Γιατί δεν το κάνεις το thread λοιπόν?8)
MELTING EUPHORIA - Upon The Solar Winds
Κάνει μπαμ ότι βγήκε στα 60’s. Τρίλεπτα-τετράλεπτα τραγούδια σε όλο τον δίσκο, αρμονίες, ενδιαφέρουσες αλλά αρκετά απλές ενορχηστρώσεις και ένας Peter Gabriel που δεν έχει βρει ακόμα τα πατήματά του φωνητικά. Ελάχιστη σχέση με το στυλ που απέκτησαν από τον επόμενο κιόλας δίσκο.
[B]tricky [/B]- knowle west boy
[B]Blasphereion[/B]
ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΕ
ουτε όταν τον είχα πρωτοακουσει τόσες ακροάσεις.
Thanatos - Angelic Encounters:):!:
Μεγαλος Gary.
Shadows of the past, victims of the future.
Πάντα νόμιζα ότι έλεγε phantoms. Κατά τ’ άλλα, αγαπημένος μου δίσκος του μάλλον.
Μαγεία. Εκπλήσσει απόλυτα λογικά πλέον ο Steve, αλλά το κάνει πάντα με διαφορετικό ύφος και τρόπο. Εκεί που όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί του προσπαθούν να σταθούν παικτικά σε έναν άκρως ανταγωνιστικό τομέα, ο Steve πρωτίστως δημιουργεί μουσική παίζοντας άλλοτε στα όρια και άλλοτε δίνοντας άπλετο χώρο στις μελωδίες του. Αν ζούσε ο Frank δε θα του έκανε πλάκα πια…
Marillion - Sounds That Can’t Be Made
έλα μωρέ τώρα. η madonna είναι πιο ροκ από αυτό. αλλά από να έβαζες κανένα animals καλύτερα
Η Music Is Intelligence ειναι μια εταιρια που μου εχει χαρισει πολλα διαμαντα στο παρελθον.Ε λοιπον,οι Ancient Curse δεν θα προστεθουν σε αυτην την λιστα.Ανευρο και βαρετο και ας μην τους λειπει η τεχνικη καταρτιση.Τι να το κανω αν μου περναει απο το μυαλο ποσοσ χρονος εχει μεινει για να τελειωσει το δισκακι.Χαμενο στην μετριοτητα με μονο δυο-τρεις καλες στιγμες σε 70 λεπτα μουσικης.