Xτες ξεκινησα το Ντεμιαν απο Ερμαν εσσε…Πολυ ενδιαφερον…!
το εχω διαβασει κ ειναι οντως πολυ ενδιαφερον…εγω σε λιγο ξεκιναω τον λυκο της στεππας για το οποιο εχω ακουσει τα καλυτερα.απο εσσε παντως αν δεν το εχεις διαβασει προτεινω ανεπιφυλακτα το σινταρτα. εχει κανεις να πει κατι για τον φυλακα στην σικαλη? σκεφτομαι καποια στιγμη να το κοιταξω.αξιζει?
διαβασε το στα αγγλικα αμα μπορεις,η μεταφραση κοβει πολυ απο την ατμοσφαιρα.
μεγιστη απογοητευση το τελος ,περιμενεις οτι θα γινει κατι γαμιστερο και απλα τελειωνει/ξεφουσκωνει
θεωρειται και καλα κλασικο αλλα νομιζω οτι ειναι κλασικα υπερεκτιμημενο βιβλιο που εχει ‘γιγαντωθει’ σε hype καθως περνανε τα χρονια
εγω πχ θα σου προτεινα να διαβασεις καποιο απο τα παρακατω που γαμανε και ειναι αριστουργηματα
animal farm - george orwell
valis - philip k dick
fear and loathing in las vegas - hunter thompson
the fountainhead - ayn rand
the magus - john fowles
Αυτή είναι και η μαγεία του, αν θες τη γνώμη μου. Reality, απλά. 
O “Φυλακας…” ειναι κλασικο βιβλιο εφηβικου μηδενισμου. Θεϊκο. Η ελληνικη μεταφραση οντως χανει, αλλα και παλι, ολως περιεργως, εχει μια δικη της μαγεια (μιλαω για τη μεταφραση της Τζενης Μαστορακη).
Και ο Εσσε φυσικα αξιζει, θελει προσοχη ομως, δεν ειναι ευκολος. Και γενικα τα γερμανικα ειναι πολυ δυσκολη γλωσσα για στρωτη μεταφραση. Παντα θελει ψαξιμο για την επιλογη της καλυτερης δυνατης μεταφρασης (αν ειναι περισσοτερες απο μια, που συνηθως συμβαινει σε παλια εργα που εχουν χασει το κοπυραϊτ).
Αυτο που διαβασα και με ξετιναξε ειναι ο “Ματωβαμμενος Μεσημβρινος” του Κορμακ Μακαρθυ. Η ανθρωπινη φυση σε ολη της τη φρικαλεοτητα…
Και αυτο το βιβλιο ειναι ο λογος που δε προκειται να δω το φιλμ “Ο Δρομος” προτου διαβασω τη νουβελα.
θενκς ε λοτ! την φαρμα των ζωων την εχω διαβασει κ μαλιστα στο πρωτοτυπο.πολυ καλο βιβλιο.φοβος και παρανοια ολο το εχω στο μυαλο μ κ ολο το αναβαλλω…οσο για τα υπολοιπα τα βαζω στην λιστα μου…
Necroscope του Brian Lumley
Αριστούργημα.Έφαγα μεγάλο κόλλημα. Έχει 5 τόμους και σύντομα ξεκινώ με μεγάλη συγκίνηση τον 3ο.
Ο φυλακας αξιζει. Καλογραμμενο, συγκινητικο. + reality που λεει και ο leper jesus πιο πανω.
Και καλο κουραγιο με τον λυκο 
Προτιμησε εκδοσεις Καστανιωτη.
ο φυλακας ειναι εντιμος
στην 1η σελιδα ειναι που γραφει οτι δεν θα σου πει ολη την αυτοβιογραφια του οποτε πρεπει νασαι υποψιασμενος.
ισως το Hype να ειναι πολυ μεγαλο και να περιμενει καποιος να διαβασει κατι το εκπληκτικο γι’αυτο ισως το τελος ναναι για καποιον ξενερωτικο αλλα γενικα ειναι καλο
Αλαίν Ντε Μποττόν έχει διαβάσει κανείς σας ?
μου πρότειναν τα “μικρή φιλοσοφία του έρωτα” και “περι κοινωνικού στάτους” και λέω να τα τσιμπήσω γιατί φαίνονται ενδιαφέροντα
γνώμες?
πριν λιγες μερες τελειωσα το ‘‘Φυγή στο σκοτάδι’’ του Αρτούρ Σνίτσλερ!
Η Φυγή στο σκοτάδι είναι μια νουβέλα μοναχική και μοναδική μέσα στο τεράστιο έργο του Αυστριακού συγγραφέα. Η μοναχικότητά της συνίσταται στο ότι δεν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια ομάδα ή να συγκριθεί με άλλα βιβλία του. Είναι μοναχική, γιατί κανένα άλλο κείμενο του Σνίτσλερ δεν δέχτηκε τόσες αλλαγές και δεν ταλαιπώρησε τόσο τον δημιουργό του όσο αυτή. Κι επίσης γιατί σπάνια συναντούμε στην παγκόσμια λογοτεχνία το φαινόμενο της απόκρυψης από τη δημοσιότητα ενός τέτοιας αξίας λογοτεχνήματος για τόσο μεγάλο διάστημα. Είναι μοναδική, γιατί είναι σπαραχτικά εξομολογητική. Πουθενά αλλού ο συγγραφέας δεν μιλάει τόσο ανοιχτά για τις κρίσεις πανικού που τον βασάνιζαν, για τη μανία καταδίωξης, την υποχονδρία, τα κόμπλεξ και για τη λατρεία που ένιωθε για τον αδελφό του - έναν άνθρωπο που αγαπούσε, μα που δεν μπόρεσε ποτέ να κατακτήσει.
Γύρισα από τις διακοπές του Πάσχα, δεν άκουσα ούτε νότα (ωιμέ Rockipedia) αλλά έχω πολύ πράμα για εδώ!
D. Barenboim - E.W. Said
“Παραλληλίες και Παραδοξότητες - Συνομιλίες για τη Μουσική, τη Λογοτεχνία και την Πολιτική”
(εκδ. Νεφέλη)
Ο τίτλος πάνω κάτω τα λέει όλα. Ο Barenboim είναι Ισραηλινός, διευθυντής ορχήστρας και από τους σημαντικότερους μουσικούς τού περασμένου αιώνα. Ο Said είναι Παλεστίνιος κριτικός λογοτεχνίας και πολιτικός αναλυτής. Οι δυό τους είναι χρόνια φίλοι, και τούτο το βιβλίο είναι αποτέλεσμα συζητήσεων, κυρίως για τη μουσική (αλλά βάσει της θεωρίας ότι η μουσική δεν υπάρχει εν κενώ). Διαβάζεται πανεύκολα, αλλά πιθανώς να προαπαιτεί κάποιες γνώσεις μουσικής.
J.D. Salinger
“Ψηλή σηκώστε στέγη, ξυλουργοί/ Σίμορ, συστατικά στοιχεία”
(εκδ. Καστανιώτη)
Με εμπνεύσατε εσείς να ξαναδιαβάσω Σάλιντζερ. Βασικά, μου έκανε τρομαχτική εντύπωση η μετάφραση του Αύγουστου Κορτώ. Στην αρχή με εκνεύρισε, αλλά καθώς δεν έχω διαβάσει Σάλιντζερ στο πρωτότυπο υποπτεύομαι πως πρέπει να είναι εξαιρετικά εύστοχη. Ισορροπεί ανάμεσα στο πολύ λόγιο και το πολύ δημώδες - ακραία σύγχρονη αργκώ. Το λέω γιατί απ’ ό,τι είδα παραπάνω οι μεταφράσεις του Σάλιντζερ είναι γενικά αμφισβητούμενες…
P. Auster
“Τρέλες στο Μπρούκλιν”
(εκδ. Ζαχαρόπουλος)
Είμαι στην αρχή ακόμη και δεν έχω αποφασίσει αν μου αρέσει ή όχι. Το έχω αυτό με το συγκεκριμένο συγγραφέα, ή θα μου αρέσει πάρα πολύ ένα βιβλίο του ή καθόλου.
Εκκρεμεί το “Πέδινες Πολιτείες” του Kόρμακ ΜακΚάρθυ.
Thumbs up στον awake για το Fountainhead (στα ελληνικά υπάρχει ως “Ψηλά στον ουρανό” και μου βγήκε η πίστη να το βρω…)
Λοιπόν , τελευταία βδομάδα διάβασα τα :
Eρμαν Έσσε - Ο Λυκος Της Στέπας : Tα έχετε πει όλα σε παραπάνω ποστ νομιζω , οποτε δεν χρειάζεται να πω κάτι
Φιλιπ Ροθ - Αγανάκτηση : To τελευταίο πόνημα του Ροθ …Το διαβασα μεσα σε μια ημέρα …Πόλυ απλο/απλοικό στην γραφή …ρέει σαν νερό …Δεν είχα υψηλές απαιτήσεις και ομως με διεψευσε … Παν απ όλα ήταν ανθρωπινο … Καμία σχέση με την εντονή γραφή των αριστουργημάτων του ( Ανθρωπινο Στιγμα , Αμερικανικο Ειδυλλιο )… Σιγουρα δεν θα μενει στην ιστορία της λογοτεχνίας , αλλά οταν σε κάνει και ανατριχιάζεις έστω και για ένα δεύτερο , χρειάζεσαι κατι παραπάνω ?! :roll:
Διάβασα την Πανούκλα του Albert Camus…κ έχω να πώ ότι αυτό το βιβλίο σε φέρνει κοντά στο θάνατο ήταν σίγουρα από τα βιβλία που δεν με έκαναν να βαρεθώ και μου άρεσε που με αφορμή το ξέσπασμα αυτής της επιδημίας, κάνει λόγο κ για τις ανθρώπινες αξίες, τις σχέσεις και τη δύναμη της ελπίδας…τώρα έχω ξεκινήσει το Ημερολόγιο Ενός Δαίμονα του Barker το οποίο με έχει κερδίσει από τις πρώτες σελίδες και παράλληλα διαβάζω κ το πρώτο βιβλίο από forgotten realms-the dark elf trilogy
μολις το ξεκίνησα (και το βιβλιο μαμαει)…
ειναι η ιστορια του peter pan αλλα μεσα απο τα ματια του brom(οποίος τον ξερει κατάλαβε)…
πραγματικά ήμουν που ήμουν fan των έργων του τωρα με τα βιβλια τον εχω λατρέψει!!!
τη συγκεκριμενη χρονικη περιοδο διαβαζω τον κωδικα da vinci του dan brown. μεχρι στιγμης οι εντυπωσεις ειναι κατι παραπανω απο θετικες.
επειδη ομως σκοπευω να ξεκινησω να διαβαζω λαβκραφτ ποια βιβλια του θεωρουνται κορυφαια ? θα τα βρω ευκολα σε πιθανη εξορμηση μου στα βιβλιοπωλεια ?
Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΝΤΑΝΓΟΥΙΤΣ
Η ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΑΝΤΑΘ
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΣΑΡΛΣ ΝΤΕΞΤΕΡ ΓΟΥΟΡΝΤ
αυτα ειναι τα αγαπημενα μου
αλλα παρε μια ιδεα και απο εδω
http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=5438&highlight=lovecraft
απο το internet παντως μπορεις να τα βρεις ολα για βιβλιοπωλεια δεν ξερω…
σε ευχαριστω φιλε neo για τις επιλογες που μου προτεινεις ! σιγουρα θα τσεκαριστουν στο προσεχες μελλον:wink:
Την Πανούκλα θέλω κι εγώ να τη διαβάσω κάποια στιγμή.Αυτός ο άνθρωπος ό,τι έγραψε πάντως πήρε Νόμπελ!
Τελείωσα τη Δίκη του Κάφκα και μου άρεσε πολύ…ο τρόπος γραφής του είναι πολύ παραστατικός και αν και περίμενα ένα λίγο πιο διαφορετικό τέλος δεν απογοητεύτηκα.
Η τριλογία που θα διαβάσεις Έλενα είναι μία από τις καλύτερες για μενα!Αγαπάμε Drizzt!
Σειρά έχει το τελευταίο της εξαλογίας War of the spider queen τώρα και μετά τα άλλα 3!Ηail Menzoberranzan!
τωρα θα πω μπαρουφα αλλα δεν πειραζει…
υπαρχει μηπως κανενα site Που να ειναι για το βιβλιο οτι και το imdb για τις ταινιες…??
ξερω ειναι ψιλοτραγικη η ερωτηση …:-s