Στίχοι που μας εκφράζουν

Διάφορα
#2241

Placebo - Battle For The Sun

[I]I will battle for the sun
And I won?t stop until I?m done
You are getting in the way
And I have nothing left to say

I will brush off all the dirt
And I will pretend it didn?t hurt
You are a black and heavy weight
And I will not participate

Dream brother, my killer, my lover
Dream brother, my killer, my lover

I will battle for the sun
?Cause I have stared down the barrel of a gun
No falling
You are a cheap and nasty fake
And I am the bones you couldn?t break

Dream brother, my killer, my lover
Dream brother, my killer, my lover

Dream brother, my killer, my lover
Dream brother, my killer, my lover

Dream brother, my killer, my lover
Dream brother, my killer, my lover

I will battle for the sun
[/I]

#2242

Ραψωδός φιλόλογος-Θανατοποινίτης

Φυλακισμένος επ΄ αόριστον στο ίδιο κελί
23 χρόνια τώρα δίχως να περιμένει την χάρη από κάποιον ευαίσθητο δικαστή
Δεν ευελπιστούσε να ξαναδεί ήλιο ούτε φεγγάρι. Περίμενε απλά να εκτελεστεί η ποινή χωρίς να περιμένει τίποτα πλέον από κανέναν
Κανένα επισκεπτήριο πλέον δεν τον συγκινεί. Όλα τα γνωστά του πρόσωπα του φαντάζουνε ξένα
Δεν είχε ενδιαφέροντα, χόμπι κι ασχολίες. Μ’ άλλους φυλακισμένους δεν είχε ποτέ φιλίες. Καθόταν και περίμενε τον χρόνο να περάσει, μέχρι να εκτελεστεί και η ψυχή του να ησυχάσει
Ώσπου μια μέρα μέσα στο κρύο κελί του ανακάλυψε κάτι που άλλαξε την ζωή του. Κάτω από το μουχλιασμένο τσιμέντο σε μια γωνία βρήκε μια άσπρη μισοφαγωμένη κιμωλία. Κι’ άρχισε να γράφει στίχους στου κελιού του, στίχους με μόνους ήχους τα βήματα των φυλάκων στην απομόνωση
Κάνοντας με μανία κάθε σκέψη ραψωδία, μέσα σε μπουντρούμια κρύα να είναι η μόνη του εκτόνωση. Και γράφοντας τους στίχους του ο καιρός περνούσε
Έπαιρνε την κιμωλία αγκαλιά και της μιλούσε, παραληρούσε νόμιζε ότι του απαντούσε. Να μην τελειώσει πριν πεθάνει την παρακαλούσε
Και τότε ορκίστηκε το σώμα του πως θα’ ταν το μόνο που θα τους επέτρεπε να περιορίσουν
Στην ηλεκτρική καρέκλα ώσπου να’ ναι καθιστός, μα το πνεύμα του θα ήταν ζωντανό κι’ αφού τον ψήσουν. Κι’ όσο η μέρα της καταδίκης πλησίαζε, η φήμη ότι θα επέστρεφε οργίαζε
Οι πιο πολλοί δεν την παίρναν στα σοβαρά, μα τα πρόσωπά τους τα λαμπρά κάτι άγνωστο επισκίαζε

Λίγες μέρες μετά από τους στίχους δεν είχε μείνει κενό σημείο πάνω στους τοίχους
Είχε γράψει στο πάτωμα, το ταβάνι τα κάγκελα με λόγια ψυχασθενικά, επιθετικά, παράλογα
Η κιμωλία του είχε σχεδόν τελειώσει, από την αϋπνία τα μάτια του είχαν θολώσει
Ήθελε μόνο το μυαλό του να κρατήσει ανόθευτο μέχρι την ημέρα που θα ερχόταν το αναπόφευκτο
Κι’ αυτή η μέρα ξημέρωσε εν τέλει, για τελευταίο γεύμα τον ρωτήσανε τι θέλει
Τους κοίταξε ατάραχος κι είπε τα παρακάτω «Δεν θέλω γεύμα, μόνο να τελειώσω αυτό που γράφω»
Κι αφού το έκανε λούφαξε στη γωνία, εκεί που είχε πρωτογνωρίσει την κιμωλία
Και μέσα στους λυγμούς του ψιθύριζε συλλαβές «Δεν θα σ’ αφήσω μόνη σου αγάπη μου μην κλαις»
Την έκλεισε προσεκτικά μέσα στο χέρι του κι αφού σκούπισε όλα τα δάκρυά του κοίταξε για τελευταία φορά το κελί-τεφτέρι του κι έπειτα έφυγε για πάντα μακριά του
Οι φύλακες τον πήρανε από την πτέρυγα, περπάταγε κι’ νιωθε τα πόδια του τόσο γέρικα. Ο αέρας γύρω του μύριζε νέκρα, μέχρι που έφτασαν στο δωμάτιο με την καρέκλα
Τον βάλαν να καθίσει του φόρεσαν χειροπέδες, ξεχωριστά στους δυο καρπούς και στις δυο φτέρνες. Έφεραν έναν ρασοφορεμένο και τον διάβασε, μ’ αυτός χαμένος μέσα στις σκέψεις του δεν τον άκουσε. Δεν κατάλαβε κανένας ότι έκλαιγε πνιχτά, κράτησε την κιμωλία στο χέρι του πιο σφιχτά. Κοίταξε τριγύρω του για μια τελευταία φορά και ψιθύρισε στην κιμωλία «Μην φοβάσαι πια»

Την άλλη μέρα στείλανε καθαριστές, να καθαρίσουνε το κελί από τις βρωμιές εκείνου του τρελού που όλο λέρωνε τους τοίχους. Μα όσοι επιχείρησαν να μπουν μέσα ακούγαν ήχους, παράξενες κραυγές χωρίς καμιά σημασία και μετά από λίγο στίχους με ομοιοκαταληξία.
Όποιον έκλειναν στο κελί πάντοτε έβγαινε τρελός τραγουδώντας ρίμες ακατανόητες συνεχώς. Κάποιοι φυλακόβιοι μπήκαν μόνοι τους στο κελί για στοίχημα λίγα τσιγάρα και βγήκαν έξω νεκροί. Κάποιος άλλος μπήκε να βιάσει ένα καινούριο τρόφιμο κι αμέσως βγήκε ουρλιάζοντας «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ»
Στους φύλακες που τίποτα δεν έκανε αίσθηση, μετά από λίγες μέρες όλοι δήλωσαν παραίτηση. Οι φυλακισμένοι οργανώθηκαν κάναν εξέγερση, κανένας να μην ξαναμπεί εκεί χωρίς εξαίρεση
Ο διευθυντής των φυλακών δεν είχε άλλη επιλογή και διέταξε όλη η πτέρυγα να εκκενωθεί. Σφραγίσαν το κελί και καταστρέψαν το κλειδί, ώστε ποτέ ξανά κανένας να μην μπορέσει να μπει
Οι στίχοι του τρελού φυλακισμένου γίνανε θρύλοι, τους ξέραν όλοι μέσα στην φυλακή εχθροί και φίλοι. Όσοι εκτίσαν την ποινή τους και λύθηκαν τα δεσμά τους, γύρισαν και είπαν την ιστορία στην γειτονιά τους. Και από στόμα σε στόμα ο θρύλος διαδόθηκε κι έτσι έτυχε να τον ακούσω και εγώ. Και στο μυαλό μου μια τρελή ιδέα μου καρφώθηκε, πως είχα κάτι κοινό μ’ αυτό τον τρελό κι είπα να γράψω ένα τραγούδι στην υγειά του μα πως τον λένε πρώτα ήθελα να βρω. Πήγα στην φυλακή και ρώτησα το όνομά του. Μου είπαν τον λέγανε Φιλόλογο Ραψωδό…

το άκουσα σήμερα και έπαθα πλάκα…
http://www.youtube.com/watch?v=QZOi1YEcqF0 ακούστε το και από εδώ

#2243

8O:ok::slight_smile:

#2244

Παυλος Σιδηροπουλος - Εν Κατακλειδι

Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
μια καληνύχτα στη μαμά
και λίγη στάχτη στα μαλλιά
καιρός να πούμε αντίο.

Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς
με αρρωστιάρικους ψαλμούς
κλόουν με σοβαρούς σκοπούς
γυμνοί μέσα στο κρύο.

Κατά τα άλλα εσείς
που ?σαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο.

Πουλάμε σώμα και ψυχή
δώστε μας λίγη προσοχή
στα υπόγεια μαύροι ποντικοί
λουφάζουνε δύο-δύο.

Παίρνουμε σβάρνα τους γιατρούς
αδύνατοι μπροστά στους δυνατούς
και συναντάμε ξέμπαρκους Θεούς
που χάσανε το πλοίο.

Κατά τα άλλα εσείς
που ?σαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο.

#2245

Pearl Jam-Black
I know someday you’ll have a beautiful life,
I know you’ll be a sun
In somebody else’s sky,
But why?
Why?Why can’t it be,can’t it be mine?:(:(:(:frowning:

#2246

Ραψωδός Φιλόλογος; Χα, και νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που άκουγα.

#2247

Rescue Me

All I want
is to be where you are
Wisdom
will nurse you

Pass your sense
on to me
Weigh my hands
And help me

I gasp
for air
what is the wear
That shows on my face

Pass your sense
on to me
Weigh my hands
Rescue me

I rinse my face
in water
My breath runs out
in the waves

#2248

New Model Army - White Coats

[CENTER]Well we know what makes the flowers grow - but we don’t know why
And we all have the knowledge of DNA - but we still die
We perch so thin and fragile here upon the land
And the earth that moves beneath us, we don’t understand
So we rush towards the Judgement Day, when She reclaims
A toast to the Luddite martyrs then, who died in vain
Down at the lab they’re working still, finishing off
How do we tell the people in the white coats
Enough is enough?
Chorus:
Hey, hey I listen to you pray as if some help will come
Hey, hey She will dance on our graves when we are dead and gone
You and I we made no suicide pact - we didn’t want to die
But we watch the wall, little darling, while the chemical trucks go by
This desperate imitation, now, of innocence
Those last few days at Jonestown ain’t got nothing on this
Chorus:
Hey, hey I listen to you pray as if some help will come
Hey, hey She will dance on our graves when we are dead and gone
Now beneath the fitted carpets, beyond the padded cells
Within these crimes of passion, the naked truth She dwells
And this fury’s just a part and this thunder’s just a part
Desire is just a part - the cracking ice, the splitting rock
Chorus:
Hey, hey I listen to you pray as if some help will come
Hey, hey She will dance on our graves when we are dead and gone
Hey, hey to the suicide day, the blind man blunders on
Hey, hey She will dance on our graves when we are dead and gone
As children learn about the world, we built that wall of sand
Along the beach we laboured hard with our bare hands
We worked until the sun went down beneath the waves
And the tide came rolling splashing in, washed the wall away
How do we tell the people in the white coats
Enough is enough?[/CENTER]

#2249

8O8O8O

Ψήθηκα ν’ ακούσω New Model Army ε. ΠΟΙΗΣΗ, όχι μαλακίες :!:

#2250

ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΤΑ ΙΔΕΩΔΗ

Τα εθνικά τα ιδεώδη χάπια της αποχαύχωσης
που τα πλασάρουν οι εμπόροι σε χαύνους καταναλωτές
πατρίδα έννοια συνώνυμη με την απάτη και τη βία
οι νταβατζήδες της μιζέριας μας υμνούν τα όσια της φυλής

Εκπαιδευτήριο φονιάδων ναός του παραλογισμού
ένα σκοτάδι οπλισμένο που στόχο βάζει το μυαλό
χωρίς ανθρώπινη ουσία μια παγωνιά ασφυκτική
οι ένοπλες δυνάμεις είναι τα δόντια των αφεντικών

Η μοναξιά μου η χακένια σα βαθμοφόρος μ’ απειλεί
με πειθαρχείο ή με τρελάδικο κι έτσι σαλτάρω απ’ τη σκοπιά
έχω ένα όπλο λαδωμένο και σφαίρες έχω αρκετές
αντί μονάχα στο κορμί μου γιατί δεν ρίχνω και σ’ αυτούς

ΑΛΒΑΝΙΚΟ

Χαράματα φευγάτο τοπίο
χαραγμένες σκιές του μυαλού
Αλβανοί σκυμμένοι χιλιόμετρα
θύματα φθηνού ορυμαγδού

Οικιακές συσκευές και χιλιάρικα
μεροκάματα, παζάρι του νου
στα πατρικά οικογένειες στις γρίλιες
ιλουστρασιόν ευτυχία καρτερούν

Μετανάστες στη μιζέρια μας
τα τρισέγγονα του Μαρξ
στο έγκλημα πρόλαβαν και τους βάφτισαν
τα τσογλάνια του Κλικ και του Μαξ

Οι έμποροι τους λεηλάτησαν
έκανε πλιάτσικο η δική μας φυλή
στην αυταπάτη δεν υπάρχει ανώτερος
κραύγασαν κάτι μειοψηφικοί

Το κράτος μας είναι ευέλικτο
κανάλια, κλούβες, πρώτη σελίδα
κάθε που δεν πάει καλά το σχέδιο
οι μετανάστες φθείρουν την πατρίδα

Όμως το αίμα δεν κάνει τ’ αδέρφια
η ιστορία ξέρει να μιλάει
κι όποιος δεν έχει αυτιά για ν’ ακούσει
γύρω απ’ τον τάφο του κυκλοφοράει

Αλβανοί εργάτες αδέρφια μας

Velleser tan shqiptare puntore

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΩΝ (Cannon song)

ο Τζόνι παρών και ο Τζίμι ήταν εκεί
κι ο Τζορτζ για να πάρει βαθμό
μα ο στρατός δε νοιάζεται γι αυτά
γιατί ο εχθρός καραδοκεί

οι στρατιώτες ζουν με τα όπλα
απ’ το Κέιπ στο Κουτς Μπεχάρ
ώσπου μια μέρα που θα βρέχει
θα βρουν απέναντι να στέκει
μια νέα ράτσα με μαύρη ή άσπρη φάτσα
και πιθανόν να κάνουν απ’ το κρέας τους κιμά

ο Τζόνι έβρισκε το ουίσκι ζεστό
κι ο Τζίμι δεν είχε κουβέρτες
μα ο Τζορτζ τους μιλάει όσο μπορεί πιο φιλικά
ο φαντάρος δε λυγίζει ποτέ

ο Τζόνι πεθαίνει κι ο Τζίμι είναι νεκρός
κι ο Τζορτζ κάπου σαπίζει
μα των νέων το αίμα θα τρέχει για πολύ
γιατί ξανά ο στρατός στα όπλα τους καλεί

οι στρατιώτες ζουν στα κανόνια
απ’ το Κέιπ στο Κουτς Μπεχάρ
ώσπου μια μέρα που θα βρέχει
θα βρουν απέναντι να στέκει
μια νέα ράτσα με μαύρη ή άσπρη φάτσα
και πιθανόν να κάνουν απ’ το κρέας τους κιμά

#2251

respects στον Γράκχο λοιπόν που παρατήρησε τους στίχους του κομματιού! λογικά θα το ακούσουμε live σήμερα! :smiley:

#2252

ΤΡΥΠΕΣ-Στριμωγμενος
Δισεκατομμύρια ιδέες με μπερδεύουν
αλήθειες που παίζουν μαζί μου κρυφτό
μπροστά στ’αόρατα μάτια που ελέγχουν
ποιες τελικά απ’όλες θα βρω.

Κι είμαι στριμωγμένος
ανάμεσα σε βλέματα και τοίχους
παντοτινά χαμένος
στις μαύρες τρύπες του ανώνυμου πλήθους.

Δισεκατομμύρια γνώμες με ζαλίζουν
φοβάμαι πως στο τέλος κι εγώ θα χαθώ
μαζί μ’αυτούς που γύρω μου συνέχεια γυρίζουν
σ’έναν ανόητο ατέλειωτο χορό.

Paul Simon+Art Garfunkel-the sound of silence
Hello darkness, my old friend,
Ive come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of
A neon light
That split the night
And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.

Fools said i,you do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you.
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon God they made.
And the sign flashed out its warning,
In the words that it was forming.
And the signs said, the words of the prophets
Are written on the subway walls
And tenement halls.
And whisperd in the sounds of silence.

#2253

[SIZE=“2”]Πρώτη Μαϊου[/SIZE]
Μουσική:Μάνος Λοϊζος
Στίχοι:Μάνος Λοϊζος

Πρώτη Μαΐου κι απ’ τη Βαστίλη
ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
χίλιες σημαίες κόκκινες μαύρες
Ο Φρεδερίκο η Κατρίν και η Σιμόν

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
πού ειν’ το κορίτσι το κορίτσι που αγαπώ

Πες μου Μαρία μήπως θυμάσαι
κείνο το βράδυ που σε πήρα αγκαλιά
Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα
κι εγώ φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
πού ειν’ το κορίτσι το κορίτσι που αγαπώ

Πρώτη Μαΐου μαύρα τα ξένα
κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί

#2254

[I]Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα
που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά
σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα
η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.

Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους
τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά
και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους
τ’ ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.

Θά 'ρθουν καιροί, καιροί ευτυχισμένοι
σκλάβοι δε θα 'ναι τότε οι λαοί
θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι
σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.

Εγώ Άη-Στράτη δε φοβάμαι
είναι κι αυτή μια Ελληνική γωνιά
τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν
δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.[/I]

#2255

Τι έγινε, άρχισε αντάρτικο και δεν το πήραμε είδηση?:-k

#2256

Δε θα μου κανε καμια εντυπωση:p

#2257

Not Now John - Pink Floyd

Fuck all that we’ve got to get on with these
Gotta compete with the wily Japanese.
There’s too many home fires burning
And not enough trees.
So fuck all that
We’ve go to get on with these.

Can’t stop
Lose job
Mind gone
Silicon
Stroll on
What bomb?
Get away
Pay day
Make hay
Break down
Need fix
Big six
Click click
Hold on
Oh no
Bingo!

Make 'em laugh.
Make 'em cry.
Make 'em dance in the aisles.
Make 'em pay.
Make 'em stay.
Make 'em feel ok.

Not now John
We’ve gotta get on with the film show.
Hollywood waits at the end of the rainbow
Who cares what it’s about
As long as the kids go?
So, Not now John
We’ve gotta get on with the show.

Hang on John I’ve got to get on with this.
I don’t know what it is
But it fits on here like
Come at the end of the shift
We’ll go and get pissed.
But not now John
I’ve got to get on with this.

Hold on John
I think there’s something good on.
I used to read books but…
It could be the news
Or some other abuse
Or it could be reusable shows.

Fuck all that we’ve got to get on with these
Gotta compete with the wily Japanese.
No need to worry about the Vietnamese.
Got to bring the Russian Bear to his knees.
Well, maybe not the Russian Bear
Maybe the Swedes.
We showed Argentina
Now let’s go and show these.
Make us feel tough
And wouldn’t Maggie be pleased?
Nah nah nah nah nah nah nah!

One! Two! Free! Four!

“scusi dov’è il bar
(What?)
se para collo pou eine toe bar
s’il vous plait ou est le bar
(…say it in English!..)
oi, where’s the fucking bar John?
(Oh, now you’re talking!)”
Oh! Rule Britannia! Britannia rules the day
Down!
Go, Maggie!
Hammer, Hammer, Hammer, Hammer, now!

#2258

Ρε χαζούλη Σόνοφ πρόσεχε λίγο τί λες ρε. Πάντα καραδοκεί ένας cynic να πετάξει βλακεία. :stuck_out_tongue:

#2259

Is breathing just the ticking of an unwaiting clock?
Counting down the time it takes for you to comprehend
the sheer magnitude of every single precious breath you’ve ever wasted?

Propagandhi

#2260

Once is enough, trial is alone. Grace fall into us.
All through the night, Father I crawled.
Sun of my soul be revealed.
Walking amongst the stones from the sky
Feeling their rhythm wash over me.

Rite of this waring god. Destructive, alive, frees you now.
Rivers of fear, don’t you know? Vigil of faith stills you now.
You’ve been shown over and over, don’t you know?
You’ve been shown over and over, don’t you know?