Saxon-ride like the wind
Paradise Lost-walk away (πολλοί ισως διαφωνήσουν αλλα πιστευω το προσαρμοσαν τελεια στο στυλ τους)
The Mission-Like a hurricane (περασαν χρονια για να καταλάβω οτι ηταν διασκευή)
Sepultura-symptom of the universe (πείτε με ιερόσυλο αλλα το προτιμώ απο Seps…)
Οσο για το antisocial των Anthrax που αναφερθηκε σε προηγουμενο post,οσο καλή διασκευή και να ηταν, δεν ξεπερναει τον cult χαρακτηρα του original…(ισως λογω και της γαλλικής ιδιοσυγκρασιας του)
Όλες από Me first and the Gimme gimmes
Όλες από Blind Guardian (π.χ. Surfing USA, You 're the voice, Barbara Ann κλπ)
Skyclad - Emerald
Allien Ant Farm - Smooth Criminal
Helloween - Blue suede shoes
Όσα άλλα τραγούδια λανθασμένα νομίζουμε ότι ανήκουν σε κάποιο group.
Ερώτηση:
Ψάχνω εδώ και χρόνια να μάθω στοιχεία για τη μεγαλύτερη και πιο χαβαλετζίδικη διασκευή όλων των εποχών. Είναι ένα χαρωπό τραγουδάκι στα σλάβικα και περίπου στα μισά το γυρίζουν σε Final Countdown (όσοι το έχουμε ακούσει το λέμε “τρακτόρι”).
εντάξει, ξέρω ότι είναι ιεροσυλία να πω ότι ο παρακάτω τύπος έκανε το [B]Rock the Casbah[/B] πιο γαματο από το αυθεντικό, αλλά για δώστε μία αυτιά και πείτε γνώμες
Με το μπαρδόν αλλά ότι λές για το word up το αναιρείς στην αμέσως επόμενη πρόταση για το land of confusion, επίσης κομμάτι trademark των 80s-90s που διασκευάστηκε μέτρια από μια επίσης μέτρια μπάντα (Βασικά who the fuck is Disturbed, anyway?) , το original δεν ξεχνιέται εύκολα my friend, ειδικά αν το έχεις ζήσει κιόλας (βλέπε MTV Video κλπ κλπ).
Γενικά αυτό που γίνεται με τις διασκευές είναι λίγο τραγικό για θέμα συζήτησης, πιο πολύ κόντρα είναι αλλά αφού είναι πιασάρικο και προσφέρει γνώση στον λαό δε μαμείς.
Δεν αναιρεσα τπτ αδερφέ…απλα ανέφερα 2 διασκευες που κατα την γνώμη μου ξεπερασαν τα πρωτότυπα (και εχω ζησει κιολας την εποχή του MTV πoυ αναφερεις παράπανω)…τωρα αν δεν σου αρεσουν οι Disturbed δικαιωμα σου…περιμενε το reunion Coroner εσύ…
Μanfred Manns Earth Band-Father Of Day,Father Of Night
Αντι των αυθεντικων του Ντυλαν…
Για μενα σιγουρα και αυτο…
Monster Magnet-There’s no way out of here
Kαι γαμω του Γκιλμουρ δε λεω,αλλα το πηγαν σε αλλη διασταση…
Johnny Cash-One
Tι γιατι??Πλλλακα με κανεις???
Jeff Beck ft.Imogen Heap-Blanket
Oκ,ιδια ερμηνευτρια με το πρωτοτυπο μεν,αλλα χωρις το ραπαρισμα(lowbapιασμα και γω δεν ξερω τι διαολο,ολα τα ιδια μου φαινονται),αλλα με την κιθαρα του Τζεφ να το στελνει στην στρατοσφαιρα…
Αλλη μια κλασικουρα…
Jeff Buckley-Hallelujah
Τιτανοτεραστιος ο Κοεν,αλλα εδω πηρε αλλη διασταση το κομματι…
Ίσως και να είναι καλύτερα από τα πρωτότυπα αλλά σίγουρα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει σε (πραγματικές) διασκευές.Σκέτη μαγεία και τα δύο.Υποκλίνομαι ταπεινά…
Στο μάγο του Οζ (1939) η Judy Garland τραγούδησε για πρώτη φορά το I Over The Rainbow[/I] (μουσική H. Arlen, στίχοι Ε.Υ. Harburg).
Έμελε να γίνει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια που ερμήνευσε, παρακάτω θα το βρείτε σε εκτέλεση από το 1955.
Το 1968 ένας τεράστιος εν γένει καλλιτέχνης, ο Luis Armstrong θα εκδώσει ένα από τα πιο αναγνώρισιμα κομμάτια στην ιστορία της μουσικής, το [I]What Wonderful World[/I] (των B. Thiele, G.D. Weiss).
Και ερχόμαστε στα 1993 όπου ένας μυστήριος Χαβανέζος με το ukulele του κάνει το ωραιότερο medley όλων των εποχών. Δεν θα ισχυριστώ ότι είναι ανώτερο από τα original αλλά σίγουρα είναι από τα πιο συναισθηματικά φορτισμένα κομμάτια που είχα την τύχη να ακούσω.
σε όλα τα δισκάδικα εκεί όταν ρώταγα “τι να πάρω” απαντούσαν Israel Kamakawiwoʻole, ειδικά το Facing Future ήταν παντού, από το αεροδρόμιο μέχρι τους παγκους της λαϊκής…