Βασικά εγώ δεν είμαι σίγουρος αν οποιοσδήποτε από τους δύο έχει θέση σ’ αυτή τη λίστα. Καλό και το νεο-προγκ, και το παραδοσιακό προγκμέταλ των Θίατερ μέχρις ενός σημείου, αλλά η σύγκριση με τα 70΄s τα αδικεί αμφότερα. Ναι, πείτε με παρελθοντολάγνο και Χαμμεράκια! Εδώ δεν υπάρχουν οι Gentle Giant ή το “A Whiter Shade of Pale” των Procol Harum κι εμείς συζητάμε για Theater και Mars Volta!
Αν και πρέπει να πω ότι η πρώτη θέση αυτής της λίστας είναι απόλυτα δίκαια. Αυτό το album είναι για μένα σίγουρα τελικά το απόλυτο προοδευτικό album και μαζί με το “In the Court of the Crimson King” κονταροχτυπιούνται για τον τίτλο του αγαπημένου μου όλων των εποχών σ’ αυτή τη σκηνή.
Κακώς υπάρχει έστω και ένα από prog-metal κατά τη γνώμη μου (και μάλιστα το Mindcrime!! έλεος…) καλώς υπάρχουν οι Porcupine Tree να αντιπροσωπέυουν την πιο σύγχρονη σκηνή αλλά μόνο το In Absentia μπορεί να συγκριθεί με τους υπόλοιπους πραγματικά μεγάλους δίσκους, αλλά όπως θα καταλάβατε απουσιάζει παντελώς οτιδήποτε μη Βρετανικό (εκτός από το χώρο του μέταλ). Εδώ απουσιάζει ο Zappa τι να λέμε τώρα…
+1000.:thumbup:
Και οι ίδιοι οι Rush δεν νομίζω να πιστεύουν πως το s&a είναι καλύτερο 8)
+1,000,000 :thumbup:
Περί Theater, για να μην επικεντρωθεί η κουβέντα πάνω σε αυτούς και στο αν δικαιούνται να βρίσκονται στη συγκεκριμένη λίστα:
To εξαιρετικό πρώτο Transatlantic, το SMPTe, θα δικαιούνταν να βρίσκεται σε μία τέτοια λίστα πολύ περισσότερο από το Systematic Chaos με τις χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες του και την μπαλάντα που θα μπορούσε να είναι Evanescence! :?
Καλά, οι Eloy έξω από Γερμανία και Ελλάδα, πιθανόν και Ιαπωνία που καταναλώνουν τα πάντα, δεν υπάρχουν.
Νομίζω καλύτερη βάση συζήτησης και σαφώς πιο πολυσυλλεκτική είναι αυτή η λίστα: http://www.progarchives.com/top-prog-albums.asp?salbumtypes=1#list
από ένα πολύ καλό site όπου βαθμολογούν τους δίσκους οι αναγνώστες. Και πάλι έχουν εισβάλει οι prog-metallers (συγνώμη αν γίνομαι εμπαθείς αλλά ελάχιστα πράγματα μπορώ να αναγνωρίσω από αυτό το είδος ως αντάξια των κλασικών δίσκων) αλλά η λίστα είναι πολύ καλύτερη.
Now we 're talking! Ναι, οι προγκμέταλερς είναι άλλο κεφάλαιο, αλλά η λίστα έχει κάποια απίστευτα που λείπουν από την άλλγη πχ Ommadawn, Parsons, Museo Rosenbach, Elegant Gypsy, Gentle Giant κ.ο.κ.
Ποιοι είναι αυτοί οι Harmonium που είναι και 14η θέση? Ούτε σαν όνομα τους ήξερα :?
Και οι Anglagard 15η? Δε λέω, πολύ καλοί είναι αλλά και πάλι…
Ντάξει έχει και κάτι παρόμοια ατοπήματα με την άλλη, τύπου Maudlin Of The Well.
Όσο για τη λίστα του κλασικ ροκ, ντάξει καλή είναι. Πλάκα έχει.
Γενικά καλό θα ήταν να είχαμε όλοι μας ακούσει πάμπολλες φορές ό,τι υπάρχει σε αυτές τις λίστες. Δηλαδή καλύτερα να μας έρχεται πρώτα αυτό στο μυαλό, παρά το τι λείπει. Εκτός αν όλοι σας έχετε εντρυφύσει σε όλους αυτούς τους δίσκους, οπότε πάσο, απλά εγώ έχω μείνει πίσω.
Μandrake ναι είναι πολύ καλύτερη λίστα σαφώς…επειδή είμαι χρόνια μέλος του εν λόγω site πάντως υπάρχει και κει απίστευτος αριθμός “κολλημένων” ανθρώπων…Κατι πιουρίστες που αποθεώνουν μόνο τα κλασικά και ξεσκίζουν οτιδήποτε φέρει τον τίτλο νεο-προγκ ας πούμε ή προγκ-μέταλ…Κατι αλλοι ψυχάκηδες που κρίνουν κομμάτια δίσκων με τον εξής τρόπο : αριστουργημα απο 3:31 μέχρι 3:56, χάλια απο 4:43 μέχρι 5:20. Εχω διαβάσει απίστευτες κουλαμάρες μιλάμε…Αλλα ναι, είναι site που έχει αφήσει κατά μέρος την μαχη του όρου progressive και έχει βάλει τα πάντα μέσα στον όρο…Θα δει κάποιος και τους Arcturus μέσα και τους Neurosis, Isis και τους Mastodon ακόμη…
Κι εγώ ήμουνα μέλος και έγραφα αραιά και που (μέχρι που άρχισα να κάνω το ψώνιο μου με το rocking και σταμάτησα :p). Απλά η συγκεκριμένη λίστα έχει το καλό οτι είναι δυναμική. Όσο προστίθενται κριτικές μπορεί και να αλλάξει - θυμάμαι πριν λίγο καιρό το “Thick As A Brick” στην πρώτη θέση. Από την άλλη στο εν λόγω site παίζουν και τοπικιστικά θέματα όπως π.χ. με το italian progressive που το στηρίζουν όλοι οι Ιταλοί και πιστεύω ότι είναι πιο ψηλά από όσο του αξίζει.
Παρεμπιπτώντως (άσχετο) μένεις στο Guildford; Ήσουν και στο φεστιβάλ του;
Εντάξει, το κάθε άτομο έχει τα γούστα του και ως εκτούτου, η λίστα δεν ικανοποιεί ποτέ και κανένα. Άρα, εγώ λέω ότι μετά την πρώτη δεκάδα όπου είναι μόνο οι Rush, και μετά από άλλες δέκα θέσεις, όπου βάζω Fates και ELoy, η υπόλοιπη λίστα μέχρι το 200 είναι δική σας… Είμαι στα κουβαρνταλίκια μου σήμερα…
κάποιες λίστες είναι πιο προβλεπόμενες με τη λίστα κομμένων παικτών που εδωσε στη διοίκηση ο Τεν Κάτε.
επίσης, μέχρι οι Porcupine Tree, οι Mars Volta και οι Tool να έχουν αθροιστικά 100 δίσκους (αν και με τα projects του Wilson παίζει να φτάνουν) να μην ξαναδημοσιευθεί καμια λίστα προς τιμήν του Awake!
επειδή τυγχάνει να διαβάζω κάποια αρκετά το Classic Rock (και φυσικά να έχω και τα prog rock τεύχη) σαφώς και έχουν τα κολλήματά τους (που είναι σοβαρα), αλλά μιλάμε για ανθρώπους που έχουν δεί σε μια εβδομάδα όσα οι περισσότεροι ονειρευόμαστε χρόνια και σε καποια θέμα είναι συνήθως πρότυπο περιοδικού (στήσιμο, πληρότητα και πηγές αφιερωμάτων). Η ουσία του βρίσκεται στα κείμενα και όχι σε ανούσιες λίστες.
Καλά, επειδή δεν νιώθω και τόσο μειονρκτικά από την άποψη του τι έχω δεί, δεν είμαι και τόσο διατεθειμένος να τους αναγνωρίσω ως “αυθεντίες”. Πέρυσι το καλοκαίρι έκαναν αφιέρωμα στο νότιο ροκ που ήταν γτπ. Και όπως τα περισσότερα Βρετανικά περιοδικά, καλύπτουν υπερβολικά κάθε ιστορία που έχει κουτσομπολιό, κιτρινίλα και ξεκατίνιασμα…[-X
Τεσπα ας μην ξεφύγουμε off topic νομίζω πως υπάρχει κάπου ένα θρεντ για το Classic Rock.
