Ευχαριστούμε ΠΑΡΑ πολύ για το πρόγραμμα.
Σήμερα θα ήμουν εκεί αν δεν υπήρχε πρόβλημα με τις μετακινήσεις…
Α, και ΤΕΛΕΙΟ thread!!! Μπράβο Alucard!!
Ευχαριστούμε ΠΑΡΑ πολύ για το πρόγραμμα.
Σήμερα θα ήμουν εκεί αν δεν υπήρχε πρόβλημα με τις μετακινήσεις…
Α, και ΤΕΛΕΙΟ thread!!! Μπράβο Alucard!!
Ελπιζω να μη βγαινω offtopic στο ιδιο μου το θρεντ αλλα ειναι ενα θεμα που ηθελα να το κουβεντιασω πιο πολυ σαν παραπονο και σαν μια ειδηση που με αφησε μαλακα (αν και παλια ειδηση) και ειπα να το κανω εδω. Εξ’αλλου το θρεντ δεν ειναι μονο για ανακαλυψεις γυρω απο την αστρονομια και το διαστημα αλλα και για γενικη κουβεντα σε οσους αγαπουν αυτη την επιστημη.
Διαβαζα πριν λιγες μερες τυχαια το faeenamalaka και επεσα πανω στο post του για τη διακοπη των επανδρωμενων πτησεων απο τη NASA μετα την τελευταια πτηση του Αtlantis. Ντρεπομαι που το λεω αλλα επεσα απο τα συννεφα. Δεν ειχα ιδεα οτι η NASA εγκατελειψε το προγραμμα Constellation και αποφασισε να σταματησει να επανδρωνει διαστημοπλοια λογω μειωσης του budget απο την κυβερνηση.
Πραγματικα what the fuck? Ειναι πρωτη φορα που (σε απολυτως σοβαρο υφος), συμφωνω με το συγκεκριμενο blog μεχρι και στις τελειες. Πως γινεται γαμωτο εν ετη 2011, 50 χρονια μετα την πρωτη φορα που ο ανθρωπος πεταξε εκει εξω να παιρνεται μια τετοια αποφαση? Ναι οκ, το ξερω, η NASA δεν ειναι ο μονος οργανισμος εκει εξω που επανδρωνει πτησεις και οι πτησεις θα συνεχιστουν ακομα και μη επανδρωμενες αλλα τα τελευταια χρονια ειναι αναμφιβολα ο πιο “σημαντικος”, και οι μη επανδρωμενες πτησεις απλα δεν ειναι το ιδιο. Θα περιμενε κανεις οτι μετα απο ενα τετοιο βημα, η προσπαθεια μας να κατακτησουμε το διαστημα και να μαθουμε ολο και πιο πολλα για τον ΚΟΣΜΟ που υπαρχει περα απο το μικροκοσμο μας, θα γιγαντωνόταν, δε θα φρεναρε.
Τωρα τελευταια διαβαζω πολλα για σκεψεις του περιορισμου του budget σε πολλα πργραμματα για το διαστημα και αληθεια, μπορω να σκεφτω πολυ λιγα πραγματα που τα θεωρω πιο σημαντικα απο αυτο σαν στοχους για τον ανθρωπο και τα πιο πολλα ειναι κυριως κοινωνικα. Η εξερευνηση και η κατακτηση του διαστηματος ειναι το επομενο βημα της εξελιξης για το ειδος μας μιας και γενικα το μελλον μας (ειδικα αν συνεχισουμε να σοδομιζουμε ετσι τον πλανητη). Μονο και μονο απο αγνη επιστημονικη περιεργεια γαμωτο θα επρεπε να σκιζομαστε να κοιταμε εκει πανω και να προσπαθουμε να φτασουμε μακρυτερα. Ειναι σα να εχουμε γεννηθει σε ενα βραχο στη μεση του ωκεανου και αντι να θελουμε να φτιαξουμε μια σχεδια και να δουμε τι σκατα υπαρχει εκει εξω ανακαλυπτοντας αλλες 7 ηπειρους, να νοιαζομαστε για το ποια πετρα του βραχου μας θα κανει περισσοτερα γκελ.
Οκ ισως το κανω καπως παραπανω δραματικο απο οσο πραγματικα ειναι μιας και οι αποστολες θα συνεχιστουν απλα θα ειναι μη επανδρωμενες τουλαχιστον για καποια χρονια αλλα γαμωτο, δεν ξερω… Μου κακοφαινεται. Κοψε τα λεφτα απο αλλου αλλα συνεχισε να στελνεις τον ανθρωπο και οχι μονο ρομποτακια εκει εξω. Εστω και μονο για το prestige της υποθεσης. Νιωσαμε περηφανοι που πατησαμε εμεις το φεγγαρι. Αλλιως θα στελναμε ενα δορυφορο να τρακαρει πανω του και θα λεγαμε “οκ τα καταφεραμε”.
Μιας και ανεφερα την πρωτη φορα που ο ανθρωπος βγηκε στο διαστημα πριν, θα ηθελα να το παω ενα βημα πιο περα (η μαλλον, πιο πισω) και να κανω μια αναφορα στο Γιουρι Γκαγκαριν -μιας και ετυχε σημερα να διαβασω ενα γραμμα που εστειλε στη γυναικα του 2 μερες πριν μεινει στην ιστορια- απλα σαν ενα μικρο tribute σε καποιον που θεωρω ηρωα για τους δικους μου ηλιθιους λογους.
Αγαπαω την ολη ιδεα του διαστηματος και των ταξιδιων σε αυτο και οταν σκεφτομαι τον πρωτο που βγηκε εκει εξω με πιανει ενα μικρο δεος. Τι πρωτοπορια… Τι βημα για τον ανθρωπο… Τι αισθηση να εισαι αυτος που κουβαλας πρωτος στις πλατες σου τα ονειρα για το μελλον ενος ολοκληρου πλανητη και να τα απογειωνεις μαζι με το σκαφος που καβαλας… Ειναι καποιος που απο μικρος θαυμαζα οταν πρωτοδιαβασα οτι εκεινος ηταν ο πρωτος. Θεωρω οτι σε αυτο το θρεντ εχει κερδισει τις δικες του λιγες γραμμες.
Παραθετω το γραμμα που ανεφερα, (σε spoiler για να μην το παραχεσω με το σεντονι) για οποιον εχει την περιεργεια να το διαβασει.
[SPOILER]
?Γεια σας πολυαγαπημένες μου Βαλέσκα (χαϊδευτικά το Βελεντίνα), Λενόσκα (χαϊδευτικά το Έλενα, όπως έλεγαν τη μεγάλη του κόρη ) και Γκαλόσκα (χαϊδευτικά το Γκαλίνα, όπως έλεγαν την μικρή του κόρη)
Από εδώ που είμαι αποφάσισα να σας γράψω λίγες γραμμές σε ένα γράμμα για να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά και την ευτυχία που νιώθω σήμερα. Σήμερα η κυβέρνηση αποφάσισε να με στείλει στο Διάστημα. Θα είμαι ο πρώτος.
Αγαπημένη μου γυναίκα Βαλιούσα, είμαι τόσο χαρούμενος και θέλω και εσύ να είσαι χαρούμενη μαζί μου. Μπορείς να το φανταστείς; Η πατρίδα μου εμπιστεύτηκε , εμένα που είμαι ένας απλός άνθρωπος, ένα τόσο σημαντικό καθήκον. Θα είμαι αυτός που θα χαράξει την πορεία των ανθρώπων στο διάστημα. Γράφουμε ιστορία!, μια νέα εποχή ξεκινά.
Μεθαύριο, είναι η μέρα της απογείωσης. Εσύ εκείνη την ώρα που θα πετάω για το διάστημα θα ζεις και θα κάνεις απλά καθημερινά πράγματα. Το καθήκον που νιώθω στους ώμους είναι βαρύ. Είμαι πολύ αγχωμένος. Μακάρι να είχα την ευκαιρία να βρεθώ για λίγο δίπλα σου, απλά να σου μιλήσω. Αλλά βρίσκεσαι πολύ μακριά. Να ξέρεις όμως ότι εγώ σε νιώθω κοντά μου, στο πλάι μου.
Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο σύστημα και σε εμένα και είμαι σίγουρος ότι δεν θα αποτύχω. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις… Κάποιες φορές συμβαίνει εκεί που είσαι ψηλά να πέσεις και να σπάσεις τον λαιμό σου. Έτσι και τώρα, ένα ατύχημα μπορεί να συμβεί…
Βαλιούσα προσωπικά πιστεύω ότι τίποτε κακό δεν θα συμβεί. Αλλά εάν συμβεί σου ζητώ να το αποδεχθείς Βαλιούσα μου, και να διώξεις τη θλίψη σου. Κανείς δεν είναι ασφαλής. Ατυχήματα μπορεί να συμβούν και ενώ τρέχουμε με το αυτοκίνητο.
Να προσέχεις τα κοριτσάκια μας. Να τα λατρεύεις, σαν να είμαι εγώ. Σε παρακαλώ να τα αναθρέψεις όχι σαν μαμμόθρεφτα, αλλά να τους φτιάξεις προσωπικότητες που θα μπορούν να αντεπεξέλθουν σε οποιαδήποτε δυσκολία της ζωής. Να τις μεγαλώσεις και να γίνουν γυναίκες που θα αξίζουν να ζουν στην νέα Κομμουνιστική κοινωνία μας. Η πατρίδα θα σε βοηθήσει να τα καταφέρεις.
Εάν πάθω κάτι να κοιτάξεις τον εαυτό σου και την προσωπική σου ζωή. Να ζήσεις όπως σου επιτάσσει η καρδιά σου και όπως νιώθεις. Δεν θα έχεις καμία υποχρέωση απέναντι μου. Δεν έχω το δικαίωμα να σου ζητώ κάτι τέτοιο.
Το ξέρω ότι το γράμμα μου είναι υπερβολικά απαισιόδοξο και δεν θέλω. Ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να το διαβάσεις. Δεν θέλω ποτέ να ντραπείς για μένα και να νομίζεις ότι είμαι αδύναμος. Αλλά αν κάτι πάει στραβά θέλω να ξέρεις όλη την αλήθεια. Μέχρι τώρα έχω ζήσει μια έντιμη, σωστή ζωή και έστω και λίγο νιώθω ότι έχω προσφέρει και έχω υπηρετήσει το λαό της Σοβιετικής Ένωσης.
Όταν ήμουν μικρός στη σχολή αεροπορίας, διάβαζα πάντα τα λόγια του Βαλέρι Γκχάλωφ (σσ: Ο Βαλέρι Γκχάλωφ, ήταν κορυφαίος πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας της ΕΣΣΔ. Εθεωρείτο εκ των κορυφαίων, σχεδόν θρυλικών, πιλότων ? δοκιμαστών νέων πολεμικών αεροσκαφών)
που μου έχουν αποτυπωθεί: ?Αν είναι να υπάρχεις, τότε φρόντισε να είσαι πάντα Πρώτος?. Και αυτό προσπαθώ να κάνω και πάντα θα το κάνω μέχρι το τέλος.
Βαλέσκα να ξέρεις ότι αφιερώνω την πτήση μου στον λαό μας, στην πατρίδα μας, στην κοινωνία μας και τον κομμουνισμό, στην ανθρωπότητα και στην επιστήμη.
Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά και σε λίγες μέρες θα είμαστε πάλι μαζί ευτυχισμένοι.
ΥΓ: Σε παρακαλώ να μην ξεχάσεις τους γονείς μου και όποτε μπορείς να τους δίνεις ένα χέρι βοήθειας. Δώσε τους, τους χαιρετισμούς μου και να τους ζητήσεις εκ μέρους μια μεγάλη συγγνώμη. Πες τους να με συγχωρέσουν που δεν τους έχω ενημερώσει για το τι πρόκειται να γίνει, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να μένουν μυστικά.
Αυτά είχα να σου γράψω πολυαγαπημένη μου.
ΑΝΤΙΟ
Περιμένω πότε θα σας αγκαλιάσω σφιχτά, ξανά και τις τρεις σας.
Σας φιλώ
Ο μπαμπάς σας ο Γιούρα σας
10 Απριλίου 1961"
[/SPOILER]
[CENTER][/CENTER]
Είμαι λίγο της αντίθετης άποψης,αλλά για άλλο λόγο από αυτόν που πιθανότατα έχει η NASA (το budget)
Χωρίς να επεκταθώ πολύ,εν συντομία,από τη στιγμή που ΔΕΝ έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τον πλανήτη μας για τις ανάγκες μας χωρίς να καταστρέφουμε το οικοσύστημά μας,και δεν έχουμε μάθει να φροντίζουμε το είδος μας (κοινωνικά πες) ακόμα,δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε επανδρωμένες αποστολές σε ΑΛΛΟΥΣ πλανήτες.
Ή μάλλον υπάρχουν λόγοι,αλλά όλοι είναι,λίγο έως πολύ, ματαιόδοξοι.
Ας δούμε λίγο τι γίνεται σε αυτόν τον πλανήτη,ας φτιάξουμε μερικά πράγματα,και μετά θα ναι και πολύ πιο εύκολο να γίνονται αποστολές στο διάστημα.
[spoiler]Κι εμένα με εξιτάρει να δω άνθρωπο στον άρη,ή ακόμα και πιο μακριά (ή πιο κοντά) από τον ήλιο.
Ακόμα πιο πολύ με εξιτάρει να δω κάτι σταθερότερο σε αυτόν τον πλανήτη που επέλεξε η φύση και ο Κόσμος από απέραντες,άπειρες,περίπλοκες και πολύ χρονοβόρες διεργασίες για εμάς.[/spoiler]
[spoiler]Για το φαεεναμαλάκα,έχω να ποστάρω αυτό το βιντεάκι
Μπορεί να μη λέει άμεσα επιχειρήματα,αλλά από τα παραδείγματα που δίνει,καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ακριβώς.[/spoiler]
Συμφωνω (εν μερει) και αυτος ειναι και ο λογος που ειπα οτι μπορω να σκεφτω λιγα πραγματα που ειναι πιο σημαντικα απο την εξερευνηση του διαστηματος και τα πιο πολλα ειναι κοινωνικα, εννοωντας την προοδο μας σε αλλους τομεις οπως η προστασια του περιβαλλοντος, η ανοδος μας κοινωνικα σαν οντα κλπ.
Αλλα τεχνολογικα ειναι ενα βημα που δε νομιζω να μας παιρνει να το αναβαλουμε. Οι ρυθμοι μας δεν ειναι και ακριβως γρηγοροι σε αυτον τον τομεα
Γιατί ακριβώς δεν μας παίρνει να το αναβάλλουμε? :-k
Δε νομίζω να έχουμε κανά ιδιαίτερο πρόβλημα αν δε μάθουμε τι υπάρχει στον άρη για τα επόμενα 50-100 χρόνια.
Αντιθέτως αν δε μάθουμε πώς να διαχειριστούμε τον υπερπληθυσμό,τον λιμό,και την διαχείριση της ενέργειας…buh bye!
Δεν καταλαβαινω πως το ενα αναιρει το αλλο, δεν συνδεονται τοσο και μπορουν να γινουν βηματα και στις 2 κατευθυνσεις. Συμφωνω με ποστ Alucard, οπως συμφωνω με καθε εξελιξη της τεχνολογιας, τεχνογνωσιας και γενικα την επιστημονικη αναπτυξη που μας απομακρυνει απο θεοκρατικες αντιληψεις. Η εξερευνηση του διαστηματος και οι αποστολες ειναι ενα σημαντικοτατο βημα για τον ανθρωπο, αλλα δεν με ανησυχει αυτο με την NASA, νομιζω ειναι ενα προσωρινο αντικτυπο της κρισης.
Όσον αφορά τη ΝΑSA, έχουν μεγάλες περικοπές στη χρηματοδότηση τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να ακυρώνονται πολλά ερευνητικά προγράμματα (αποστολές διαφόρων δορυφόρων για εξερεύνηση πλανητών κλπ). Επίσης, επειδή έχουν εγκαταλείψει πια και τα διαστημικά λεοφωρεία, βασιζόμενοι πλέον σε συμφωνίες με ιδιωτικές εταιρείες για ανάπτυξη νέων διαστημικών οχημάτων (που καθυστερούν πολύ τελικά), ξέμειναν από δικό τους μέσο μεταφοράς για τον διεθνή διαστημικό σταθμό (μονοπώλειο των ρώσων για τα επόμενα χρόνια). Και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, τα σχέδια για επανδρωμένη αποστολή στον Άρη θα καθυστερήσουν ακόμα περισσότερο (εδώ υπάρχουν και τεχνικοί λόγοι… π.χ. εξεύρεση τρόπου προστασίας από την ακτινοβολία για μια τέτοια αποστολή).
Φυσικά το ότι δεν έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε σωστά τον ίδιο μας τον πλανήτη (κάτι που έχει άμεση σχέση με το καπιταλιστικό σύστημα που επικρατεί) δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ξοδεύονται πόροι για διαστημικές αποστολές και έρευνες. Και μόνο να μείωναν τις αμυντικές/πολεμικές δαπάνες, θα υπήρχαν υπεραρκετά χρήματα και για αυτό.
Επίσης, να μην ξεχνάμε πως εκτός από τα διάφορα τηλεσκόπια (οπτικά ή μη) που χρησιμοποιούνται καθαρά για έρευνα αστροφυσικής, υπάρχουν και προγράμματα με εφαρμοσμένη έρευνα (όπως τα διάφορα πειράματα στον διαστημικό σταθμό).
Τέλος, να θυμίσω ότι π.χ. η Σελήνη έχει στο υπέδαφος πολλά χρήσιμα μεταλλεύματα, που στη Γη εξαντλούνται με τον καιρό, ενώ περιέχει και δευτέριο/τρίτιο σε σημαντικές πόσοτητες (πρώτη ύλη για μελλοντικές πυρηνικές συντήξεις). Άρα, μπορεί να υπάρξει και οικονομικό όφελος μελλοντικά.
Πόροι (ή λεφτά :p) υπάρχουν… το θέμα είναι αν υπάρχει θέληση από τις κυβερνήσεις να χρησιμοποιηθούν ορθά.
ασχετο με το θεμα της νασα αλλα μου ρθε και ηθελα να ρωτησω…εαν θεωρητικα παντα μπορουμε να τηλεμεταφερουμε κατι σε οποιοδηποτε χωρο…δεν θα μπορουσαμε να το τηλεμεταφερουμε και σε οποιοδηποτε χρονο?λογω σχεσης χωροχρονου. ετσι δε θα ανοιγε και το ενδεχομενο του ταξιδιου στον χρονο?
τι φαση ρε μαγκες http://www.youtube.com/watch?v=Ws6AAhTw7RA&list=FL72QLECxedkAQXHtBLJ0RFA&index=4
το βαλε καποιος στο Off topic.εξηγειστε λιγο οι φυσικοι
^
εντυπωσιακό. Αλλά ναι, ας εξηγήσει όποιος το κατέχει το θέμα.
Καλά, κάτσε πρώτα να κατανοήσουμε τι στα αλήθεια είναι ο χρόνος και μετά να κάνουμε ταξίδια. Δηλαδή, είσαι τόσο σίγουρος ότι το μέλλον υπάρχει πριν γίνει παρόν;
Επίσης, είσαι σίγουρος ότι δεν θα γίνει θρύψαλα όλο το σύμπαν, αν τελικά στείλουμε κάποιον στο παρελθόν; Σκέψου ότι η οποιαδήποτε κίνηση καθορίζει το τι θα γίνει την επόμενη στιγμή. Οπότε αυτός που θα πάει στο παρελθόν, δεν πρέπει να το επηρρεάσει ούτε στο ελάχιστο για να μην ρισκάρει να χρειαστεί να φτιαχτεί διαφορετικά από εκείνο το σημείο και μετά το παρόν. Μπορεί να λέω και μαλακίες βέβαια γιατί όπως λέω στην αρχή, ίσως να είναι λάθος ότι πιστεύουμε για τον χρόνο.
Εγώ νομίζω ότι αντίθετα με όσα πιστεύουμε, είμαστε διάολε πολύ, μα πολύ λίγοι απέναντι στο σύμπαν όσον αφορά την σωστή κατανόηση του. Μπαίνεις στο πανεπιστήμιο και σου τα γυρίζουν όλα ανάποδα (π.χ ρίζα 4 κάνει 1.99999 και όχι 2 κλπ) και θεωρείς ότι είμαστε πολύ κωλόφαρδοι που έχουμε φτάσει μέχρι εδώ.
Έχω και μια ερώτηση για αυτό
Αφού η τριβή εξαφανίζεται από την εξίσωση της κίνησης του, τότε ποιες δυνάμεις επιβραδύνουν το δίσκο(και απ’ότι βλέπω είναι και σχετικά δυνατές) τελικά;
Kαλη ερωτηση. Ισως να ειναι η αντισταση του αερα, η οποια υπο κανονικες συνθηκες θα επρεπε να ειναι πολυ μικρη, αλλα εδω υπαρχει και το αζωτο που κατεβαζει τη θερμοκρασια δραματικα οποτε ισως ανεβαινει η αντισταση λογω θερμοκρασιας, αν και παλι δε νομιζω να ειναι τοσο δυνατη.
Ή ισως η δυναμη που του ασκειται απο κατω? Δεν ασκειται απο ενα κεντρικο σημειο οπως για παραδειγμα σε ενα αντικειμενο που θα ηταν σε τροχια, οποτε ισως η δυναμη λειτουργεια διαφορετικα. Καποιος του φυσικου θα βοηθουσε πιο πολυ
Εγω αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι πως “κλειδωνει”. Ποια δυναμη το κραταει κλειδωμενο σε κλιση? :-k
Την ερώτηση για το κλείδωμα την εξηγεί σχηματικά σε αυτό το βίντεο:
Αγωνιώδεις προσπάθειες καταβάλλει η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία για να επανεκκινήσει τους κινητήρες τού μη επανδρωμένου διαπλανητικού σταθμού «Φόβος-Γκρουντ», που εκτοξεύθηκε κανονικά, αλλά δεν κατόρθωσε να προσανατολιστεί σωστά έναντι του Ηλιου και δεν έχει μπει στην προγραμματισμένη τροχιά του προς τον Αρη.Την ανακοίνωση έκανε επισήμως χθες ο νέος επικεφαλής της υπηρεσίας Βλαντίμιρ Παπόφκιν, ο οποίος παρ’ όλ’ αυτά αρχικώς δήλωσε ότι για τον αναπροσανατολισμό του διαστημοπλοίου διατίθενται τρία 24ωρα, για να διαψευστεί αργότερα από υφισταμένους του, οι οποίοι εκτιμούν ότι για τη διαδικασία αυτή υπάρχει χρόνος τουλάχιστον δύο εβδομάδων. Σε περίπτωση αποτυχίας του αναπροσανατολισμού του σκάφους εκτιμάται από ειδικούς ότι έως και έναν μήνα θα περιφέρεται σε λάθος τροχιά και έπειτα από αυτό το διάστημα θα συγκρουστεί με τη Γη.
Οπως σχολίασε στο Associated Press ο βετεράνος της NASA Τζέιμς Οουμπεργκ, εάν οι προσπάθειες των Ρώσων ειδικών αποτύχουν, τότε θα πρόκειται για την πτώση στη Γη της μεγαλύτερης σε όγκο ανθρώπινης κατασκευής. Το διαστημικό σκάφος ζυγίζει 14,6 τόνους και υπολογίζεται ότι μεταφέρει έως και επτά τόνους καύσιμα, τα οποία θα μπορούσαν να το μετατρέψουν σε μια θανατηφόρα τοξική βόμβα εκτός ελέγχου.
Ο διαπλανητικός σταθμός «Φόβος-Γκρουντ» εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν λίγο μετά τα μεσάνυχτα Τρίτης προς Τετάρτη με πύραυλο ρωσικής κατασκευής τύπου Ζενίτ-2, από τον οποίον αποκολλήθηκε 11 λεπτά μετά την εκκίνηση. Ωστόσο, για αδιευκρίνιστους λόγους, πιθανότατα κάποιο σφάλμα στο ηλεκτρονικό του σύστημα ή αστοχία στους κινητήρες του, εκείνοι απέτυχαν να τεθούν δύο φορές σε λειτουργία, όπως έπρεπε, για να γίνουν οι σωστές αλλαγές στην τροχιά του και το σκάφος να πάρει την τελική κατεύθυνσή του προς τον Αρη.
Πρόκειται για την πρώτη διαπλανητική αποστολή της Ρωσίας μετά την αποτυχία το 1996 μιας προηγούμενης προς τον Αρη, που είχε καταλήξει σε καταστροφή ενός πρώιμου ρομποτικού σκάφους λίγο μετά την εκτόξευσή του.
Παρά τις σφοδρές επικρίσεις στο ρωσικό Τύπο και στο εσωτερικό της κυβέρνησης για τις πολυάριθμες αποτυχίες των τελευταίων χρόνων στο διαστημικό τομέα, που οδήγησαν τον περασμένο Απρίλιο στην απομάκρυνση του Ανατόλι Πέρμινοφ από την ηγεσία της Διαστημικής Υπηρεσίας, οι Ρώσοι ειδικοί διατηρούν την ψυχραιμία τους και υποστηρίζουν ότι έχουν μπροστά τους αρκετές ευκαιρίες για τον αναπροσανατολισμό του σκάφους πριν αναγκαστούν να αποδεχθούν την οριστική απώλειά του, αλλά και για τον προγραμματισμό της ασφαλέστερης δυνατής πτώσης του.
Απ’οτι φαινεται, πολλα πραγματα περιμενουμε να πεταξουν πανω απ’τα κεφαλια μας στο προσεχες μελλον. Θα εχουμε show.
Αστεροειδής με διάμετρο 400μ (1.300 πόδια) θα περάσει δίπλα από τη Γη την Τρίτη, πιο κοντά ακόμη και από τη Σελήνη.
Δεν παρουσιάζει κανένα κίνδυνο για τη Γη και θα είναι αόρατος με γυμνό μάτι.
Ο αστεροειδής 2005 YU55 θα έχει την πλησιέστερη προσέγγιση, σε απόσταση 325.000 χιλιομέτρων (202.000 μίλια), στις 23.28 ώρα Γκρήνουιτς (GMT). Είναι ο πλησιέστερος αστεροειδής που έχει περάσει από τη Γη τα τελευταία 200 χρόνια. Είναι επίσης ο μεγαλύτερος διαστημικός βράχος που έχει προσπεράσει τόσο κοντά τη Γη από το 1976.
Η επόμενη επίσκεψη από ένα τέτοιο μεγάλο αστεροειδή θα είναι το 2028.
Ο σε μέγεθος αεροπλανοφόρου αστεροειδής είναι απίστευτα σκουρόχρωμος σε ορατά μήκη κύματος και σχεδόν σφαιρικός, ενώ περιστρέφεται τεμπέλικα περίπου μία φορά κάθε 20 ώρες.
"Αυτή είναι η πιο κοντινή προσέγγιση από έναν αστεροειδή τόσο μεγάλο που έχουμε ζήσει ποτέ και γνωρίζαμε εκ των προτέρων», είπε ο Lance Benner του Jet Propulsion Laboratory της NASA. «Ο 2005 YU55 δεν μπορεί να χτυπήσει τη Γη, τουλάχιστον κατά το διάστημα που μπορούμε να υπολογίσουμε την κίνηση αξιόπιστα - η οποία εκτείνεται για αρκετές εκατοντάδες χρόνια», είπε.
Το πέρασμα του δίνει στους αστρονόμους μια σπάνια ευκαιρία να μελετήσουν τον αστεροειδή με λεπτομέρεια. Οι ακριβείς λεπτομέρειες της διαδρομής του αστεροειδούς θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να προβλέψουν πού θα πάει πολύ πιο μακριά στο μέλλον. Οι ερασιτέχνες αστρονόμοι μπορούν να πάρουν μια γεύση από αυτόν με τα τηλεσκόπια των 15cm ή μεγαλύτερα, σύμφωνα με τη NASA.
Η Γη έχει αρκετούς τακτικούς επισκέπτες, όπως o YU55 2005 - με πιο γνωστό τον αστεροειδή Apophis o οποίος έχει και στο παρελθόν θεωρηθεί ως πιθανή μελλοντική πρόσκρουση στη Γη όταν θα επιστρέφει στην γειτονιά μας, το 2029 και ξανά το 2036. Όμως, σύμφωνα με τις τελευταίες υπολογισμούς, δεν υπάρχει κίνδυνος ούτε από τον Apophis, μολονότι θα περάσει πολύ κοντά στην Γη στις 13 Απριλίου 2029 - σε απόσταση μόλις 29.500 χιλιόμετρα (18.300 μίλια).
Κριμα που δε θα φαινεται με γυμνο ματι γαμωτο.
Πηγε κανενας αλλος απο δω στη διαλεξη που ειχε στο Καποδιστριακο πανεπιστημιο σημερα?
Εγω πηγα αλλα η διαλεξη δεν ελεγε παρα πολλα λογω θεματος κυριως (διαστημικος καιρος και ηλιακα πρωτονικα γεγονοτα) που το βρηκα βαρετο. Η επομενη διαλεξη θα εχει ωραιο θεμα (θεωρια της ειδικης σχετικοτητας - 100 χρονια μετα) και αν μπορεσω μαλλον θα ξαναπαω. Μακαρι να ειναι μεγαλυτερη και η διαρκεια.
Το ωραιο της βραδιας ηταν οτι ανεβηκαμε στο αστεροσκοπειο. Βεβαια δεν ειδαμε και πολλα λογω καιρου… Τον Δια και το φεγγαρι μας δειξανε που λογω καιρου και του δυνατου αερα φαινονταν πολυ θολα, και δαγκωσαμε και το πουλι μας απο το κρυο, αλλα ακουσαμε ωραια πραγματα. Ελπιζω την επομενη φορα να εχει καθαρο ουρανο χωρις αερα για να δουμε κανενα νεφελωμα ή τιποτα της προκοπης.
Δείτε το :roll:
Ουάσινγκτον
Ένας γιγάντιος πλανήτης στο μέγεθος του Ποσειδώνα δεν αποκλείεται να εξοστρακίστηκε από το Ηλιακό Σύστημα στα αρχικά στάδια της εξέλιξής του, υπολογίζουν Αμερικανοί ερευνητές.Η υπόθεση του επιπλέον πλανήτη προτείνεται ως εξήγηση σε ένα μυστήριο που απασχολεί τους πλανητολόγους εδώ και καιρό: γιατί οι (υπόλοιποι) πλανήτες βρίσκονται στις θέσεις όπου τους βλέπουμε σήμερα;
Η μελέτη της κίνησης των πλανητών και των σωμάτων της Ζώνης του Κούιπερ -ενός βασιλείου παγωμένων αστεροειδών πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα- υποδεικνύει ότι το Ηλιακό Σύστημα πρέπει να πέρασε μια μεγάλη αναστάτωση 600 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του.
Λόγω αυτής της «δυναμικής αστάθειας», πολλά μικρά σώματα πρέπει να εκτινάχθηκαν προς τα έξω, μέχρι τη Ζώνη του Κούιπερ, ενώ ο Δίας πρέπει να μετακινήθηκε πιο κοντά στον Ήλιο.
Το σενάριο αυτό παρουσιάζει όμως ένα πρόβλημα: οι προσομοιώσεις που τρέχουν οι επιστήμονες εδώ και χρόνια δείχνουν ότι η μεταπήδηση του Δία σε νέα τροχιά θα είχε διαταράξει σε υπερβολικό βαθμό τις τροχιές των εσωτερικών πλανητών. Σε πολλές προσομοιώσεις, για παράδειγμα, η Γη συγκρούεται με τον Άρη ή την Αφροδίτη.
Μια πιθανή λύση προτείνεται τώρα από τον Ντέιβιντ Νεσβόρνι του Ερευνητικού Ινστιτούτου Southwest στο Τέξας. Ο αστρονόμος εκτιμά ότι το πρόβλημα θα λυνόταν αν το νεαρό Ηλιακό Σύστημα περιείχε έναν ακόμα γιγάντιο πλανήτη, στο μέγεθος του Ουρανού ή του Ποσειδώνα, ο οποίος εκτινάχθηκε στο διαστρικό διάστημα λόγω της δυναμικής αστάθειας.
Ο «εξοστρακισμός» αυτού του πλανήτη θα επέτρεπε στον Δία να μετακινηθεί προς τα μέσα χωρίς να διαταράξει τόσο πολύ τις τροχιές των εσωτερικών πλανητών. Στις προσομοιώσεις του Νεσβόρνι, η προσθήκη του επιπλέον πλανήτη πράγματι οδηγεί στην κατάσταση που παρατηρούμε σήμερα στο Ηλιακό Σύστημα.
Εξάλλου, επισημαίνει ο ερευνητής στο Astrophysical Research Letters, η υπόθεση του εξοστρακισμένου πλανήτη ενισχύεται από την ανακάλυψη πολλών «αδέσποτων» πλανητών που κινούνται χαμένοι στο διαστρικό κενό.
[B]Ο Αστροναύτης της ΕSA Paolo Nespoli μοιράζεται με το κοινό εμπειρίες από το ταξίδι του στο Διάστημα την Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012, στο Ίδρυμα Ευγενίδου.[/B]
http://www.eugenfound.edu.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=2249&cnode=91