Στίχοι που μας εκφράζουν

[SIZE=“1”]ΚΟΙΤΑ! Μέτρα μέχρι το τρία, και τα μάτια άνοιξε μου ξανά,

Kαι αν τριγύρω μου όλα είναι ακόμα ίδια και αστεία, για μια ζωή θα τα κρατάω ανοιχτά.

Θα μαζεύω κάθε μέρα εμπειρίες οργής και θα γελάω όταν σε κάνω να ουρλιάζεις,

Θα πηγαίνω πάντα κόντρα μίας γνώμης κοινής, αφού λεει ότι ακούει και σ?ακούει να βελάζεις.

Ψάχνω πάντα αφορμή για μια σύγκρουση ακόμη και προετοιμάζω τις κατάλληλες συνθήκες,

Για μια μέρα που θα μοιάζουν τόσο όμορφοι όλοι οι δρόμοι και θα οδηγούνε σε φραγκάτες αποθήκες.

Κι όταν νιώσουμε για λίγο τι σημαίνει ζωή, η οργή μας θα?χει αρχίσει να μοιράζει καταδίκες,

Μ?ένα όπλο στο κεφάλι και όλοι οι μπράβοι νεκροί, τ?αφήνω όλα στο λαό θα λένε όλες οι διαθήκες.

Και όταν έχει υπογραφεί μια διαθήκη σαν και αυτή, η υπομονή μου μοιάζει δύσκολη σα λέξη,

Εξαιτίας σου πεινάνε και πεθαίνουν πολλοί και η σκανδάλη μου εκπέμπει μια έλξη.

Η σκανδάλη και η σφαίρα είναι γένους θηλυκού κ?έτσι τους έχω μια τρελή αδυναμία,

Προσευχήσου για τον οίκτο ενός ψεύτη θεού, ποτέ δεν λεω όχι σε μια ακόμη συνουσία.

ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Ξέρεις τι σημαίνει; Μηδαμινή ανταπόδοση για όσα προκαλείς.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ! Αντίρρηση αρχής, συνεχόμενη επούλωση αιώνιας πληγής.

ΑΡΝΗΣΗ! Άρνηση και ΣΚΕΨΗ, μια καχύποπτη στάση για όλα γενικά.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ! και ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Όρεξη καμία για καμιά συνεργασία.

ΑΚΟΥ! Μέτρα μέχρι το τρία κι άσε με να τους ακούσω ξανά,

Όπου να ?ναι θα κληθώ να καταθέσω στοιχεία, θεωρούμαι τρομοκράτης για ότι λεω έτσι απλά.

Μια ζωή μας εκπαιδεύουν να υπακούμε τυφλά και να σκοτώνουμε εν ψυχρώ για μια πατρίδα πουλημένη,

Και όταν κάποιοι τρωνε μπάτσους και χοντρά αφεντικά, αποκαλούνται τρελοί και εγκληματίες διεστραμμένοι.

Κάθε μέρα από τη πείνα ξεψυχάνε παιδιά και με?χεις μάθει τη δουλειά μου να κοιτάω,

Δολοφονούνται όσοι απ? το στόμα τους κλέβουν τη μπουκιά και σε ξαφνιάζει το χαμόγελο που σκάω.

Οι συγγενείς των “θυμάτων” έχουν πει “ως εδώ” μ? απολαμβάνουνε τα πλούτη μας ακόμη,

Οι εργάτες στο λιμάνι έφαγαν ξύλο χοντρό, έτσι και έσκαγαν οι βόμβες θα γελάγαμε ακόμη.

Ο πολίτης δεν φοβάται κάθε Ν17, αφού έχει δείξει πως χτυπάει πάντα μόνο εκεί που πρέπει,

Φοβάται όμως ακόμα να το πει ανοιχτά, η κρατική τρομοκρατία βλέπεις δεν το επιτρέπει.

Ίσως να μη συμφωνώ με αυτό το τρόπο δράσης, ίσως δεν έχω και τ? αρχίδια να το κάνω,

Μα όταν σε βλέπω να καυχιέσαι πως κοντεύεις να τους πιάσεις, πριζώνομαι και κάνω ένα βήμα παραπάνω.

ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Ξέρεις τι σημαίνει; Μηδαμινή ανταπόδοση για όσα προκαλείς.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ! Αντίρρηση αρχής, συνεχόμενη επούλωση αιώνιας πληγής.

ΑΡΝΗΣΗ! Άρνηση και ΣΚΕΨΗ, μια καχύποπτη στάση για όλα γενικά.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ! και ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Όρεξη καμία για καμιά συνεργασία.

Έχω ξενερώσει με τη πάρτη σου ρε φίλε και με την ευκολία που το στόμα σου ανοίγεις,

Όπως παίρνεις και ψηφίζεις για reality παιχνίδια, έτσι βγαίνεις στον αέρα και όποιον να? ναι καταδίδεις.

Αν υπήρχαν στον εμφύλιο τα μέσα εξημέρωσης, θα’λέγαν πως ο Άρης είναι τρομοκράτης,

Δε θα?χε υπάρξει αντάρτικο αφού όπου τους έβλεπες, θά?παιρνες και θά?λεγες μπάτσε έλα να τους πιάσεις.

Ίσως να είναι άσχετη η σύνδεση που κάνω μα ούτε?συ γνωρίζεις ποιοι είναι αυτοί που καταδίδεις,

Απλά σε κολακεύει να μιλάς του Ευαγγελάτου, απλά ικανοποιείς ένα όνειρο ζωής,

Όμοιο και άξιο της μικρότητας που σέρνεις.

ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Ξέρεις τι σημαίνει; Μηδαμινή ανταπόδοση για όσα προκαλείς.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ! Αντίρρηση αρχής, συνεχόμενη επούλωση αιώνιας πληγής.

ΑΡΝΗΣΗ! Άρνηση και ΣΚΕΨΗ, μια καχύποπτη στάση για όλα γενικά.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ! και ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Όρεξη καμία για καμιά συνεργασία.[/SIZE]

Ωραιος ο απο πανω!!!
Τρομεροι στιχοι…

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ
ΩΩΩ! ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ

ΩΩΩ! ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ

ΠΡΙΝΑ ΠΑΣ ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ,ΑΧΑΛΙΝΩΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΠΡΟΪΟΝ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΑΥΤΟ

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΤΡΟΜΑΞΩ,
ΑΛΛΑ ΠΕΣ ΜΟΥ, ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ
ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΝΤΕΨΩ

ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΝΤΑΝΤΕΨΩ
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ?

ΜΑΘΗΣΗ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
ΓΝΩΣΕΙΣ ΡΟΥΤΙΝΑ, ΓΙΑ ΜΥΑΛΟ ΜΕΓΑΛΩΝ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΟΚΑΤ ΚΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΑ
ΠΑΝΑΚΕΙΑ ΓΙ’ ΑΤΟΜΑ ΓΡΕΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ.

ΣΠΑΤΑΛΗ ΚΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΑΣΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ.
ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΩΣΗ
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ.

ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ, ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΣΤΠ [ΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΠΛΑΔΑΡΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Σ΄ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΣΠΙΣΤΕΘΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Σ’ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ 'ΝΑΙ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ

ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Σ΄ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΗΧΑΝΟΡΑΦΙΑ?
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΥΤΙΑ ΣΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΗΠΙΑ ΒΙΑ?
ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΝΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ?

ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΤΗ?
ΑΒΟΥΛΑ ΔΑΣΚΑΛΑΚΙΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΤΥ?
ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΣΜΟ?
ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΜΕ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ?

ΘΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΣ.
ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΗ ΘΟΛΟΥΡΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ?
ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙΣ
ΠΟΙΑΝΕΙΣ ΤΗ ΛΙΠΑΡΗ ΠΑΤΟΥΣΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ?

ΑΜΕΣΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΠΑΦΗ
ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΖΩΗ
ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ
ΑΥΤΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΙΤΗ

ΑΧΑΡΙΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Το γαμήσι πρέπει ν’ ανταμείβεται…
Το γαμήσι πρέπει ν’ ανταμείβεται…
Τόνοι από σπέρμα χύνονται στα γυναικεία κορμιά
κάθε μέρα για παιδιά.
Τόνοι από σπέρμα χύνονται στα γυναικεία κορμιά
κάθε μέρα για παιδιά…
Κάθε μέρα για παιδιά.
Κάθε μέρα…
Για κρεάτινα παρασκευάσματα.
Για αντικείμενα χωρίς μιλιά…
Κι οι γονείς επιδιώκουν να παράγουνε παιδιά…
Κι οι γονείς επιδιώκουν να παράγουνε παιδιά…
Τόνοι από σπέρμα χύνονται στα γυναικεία κορμιά
κάθε μέρα για παιδιά…
Τόνοι από σπέρμα χύνονται στα γυναικεία κορμιά
κάθε μέρα για παιδιά…
Κάθε μέρα για παιδιά.
Για παιδιά.
Για παιδιά.
Για αχάριστα παιδιά…
Για αχάριστα παιδιά…
Επιθυμία υποσυνείδητη, κυριαρχίας, εκμετάλλευσης.
Τα παιδιά παράγονται σαν εμπορεύματα σωστά.
Τα παιδιά είναι παιχνίδια,
παιχνίδια για διασκέδαση,
είν’ η ιδιόκτητη διασκέδασή σου…
Ειν’ η ιδιόκτητη διασκέδασή σου…
Όμως τα παιδιά σας λένε: Όχι!
Δεν είμαστε η πρακτική εφαρμογή.
Δεν είμαστε υποκατάστατα των επιθυμιών σας.
Δε μαθαίνουμε το ρόλο που μας φορτώσατε.
Δε μαθαίνουμε το ρόλο σας αυτό.
Ναι, εμείς φωνάζουμε, τα αχάριστα παιδιά.
Ναι, εμείς φωνάζουμε, τα αχάριστα παιδιά.
Επενδύετε πάνω μας.
Επενδύετε πάνω μας,
για να διατηρήσετε την ιδιοκτησία σας.
Επενδύετε πάνω μας.
Επενδύετε πάνω μας,
για να διατηρήσετε την ιδιόκτησία σας.
Επενδύετε πάνω μας.
Επενδύετε πάνω μας,
για να διατηρήσετε την ιδιόκτησία σας…
Την ιδιοκτησία σας…
Μπαμπά… Μαμά… Θέλετε να κάνετε παιδί.
Δεν πρέπει να πιστεύετε ότι είστε ικανοί…
Μπαμπά… Μαμά… Θέλετε να κάνετε παιδί.
Δεν πρέπει να πιστεύετε ότι είστε ικανοί…
Μπαμπά… Μαμά… Θέλετε να κάνετε παιδί.
Δεν πρέπει να πιστεύετε ότι είστε ικανοί…
Ότι είστε ικανοί…
Μπαμπά… Μαμά… Θέλετε να κάνετε παιδί.
Δεν πρέπει να πιστεύετε ότι είστε ικανοί…
Δεν είστε ικανοί…

ΠΑΝΔΑΙΜΟΝΙΟ

ΕΝΑΣ ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΑΦΡΑΤΟΣ
ΦΥΣΑΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟ…
ΝΑ ΄ΝΑΙ Η ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, Η ΠΗΧΤΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ?
“ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΩ!!”
ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΞΑΕΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.

ΕΣΥ ΜΕ ΤΗΝ ΞΕΠΛΥΜΕΝΗ ΣΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
ΑΥΤΟΣ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΨΥΧΩΦΑΛΛΟΚΡΑΤΗΣ.
ΖΗΤΑΕΙ ΠΟΛΛΑ? ΕΚΛΙΠΑΡΕΙ ΓΙΑ ΕΡΩΤΑ.
ΕΜΕΙΣ ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ, ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ…
ΕΝΤΑΞΕΙ ΞΕΧΥΛΛΙΖΩ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΕΔΩ! ΝΑΙ ΤΙ? ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΚΟΙΝΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ.

ΟΝΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΡΡΙΕΡΑ ΚΥΡΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΣ ΚΙ ΕΝΤΟΝΗΣ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ,
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΚΚΑΛΟΥ
ΣΤΗ ΣΙΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΟΥ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ.

ΤΙ ΠΟΙΟ ΑΠΛΟ? ΠΑΝΔΑΙΜΟΝΙΟ
ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΙ ΑΥΤΟ! ΠΑΝΔΑΙΜΟΝΙΟ
ΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥΣ …

ΑΠΡΟΣΩΠΟ ΚΟΥΣ - ΚΟΥΣ .

ΕΝΑ ΑΠΡΟΣΩΠΟ ΚΟΥΣ-ΚΟΥΣ
ΔΟΘΛΕΙΑ. ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ
ΔΟΥΛΕΙΑ. ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ.
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΖΩΗ ΚΙ ΑΥΤΗ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ…
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΕΚΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΣΩΣΕΙΣ…
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΒΑΣΕΙΣ…
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΠΑΡΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙΣ
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ
ΚΑΘΟΜΑΙ ΛΙΒΑΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ
ΜΙΣΩ, ΜΗΠΩΣ ΛΙΓΑΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΩ
ΨΗΦΙΖΩ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΙ
ΑΝΗΣΥΧΩ ΓΙ΄ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΣΑ
ΑΓΝΟΩ ΓΙΑΤΙ ΤΣΑΝΤΙΖΟΜΑΙ
ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΩ, ΜΑΣΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΓΕΜΑΤΟΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ.
ΑΗΔΙΑΣΜΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ
ΔΙΧΩΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ

ΣΦΥΡΟΚΟΠΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ.

ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΝΑΡΚΩΜΑΝΗΣ (ΕΡΑΣΤΗΣ ΘΑΝΑΤΟΥ)
ΠΕΡΝΩ ΜΙΑ ΜΙΖΕΡΗ ΖΩΗ
ΠΟΥΛΑΩ, ΠΟΥΛΙΕΜΑΙ,
ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΜΟΥ ΚΟΥΦΑΡΙ ΤΟ ΒΑΡΙΕΜΑΙ.

ΕΙΜΑΙ Η ΓΝΩΣΗ Η ΧΗΜΙΚΗ
Η ΤΥΛΙΓΜΕΝΗ ΣΕ ΜΙΑ ΝΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΙΟΣΕΛΙΔΑ
ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΤΡΙΝΗ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ
ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΡΥΠΗΘΕΙ.
ΜΕ ΠΑΘΟΣ , ΜΕ ΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΑΘΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΑ ΜΙΑ ΑΔΕΞΙΑ ΜΕΘΟΔΟ
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΡΙΞΩ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ
ΑΛΛΑ, ΒΑΣΙΚΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΟΙΚΤΟ.

ΔΟΚΙΜΑΣΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΛΟΤΗΤΑΣ
ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΜΠΤΟΥ ΚΙ ΕΚΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΕΠΑΦΗ,
ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΟΡΦΗ?
ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ, ΑΥΤΑΡΧΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ.

ΒΑΦΤΙΖΟΜΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΒΟΥΛΙΑΖΩ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΟΥ
ΧΑΪΔΕΥΩ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΟ ΣΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ

ΦΤΙΑΞΤΕ ΜΟΥ ΙΘΑΚΕΣ
ΕΣΕΙΣ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ
ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΗΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΛΟΣΚΕΦΤΩ.

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟ
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Σταμάτα να μου λες πως μόνο αυτό μας μένει.
Κατάλαβέ το, δεν είναι αυτή η τελευταία μας λύση.
Κατάλαβέ το, πως κάτι τέτοιο τους βολεύει.
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Δεν το νιώθεις; Αυτή η νύχτα είναι διαφορετική.
Άκου τα ανήσυχα βήματα έξω στο δρόμο.
Άκου πως τρέμει απόψε του μπάτσου η φωνή.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι’ αύριο, δε με νοιάζει τι θα γίνει.
‘Ισως σέρνομαι σε κάποιο μπουντρούμι.
‘Ισως μπάτσοι να μου τσακίζουνε τη μούρη.
‘Ισως κήτομαι στο δρόμο νεκρός,
με λιωμένο το κεφάλι απ’ τα κλομπς.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα ‘μαι σίγουρος,
πως δεν κρέμομαι απ’ το γάντζο στο ταβάνι.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα ‘μαι σίγουρος,
πως δεν είμαι πια μονάχος.
Πως δεν είμαι πια μονάχος.
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Δεν αντέχω να σ’ ακούω άλλο, φτάνει.
Κατάλαβέ το, δεν είναι αυτή η τελευταία μας λύση.
Ξεκρέμασε κι εκείνη τη θηλιά απ’ το ταβάνι.
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Δεν το νιώθεις; Αυτή η νύχτα είναι διαφορετική.
Άκου τα ανήσυχα βήματα έξω στο δρόμο.
Άκου πως τρέμει απόψε του μπάτσου η φωνή.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι’ αύριο δε με νοιάζει τι θα γίνει.
Ίσως σέρνομαι σε κάποιο μπουντρούμι.
Ίσως μπάτσοι να μου τσακίζουνε τη μούρη.
Ίσως κήτομαι στο δρόμο νεκρός,
με λιωμένο το κεφάλι απ’ τα κλομπς.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα ‘μαι σίγουρος,
πως δεν κρέμομαι απ’ το γάντζο στο ταβάνι.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα ‘μαι σίγουρος,
πως δεν είμαι πια μονάχος.
Πως δε θα ‘μαι πια μονάχος.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι’ αύριο δε με νοιάζει τι θα γίνει.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι’ αύριο δε με νοιάζει τι θα γίνει.

ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟ ΜΕΙΓΜΑ

Το κουδούνι χτυπάει, μα δε μπαίνω στη τάξη,

Το δικό σου life-style δε μπορεί να μ? αλλάξει να θάψει την οργή μου δε μπορεί,

Θα με βλέπεις και θα χώνεις το κεφάλι σου στη γη .

Τη γη που δεν είναι του Σωκράτη, την έχετε πουλήσει στα μεγάλα τα κράτη.

Τα κράτη που διψάνε για δόξα και χρήμα, μακάρι να σταμάταγαν ακούγοντας τη ρίμα.

Μια ρίμα που δεν είναι για χρήμα, όπως κάποιες άλλες που θέλουν κρεμάλες,

Που ανοίγουν τα πόδια σε μεγάλα σαλόνια, τραγουδάνε σε κοινό πού ?χει πέσει σε κόμμα.

Σε κόμμα απ? τα πολλά ναρκωτικά που οι πούστηδες οι μπάτσοι σας τα χώνουν καλά,

Και’σεις μπράβο μαλάκες, των μπάτσων πελάτες και οι γιαγιάδες σας ν? ανάβουν στ? όνομά σας λαμπάδες.

Μήπως και γλιτώσετε από το σατανά, μα είναι και αυτές νυχτωμένες βαθιά,

Σε νερά σκοτεινά που τις σπρώχνουν οι παπάδες και ας λεει ο Χριστόδουλος μοντέρνες αράδες,

Στα κανάλια σαν την Κορομηλά ή όταν μας τα πρήζει στα δικά μας σχολειά,

Στα σχολειά που οι τοίχοι φωνάζουν δυνατά, παπάδες πουλήστε τα χρυσαφικά.

ΠΑΠΑΔΕΣ ΠΟΥΛΗΣΤΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ, ΔΩΣΤΕ ΣΤΕΓΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Μα ξέρουνε να κρύβουν την αλήθεια καλά και λίγο πριν έρθει η παπαδοφρουρά, ασπρίσαν τους τοίχους για άλλη μια φορά.

Μπερδεμένο μείγμα γυρνάει στο μυαλό μου, τα πάντα θέλω να τινάξω μ΄ ένα ουρλιαχτό μου.

Μπερδεμένο μείγμα κυλάει στο χαρτί, θ? ανάψουν τα φυτίλια από στιγμή σε στιγμή.

Αρκεί μια σπίθα για να γίνει το ΜΠΟΥΜ, τ? αδέρφια να βγουν και κάποιοι άλλοι να κρυφτούν,

Αυτοί που τόσα χρόνια τα νήματα κινούν, τον έλεγχο θα χάσουν αμέσως μόλις δουν,

Το σύστημα που έφτιαχναν με μιας να καταρρέει και ο ποταμός να ρέει’ ανάποδα,

Απ? το κανονικό “το ποιό;” για δες, χτυπάω νέο συνειρμό, μα πάντα σκέφτομαι αυτά που πρόκειται να πω,

Και έτσι χτυπάω τη ρίζα αλλά και το κορμό, φτύνω στα μούτρα τους κάθε ναρκωτικό,

Σκληρό και μαλακό, χασίς και αλκοόλ, οι μάζες ενδιαφέρονται μονάχα για το σκορ,

Γαβγίζουν σα σκυλιά όταν μπαίνει το γκολ, μα νιώθουν ελεύθεροι μ΄ ένα τηλεκοντρόλ.

Ξεφεύγω λοιπόν από τα μέσα καταστολής μα ξέρω πως μια φάκα και για μένα θα βρεις,

Γι? αυτό έχω πάντα τα μάτια μου ανοιχτά παλεύουν στο πλευρό μου μεθυσμένα ξωτικά,

Μεθάνε μονάχα με τη μουσική, διψάνε για ελευθερία, διψάνε για ζωή,

Μα θέλουνε δυο χρόνια να μου κλέψουν απ? αυτή, θέλουν με το ζόρι να με ντύσουν στο χακί,

Να υπακούω στη καύλα του κάθε διοικητή, να κοιτάω τη σημαία και να σφάζω γι? αυτή,

Κάποιο παιδί από μια άλλη χώρα, που ίσως ήταν φίλος μου πριν γίνουμε πιόνια,

Σε μια παρτίδα που παίζονται ζωές για να φτιάχνουν οι ηγέτες μας μεγάλες κοιλιές,

Μα εντάξει λοιπόν αν δεν μπορέσω να κρυφτώ, θα τους κάνω τη χάρη και θα καταταχτώ,

Μα σαν έρθει η στιγμή θα σ? εκμεταλλευτώ, αυτά που μου?μαθε ο στρατός θα χρησιμοποιώ,

Για ένα σκοπό πραγματικά ιερό, θα φέρω τη λύτρωση που χρόνια ζητώ,

Το όπλο θα στρέψω και θα σε σημαδέψω, τότε θα καταλάβεις πως έπεσες έξω,

Τότε θα καταλάβεις πως ο κόσμος αλλάζει, αδέρφια μου ενωθείτε η ώρα πλησιάζει.

Μπερδεμένο μείγμα γυρνάει στο μυαλό μου, τα πάντα θέλω να τινάξω μ΄ ένα ουρλιαχτό μου.

Μπερδεμένο μείγμα κυλάει στο χαρτί, θ? ανάψουν τα φυτίλια από στιγμή σε στιγμή.

Boston - More than a feeling

I looked out this morning and the sun was gone
Turned on some music to start my day
I lost myself in a familiar song
I closed my eyes and I slipped away

Its more than a feeling, when I hear that old song they used to play (more than a feeling)
I begin dreaming (more than a feeling)
till I see marianne walk away
I see my marianne walkin away

So many people have come and gone
Their faces fade as the years go by
Yet I still recall as I wander on
As clear as the sun in the summer sky

Its more than a feeling, when I hear that old song they used to play (more than a feeling)
I begin dreaming (more than a feeling)
till I see marianne walk away
I see my marianne walkin away

When Im tired and thinking cold
I hide in my music, forget the day
And dream of a girl I used to know

I closed my eyes and she slipped away
She slipped awa y. she slipped away.

Its more than a feeling, when I hear that old song they used to play (more than a feeling)
I begin dreaming (more than a feeling)
till I see marianne walk away
I see my marianne walkin away

Sometimes all I need is the air that I breathe and to love you.

:cry::oops:

γιακ :frowning:

Ι don t need no arms around me, I don t need no drugs to calm me

Το καλύτερο κομμάτι που γράφτηκε ποτέ:

Δεν μου’χεις πει τόσα χρόνια αν μ’έχεις νοιώσει
όταν σου μίλαγα για’κείνα τα κλουβιά,
δεν μου’χεις πει την καρδιά σου που την έχεις δώσει
όταν κάποιο χαμόγελο σβύνει γελώντας στον ήχο μιας πιστολιάς,
δεν μου’χεις πει τόσα χρόνια αν έχεις μετανιώσει
όταν τριγύρναγες σε φίλους για δικά μου δανεικά
άσε με τώρα να πιστεύω σ’ένα όνειρο με δόσεις
και να γυρνάω την πλάτη μου σε όσους με ρωτούνε
πως θα γίνω μεσ’τη νύχτα μια σκιά
όταν κάποιο χαμόγελο σβύνει στον ήχο μιας πιστολίας.

Madball-Pride(Times are Changing)

Times are changing for the worse
Gotta keep a positive outlook
Growing up in such violent times
Have some faith and you’ll get by
Thinking back when I was a kid
Times have changed so much since then
All grown up I gotta do for myself
I refuse to depend on anyone else
Life’s hard, you struggle some times
In the end I’ll get what’s mine
But for now I’ll deal with the times
Have some faith and you’ll get by
Times are changing for the worse
Times are changing - I keep
I know my family is there for me
And without them where the hell would I be
But still I gotta try to be my own man
Make good of what I got - do the best that I can

[I]So bittersweet
This tragedy
Won’t ask for absolution

This melody
Inside of me
Still searches for solution

A twist of faith
A change of heart
Cures my infatuation

A broken heart
Provides the spark
For my determination

No one ever told me when
I was alone
They just thought I’d know better, better

No one ever told me when
I was alone
They just thought I’d know better, better

All that I wanted was

Now I know you better
You know I know better
Now I know you better

I never wanted you to be so full of anger (anger)
I never wanted you to be somebody else
I never wanted you to be someone afraid to know themselves
I only wanted you to see things for yourself[/I]

πεστα ρε σωκρατη!!!:bow:

Επενδύσεις, διαφημίσεις, ενοχές και ανακρίσεις
Εποχές για λεφτά, άπατος στα χαμηλά
Με θεούς φοβερούς, με θρησκείες τρομοκράτες
Με ληστές στην αυλή, αδιάφοροι χαζοί

Κάνω πως δεν ξέρω
Πέφτω μες τα κύματα
Άλλοι δρόμοι μας ενώνουν
Κι άλλοι στα διλήμματα

Ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, εντολές και αντιρήσεις
Αλλαγές στα ψηλά, ίδια συνταγή παιδιά
Με κομμένα φτερά, με οράματα στημένα
Αφανείς οδηγούς, αδηφάγους σοβαρούς

Κάνω πως δεν ξέρω
Πέφτω μες τα κύματα
Άλλοι δρόμοι μας ενώνουν
Κι άλλοι στα διλήμματα

Εισοδηματίες, κεφαλαιούχοι - επενδυτές
Αστοί με τίτλους αγυρτίας, ηθικολόγοι υποκριτές
Μεταμφιεσμένοι παρθένες της εγκράτειας, απατεώνες
Νομοθέτες, θεατρίνοι, στρατηγοί πνιγμένοι στα παράσημα,
Στα σειρήτια
Στους μεγαλόσταυρους
Κράχτες στα σκυλάδικα

Κάνω πως δεν ξέρω
Πέφτω μες τα κύματα
Άλλοι δρόμοι μας ενώνουν
Κι άλλοι στα διλήμματα

Τηλεοπτικά κόλπα με αστέρες παρουσιαστές
Στο θίασο της ακροαματικότητας
Εκλογική φάρσα με ψηφοφόρους ξύλινους
Οι υποψήφιοι αστοί ντυμένοι παλιάτσοι
Με δάκρυα στα μάτια για τα βάσανα του κόσμου
Με πάθος για την καθαρότητα του έθνους
Και την δόξα της πατρίδος

Κάνω πως δεν ξέρω
Πέφτω μες τα κύματα
Άλλοι δρόμοι μας ενώνουν
Κι άλλοι στα διλήμματα

Αυταπάτες - μεγαλεία, και μια θηριώδη ανία
Μπερδεμένα μυαλά και λογαριασμοί φωτιά
Με τα χρέη ψηλά, τη ψυχή στα κόκκινα
Οι λαγοί στο σακί, δούλοι τηλεοπτικοί

Κάνω πως δεν ξέρω
Πέφτω μες τα κύματα
Άλλοι δρόμοι μας ενώνουν
Κι άλλοι στα διλήμματα

Γαματο το απο πανω…

Εχω ένα άδειο σκουριασμένο πιστόλι
Και μια αλήθεια βολικιά σαν ξυράφι
Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
Μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι

Eχω ένα φόβο που τον έχουνε όλοι
Και μια φωτιά που την ταίζω με λάθη
Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
Μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι

Εχω ένα δρόμο μα δεν ξέρω που βγάζει
Μια ίσια γραμμή σ’ ένα βρώμικο χάρτη
Και στροβιλίζομαι απ’ τη μια άκρη στην άλλη
Μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι

Εχω μια θλίψη που ‘ναι τόσο μεγάλη
Που όλο φοβάμαι μη τυχόν και ξεσπάσει
Κι ισορροπώ μέσα σ’ του ονείρου τη ζάλη
Μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι

Εχω έναν ήλιο χλωμό στη φορμόλη
Μια καρδιά που διψάει σαν καμένο χωράφι
Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
Μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι

εμ μαλαμας ειναι αυτος:)
θιασος λεγεται το τραγουδι αν σ ενδιαφερει8)

Όταν ήμουνα μικρός
Μες στα όνειρά μου ερχότανε
Ένας άσπρος αετός
Με κοιτούσε και θυμότανε

Όταν ήμουνα μικρός
Μες στα κύματα δε μ’ ένοιαζε
Αν ο κόσμος είναι απλός
Ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε
Διαμαντένιος ο ουρανός

Τ’ άστρα στα μάτια της γυαλίζανε
Διαμαντένιος ουρανός
Οι φωνές μου ψιθυρίζανε
Όταν πέρασε ο καιρός
Μου 'πε πως δε θα ξαναρχότανε
Ο πρώτος κεραυνός
Από μακριά ακουγότανε
Έγινα βροχοποιός
Γιατί τα δάκρυα στερέψανε
Πάλι αστράφτει, κοίτα φως
Νιώθω σαν να με μαγέψανε

Έρχεται ο βροχοποιός
Πες του πως τίποτα δε χάθηκε
Μη λυπάσαι, κλαίει αυτός
Από έρωτα τρελάθηκε
Έρχεται ο βροχοποιός
Γιατί τα δάκρυα στερέψανε
Μη λυπάσαι, κλαίει αυτός
Νιώθω σαν να με μαγέψανε

Όταν ήμουνα μικρός
Όλοι λένε πως ξεχνιόμουνα
Στη βεράντα εκεί στο φως
Με κοιτούσες που κοιμόμουνα

Απιστευτα τρελο respect σε dark!

Δεν υπάρχει χαμένος καιρός δεν υπάρχει
οι ώρες που σκοτώνουμε επιζούν
ένας θεός εκβιαστής τις συγκεντρώνει
κι όμηρους τις κρατάει
ώσπου τα λύτρα που ζητάει από μας να πληρωθούν
Κι εμείς πληρώνουμε

Ολα τελικά, όλα
όλα τελικά ξαναγυρνάν σ’ εμάς

Τα δάκρυα σαν στεγνώνουν
δεν πεθαίνουν, δεν πεθαίνουν
η θλίψη που σκορπάμε επιζεί
σε δίχτυα αόρατα νεράιδες τη μαζεύουν
και περιμένουν την επόμενη αφορμή
Που έτσι κι’ αλλιώς θα 'ρθει

Ολα τελικά, όλα
όλα τελικά ξαναγυρνάν σ’ εμάς

Οι χαμένοι φίλοι
κι οι χαμένοι εχθροί
τα παλιά παιχνίδια
κι η καινούρια σιωπή
Τα ταξίδια που ακυρώθηκαν
Τα γλέντια που αναβλήθηκαν
Οι ελπίδες που διαλύθηκαν
Τα λόγια που αγνοήθηκαν

Ολα τελικά, όλα
όλα τελικά ξαναγυρνάν σ’ εμάς

Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι πουλιά πετούν πάνω απ’ τη στάχτη
που άφησε πίσω του όταν έφυγε ο νοτιάς και
μου τραγουδάνε “η αγάπη θα ‘ρθει, θα’ ρθει”

Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
μου τραγουδάει “η αγάπη θα ‘ρθει, θα’ ρθει”

Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό
θα μπεί στον κήπο αυτό
όλο το φως που υπάρχει…

θα ‘ρθει, μ’ ένα ποδήλατο λευκό
θα κοιταχτεί μέσ’ στο νερό
και θα ρωτάει να μάθει…

πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
ποιός θα φροντίζει τ’ άνθη…

Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη
μου ‘παν σε είδαν πάλι απ’ έξω να περνάς και
έπειτα είπαν “η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει”

Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό
θα μπεί στον κήπο αυτό
όλο το φως που υπάρχει…

θα ‘ρθει, μ’ ένα ποδήλατο λευκό
θα κοιταχτεί μέσ’ στο νερό
και θα ρωτάει να μάθει…

πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
ποιός θα φροντίζει τ’ άνθη…

Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
μου τραγουδάει “η αγάπη θα ‘ρθει, θα’ ρθει”

Στιχοιμα-Ταξιδευω

Ταξιδεύω σε μέρη που ζουν αυτά που ζηλεύω
στο σκάφος του μυαλού πάλι μπαίνω και φεύγω
πάω από δω, πάω από κει και κάπου στην Αμερική
στις γειτονιές που οι ήρωές μου μεγαλώσαν εκεί
εκεί που αυτοί οι τρελοί φτιάξανε κάτι για μένα
χορεύανε σε μουσαμάδες, βάφανε τρένα,
ταξιδεύω σε μέρη που δεν μπορείς να φανταστείς
και στο ασκέρι του Αλί Μπαμπά γίνομαι ληστής
και από κει σε μια παγόδα στην Κίνα
εκεί που οι γυναίκες μοιάζουνε κάτασπρα κρίνα
και μετά σε κάποια αγορά του Ισλάμ
να λιώνω σε κάποιο της Πόλης ζεστό χαμάμ
και από κει Αργεντινή, Βραζιλία, Αφρική
να ζω και να ανήκω και εγώ στη Μαύρη Φυλή
Εκεί που όλα γίνονται αγνά, σιγά σιγά
η ζωή αυτή σε θέλει φυγά, έτσι είναι αυτά
Το γέλιο είναι όταν ταξιδεύω στο χρόνο,
στο χθες, γιατί έξω στο παρών σας κρυώνω
Γίνομαι σαλταδόρος και στο τραμ μπαίνω σφήνα
και σουλατσάρω τσάμπα μέσα στην παλιά όμορφη Αθήνα
κι απο κει πισω στο 33 μετα χριστον
να δω εναν ανθρωπο μπορει και θεο στο σταυρο
και από κει στην Αίγυπτο την ώρα την κατασκευής
Πυραμιδών, πως φτιάξαν τέτοιο πράγμα θα μου πεις,
Μα φεύγω γιατί άκουσα πως καίγεται η Ρώμη,
προλαβαίνω πιστεύω να ταξιδέψω λίγο ακόμη
και μέσα σε μια ζούγκλα κάπου στην Αφρική
και κατευθείαν μετά για μαύρη μαγεία στην Αϊτή
να δω τι γινόταν εκεί πριν πατήσουν λευκοί
προτού βάλουν τους ντόπιους στα πλοία με το άσπρο πανί
και φεύγω κάπου στο '89 στη Γερμανία
να δω το τείχος του αίσχους να περνάει στην ιστορία
επιτέλους μετά από χρόνια γίνεται κομμάτια
αν θες να δεις όσα λέω απλά κλείσε τα μάτια

Ωραίοι στίχοι οι απο πάνω!

Λοιπόν, στιχάρες που δεν υπάρχουν, του Μercy Liberation των Burst

Hear now what I tell you. Men shall know of this.
They shall sleep content. With certainty they’ll see
And here’s the secret. No hidden logic in the seasons.
Dreamer’s topic denouncing. All forms of reason
Every lie to a child. Every beating of a promise
Embody all the scourge. Something beautiful to throw away
Let the weight of the centuries bend you. And the light of clarity blind you
I tell you of humanity.It’s come to rise unbound
Finally to Earth. Finally born

:respect:

“And in my dying breath my heart holds no regrets, I wouldn’t change a thing” - A question of heaven από Iced Earth
“Go carpe diem baby” - Carpe diem baby από Metallica