Schwalbe Marathon (Plus/Tour) με κλειστά μάτια όπως είπε ο φίλτατος προλαλήσας.

Συμφορουμιτες την επόμενη βδομάδα πάω Λισαβόνα, για πείτε όσοι ξέρετε τα must με την υπόθεση πως υπάρχει μια ολόκληρη ημέρα + ένα απογευματοβραδυ free

ε δεν μπορει να πας Πορτογαλια και να μην βγεις για κρασι

Churching και τραμ νο.28.

Η αληθεια ειναι οτι δεν ειναι και πολυ ασφαλες να κυκλοφορησεις βραδυ εκει…

Γιατι αυτο; Δυο φορες εχω παει, δεν ενιωσα ποτε ανασφαλεια, αλλα νταξ ειχε χιλιαδες κοσμου.

Ημουν για δουλεια, ομως επιβαλλεται η βολτα στην πλατεια Κομερσιο. Πολλα φαγηταδικα και ποταδικα στην περιοχη εκει, τουριστικη βεβαια αλλα πολυ αξιολογη βολτα. Ευχαριστηθηκα μπακαλιαρο εκεινες τις μερες.

Επισκεψη στο Μπελεμ ειναι απαραιτητη, προκειται για πολυβουη περιοχη με μουσεια και περπατημα. Δυστυχως μουσεια δεν ειδα, τα κραταω για καποια στιγμη που θα παω σαν τουριστας.

Στους λοφους της Λισσαβονας η θεα ειναι τρομερη, δεν θυμαμαι δυστυχως ποιος απο αυτους ειναι καλυτερος, αλλα ενα τσεκ στο ιντερνετ θα σε βοηθησει. Εχει και αρκετες περιοχες που ειναι καλλιτεχνικες ας πουμε, οπως η Μπαϊρο Αλτο.

Παιρνε τραμ και ΜΜΜ γενικως, εχει ανηφοριες και κουραση αν σε παρασυρει το περπατημα. Συν το οτι θα χασεις χρονο αν απλως τριγυρνας ασκοπα.

(επομενο αδιαβαστο νημα που επελεξα μετα το ποστ που εγραψα εδω κι επεσα σε αυτο: Φαγητό - Συνταγές, Προτάσεις, Φωτογραφίες, Γεύσεις - #135 by fromGR2UK)

Ναι είμαι φρέσκος από Λισαβόνα και Πόρτο με το Πόρτο να είναι κλάσεις ανώτερο και ομορφότερο.

Καταρχάς απέφυγε κατι Σιντρες και Belem Tower και άλλες τέτοιες τουριστοπαγίδες. Ουρές, ταλαιπωρία για να δεις άδεια δωμάτια. Άστο. Το καλύτερο είναι βόλτες παραλιακά από Belem Tower προς κέντρο και μετά όλο το πεζόδρομο πάνω από πλατεία Praca do Commercio προς τα πάνω και τα γύρω στενά. Ενα σωρό αξιοθέατα εκεί γύρω και θα φάς στο Fabrica Da Nata ένα pastei αλλά με συνοδεία του κονιάκ από pastei de nata. Θα με θυμηθείς.

Τραμ 28 ναι οκ αλλά οταν δεις τις ουρές ίσως αλλάξεις γνώμη. Ανέβα σε ένα άλλο τραμ για την εμπειρία. Για φαγητό προτείνω το Floresta das Escadinhas (ψαρικά με υπέροχο vino verdhe) και το Loja das Conservas στη Rua do Arsenal για φαγητό από κονσέρβες στυλ καφενείου αλλά πολύ καλό!

Έχει πολύ περπάτημα και πριν μια βδομάδα που πήγα εγώ πολύ μα πολύ κόσμο και τουρισμό. Καλά να περάσεις

Ισως να εφταιγε οτι πηγαμε στα μεσα Χειμωνα και δεν ειχε τοση κινηση.Μερα μεσημερι βαρεθηκαμε να προσπαθουν να μας πουλησουν ναρκωτικα…Γενικως δεν θα πηγαινα ποτε ξανα εκει…

Μην τολμήσεις να βγεις εκεί, προσπαθούνε να σου πουλήσουν ναρκωτικά. Επίσης γίνονται πάρτυ στη μέση του δρόμου, ενώ το αλκοόλ είναι άφθονο. Καλά μην πω για τον κόσμο, όλοι είναι αλαφιασμένοι και χορεύουν όλο το βράδυ με τέρμα μουσική και πολλές φορές είδαμε και σεξουαλικές πράξεις. Απλά ενημερώνω, μην περάσεις από εκεί θα είναι χάλια

Χαχαχαχαχα, ναι ισχύει αυτό.
Και εμας είχαν προσπαθήσει. Το καλό είναι ότι δεν γίνεται τίποτα, απλά φεύγεις.
Είχαμε φίλο που έμενε εκεί και μας είχε προειδοποιήσει, ότι υπάρχει τέτοια φάση.

Για να ειμαι ειλικρινης δεν ξερω τι ακριβως θελεις να κανεις…
Εγραψα την προσωπικη μου εμπειρια.
Επισης εγραψα οτι ηταν Χειμωνας.Δεν ειδα πουθενα παρτυ,ουτε αλκοολ στον δρομο.
Κατι βλαμμενους τυπους μονο εβλεπες που σε κοιτουσαν με μισο ματι…
Χαιρομαι που εσυ ειχες καλυτερη εμπειρια απο την δικη μου…

Καλα κι εμενα ειχαν προσπαθησει να μου πουλησουν ναρκωτικα, δεν ηταν και η πρωτη φορα.

Ναι ρε συ, για δουλειά πάω, απλά είπα και καλά πως ακούστηκε αυτό, του στυλ “πρόσεχε εκεί που πας μη σου δώσουν ναρκωτικά μου λέγανε μικρό, αλλά κανείς δε μου δίνει τσάμπα”

Τη φαση με τα ντρογκια την ανακαλεσα απο τη μνημη μου οταν σας διαβασα Πραγματι, ειχα κι εγω τετοια εμπειρια αλλα πρεπει να ηταν το πιο “μεγαλε παιζει μπαλα εδω, ασε μας ησυχους” οχι που εχω πει χαχαχαχα.

Ρε μια χαρα θα ειναι στη Λισμποα, δωστε του κανενα τιπ οπως το παραπανω με το εστιατοριο να περασει ομορφα. Ας μην υπερβαλουμε. Συμφωνω με το κλιμα του μνμ παραπανω, επειδη θα εισαι μονο 1-1,5 μερα εκει προσπαθησε να αποφυγεις ουρες και περπατηματα. Για να κερδισεις χρονο δλδ, αλλιως μια χαρα θα περασεις και ετσι.

Εγω ειχα ανεβει και στο μνημειο των εξερευνητων, ειχα παει επισης και σε ενα μουσειο με …αμαξες που θα ελεγα ειναι απο τα πιο ιδιαιτερα που εχω παει. Επισης ειχα παει και Σιντρα, μια χαρα ωραια ηταν, δε θυμαμαι ουρες. Και Cabo da Roca ειχα παει, το δυτικοτερο ακρο της ηπειρωτικης Ευρωπης, αλλα αυτο θελει αυτοκινητο, ειναι εκτος πολης, οποτε δεν το προτεινω.

Θυμήθηκα τώρα την τοπ ταξίδιωτικη εμπειρία που είχα ποτέ στο θέμα “επιθετικού μάρκετινγκ ναρκωτικών”

Στο Ταλίν της Εσθονίας, παραμυθένιο κατά τη διαρκεια της ημέρας και κολασμένο μετά, πριν περίπου 10 χρόνια είχα πάει με κολλητό φίλο.

Κάποια στιγμή τις πρώτες πρωινές ώρες που ήρθε η ώρα να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο, επειδή ήταν πάνω από μισάωρο να περπατήσουμε και βαριομασταν λέμε ας πάρουμε ταξί.*

Μη σας τα πολυλογω, ο ταξιτζής αρχικά προσπάθησε να μας πουλήσει κοκαινη, αφού αρνηθηκαμε μετα μας ρώτησε για μια σειρά ακόμα από σκληρά ναρκωτικά που τα αρνηθηκαμε ένα ένα και στο τέλος μας πρότεινε χόρτο.

Αφού το αρνηθηκαμε και αυτό, σου λέει μπουρδελιαρηδες θα είναι, και μας ρώτησε αν θέλουμε να μας πάει σε κάποιο ναό του αγοραίου έρωτα (από τον οποίο προφανώς θα έπαιρνε κάποιου είδους “μίζα”), αφού το αρνηθηκαμε και αυτό, προσπάθησε να μας πουλήσει κάτι λαθραία ποτά που είχε στο πορτμπαγκάζ, και αφού το αρνηθηκαμε και αυτό, πήγε στα λαθραία τσιγάρα, αλλά δεν καπνιζαμε, και απλά μας πήγε μέχρι το ξενοδοχείο

*Εδώ δεν μπορώ να μην αναφέρω πως το ίδιο βράδυ περνώντας απέξω απο ένα στριπτίτζαδικο-βρίθει τέτοιων καταστημάτων η παλιά πόλη του Ταλίν- μας κάνει ο Ρώσος πιτσιρικας “κραχτης”, κατά λεξη (με την πιο βαριά ρωσική προφορά που μπορείτε να φανταστείτε): “Come inside five star russian devil dance with you not stand like tree”. Ακόμα τη λέμε την ατάκα.

Ρε συ παίρνουνε μίζα για κάτι τέτοια ορισμένοι ταρίφες; Γιατί θυμάμαι (παλιά μιλάμε τώρα) 1-2 φορές που αφού το διαλύσαμε στο Rainbow εγώ είπα πριν πάω σπίτι να περάσω μια ωρίτσα από ένα στριπτιζάδικο έτσι για μια μπύρα και καυλάντα πριν πάω σπίτι.

Παίρνω ένα ταξί από Κεραμεικό (γενικά πολύ σιχάματα οι ταρίφες που κάνουν πιάτσα εκεί πέρα, για την κάτω πιάτσα μιλάω όπως βγαίνεις από τις σκάλες του Μετρό), του λέω να με πάει στο τάδε στριπτιζάδικο και αυτός μόλις το ακούει μου αντιπροτείνει να με πάει σε ένα συγκεκριμένο στούντιο “για να γαμήσεις επιπλέον”. Και να επιμένει κιόλας. Ρε δεν θέλω να γαμήσω, με το ζόρι αυτός να με πάει στο στούντιο. Τελικά αφού μου ζάλισε λίγο τον έρωτα με πήγε προφανώς εκεί που ήθελα.

Εποχές που ξενυχτούσαμε και γυρνάγαμε σπίτι 6 το πρωί.

Μεγάφωνο όμως, είχες?

Γενικά, όταν κάνω μη ηθελημένη μαλακία, το παραδέχομαι. Βέβαια, δεν γνώριζα την ιστορία, αλλά τώρα αισθάνομαι κάπως άσχημα για το δεύτερο σκέλος του παραπάνω post μου.

Λοιπόν, η τραγουδίστρια είναι η Helena Iren Michaelsen, η οποία ήταν στους Trail of Tears στα late '90s και στους Sahara Dust, το οποίο ήταν το πρώτο όνομα των Epica. Ανέκαθεν το θυμόμουνα το όνομά της, λόγω του album που ανέφερα ως χειρότερη αγορά μου (το οποίο εξακολουθεί να ισχύει σαν γεγονός) και μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η αλλαγή της εμφάνισής της (της εξωτερικής εννοώ) όταν την είδα με τους Imperia (την μπάντα στην οποία συμμετέχει τώρα), το 2019, ως support στους Manowar. Μάλιστα, επειδή είχαμε πάει στο κάγκελο με την παρέα, κάτι δεν μου “καθόταν” καλά και στην εν γένει συμπεριφορά της στο stage.

Είπα, λοιπόν, αναμένοντας την “Εύα”, να δω με τι ασχολείται γενικά αυτόν τον καιρό, καθότι πήρε το μάτι μου ότι βγήκε, το 2020, και Chapter II από τους Angel (μετά το κάκιστο Chapter I).

Το ότι κάτι δεν μου “καθόταν” καλά, εξηγείται απόλυτα, τελικά.

Υπάρχει, λέει, ιστορία με την κόρη της (γεννηθείσα το 2006), η οποία έχει “απαχθεί” και -κατά την ίδια την Helena- είναι θύμα παιδικής πορνείας! Από την άλλη, γράφεται ότι το παιδί απομακρύνθηκε από την ίδια, λόγω δικών της προβλημάτων και αδυναμιών. Γενικά, υπάρχει μία σοβαρή ιστορία, την οποία, αν γνώριζα εκ των προτέρων, μάλλον δεν θα έκανα το post (σίγουρα όχι το δεύτερο σκέλος), παρά το γεγονός ότι ο δίσκος στον οποίον αναφέρθηκα προηγείται χρονικά όλης της ιστορίας.

Κρίμα, πάντως, ανεξαρτήτως ποια πλευρά ισχύει. Τα βίντεό της, στο προσωπικό κανάλι της στο YT, σκέτη στεναχώρια.