Αγαπημένος Μπασίστας;

Και παίζει και William’s Tale και Black Arrows (η βαρεμάρα η ίδια αλλά οκ)

Σε κάτι τραγούδια όμως όπως Guyana οκ γεια μας!

Και το solo του στο blood of the kings!!

εμένα αγαπημένος μου είναι ο Cliff Burton (Θεος 'χωρέστον…) Αν ζούσε τώρα, πιστεύω πως οι Metallica θα ήταν η Τοπ μπάντα εν ζωη!!!

(για να μην μιλήσω κ για την μπάντα του κ αρχίσουνε τα όργανα εδώ μέσα )

φιλε αν ανοιξει αυτη η σηζητηση θα τελειουσουμε την αλλη βδομαδα.παντως το συγροτημα πιστευω οτι ειναι γαματο και εχει απο τους καλιτερους μουσικους των νεων συγκροτηματων(οταν λεω νεων εννοω 90s και μετα

μια εικοσαετία πίσω δλδ :!:

Απορω πως δεν τον ειχες πει ακομα!Μεγαλη αγαπη ο τυπας,πολυ ξεχωριστο και αγαπητο το παιξιμο του,οσο και η μπαντα του βεβαια!Οι γραμμες του ειναι απο τις καλυτερες που έχω ακουσει.

Πάντως αν μιλαμε για αγαπημενους εμενα με εχει κερδισει αυτος :

Waves thank you!

Flea και Jeff Ament …

Λιμπ Μπόηλερ και γαμώ τις μπάντες:!:

Update…

Εισηγηση: θα έπρεπε να γίνει μετονομασία σε “αγαπημένοι” δεν θέλω να άδικησω κανέναν στην συνείδηση μου. :stuck_out_tongue:
Σοου λετς γκο! Μέχρι τώρα:

  1. Justin Chanchellor (tool)
  2. Joe Lester (intronaut)

Για την δουλειά του σε ISIS και τις υπέρτατες μελωδίες.

  1. Jeff Caxide …

Σορυ που ειμαι αιρετικός στις επιλογές,αλλα πράγατικα αξίζει κάνεις να ακούσει κάτι διαφορετικό.

edit:

Πολύ τατουάζ το μπροστά… O.o

Διποποστάριζμα γαμώ το Δία. Αλλα δεν το πιστρεύω οτι ξέχασα το [B]υπέρτατο [/B]τυπάκι από Primus.
Les Claypool Το όνομα του.

Ενα χαριτωμένο στο wiki:

In 1986, after the death of Metallica bassist Cliff Burton, school friend Kirk Hammett encouraged Claypool to audition for Metallica as Burton’s successor. In Metallica’s Behind the Music, Claypool said that he jokingly asked the others if they wanted to “jam on some Isley Brothers tunes” during the audition, a reference to his little experience of the thrash metal scene. James Hetfield remarked that Claypool was not awarded the job because “he was too good” and “should do his own thing”. Claypool commented that he wouldn’t have fit in with the band and “would’ve looked like a freak”. For several years before forming Primus, Claypool worked as a carpenter in El Sobrante.

Λινκάκι:

[http://www.youtube.com/watch?v=kY7jSesdxl0](Lacquer Head)

Τον έχω ξαναποστάρει αλλά επειδή είσαστε και άπιστοι και μεταλλάδες, πάρτε τον πάλι μπας και νιώσετε :stuck_out_tongue:

Κι αν ακόμα δε νιώθετε πατήστε και ένα που λέει super slapping bass. Αν και τότε δεν κάνει κούκου, σηκώνω τα χέρια ψηλά. :lol:

Ουάου απίστευτη κλωτσοπατινάδα ο τύπος!

[SPOILER]Όλη η μπάντα γαμεί βασικά :D[/SPOILER]

Bump αλλά το ακούω τώρα σε πολύ αξιόλογο ηχοσύστημα και έχουν πέσει τα σαγόνια…

Αν δεν ήταν ο Τσάνσελορ ο εβραίος (δυστυχώς) θα τον έβανα πρώτον τούτον.

[B]BONUS[/B]:

Στιρίζω TheWitchfinder στην αντι-μεταλλική καμπάνια του. :wink:

^ Μπράβο ρε L.Eye ! Μεγάλος παίχτης o Joe Lester !

On-topic: Κάτι που πιστεύω δεν έχετε ξανακούσει ---->

[I]http://www.youtube.com/watch?v=V3ckxjmsRS0[/I]

Οι Dark Hall ήταν ένα project του Steve DiGiorgio. Nuff said 8)

Πολύ μπροστά από την εποχή του.

Με έκανε κάπως να θέλω να ακούσω Trevor Dunn(mr. Bungle):

[U]εδώ με τον συγκλονιστικούλη Zorn:[/U]

[U]solo:[/U]

Η άποψή μου για τους μπασίστες σχηματίζεται από τον τρόπο που προσεγγίζουν ένα τραγούδι και όχι από την τεχνική, τη μελωδία και ενδεχόμενα σολαρίσματα τους.

Υπό αυτή την έννοια, μου αρέσει πάρα πολύ το μπάσο που έπαιξε στις Τρύπες ο Γιώργος Καρράς. Πολύ προσεγμένες και συνήθως απλές μπασογραμμές που γέμιζαν τα κομμάτια όπως ακριβώς έπρεπε. Κρίμα που δεν τον ακούμε πια. Ξέρει κανείς αν ασχολείται με κάτι στη μουσικη btw?

Μα φυσικα ο ενας και μοναδικος [SPOILER][/SPOILER]

:bow2::bow2::bow2:

σε αυτό τον δίσκο συμμετέχουν σχεδόν όλες οι τρύπες, μαζί και Καρράς. Ο τελευταίος βέβαια εμφανίζεται μόνο στην σύνθεση και όχι στο παίξιμο. Δεν θυμάμαι να έχει κάνει κάτι άλλο εκτός από αυτό, μετά τις Τρύπες. (σε αντίθεση με τους υπόλοιπους όπως πχ φτιάξανε τους Γκέτο με τον Δαδάτση).

Κατά τα άλλα ναι, κάτι παραπάνω από απλός μπασίστας ο Καρράς, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Αμνησία. Χαρακτηριστικός ο τρόπος βέβαια του παιξίματος στο συγκεκριμένο είδος, κάθε μπάντα επηρρεασμένη από το ποστ πανκ κινημα έπρεπε να έιχε μπασίστα που να δίνει το κατιτις παραπάνω.

SID VICIOUS ΡΕΕΕΕΕΕΕΕ:lol:

Πολυ μεγαλο ταλεντο και η μπασογραμμες του εχουν μεινει στην ιστορια:lol::lol::lol:

Trevor Dunn-Mr Bungle (ακούστε τι κάνει στο νέο των Melvins)
Billy Gould-Faith No More (σε όλα τα κομμάτια γαμάει! )
Dave Holland (ακούστε το Music From Two Basses και θα καταλάβετε τι εστί μπάσο)
Miroslav Vitous (πιάνει δοξάρια ξαφνικά αφήνει σλαπάρει χαμός, και τι μελωδίες…)
John Paul Jones (The Lemon Song… και όχι μόνο προφανώς)

Flea

Jack Bruce

Γιωργος Καρρας