap a hurricane.
Δεν ήξεραν οι Σουηδοί. Τώρα έμαθαν, μακάρι να τους ξαναδούμε.
Δεν είχα αμφιβολίες για το Eyes, ειναι δισκάρα, το λάτρεψα από την αρχή. Μακάρι να τους δούμε σε κλειστό την επόμενη.
Like No Other Man, κι εγώ σκέφτηκα '“screw it, i’m going in (the pit)”. Παρτάρα. Rock ‘n’ roll. Ακούγοντας/ διαβάζοντας σχόλια, πιστεύω κάνανε οπαδούς χτες.