Ευχαριστώ για τα σχόλια καταρχήν. Απαντώντας ανάποδα να επισημάνω, όπως έκανα και πολλές φορές μέσα στο κείμενο, ότι το ελληνικό ροκ πάσχει με αποτέλεσμα οι κυκλοφορίες απασχολούν τον ελληνοροκα να είναι σε αλλά είδη που δανείζονται από αυτό. Απο το Χαρούλη μέχρι τον Αγγελάκα η τους yianneis. Αυτό προσπαθώ να τονίσω δύο χρόνια τώρα.
Σχετικά με τους σάρκα και τη γτχ έχεις ένα δίκιο, άξιζαν αναφοράς, μου ξέφυγαν. Καταλαβαίνεις βέβαια ότι και αυτά δεν είναι ονοματα που ηγούνται κάποιας αναγέννησης του ελληνικού ροκ, λόγω της underground φύσης τους.
Τέλος οι επανακυκλοφοριες θεώρησα ότι ξεφεύγουν μάλλον από το σκοπό των ανασκοπήσεων καθώς δεν τις ανάφερουμε και σε καμμία άλλη.
Πάντως, πέραν του τι αναφορά γίνεται, σημασία έχει και σε ποια “κατηγορία” (παράγραφο) έχει μπει. Το Saturnus είναι στην κατηγορία των άλμπουμ που ξεχώρισαν για τον ήχο την προηγούμενη χρονιά.
Συγνώμη αλλά στο συγκεντρωτικά στατιστικά που δίνετε στην ανακοίνωση του party ποιο είναι το αφιέρωμα με τους 100 καλύτερους δίσκους που αναφέρετε; link?
Αλλά 2 γραμμές για τους Θεούς; 
