Το πρωτο single απο το Leviathan II.
Βαρια δηλωση, αλλα διαφορετικο απο οτι εχω ακουσει ως τωρα απο Therion. Και το λατρεψα μολις με μια ακροαση (για να μην πω μιση). Καπως ετσι επρεπε να ειναι η ροκ οπερα που εβγαλαν με το Beloved Antichrist, που προσωπικα δε με επιασε ποτε.
Φανταστικο κομμάτι, και κάπως απρόβλεπτο.
Το μεγαλύτερο μου παράπονο στους τελευταίους δύο δίσκους είναι πως ήταν αρκετά προβλέψιμοι (και φλύαροι επίσης στο beloved)
Όντως διαφορετικό για Therion. Και ωραιο.
Πάτησα το play χωρίς να έχω τα ακουστικά στα αυτιά. Μπαίνει η σύζυγος στο 0:48 στο σαλόνι, ωπ, ποια χώρα είναι αυτή μου λέει, χώρα, τι χώρα της λέω, τραγούδι για τη γιουροβιζιον δεν είναι αυτό μου λέει 
Βαρετό, generic, προβλεψιμο, τίποτα το ιδιαίτερο.
Προχειροδουλεια. Γνωμη μου
Θέλει να προσπαθήσεις πολύ για να κάνεις τέτοια μαλακία εξώφυλλο.
Τουλαχιστον υπερβολικοι ε?
Έχει βγει πάντως ήδη το εξώφυλλο και για το Leviathan III κι ας μην είναι έτοιμη η μουσική
Οκ αστειεύομαι, αγαπημενή μπάντα οι Therion αλλά το εξώφυλλο όπως και το προηγούμενο…δεν
Σαν κακό photoshop είναι ρε συ. Λες κ κάποιος πρόσθεσε την τύπισσα, πάνω από την λερναία ύδρα που ξερνάει φωτιές.
Ωραια και τα δυο, εμενα με καλυπτει πληρως η μουσικη που παιζει πλεον ο Christoffer Johnson στα Leviathan I και ΙΙ. Το Pazuzu βγηκε τον Αυγουστο αλλα καπως μου ξεφυγε και το ακουω τωρα, ισως το λιγοτερο αγαπημενο απο τα πρωτα 3 singles, αλλα θυμιζει εποχες Lemuria και Sirius B πολυ εντονα, οποτε λατρευω προφανως. Η κιθαριστικη δουλεια παντως και σε αυτο αλλα και στο υπεροχο Marijin Min Nar ειναι εξαιρετικη. Αχαστοι στις 15 Ιανουαριου στην Αθηνα. Κριμα για οποιον τους γουσταρει και δεν παει.
το μιναρ’ικο, όντως γαμάτο !
Ακομα ενα τραγουδακι απο το Leviathan II, το οποιο ο Τζονσον εχει πει οτι θα αποτελει το πιο “πιασαρικο” απο τα τρια της τριλογιας. Ως τωρα πεφτει σιγουρα μεσα, αφου και αυτο, οπως και τα Litany Of The Fallen, Pazuzu και Marijin Min Nar ανηκουν στις πολυ πιασαρικες στιγμες τους, και βασικα θυμιζουν εντονα την εποχη του Λεμουργια σε μενα.
Παρα πολυ ωραιες lead κιθαρες θα ελεγα και στα 4 τραγουδια, και το Cavern Cold As Ice δεν αποτελει εξαιρεση. Τριαμιση πανεμορφα γοτθικα παιχνιδιαρικα κλασικα λεπτα απο τους Therion, ενα σφηνακι ακομα. Μου φαινεται θα απολαυσω αρκετα αυτον τον δισκο.
ΥΓ. Οκ μαλακια ειπα, βγηκε ολος ο δισκος, δεν προκειται για ενα μονο καινουριο τραγουδι 
Παω να το ακουσω ολοκληρο λοιπον (!)
Scorpionιλα (70ς φυσικα) οι lead, γαμανε. Πολυ καλο το κομματι οντως.
Τα δύο πρώτα singles από το τρίτο και τελευταίο μέρος της Leviathan τριλογίας, πολύ καλά και τα δύο, και επιτέλους τρέλα πιασαρικο ριφφ από τον Κρίστοφερ Τζόνσον στο δεύτερο, κάτι που στο παρελθόν αποτελούσε τον κανόνα σε κάθε του τραγούδι.
Προσωπικά οι Therion με ξανακερδισαν ως ακροατή μετά από μια δεκαετία μετριότητας με τα Leviathan I και II, και το III μάλλον θα κάνει το ίδιο. Προφανώς η μπάντα έχει περάσει στην legacy εποχή της πλέον, όπως όλες οι μπάντες που λατρέψαμε στα 90ς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε κάποιες απαιτήσεις και προσδοκίες. Συγκεκριμένα, αυτό που ακούω εγώ στο Ruler Of Tamag ΓΑΜΑΕΙ, δεν είναι απλά ευχάριστο. Και μπορώ να πω το ίδιο για τουλάχιστον 4-5 τραγούδια σε κάθε ένα από τα δύο πρώτα Λεβιάθαν. Αυτό μου αρκεί και με το παραπάνω.
ΥΓ. Πολύ ωραίο το εξώφυλλο αυτήν την φορά, μετά την γκρίνια που έπεσε για το Leviathan II.
