Όλα εκφράζονται σε μια πρόταση απο το Nothing Else Matters:
[B]Life is ours, we live it our way[/B]!!!
Για μια από τις μέρες στη δουλειά:
Εχεις νιώσει ποτέ πως σε χουνε μουντζώσει?
Και πως το σύμπαν συνωμότησε για να σε κουτουπώσει?
Όλα πηγαίνουν σκατά από το πρωι ως το βράδυ
Στο σβέρκο νιώθεις συνεχώς της γκαντεμιάς το χάδι
Heyyyyyyah! \m/
και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και γαμώ την τύχη μου.
[B]Trust
Nothing is enough
This hunting ground
I need the freedom to control my own
I need the sound of rain
Wearing dependence down[/B]
[SIZE=“5”][B]The line must be kept so thin
To live near life
Not within[/B][/SIZE]
[B]All my life I have been afraid.
All my life scared to lose my way.
All my life led me to today.
The day when I must learn the hardest way.
Every step leading to this day.
[U]The day I learn to lose and fail[/U].[/B]
A deeper cut into the flesh of life.
A sharper kind of knife.
A deeper cut into the throat of grey.
Come take me far away.
Come take me far away.
Lead me astray.
The deepest cut will never really mend.
The deepest cut might kill you in the end.
The deepest cut is playing [B]not to win.[/B]
It’s what you hear in every word I sing.
It’s beauty in the ugliest of things.
It’s birds that fly with broken wings.
A deeper cut into the flesh of life.
A sharper kind of knife.
A deeper cut into the throat of grey.
Come colors lead the way.
Come colors lead the way.
Into the wild
(Into the wild…)
Into the wild
(Into the wild)
Into the wild
(Into the wild)
Into the wild
(Into the wild)
Today I go beyond control
(Into the wild)
Beyond all purpose, aim or goal
(Into the wild)
To win my soul
(Into the wild)
[SIZE=“4”][B]'Cause today I choose to lose my way[/B][/SIZE]
(Into the wild)
[B][SIZE=“4”]To fall and fail[/SIZE][/B]
(Into the wild…)
I choose the wilderness today
(Into the wild)
[B]Into the wild…[/B]
Σαν μια βροχή από στάχτες σε μια οπάλινη θάλασσα
κύλισα στη ζωή σου κι έτσι όλα τα χάλασα
Έτσι απόμεινε εδώ ένας πέτρινος γίγαντας
ένα ολέθριο τίποτα κεντημένο απ’ τ’ άστρα σου.
*κατι σαραβαλες καρδιές . διάφανα κρίνα…τρομερός δίσκος.
Μεσα μου ειμαι μονος
και θελω να γυρισω παλι πισω
ειμαι μονος
και θελω να γυρισω να δω
με βροχη να σβησω
οσα λιγο-λιγο καταστρεφει ο χρονος
τωρα , μονος μου
τρελενομαι - τα παντα ζητω
γιατι εκει
ειναι το ονειρο , εκει ειναι κι κολαση
εκει
ειναι η μικρη ζωη που αγγιξαμε μαζι
κι ομως αργει
να ρθει το ονειρο , το τρωει αυτη η κολαση
που τωρα κυριευει
και την καθε μου στιγμη
Χάσμα!!![SPOILER] Λύκειο memories:p[/SPOILER]
The beginning of sorrow has come.
You cannot build but can destroy with what is left on earth.
Damage, now permanent, is yet enhanced day by day by unstoppable greed.
You are never truly happy unless one suffers more than yourself.
The choice is none, you will live in a world where you must fight a battle.
Some weaker, some stronger, in termination we’ll die as one.
We fight amongst ourselves, enhanced by racial difference.
Our hatred never to diminish, it’s just growing and growing 'till
out day of release.
We race towards the years of tribulation, where wars, plagues and
the antichrist.
What is the antichrist?
What is it’s form?
Questions still asked yet unanswered.
No need for answers, with it’s arrival brings sorrow, a sorrow soon
dealt upon all.
Perhaps it’s a pestilence in a form of virus spreading in it’s own
epidemic.
Perhaps it is famine killing off millions.
Does this happen 'cause we lack enough food.
One man’s greed affects others less privileged, a cruel form of
population control.
Why does this happen?
It is predestined fate not open for reason or change.
It’s all been predicted, we’ll die in vast numbers of a sickness
that has no known cure.
We’ll play the unknowing yet all are aware tribulation is here now
for sure.
Suffocation-Beginning of Sorrow (Breeding the Spawn/1993)
Το πρωτο τραγουδι των Suffocation εχει στιχους γραμμενους απο τον εγχρωμο ντραμμερ τους που μεγαλωσε την δεκαετια των 70ς και 80ς στο Bronx.'Νταξει,το παλικαρι πρεπει να εχει δει πολλες αδικιες.Στιχοι με εντονα κριτικο αλλα και εξυπνο περιεχομενο.Βεβαια οι υπολοιποι στιχοι του δισκου περιοριζονται σε αιμα,φονους και πτωματα,κλασσικα πραγματα δλδ.
[[I][U]Πίσσα και Πούπουλα - Δύο Δευτερόλεπτα[/U]
Τα πόδια σου αφήσαν το περβάζι
είσαι μετέωρος σαν το φεγγάρι
το βλέμμα σου καρφώνεται στο έδαφος
που πλησιάζει λυτρωτικά απειλητικό
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν
ν’αναπνεύσεις το οξυγόνο μιας στερνής αυγής
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά
Ο χρόνος πια σταμάτησε για σένα
κι η ιστορία ξανά απ’την αρχή
Το πρώτο φως της ώρας που γεννιόσουν
κάποια πράγματα που είχαν ξεχαστεί
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν
ν’αναπνεύσεις το οξυγόνο μιας στερνής αυγής
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά
Σαν ένα σήριαλ είδες την ζωή σου
σιγά σιγά από μπροστά σου να περνά
μα τώρα όμως ακούμπησες στο χώμα
κι αν μετάνιωσες πια είναι αργά
Ο πόνος φεύγει αργά από το σώμα
κι εσύ μετράς τις αναπνοές
η τελευταία εικόνα της ζωής σου
είναι το αίμα σου που σιγά σιγά κυλά
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν
ν’ αναπνεύσεις το οξυγόνο μιας στερνής αυγής
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά…[/I]B[/B]](http://www.youtube.com/watch?v=OONO2ZsBGNM)
Τι υπέροχοι στίχοι! Απ’ τα ωραιότερα ελληνικά κομμάτια που έχω ακούσει!
Ωραίοι στίχοι, όμορφη μουσική, ωραίος συνδυασμός!
Οντως ειναι ενα απο τα ωραιοτερα ελληνικα τραγουδια.
στίχοι που σε επηρεάζουν…
Διαβασα μονο τους στιχους και εμεινα λιγακι ε…
Παω να ακουσω και το τραγουδι.
[I][U][Αρνάκια - Ζεις για να πεθάνεις[/U]
Πες μου αν υπάρχει κάτι πιο πολύ
πεθαίνω και είμαι ακόμα στην αρχή
μάταιοι αγώνες και προσευχές
υπνοβατούμε σαν μακάβριες σκιές.
Πώς να ξεφύγεις και που να κρυφτείς
είσαι δεσμώτης μίας κοινής λογικής
άχαρη τύχη και ματαιότης
άδοξο τέλος μιας ένδοξης νιότης.
Ζεις για να πεθάνεις
Ζεις για να πεθάνεις
Μόνος σου θα φύγεις, μόνος
ό,τι και να κάνεις
Αυτοί που πιστεύεις θα φύγουν κι αυτοί
στην ύστατη ώρα που το φως θα χαθεί
κι αν υπάρχει κάτι άλλο εκεί
αυτός που το νιώθει αυτός θα το δει.
Ζεις για να πεθάνεις
Ζεις για να πεθάνεις
Μόνος σου θα φύγεις, μόνος
ό,τι και να κάνεις…](http://www.youtube.com/watch?v=SAjgAbSoU0s&feature=share)[/I]B[/B]
Γυρνάω πίσω και διαβάζω τους στίχους που μ’ εκφράζουν και καταλήγω σ’ ένα: ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΤΕΛΙΚΑ! ;p
Το παραπάνω το ποστάρω κυρίως για τη μουσική του, ειδικά την ώρα που ξεκινάει το ρεφρέν! Τέλειο!
Silence is a heavy stone.
I fight the world, and take all they can give.
There are times my heart hangs low.
Born to walk against the wind,
Born to hear my name.
No matter where I stand I’m alone.
[I]You’re gonna fade into the background
Like a better smoke’ll bring you back round
Like a man slide inside you my dear
Your cheap beer’s filled with crocodile tears
See 'em run now you’re gone…dream on
Toy-like people make me boy-like…
I found a reason…
Dream on…[/I]
[I]Its essence lies dormant
Within every willing host
Waiting to release its malice
Waiting to spread perverse lies
Biding to crush and extinguish
Death stretches His arm
Across the whole of the globe
In His embrace
Blessed with blisters
Succumbing to its wounds
Every scar a joyous victory
Ever break open
Dispatching His ugliness
Eating His flesh
And drinking His blood
I pray for total death
Across the whole of the globe
In embrace blessed with blisters
Depraved indifference to human life
Blessed with blisters
Now shown the fruits of suffering
And the grief of all that is made
Depraved indifference to human life
Blessed with blisters
Walking the fire
Behold and shine with purpose[/I]
Βρείτε την παρείσακτη σφήνα και κερδίστε μια κερασμένη μπύρα στους πραημόρδιους
Teeth Into Red 
Teeth Into Red into what όμως?
Άντε γούγλαρε να κερδίσεις και τη δεύτερη μπύρα :!:
Για να βρήκα το Teeth Into Red, μάλλον το άλλο εννοείται φίλος
ontopic:
[I]Ghosts from the past
question my sanity
Eerie voices
mocking my tragedy
Merciless pain
piercing me endlessly
For what have I done
The ultimate penalty[/I]