Μέγας - 31/12/2003
Η ανάμνηση χαράζει τη ψυχή και μου λείπεις
'Οσα ξέχασες ακόμη σε θυμίζουν και είναι εδώ
Να μου ομορφαίνουν τη μέρα έστω κι αν δεν σε δω
Έστω κι αν δεν σε αγγίζω, έχω κάτι να αγαπώ
Είναι το χθες νωπό και φέρει ακόμη το όνομα σου
Μου θυμίζει το πρώτο ξημέρωμα στην αγκαλιά σου
Μου θυμίζει το άγγιγμά σου, μου θυμίζει το κορμί,
Το πρόσωπο σου, τη φωνή και το χαμόγελό σου…
Θέλω να γράψω κομμάτια για σένα
Αφού όλα αυτά που νιώθω δεν αξίζουν γραμμένα
Κράτα μόνο τα καλύτερα και μη φοβάσαι και
Να ακούς που και που χειμώνα αν θες να με θυμάσαι
Τόλμα, γλυκία μου κοίτα ψηλά στον ουρανό
Να ανταμώσεις όλα αυτά που σου αξίζουν και εγώ
Θα 'μαι καπού εδώ να σ’ακουμπάω με νότες και στίχους
Μ’ένα μπουκάλι κρασί, με δύο φίλους στο χαρτί
Και το στυλο σ’αυτά τα βράδια που πίσω με γυρνάνε
Σ’ένα κρύο Γενάρη για να πονάω και να θυμάμαι
Θα έχω μέσα μου ζεστή εικόνα μία ημερομηνία, 31/12/2003…
Φτάνει Γενάρης ξανά
Στα χρώματά του και εγώ
Σε όποια αγκαλιά κι αν ξυπνάς
Θα είσαι εδώ…
Προσπαθώ πάνω σε βρώμικα και εφήμερα κρεβάτια
Να ξεχάσω το κορμί σου, μα είναι ανώφελο
Ο πόνος διπλός αφού προδίδω τη ψυχή μου
Καταλήγω να μισώ το μυαλό και το κορμί μου
Το δάκρυ στεγνώνει και μένει μόνο το σημάδι
Μένουν μόνο τα αναφιλητά μου μέσα στο σκοτάδι
Κάνε κάτι, μην έρθεις πάλι στα όνειρά μου
Ο Μορφέας ψάχνει τρόπους να σε φέρει κοντά μου
Έτσι άστο να φύγει, όνειρο ήταν και πάει
Η καρδιά μου στο χαρτί κυλάει, σε συναντάει ξανά
Μην με ξεχάσεις σε όποια αγκαλία κι αν φτάσεις
Να έχεις πάντα ένα χώρο στην καρδιά σου κρυφά
Καλή χρονιά γλυκιά μου, που ήσουν εδώ, σ’ευχαριστώ
Που έχει μείνει κάτι πίσω να θυμάμαι όταν πίνω
Που για μένα τα πάντα είναι σαν το πρώτο λεπτό
'Οσα κομμάτια και να γράψω, κάπου εδώ καταλήγω…
Φτάνει Γενάρης ξανά
Στα χρώματά του και εγώ
Σε όποια αγκαλιά κι αν ξυπνάς
Θα είσαι εδώ…
Και έτσι απλά θέλω να ξέρω αν ακόμη με θυμάσαι
Αν χαμογελάς όπως παλιά, κομμάτια μου αν ακούς όταν φοβάσαι
Αν περνάς καλά, αν ξέχασες, αν άλλαξες
Αν πέταξες αυτά που σου είχα γράψει
Απλά είσαι γύρω μου, δεν έφυγες, δεν χάθηκες
Υπάρχεις και χαράχτηκες βαθιά μες την καρδιά, μεσα στο χθες
Υπάρχεις πάντα, μην κλαις, ήτανε όνειρο μου λες
Μα σαν ξυπνήσω απ’τό όνειρο θα έχεις πετάξει
Έτσι απλά σ’ευχαριστώ, σ’ευχαριστώ που ήσουν εδώ
Που έχω κάτι να θυμάμαι, έχω κάτι να πονάω
Έχω ακόμη τ’άρωμά σου, τη μορφή και τ’άγγιγμά σου
Μη ξεχάσεις να χαρίζεις την καρδιά σου ακριβά
Εγώ θα είμαι πάντα εδώ να σ’αγαπάω σιωπηλά
Να χτίζω στίχους, να θυμάμαι ξημερώματα στο κρύο
Ξημερώματα αγκαλιά, όλα ντυθήκαν αγνώριστα
Με λύγισαν τα πάντα, ψάχνω πάλι να σε βρω
Σκίζω τραγούδια και πίνω, γράφω κι όμως δεν ξεχνάω
Και εσύ μέσα σε ένα όνειρο γαλάζιο και απαλό
Είχα τόσα να πω, θέλω να ζήσω άλλα τόσα
Αν αξίζεις σου ΄χα γράψει, έλα πίσω να με βρεις
Είμαι εδώ για σένα, ξεχασμένος στο ξημέρωμα
Πρώτη Γενάρη με την εικόνα σου νωπή, μην με ξεχάσεις…
Μιλαμε για φλεβα…