Το αυτό.
Γενικα ο Rory ειναι Θ Ε Ο Σ και ο καλυτερος μπλουζ κιθαριστας της Αγγλιας-Ιρλανδιας μαζι με Μoore & Gilmour…και το A Million Miles Away παταει κατω δισκογραφιες!!!
Feist-Metals
Dio - Dream Evil:):!:
Τα σπαει…μαλλον στο τελος της χρονιας θα παει για δισκος της χρονιας για 'μενα…hard rock με αρχιδια και οσοι δεν γουσταρουν να πανε αλλου!!!
[B]oranssi pazuzu[/B]-Kosmonument
Οταν το βραδυ τελειωνει με Nightstalker η μερα αρχιζει με dopes to infinity:)
Ο τελευταίος με την αρχική σύνθεση και πιο σκοτεινός.
Φοβερος ο απο πανω.
Εγω ακουω:
Ισως ο πιο ιδιαιτερος δισκος τους με Ozzy!!!
όπως το βλέπω εγώ…ο Παναγιώτης έχει το πιο “δίκιο”.Το “γιατί” είναι απλούστατο.Στο πρώτο υπάρχει μόνο η καύλα του Θρασά.Η πρώτη επαφή με τη μπάντα είναι ΤΟΥΜΠΑΝΟ μεν αλλά τπτ παραπάνω.Και για να μην ξεχνίομαστε, μιλάμε για τους EXODUS ε.Τη μπάντα που θα έπρεπε να είναι μία εκ των 2 “μεγάλων” της Αμερικής.οχι δεν είναι οι Slayer οι άλλοι!)
ΟΜΩΣ ,ΟΣΟ Ballof και να έχει…όσο τσίχλα riff και αν παίζουν, η μπάντα είναι ακόμη στο νήπιο.Γιατι οι Exodus,είτε αρέσει στους φανμποϋδες είτε όχι,ΔΕΝ είναι στο πρώτο τους αυτό που λέμε “ΜΠΑΝΤΑ”.Αυτά ήρθαν μετά!ΚΑΙ ΝΑΙ, το ΤΙ εστί Exodus Υπάρχει σε πολύ καλύτερη μορφή στα επόμενα τους, όπως στο “Fabulous”!
ΕΛΑ όμως που το καλύτερο τους είναι το “Pleasures of the flesh”! 
το οποίο και ακούγω τώραν!
[I]Drifting around
From high plains to town
The trail of death leads to me
The speed of the hand
Is faster than you’ll ever live to be![/I]
[SPOILER]:lol: ΑχαΧΑχΑΧΑχαχαχαΧΑχα!πα-λι-μπαιδισμος![/SPOILER]
Μιας και παιζει απο τη στιγμη που ξυπνησα στο μυαλο μου μετα το χθεσινο επος, ας παιξει και στο στερεοφωνικο :
