Πρώτο demo για τους Φινλανδούς που στα 3 κομμάτια του και στα 15 περίπου λεπτά του, κάπου χάνεται ανάμεσα στη μελωδία του Σουηδικού death και στις πολλές εναλλαγές ρυθμών. Δείχνουν ότι το έχουν για τη συνέχεια, αρκεί να βάλουν λίγο τα πράγματα σε τάξη.
Και σκεφτομαι ποσο γαματα περασα το Σαββατο και ποσο γουσταρα που ακουσα ολοκληρους (πλην 2 κομματιων) ζωντανα τους με διαφορα αγαπημενους μου δισκους της μπαντας.
Αν εξαιρέσουμε ότι για κάποιο λόγο ειδικά τα φωνητικά μου θύμισαν Mars Volta (χωρίς να είναι κακό αυτό), μου άρεσε και πιστεύω αξίζει. Ανάλογα τα γούστα του καθενός βέβαια.
Τρελό κόλλημα των τελευταίων ημερών. Σίγουρα στα καλύτερα της χρονιάς για μένα και το Divine Coagulation στα καλύτερα τραγούδια της χρονίας στο χώρο του black.