Λοιπόν τις τελευταίες μέρες διαβάζω περιστασιακά ένα πολύ ωραίο και ενδιαφέρον βιβλίο για τα… ZOMBIES!!! (ήθελα να δώσω έμφαση).
Ζombies: Αn illustrated history of the undead
Το βιβλίο εξετάζει την ύπαρξη των zombie στην pop κουλτούρα με μεγαλύτερη έμφαση βέβαια στις κινηματογραφικές παραγωγές. Αφού τοποθετήσει την αρχή των zombies στην Αϊτή και τις τελετές βουντού συνεχίζει με την εξέλιξη τους μέσα από τις κινηματογραφικές παραγωγές κάθε δεκαετίας, αφιερώνοντας λίγο παραπάνω χώρο στις σημαντικότερες από αυτές (Night of the living dead, Blind of the dead series κ.α.)
Φυσικά δεν γινόταν να μην κάτσω να δω μερικές από όσες μου έχουν διαφύγει όλα αυτά τα χρόνια (και είναι αρκετές). Δεν τις πήρα με χρονολογική σειρά, αν και το ήθελα. Όπως και να 'χει πολύ υλικό και πολλές ταινίες για τους φαν τους είδους. Πάμε για μια πρώτη μικρή δόση.
Tombs of the Dead (La noche del terror ciego)
Ισπανική παραγωγή, το πρώτο μέρος από την σειρά Blind of the dead. Όχι ακριβώς zombie με την μορφή που τα ξέρουμε σήμερα αλλά περισσότερο φαντάσματα σταυροφόρων που βγαίνουν από τους τάφους τους και κυνηγάνε όποιον τολμήσει να περάσει την νύχτα στο εγκαταλελειμμένο νεκροταφείο τους (και ναι είναι περισσότεροι από ότι νομίζετε αυτοί που το κάνουν). Τα zombie-ghost-templars γαμάνε από πλευράς εμφάνισης και οι σκηνές που τους βλέπουμε επί της οθόνης είναι ότι καλύτερο έχει να προσφέρει η ταινία. Η πρώτη από αυτές έχει να κάνει με ένα γκομενάκι που προσπαθεί να διαφύγει με άλογο, σε μια σκηνή όπου είναι προφανής η επιρροή της στον Peter Jackson όταν αυτός γυρνούσε την δική του σκηνή στον πρώτο Άρχοντα με τα δαχτυλοφαντασματα να κυνηγάνε την Arwen (σχεδόν ίδια σε κάποιες φάσεις). Και από πλευράς εμφάνισης τα δαχτυλοφαντασματα μοιάζουν αρκετά στους αθάνατους σταυροφόρους.
House of Usher
Βασισμένη σε διήγημα του Ποε. Μένει πιστό στο πνεύμα αλλά αλλάζει αρκετά το story. Ωραία ταινία με το zombie εδώ να είναι μόνο ένα και να εμφανίζεται στο τέλος. Μεγάλος Vincent Price, οι ρόλοι αυτοί του πήγαιναν γάντι έτσι και αλλιώς και αυτός φανερά το ευχαριστιόταν. Κάθε λέξη του σε υπνωτίζει. Ταινία που εξελίσσεται όλη μέσα σε ένα σπίτι και καταφέρνει να σου κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι τέλους δεν της λες άσχημη.
The Plague of the Zombies
Αυτή ήταν η πρώτη συνεισφορά την hammer στον τομέα των zombies. Βέβαια αυτή την έχω ξαναδεί απλά το είχα ξεχάσει 
Δεν πειράζει μια επανάληψη δεν έβλαψε κανέναν, άλλωστε η ταινία είναι πολύ καλή. Εμφανισιακά τα zombie είναι πιο… σημερινά. Αλλά η εμφάνιση τους στην πλοκή της ταινίας έχει να κάνει με τα voodoo της Αϊτής, δηλαδή πάμε πιο κοντά στις ρίζες των zombies. Και πάλι αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις είναι αυτή η μοναδική gothic ατμοσφαίρα που είχαν οι περισσότερες παραγωγές της hammer. Παραδόξως εδώ δεν παίζει ούτε ο Lee ούτε ο Cushing.
The Serpent and the Rainbow
Από τις πιο γνωστές ταινίες με voodoo που μου διέφευγε μέχρι σήμερα. Πιο αποτελεσματική στις horror στιγμές της και με καλύτερες ερμηνείες. Και εδώ τα voodoo της Αϊτής πρωταγωνιστούν. Αλλά εδώ είμαστε και στην πηγή αφού το μεγαλύτερο μέρος της πλοκή εξελίσσεται στην πρωτεύουσα του voodoo. Η ταινία προσπαθεί σε 1-2 σημεία να εμβαθύνει λίγο παραπάνω και στην λατρεία του voodoo αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό.
… To be continued
