Where is that silence you promised me?why is that distance so close to me?why is your violence stll hurting me?why are your eyes avoiding me?(diary of dreams-she and her darkness)
In a manner of speaking, I just want to say that I could never forget the way,you told me everything by saying nothing…Give me the words that tell me nothing.Give me the words that tell me everything.(tuxedomoon-in a manner of speaking)
Σε μενα ερχεσαι,μη ξεροντας γιατι.Κατι απ’τη κολαση σου ανηκει της ζωης μου.Κατι απ’τα βραδια που πεθαιναμε μαζι και σκοτωνα κορυδαλους,να μην ακουω τη φωνη μου…Ηταν τα χρονια μας πληγες σε κουρασμενες φτερνες,φωνες που αντηχησαν νεκρες μεσα σε αδειες στερνες.Διχως να τους αποκριθει ηχω εστω μιας απατης.Κατι σαραβαλες καρδιες στο τσιρκο της αγαπης.(Διαφανα Κρινα-κατι σαραβαλες καρδιες)
Η μοναξιά…
δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια
της συννεφένιας γκόμενας.
Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα
κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών
και στα παγωμένα μουσεία.
Δεν είναι κίτρινα κάδρα παλαιών “καλών” καιρών
και ναφθαλίνη στα μπαούλα της γιαγιάς
μενεξελιές κορδέλες και ψάθινα πλατύγυρα.
Δεν ανοίγει τα πόδια της με πνιχτά γελάκια
βοιδίσο βλέμα κοφτούς αναστεναγμούς
κι ασορτί εσώρουχα.
Η μοναξιά.
Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
και μετριέται πιάτο-πιάτο
μαζί με τα κομμάτια τους
στον πάτο του φωταγωγού.
Στέκεται υπομονετικά όρθια στην ουρά
Μπουρνάζι - Αγ. Βαρβάρα - Κοκκινιά
Τούμπα - Σταυρούπολη - Καλαμαριά
Κάτω από όλους τους καιρούς
με ιδρωμένο κεφάλι.
Εκσπερματώνει ουρλιάζοντας κατεβάζει μ΄αλυσίδες τα τζάμια
κάνει κατάληψη στα μέσα παραγωγής
βάζει μπουρλότο στην ιδιοχτησία
είναι επισκεπτήριο τις Κυριακές στις φυλακές
ίδιο βήμα στο προαύλιο ποινικοί κι επαναστάτες
πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
στα σκλαβοπάζαρα της γης - εδώ κοντά είναι η Κοτζιά-
ξυπνήστε πρωί.
Ξυπνήστε να τη δείτε.
Είναι πουτάνα στα παλιόσπιτα
το γερμανικό νούμερο στους φαντάρους
και τα τελευταία
ατελείωτα χιλιόμετρα ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΕΝΤΡΟΝ
στα γατζωμένα κρέατα από τη Βουλγαρία.
Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο
που ξεπουλάν τη φάρα της
χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεμπέκικο
κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της
ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι.
Η μοναξιά
η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω
είναι τσεκούρι στα χέρια μας
που πάνω από τα κεφάλια σας γυρίζει γυρίζει γυρίζει γυρίζει
Ενα ξεχωριστο για εμε κομματι ειν’ το ακολουθο. Κι οποιου δε του αρεσει, να του καει το βιντεο.
Μιας και αναφεραμε σημερα το δισκο…
Sometimes when I’m alone I still feel you Your breath on my neck, you’re still with me
And I’m still dreaming neon black
I wait for you, to taste your unknown world
The clock spins to time that must mean nothing
Meet me in the dreamtime water, drown
Shifting shaping currents flow in memory
swim through me
Meet me in the drowning pool of tears
And wash away my innocence and fear
Sometimes I wonder where you are, can you feel my tears? I never knew what changed you
Did they paint your dreams in pale shades?
I wait for you, you know you cannot hide
Division from within invalidates suffering
Meet me in the dreamtime water, drown
Shifting shaping currents flow in memory
swim through me
Meet me in the drowning pool of tears
And wash away my innocence
I am a child of light living in your mind
The pain, the unknowing washes away in time
Until then will you meet me whenever I call to you?
Meet me in the dreamtime water, drown
Shifting shaping currents flow in memory
swim through me
Meet me in the drowning pool of tears
and wash away my innocence
Meet me in the dreamtime water, drown
Shifting shaping currents flow in memory
swim through me
Meet me in the drowning pool of tears
And wash away my innocence
Meet me
My only cure won’t you meet me?
In the drowning pool of fate the moon and the sun still wait
Won’t you meet me?
I suffer silently for our love, the jester has lost his dove
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω
Πάει τέλειωσε
Η ζωή μου η παλιά
Ξεθώριασε και έλιωσε Οι δρόμοι κλείσανε για μένα
Εσύ με ταξιδεύεις, εσύ με κυβερνάς
Εσύ με κυβερνάς
Δεν μπορώ να σου ξεφύγω
Κι ας τ’ορκίστηκα
Με τα χέρια μου ανοιχτά
Στο σώμα σου γκρεμίστηκα
Ο κόσμος έσβησε για μένα Εσύ με ταξιδεύεις,εσύ με κυβερνάς
Εσύ με κυβερνάς
Μια νύχτα θα ξυπνήσω
θα καπνίσω
“Σ’αγαπάω” θα σου πώ μα θα κοιμάσαι το φόβο μου να νιώσεις
να με ψάξεις, να με σώσεις
“Είμ’εδώ, κοντά σου είμαι, μη φοβάσαι” να μου πείς
“Ειμ’εδώ, κοντά σου είμαι, μη φοβάσαι”
Μία κλούβα αραγμένη
στη πλατεία περιμένει
βγαίνουν μπάτσοι και βαράνε
δίχως το λόγο να ζητάνε.
Τόσα χρόνια με πορείες
και με άδικες κηδείες,
όλοι οι μπάτσοι μας βαρούσαν
στο σκαμνί μας οδηγούσαν
Αυτή είναι η αστυνομία
που κερδίζει τον εαυτό μας
δίχως βία και μανία
μας γαμάει το εγώ μας
Σαν ρομπότ είναι οι μπάτσοι
σίγουρα όλοι είναι τσάτσοι
μα από πάνω βρίσκονται άλλοι
οι φονιάδες οι μεγάλοι.
Αν δεν θέλεις μια ζωή
να τους έχεις από πάνω
κάνε κάτι για να αλλάξεις
τη σαπίλα να πετάξεις
[CENTER]Η βία μέσα στις τηλεοράσεις μας θέλει πολύ ταλέντο
Οι ειδήσεις που είναι δώρο καθημερινό σε εμάς τους θεατές τους
Φτιαγμένο από κάποιον ποιητή που νοιάζεται για το καλό μας
Και χώνοντας την μύτη του μες στα σκουπίδια αλλάζει το μυαλό μας
310 ανθρώπους πυροβολησα εκείνη την ημέρα
Οι 4 ήταν ακόμα ζωντανοί όταν πυροβολούσα
Γιατί οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουνε αστέρια ξεθαμμένα
Και ακόμα πιο πολύ της τηλεόρασης αστέρια φαγωμένα
νανανναναανναναναναναναναναναναααναανανα
Το ξέρουμε όλοι μας λοιπόν
Όταν πονούν οι άλλοι
Έχουμε τηλεθέαση σε τούτο το κανάλι
Μ’ αρέσουν οι καταστροφές
Τα θύματα μ’ αρέσουν
Όλα τα ατυχήματα
Και οι συμφορές μ’ αρέσουν
Και αλήθεια είμαι τσατισμένος μ’ όλα αυτά που βλέπω τόσα χρόνια
Οι άνθρωποι γυρίζουν σαν χρωματιστά του σινεμά μπαλόνια
Τί δηλαδή αν τους δαγκώνουνε δεν το καταλαβαίνουν
Αρκεί να βλέπουν αίμα να ξεχύνεται και ευτυχισμένοι μένουν
Σε εσάς μιλώ που δεν έχετε αυτιά, δεν έχετε ούτε μάτια
Σε εσάς μιλώ που δεν έχετε ούτε εγκέφαλο και γίνεστε κομμάτια
Τσαντίζομαι και θα σας ρίξω όλους πιο βαθειά μες στο ψυγείο
Να κρέμεστε μαζί με τα κρεατικά μες στο παντοπωλείο
νανανναααννααννανναααααν ναααναααανααα νααααααααα
Το ξέρουμε όλοι μας λοιπόν
Όταν πονούν οι άλλοι
Έχουμε τηλεθέαση σε τούτο το κανάλι
Μ’ αρέσουν οι καταστροφές
Τα θύματα μ’ αρέσουν
Όλα τα ατυχήματα
Και οι συμφορές μ’ αρέσουν
[SIZE=“2”]Nevermore - Engines Of Hate
[/SIZE]
Can I be your personal demon?
Sit back, absorb the words
And feast on my mind’s semen
Can I be the devil on your shoulder?
We all fall down as the world gets even colder
I uncreate, I desecrate
I spit the truth into the engines of hate
Can I be your chemical pariah?
The world’s such an ugly place
It seems useless sometimes trying
Will you watch the hate machine spin evil
Or will you look away and plead apathy again?
I uncreate, I desecrate
I spit the truth into the engines of hate
We sing into the sky on the production line
We are the holy swine, impurity defined
You can’t ignore us anymore
You cannot judge us anymore
[I]The sheep are made to follow
Choke back the puke and swallow
The sheep are told to divide
The engines of hate still grind
I uncreate, I desecrate
I spit the truth into the engines of hate[/I]
Hver en tåre er frosset,
Vår sjel er lenket,
Vårt hat er blodig.
All glede er svunnet,
All latter er forsvunnet,
Alt liv skal ende i død.
I et kalt og øde landskap,
Skal den sorte horde tre frem,
Vår herre skal stige
Opp for all tid, reise sitt rike igjen.
Vår kamp skal belønnes,
Våre nav skal prises,
Våre sinn skal dra den grene,
Og hans kjærlighet skal evig gå tapt.
All moral skal forkastes,
Du vil men du dør av skam.
Nå er tiden kommet,
Ja knus de godes ord,
La oss for alltid bli herskere på denne jord.
