Where You Are από Deine Lakaien.
Apo Brainstorm το κομματι Heavenly
Απ’τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου. Γενικά το άλμπουμ πάντως θα έλεγα πώς “υστερεί” σε σχέση με τα: Soul Temptation, Metus Mortis, Ambiguity. Kαι το είχα πάρει αυθεντικό με το πού είχε βγεί #-o Τότε δεν υπήρχαν τα (γρήγορα) “τσαλίμια” του internet :roll:
Σιγουρα το Soul Temptation ειναι το καλυτερο τους.Tα αλλα στα ιδια επιπεδα.Παντως ο τραγουδιστης
(μου διαφευγει το ονομα του) εχει φωναρα.
Ουσιαστικα αυτος εσωσε καπως το μετριο τελευταιο cd των Symphorce(τα πρωτα τους μου αρεσαν πιο πολυ)
Α,το liquid monster to τσιμπησα 7ευρω με bonus dvd απο rock city
Γγγγγγγαμεί και δέρνει λέμε! 8) 
Paradise Lost - Disappear
second love/pain of salvation
heaven’s hung in black/WASP
Καλή ιδέα! Και έλεγα τι να ακούσω
Active Member- Φυλακας Αγγελος
Porcupine Tree-Sentimental
ακουει ενας φιλος μου. τους θεωρω χειροτερους και απτο χαλια 
οσα τραγουδια τους εχω ακουσει εχουν τρισελλεεινους στιχους και λιγα λεω…
Απο τους καλυτερους ελληνες καλλιτεχνες!!!
Και οσο για τους στιχους, διαφωνω καθετα…
Opeth-Windowpane
TOOL-Pushit
:respect:
Ψαξτε ενα τραγουδι που ειχαν κανει μαζι με Γαλλους και αλλους απο διαφορες χωρες και θα με θυμθτεε
απ’ οσα εχω ακουσει λεω…ας πουμε το “αντε και γαμησου”…μη μου πεις κι εσυ οτι και καλα εκφραζει πονους και λαλακιες! (το συγκεκριμενο λεω)
Δεν το εχω ακουσει, αλλα γενικα πολλα γκρουπακια της ελληνοφωνης hip-hop/low bap σκηνης εχουνε και τετοιες μαλακιες… Παντως γενικα σα μπαντα τους γουσταρω…
Οταν γραφαν στο Διφωνο ηταν πολυ καλοι και γενικοτερα στις συνεντευξεις τους λεγαν πολλα ουσιαστικα πραγματα.Anyway,σε οποιους αρεσιυν… 
Μετα το χθεσινο ανετα το “Fly To The Rainbow”.
+DARKSIDE OF AQUARIUS ,OMEGA ,MAN OF SORROWS,ARC OF SPACE
Ετσι ετσι!!
Dark Side Of Aquarius και Taking The Queen… Τι δισκαρα αυτο το Accident…
ΑΚΟΥ ΜΑΝΑ
Γεννήθηκα στο ραντεβού της νύχτας με τη μέρα
μια ζεστή Αυγουστιάτικη Δευτέρα
τα όνειρα ήταν λίγα, τα λόγια ήταν πολλά
και όλοι νοιώθανε καλά
που το είδος θα κρατήσει και το γλέντι θα αρχίσει
τσάμπα της μάνας μου το δάκρυ είχε κυλήσει
η αγωνία της, ο πόνος, η λαχτάρα
μαζί με τις ευχές και μια κατάρα.
που άκουσε το άστρο μου και κρύφτηκε στο φως
και από τότε είμαι τόσο μοναχός
Και τα γέλια δε κρατάνε, κι οι υποσχέσεις δε μετράνε
και αυτοί που σ’ αγαπάνε βλέπεις εύκολα ξεχνάνε.
Και φοβούνται να σταθούν κοντά στο χρόνο
κι από αγάπη δε μοιράζονται τον πόνο
βλέπεις το άστρο το δικό τους φωτίζει εκεί ψηλά
και έτσι όλα πάνε καλά.
Άκου μάνα, για όλους έχει ο θεός
Κι ίσως το δικό μου άστρο να ’ ναι κάπου εκεί στο φως.
Άκου μάνα για όλους έχει ο θεός.
Και μας χωράει ο ουρανός.
Γι’ αυτό και ’γω γυρνάω στο φως και τραγουδάω
έπαψα τις μέρες που περνάν πια να μετράω
μαζεύω τα κομμάτια μου και δεν ελπίζω
σε ’κείνα που με θέλουν πάντα πίσω να γυρίζω.
Σφίγγω τα δόντια μου και έχω παρηγοριά μου
μόνο το όνειρό μου κι όσο αντέξει η καρδιά μου
θα είμαι εδώ και καλά να το θυμάστε
και αφού δε σέβεστε, θα με φοβάστε.
Γιατί εγώ ζω μόνο ό,τι αγαπώ
φυλάω το ψέμα μου σε σας μόνο να πω
σ’ όλους εσάς με το άστρο εκεί ψηλά
που δήθεν νιώθετε καλά.
Γιατί όλα γύρω σας αλλάζουν
ενώ οι μέρες που περνάνε σας τρομάζουν
μα εγώ μακριά πετάω τώρα τις ευχές
δε θα ξαναζήσω ποτέ μου εγώ το χθες.
Γιατί μάνα τα βρήκα όλα μπροστά μου
ο πόνος μου ζωή και διάλειμμα η χαρά μου
πάντα μάζευα ότι έμενε απ’ τη στάχτη,
μα η τύχη μ’ έχει άχτι.