Δεν είναι δίσκος, τραγούδι(α) είναι και πάω για τρίτη συνεχόμενη ακρόαση…
Zero Hour - Dark Deceiver
:):!:
Wijlen Wij - Coronachs of the Ω
Ας ακουσουμε τωρα κατι (σκετα) ΜΕΤΑΛ να κουνησουμε πανω-κατω κεφαλακια, να ευφρανθουν καρδουλες, να τρυπησουνε αυτακια…
Άκουω αυτό…
…και σε [B]αυτό[/B] ανατρίχιασα…
Από τις ομορφότερες, καθαρότερες, δυνατότερες και καλύτερες φωνές εκεί έξω…
Paradise lost - In Requiem
:):!:
έτσι γαμάει ντι μπαναγία η γαλλία!
November Doom - The Knowing
:):!:
Δεν μπορω να πω, παρουσιαζει ενδιαφερον.
Οπως λεει και ο ιδιος ο μουσικος, ειναι ενα μοναχικο ταξιδι σε αναζητηση της ταυτοτητας του, η επιθυμια του να συμμαχησει με τη φυση και να εντοπισει τι βρισκεται αναμεσα στον κοσμο αυτων που ειναι παροντα και τον κοσμο αυτων που ειναι αποντα.
Ολοκαινουριο.
Μπορει καποιοι να το βρουν υποτονικο, μονοτονο, κουραστικο, αλλα ειναι μουσικη για σκεψη και ταξιδι στα ενδοτερα του καθενος μας.
Domine-Emperor Of The Black Runes [2014]
ξεθαβινγκ
Savatage - Gutter Ballet για να πάει όμορφα η μέρα! Α ρε Criss
Do you hear the hounds they call 
Celestial Bloodshed-Cursed, Scarred and Forever Possessed
Mercyful Fate - Into The Unknown
:):!:
Amon Amarth - Surtur Rising πιο πριν
Και επιμένουμε Σουηδικά
Necrophobic - Bloodhymns (αμφότερα για πρώτη φορά)
