Get your motor runnin’
Head out on the highway
Lookin’ for adventure
And whatever comes our way
Yeah Darlin’ go make it happen
Take the world in a love embrace
Fire all of your guns at once
And explode into space
I like smoke and lightning
Heavy metal thunder
Racin’ with the wind
And the feelin’ that I’m under
Yeah Darlin’ go make it happen
Take the world in a love embrace
Fire all of your guns at once
And explode into space
Like a true nature’s child
We were born, born to be wild
We can climb so high
I never wanna die
Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και πέρασε σαν τρένο
η ζωή από μπροστά μου με τα βλέφαρα κλεισμένα,
θα κάτσω λίγο ακόμα εδώ να περιμένω
απόψε ίσως δε λείψω σε κανέναν…
Ανοιξε μια τρύπα στη σημαία
και βγήκε μια αιμοβόρα μαία
χλομή κι ωραία
Ανθρωποι γορίλες, Μ.Α.Τ. και Μ.Ε.Α.
δίδυμα φίδια σιαμαία
φέρνουν τα νέα
Οι αγάπες μας, φρούτο διαβόλου
οι ανάγκες μας είναι του κώλου
ο Εθνάρχης ήταν λωποδύτης
και ο Μεγάλος, αγιογδύτης
Ο Χάρης, άχαρος και βλάχος
κι ο Λεωνίδας κούφιος βράχος
και μέσα σ’ όλα που περνάμε
οι σχέσεις μας κουτρουβαλάνε
Δεν είναι δεσμός
είναι υπαρκτός σοσιαλισμός
Ανάμεσά μας το τείχος του αίσχους
άντε κι οι γούνες της Τσαουσέσκου
Τι τους ακούτε τι τους κοιτάτε
είναι τρελοί Σεκιουριτάτε
Πού 'ν το μεράκι πού 'ν η λαχτάρα
να γίνει η Αθήνα, Τιμισοάρα
Κοίτα το γαρίφαλο στο πέτο
έγινε ολόκληρο μπουκέτο
κοτσάνια σκέτο
Κουρασμένοι αντάρτες το μαδάνε
αν μ’ αγαπάν-δε μ’ αγαπάνε
με τυραννάνε
Δεν κάνεις μόνη σου τραμπάλα
κατάλαβέ το Ζιγκουάλα
Το λούνα παρκ της ‘Αγριας Δύσης
δεν θα τ’ αντέξεις, θα τα φτύσεις
Τουρίστρια πάρ’ το χαμπάρι
δεν θα την πάθω σαν τον Πάρι,
τη λαμαρίνα να δαγκώσω
και τη ζωή μου να στραβώσω
Η θλίψη παίρνει περίεργα σχήματα
κι εμείς τα σκόρπια και σάρκινα σύννεφα
σημάδια αφήνουμε κι αν δεν γυρίζουμε
μπόρα η ζωή μας που η γή κατάπιε γρήγορα
ποιά φωτιά θα κάψει τα σπλάχνα μας
ποιός νοτιάς θα πάρει τις στάχτες μας
ποιά λησμονιά θα σφίξει το στήθος μας
και ποιός ανθός θ’ανθίσει ξωπίσω μας
ποιό βάλς θα παίξει για μας
[I]Στα Εξάρχεια ξανά ο μπάτσος πάλι κυνηγά
τα αδέσποτα σκυλιά φορμόλη όλα καθαρά.
Στ? όνομα της πολιτείας αστυνόμων και της βίας
στείρωση στ? αδέσποτα στους κοπρίτες της πλατείας.
Ελλάς Ελλήνων δικαστών
άνευ βουλής και εκλογών
Ελλάς Ελλήνων δικαστών
κράτος κλειστόν.
Δίποδοι αυτοί εχθροί μας χαλάνε το μαντρί
με τα δίποδα αρνιά, πατριώτες και φυτά
στείρωση ευθανασία ρατσισμός της εξουσίας
πεντακόσια τέσσερα ο αριθμός της τιμωρίας.
Ελλάς Ελλήνων δικαστών
άνευ βουλής και εκλογών
Ελλάς Ελλήνων δικαστών
κράτος κλειστόν.[/I]
Feeling you shake
Feel your heart break
Thinking if only, if only, if only, if only
And the salt water runs
Through your veins and your bones
Telling you no not this way, not this way, not this way
And you would give anything
Give up everything
Offer your life blood away
[SIZE=“4”]For yesterday [/SIZE]
No one leaves you
When you live in their heart and mind
And no one dies
They just move to the other side
When we’re gone
Watch the world simply carry on
We live on laughing and in no pain
We’ll stay and be happy
With those who have loved us today
Finding the answer
It’s a human obsession
But you might as well talk to the stones and the trees and the sea
'Cause nobody knows
And so few can see
There’s only beauty and caring and truth beyond darkness
No one leaves you
When you live in their heart and mind
And no one dies
They just move to the other side
When we’re gone
Watch the world simply carry on
We live on laughing and in no pain
We’ll stay and be happy
With those who have loved us today
And we won’t understand your grief
Because time is illusion
As this watery world spins around
This timeless sun
Will dry your eyes
And calm your mind
No one leaves you
When you live in their heart and mind
And no one dies
They just move to the other side
When we’re gone
Watch the world simply carry on
It’s okay, we will stay and be happy
Stay and be happy
With those who have loved us today
βέβαια καμιά φορά το χθες είναι 18 χρόνια πριν…always the same
Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι
Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
Δώσ’ μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω
Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
ΠΟΣΟ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ!!!Πόσο αντικρουόμενα συναισθήματα εμπεριέχει…και πόσο περιεκτικά και γαμάτα περιγράφει έναν χωρισμό…ΤΑ ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ!!!
[I]Μια στάση εδώ να βγω στο δρόμο να χορέψω ένα ζεϊμπέκικο
πάνω στην άσφαλτο και συ με ύφος ψεύτικο
να με κοιτάζεις τάχα πως με λογαριάζεις
να με κοιτάζεις τάχα πως με λογαριάζεις
Θα κάνω στάση στη διπλή γραμμή του δρόμου
πόσο κοστίζει μια παράβαση του νόμου
να σταματήσω θέλω την κυκλοφορία
για να φωνάξω ότι πρόδωσες την πιο όμορφη ιστορία
Μια στάση εδώ θέλω απόψε να με δεις σε δυο ξεσπάσματα
να ξεχαστούνε της ζωής μας τα χαλάσματα
να μ’ αντικρίζεις τάχα πως με υποστηρίζεις
να μ’ αντικρίζεις τάχα πως με υποστηρίζεις
Θα κάνω στάση στη διπλή γραμμή του δρόμου
πόσο κοστίζει μια παράβαση του νόμου
να σταματήσω θέλω την κυκλοφορία
για να φωνάξω ότι πρόδωσες την πιο όμορφη ιστορία[/I]
Γουστάρουμε να ζούμε μια ζωή σε βάρος σας
Να τρώμε και να πίνουμε απ’ τ’ αποφάγια σας
Να πέφτουμε απ’ τη ζάλη μας στο χώμα σαν τη σαπίλα
Και να ξερνάμε πάνω στα ακριβά σας τα κιλίμια
Γουστάρουμε να προκαλούμε φρίκη κι αηδία
Στις λογικές μουτσούνες σας που εκπέμπουνε βλακεία
Κανέναν δε φοβόμαστε, κακό που θα συμβεί
Γιατί στη χύτρα πέσαμε όταν ήμασταν μικροί
Σβήστε μας απ’ το χάρτη σας
Δεν κάνουμε για πάρτι σας
Ήρθαμε απ’ άλλη εποχή
Και σας χαλάμε τη γιορτή
Δεν είμαστε ούτε πειρατές, δεν είμαστε Μογγόλοι
Μπορούμε όμως να βάλουμε φωτιά σ’ αυτή την πόλη
Μπορούμε σε μια νύχτα να την κάνουμε χωράφι
Και δε πα να ουρλιάξουν όλοι οι δημοσιογράφοι
Τα πάντα θα τα δώσουμε για τον αφανισμό σας
Γιατί είμαστε απολίτιστοι για τον πολιτισμό σας
Μια μέρα θα νικήσουμε, το πήρατε χαμπάρι;
Και ας μη μπορεί κανένας μας τα πόδια του να πάρει
[CENTER][FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“3”]The devil walked right through my door
One starless night
Stalking the cars down Avenue B.
I had a smile to hide
The devil’s always ready for me
Has got some words to say
She’ll take a look
I’ll take a breath
An’ I’ll start talking the same
'Cause if baby nobody cares
Oh-ho
The devil may care…
The devil came right through my door
The devil came right
The devil came right through my door
The devil came right…
Locomotion
Heartful of speed
Snipers heart inside
Railroad tracks are not comin’ back
An I can read the sign
If you are to be wiped out
I’m gently gonna wipe you out
The devil came right through my door
The devil came right
Devil may care![/SIZE][/FONT][/CENTER]
I remember the endless longing
that called inside of me
from fountains of expression
trying to break free.
Nothing left to say
when the walls give way.
Still I can faintly recall
the subtle purity
of youthful inspiration
and insecurity.
Nothing left to say
when the child finds his way.
Pride and the drive that started the dream
turned in time to an endless obsession.
Caught in a vicious circle of compulsion.
Desires bind the truth to secrecy
but behind the aspirations I see
a life devoted to blind ambition
and a mortal man searching for eternity.
Behind the desires
and the wall that gave way
there’s a forgotten cause
consumed by the day.
Behind the ambitions
of a child who found his way
there’s a cold realization
that our deeds die with the day.
And behind the disguise
of a man with a cause
there’s a child screaming
with nothing left to say.
Paralyzed by inhibitions
and indecisions.
What was once a release
is now a prison.
And now I hear your master sing,
you kneel for him to come.
His body is a golden string
that your body is hanging from.
His body is a golden string,
my body has grown numb.
Oh now you hear your master sing,
your shirt is all undone.
And will you kneel beside this bed
that we polished so long ago,
before your master chose instead
to make my bed of snow?
Your eyes are wild and your knuckles are red
and you’re speaking far too low.
No I can’t make out what your master said
before he made you go.
So what maggot, you rock star moron
You make me vomit, now pass the bourbon
[SIZE=“3”]I don’t take shit, I bow to no one[/SIZE]
[SIZE=“5”]Don’t pledge allegiance to flags, I burn 'em[/SIZE]
Ποίημα του Edgar Alan Poe μελοποιημένο από Arcturus
Arcturus - Alone (La Masquerade Infernale)
Με εκφράζει 100%…
From childhood’s hour I have not been
As others were - I have not seen
As others saw - I could not bring
My passions from a common spring
From the same source I have not taken
My sorrow; I could not awaken
My heart to joy at the same tone;
And all I lov’d, I lov’d alone
Then - in my childhood - in the dawn
Of a most stormy life - was drawn
From ev’ry depth of good and ill
The mystery which binds me still:
From the torrent, or the fountain,
From the red cliff of the mountain
From the sun that 'round me roll’d
In it’s autumn tint of gold -
From the lighting in the sky
As it pass’d me flying by -
From the thunder and the storm,
And the cloud that look the form
When the rest of Heaven was blue
Of a demon in my view.
