Απόλυτα,κομματάρες!

Πολύ όμορφο θρεντ Hopeto!!!

Dimming Of The Day από μένα,ένα πολύ γλυκό και νοσταλγικό τραγούδι της δεκαετίας του '70.

Πολύ ωραίο,μόνο σαν όνομα τους ήξερα!Δεν ξέρω αν έχεις να προτείνεις και κάποιο άλμπουμ τους.

Mπορείς να ακούσεις για αρχή κλασσικά πράγματα όπως το “Ι Want To See The Bright Lights Tonight”,που αποτελεί και τον πρώτο του δίσκο με την σύντροφό του,την Linda.
Kαι μετά τα δύο ακριβώς επόμενα,το Ice Pokey και το Pour Down Like Silver.Μετά από αυτά αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την βιομηχανία(έχει και διάφορα ο Richard με το Ισλάμ όπου φαίνεται κυρίως στον τρίτο κατά σειρά δίσκο του με την Linda)

Γενικά ενδιαφέρουσα μορφή ο Richard καθώς

Καθώς…?
Τεσπά,θα τσεκάρω!
Με μια πρόχειρη αναζήτηση πάντως βρήκα άπειρη δισκογραφία,μήπως κάνεις λάθος?

Αφου το ευρυτερο συνολο ειναι η μελαγχολια,δε τα συγχωνευουμε στο melancholy thread καλυτερα;Οχι επειδη ειναι δικο μου αλλα η ισχυς εν τη ενωσει,να τα χουμε και μαζεμενα και να μη παει και το θρεντ στραφι.

Ίσως να μην το διατύπωσα και καλά εγώ.Εννοούσα[B] και [/B]πιο συγκεκριμένο μουσικό ύφος…Αν θεωρούν οι mods πως υπάρχει σύγχυση ή ταύτιση ας το κάνουν,τι να πω?

α οκ οκ,my bad

Εκτός του Red Hash του 1973, έχει ένα αλμπουμ το 2009 (Seconds) και ένα φετινό ΕΡ (A Dream A While Back).
Το Red Hash πάντως είναι διαμάντι.

Windy Child: http://www.youtube.com/watch?v=TKoTpE-mz48
I Pick Notes From The Sky: http://www.youtube.com/watch?v=9B3SoDKhC8g&feature=related

Επίσης, σε κάπως διαφορετική φάση είναι ο Scott Walker,

αλλά αυτό είναι αρκετά “βαρύ”, ίσως πιό πέρα από νοσταλγίες και μελαγχολίες.

Κι ένα άλλο κομμάτι του θείου Τομ (ο οποίος νομίζω θα φορεθεί πολύ σ’αυτό το θρεντ ),

hopeto, καλύτερα να μετονομαστεί το θρεντ σε κάτι σαν contemporary folk/rock, singer/songwriter, soft rock και να μεταφερθεί στο rockipedia γιατί βλέπω να ποστάρει ότι νάναι εδώ μέσα ο κάθε πικραμένος.

Δεν είναι άσχημη ιδέα,κάποιος mod please!!!

Tom Petty-Something Good Coming

Neil Young-Thrasher(μπορεί το αγαπημένο μου κομμάτι του)

“Καθώς” ήταν ξημερώματα και τα μάτια μου έκλειναν μάλλον ήθελα κάτι να γράψω αλλά το έβαλα πιο πάνω…:lol::lol:#-o

Αν εννοείς ότι κάνω λάθος στο ότι αποσύρθηκε μετά,δεν εννοούσα τελείως,το 1977 επέστρεψε αν θυμάμαι καλά,απλώς δεν το διευκρίνισα.
Απλώς αυτά είναι τα 3 πιο γνωστά και κλασσικά άλμπουμ τους την δεκαετία του '70:wink:

Τρελενομαι για τετοια πραγματα, τα περισσοτερα που ξερω εχουν αναφερθει νομιζω, αλλα εμαθα και αρκετα νεα πραγματα. Παντως, ο Somnabulist ηταν αυτος που με σκοτωσε με αυτα που εστειλε, εκπληκτικα κομματια φιλος, θενξ

[I]Feist Ben Gibbard - Train Song[/I]

[I]Simon & Garfunkel - El Condor Pasa[/I]

(κλικ).

Να και καποια που ηρθαν προχειρα στο μυαλο μου. Δεν ξερω αν ειναι ακριβως ον τοπικ, αλλα μου βγαζουν αυτην την συγκεκριμενη μελαγχολια, την νοσταλγια, οποτε τα ακουω. Ειδικα το El Condor Pasa.

Floydised το κατάλαβα πως κάτι “παίχτηκε”.8) Για το άλλο που λες πως ρώταγα,αυτό ακριβώς εννοούσα!

Grym,το κομμάτι του Tom Waits ξυπνάει τόσες αναμνήσεις…Χάλια μιλάμε…:lol:

Somn o Townes Van Zandt μου άρεσε πιο πολύ,θα τον ψάξω σίγουρα!

Martian το El Condor Pasa είναι ύμνος,το λατρεύω!!!

Πάρτε κι ένα από μένα!!!

που’σαι hopeto…

[[SIZE=“4”][B]Calvin Russell - Crossroads[/B][/SIZE]

[FONT=“Palatino Linotype”]I’m standing at the crossroads
There are many roads to take
But I stand here so silently
For fear of a mistake
One path leads to paradise
One path leads to pain
One path leads to freedom
But they all look the same.

I’ve travelled many roads
And not all of them where good
The foolish ones taught more to me
Than the wise ones ever could
One path leads to sacrifice
One path leads to shame
One path leads to freedom
But they all look the same.

There were roads I never travelled
There were turns I did not take
There were mysteries that I left unravelled
But leaving you was my only mistake.

So I’m standing at the crossroads
Imprisoned by this doubt
As if by doing nothing
I might find my way out

One path leads to paradise
One path leads to pain
One path leads to freedom
But they all look the same
[/FONT]](http://www.youtube.com/watch?v=xLUMmp0tLJA)

Masterpiece. Ανατριχίλα

Δώσε κανένα info…

You asked for it…

[SPOILER]Γνήσιος Τεξανός από το Austin, αληταράς και φυλακόβιος από τα λίγα που διάβασα.
Σε κάποια φάση τον βοήθησε ο Townes Van Zandt (είδες πως συνδέονται και τα αποπάνω ποστ ε…), αργότερα έκανε συμβόλαιο με μια γαλλική (?) δισκογραφική κι έτσι έκανε μεγαλύτερη επιτυχία στην Ευρώπη παρά στις ΗΠΑ.Το συκώτι του δεν άντεξε τις καταχρήσεις και πέθανε το '11 από καρκίνο.

Πρόσφατα άκουσα το συγκεκριμένο κομμάτι, με διέλυσε και είπα να τον ψάξω.
Κατέβασα μερικά άλμπουμς του (έχει καμιά ντουζίνα στούντιο) και είμαι στην φάση της αποκωδικοποίησης τώρα.
Να πω την αλήθεια περίμενα περισσότερα. Στα πιο αργά, μπαλαντοειδή κομμάτια είναι δυνατός αλλά στα ηλεκτρισμένα του δε με έχει κερδίσει ακόμη. Παίζει αυτό το redneck/Τεξανό/country blues-rock που προσωπικά δε γουστάρω και πολύ. Επιπλέον οι πρώτοι δίσκοι του έχουν και μια απωθητική 80-ίλα στην παραγωγή. Δε μπορώ αυτό το εφιαλτικό ταμπούρο να μου χαλάει [I]ένα τέτοιο κομμάτι[/I].
Και γενικότερα μέτριες συνθέσεις. Να φανταστείς ότι το προηγούμενο τραγούδι από το μέγιστο Crossroads είναι το [I]“One Meatball”[/I] και στους στίχους επαναλαμβάνει συνεχώς “ένα κιοφτέ, ένα κιοφτέ, ένα κιοφτέ”…Κακή φάση.
Πάντως τα πιο καινούργια albums του φαίνονται πιο συμπαθητικά και μοντέρνα.

Τσεκ γιορ ίνμποξ μεητ ![/SPOILER]

Eίσαι και από τους πολύ γαμάτους τύπους, θενξ φορ δε ίνφο εντ δε ρεστ…:roll:

[SPOILER][/SPOILER]