Αθλητική επικαιρότητα

Εμφανέστατα στεναχωρημένος ήταν μετά το τέλος του χθεσινού αγώνα ο τεχνικός της ΑΕΛ Κρις Κόουλμαν. Δεν ήταν μόνο το άτυχο αποτέλεσμα για την ομάδα του, αλλά και η είδηση του τραγικού θανάτου του παιδικού του φίλου, Γκάρι Σπιντ.

Κόουλμαν και Σπιντ μεγάλωσαν μαζί και ήταν αδερφικοί φίλοι από τα πρώτα τους ποδοσφαιρικά χρόνια. Φιλία πολύ δυνατή, καθώς όχι απλά ήταν συμπαίκτες στην Εθνική ομάδα της Ουαλίας, αλλά στις αποστολές μοιράζονταν και το ίδιο δωμάτιο. Ο τεχνικός της ΑΕΛ δεν μπορούσε να εξηγήσει το τραγικό συμβάν, αφού, όπως μας είπε, δεν αντιμετώπιζε κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Μάλιστα το προηγούμενο βράδυ ήταν καλεσμένος σε τηλεοπτικό σταθμό, απάντησε κανονικά σε ότι ρωτήθηκε, πράγμα που έδειχνε να έχει απόλυτη ισορροπία σκέψης και στη συνέχεια βγήκε για φαγητό με την σύζυγό του, χωρίς κάτι να μαρτυράει αυτό που τελικά συνέβη.

Όσο ο τεχνικός των βυσσινί μας διηγούνταν όλα τα παραπάνω η φωνή του έσπασε και δεν μπορούσε να κρύψει την συγκίνησή του. Μάλιστα, είπε πως θα ήθελε να ταξιδέψει για την κηδεία του φίλου του στην Ουαλία, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό λόγω των υποχρεώσεων της ομάδας. Την τραγική είδηση του χαμού του φίλου του, ο τεχνικός της ΑΕΛ την έμαθε λίγη ώρα πριν την έναρξη του παιχνιδιού.

Αξίζει να θυμήσουμε πως οι δύο φίλοι ήταν πέρυσι βασικοί υποψήφιοι για τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού της χώρας τους, γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι εκείνοι που περιμένουν πως η Ομοσπονδία της Ουαλίας θα απευθυνθεί πλέον εκ νέου στον τεχνικό των “βυσσινί”, προτίνοντάς του τη θέση που άφησε… ορφανή ο Σπιντ.

http://www.sportlarissa.gr/index.php?option=com_content&id=11389

update που λένε και στο χωριό μου…

η αυτοκτονία λενε οτι οφείλεται σε μελλοντικό πρωτοσέλιδο που θα έβγαζε η sun και θα αποκάλυπτε ομοφυλοφιλική σχέση του…δεν άντεχε και κρεμάστηκε…αν και κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα

Βροχή τα γκολ με επική ανατροπή στο Μάριμπορ, με τελική επικράτηση της Μπριζ με 4-3, ενώ 15 λεπτά πριν το τέλος έχανε με 3-0 !

Μάριμπορ ? Κλαμπ Μπριζ [B]3-4[/B] (11’, 68’ Βόλας, 51’ αυτ. Ντονκ ? [B]74’, 77’ Ντιραρ, 82’ Ακπάλα, 90 Ντονκ)[/B]

ακομα και στην μαριμπορ εχει βαλει το χερακι του οι οικογενεια ψωμιαδη?:lol::lol:

πόσο έδινε στο στοίχημα το 1 ημ-2 τελικό?επίσης πρέπει να έδινε πολύ και το τελικό αποτέλεσμα 3-4 συν το να μπούν 4 γκόλ από το 75’ και μετά…

Bad news. Πέθανε ο μεγάλος Σώκρατες. Αρκετά προβλήματα υγείας τον τελευταίο καιρό.

ελα ρε συ, απο τι? σχετικα νεος ηταν.

Απο οτι διαβασα απο λοιμωξη λενε με ενα βακτηριο που ειχε εξαπλωθει στο αιμα και σε ολο του το σωμα τους τελευταιους 4 μηνες.R.I.P!!!

Σύμφωνα με τους ιατρούς τον έφαγε το ποτό. Μεγάλο παιχτρόνι, μέλος μιας βραζιλιάνικης εθνικής που δεν πήρε Παγκόσμιο Κύπελλο αλλά έκανε όσους είμαστε μικροί τη δεκαετία του '80 να λατρέψουμε το ποδόσφαιρο. Σόκρατες, Ζίκο, Φαλκάο, Αλεμάο, Καρέκα, Όσκαρ, Χούλιο Σέζαρ ήταν μέλη των ομάδων του 1982 και 1986. Παίχτες άρχοντες, άνθρωποι άρχοντες που μπορεί να μην έκαναν μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη αλλά έπαιζαν ποδόσφαιρο που σήμερα μόνο στο You Tube βλέπουμε…

Στα παιδικά μου μάτια, αυτή η Βραζιλία του 82, δεν παύει να είναι ότι ωραιότερο υπήρχε και το ματς Βραζιλία-Σοβιετική Ένωση 2-1 το ομορφότερο που έχω δει ποτέ μου. Τι να λέμε. Εντβάλντο, Οσβάλντο, Τονίνιο Σερέζο, Ζίκο, Φαλκάο, Έντερ και είχαν τον χειρότερο τερματοφύλακα όλων των εποχών. Βαλντίρ Πέρες…
Και αρχηγός αυτών ο Σώκρατες.

Όμως, ο Σόκρατες δεν μένει στο μυαλό μόνο για τις εξαιρετικές του ικανότητες, αλλά ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Με λατρεία στην Ελλάδα ( έχοντας δώσει ελληνικά ονόματα στα παιδιά του), με τεράστια γκάμα ενδιαφερόντων, έχοντας σπουδάσει γιατρός, έχοντας διαβάσει δεκάδες βιβλία, έχοντας άποψη για πάρα πολλά πράγματα, ο Σόκρατες δεν ήταν ο μέσος όρος του κλασσικού ποδοσφαιριστή. Και αυτό έβγαινε αβίαστα (με εκείνη την αρχοντική κοψιά του) και μέσα στο γήπεδο, εκεί που κατάφερνε να δει μία πάσα ανάμεσα σε δάσος από πόδια. Έκανε τα δύσκολα να μοιάζουν τόσο απλά, τόσο εύκολα. Κάπνιζε πολύ, έπινε υπερβολικά, αλλά δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που δεν κατάφερε να ελέγξει τους δαίμονές του. Εμάς μας απομένει μόνο να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν αληθινό αρτίστα της μπάλας που η παρουσία του , ομόρφυνε τις μέρες μίας δεκαετίας που δεν ήταν και τόσο καλή, παρά το τι πιστεύουμε σήμερα. Και το εξηγώ άμεσα.

δεν το ήξερα οτι ο socrates ήταν και γιατρός!!!

edit:
ρεσιτάλ μετριοπάθειας από τον ζλάταν.

…μεγάλος παίκτης…ήταν απ’τους αγαπημένους μου εκείνη την εποχή…r.i.p.

Mπράβο ρε Τοξικέ και Άριαν!
H γενιά μας είναι τυχερή που πρόλαβε να δεί μουντιάλ σαν του '82 και του '86 που είχαν τέτοιες ματσάρες! Άλλο ποδόσφαιρο, πιό αφελές αλλά χορταστικό!
Σε εκείνο το ματς οι Ρώσοι είχαν προηγηθεί, είχε κατεβάσει ρολά ο Ντασάεφ και τελικά η Βραζιλία ισοφάρισε με μεγάλη ενέργεια του Σώκρατες και το πήρε με απίστευτο σουτ του Έντερ!

Σε εκείνο το ματς αναμετρήθηκαν και ως παίχτες δύο μετέπειτα προπονητές του Θρύλου: Mπλαχίν εναντίον Ζίκο! :smiley:

Συγκινητικοι οι Ολλανδοι!!! Μπραβο!!!

http://www.sentragoal.com.cy/article.asp?catid=19020&subid=2&pubid=128886806#

Μπραβο ρε μαγκες!!!Τουλαχιστον θα φυγει με μια ωραια αναμνηση.Μιλαμε ανατριχιασα οταν το διαβασα.

ανατριχιασα μολις το διαβασα.αυτος πρεπει να ειναι ο αθλητισμος.να ενωνει και να οχι να χωριζει.συγκινητικοι.
μακαρι να το εβλεπαν τα ορκ εδω σε εμας.αλλα μπα.

H πλακα που λες ειναι οτι μετα τη ληξη του ματς εγιναν καποια επεισοδια μεταξυ των οπαδων :stuck_out_tongue:

Και μια άκυρη ελληνική σημαία :stuck_out_tongue:

παντού είμαστε.:stuck_out_tongue:

Ρίγος… Το νήμα της ζωής ενός Ολλανδού που θα κοπεί σύντομα και το μίσος που ξεχάστηκε μπροστά στο ανθρώπινο δράμα! O 60χρονος που νίκησε για λίγες ώρες τον καρκίνο…
Η διάγνωση ήταν… καρκίνος του παχέος εντέρου. Ο Ντιέι φαν Σουιλέκομ μπήκε στο χειρουργικό κρεβάτι, ωστόσο οι γιατροί έπειτα από λίγη ώρα και με κατεβασμένο κεφάλι έδωσαν το… τελειωτικό χτύπημα στη σύζυγο του 60χρονου «Απομένουν μόλις έξι εβδομάδες ζωής…».
Είναι στιγμές που ο άνθρωπος λυγίζει, το νήμα της ζωής κόβεται αργά, βασανιστικά και η ελπίδα πεθαίνει μαζί του!
Ο πρώην οδηγός ταξί δεν ήξερε τι να ζητήσει, τι να κάνει στις τελευταίες εβδομάδες που του απέμεναν. Βλέπετε, ο ίδιος και η σύζυγός του αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, άνεργος, ενώ τα χρήματα που είχαν αποταμιευμένα είχαν… χαθεί στα ταμεία των νοσοκομείων.
Η μοναδική του όαση, η αγαπημένη του Φέγενορντ και η σύζυγός του ήξερε το «φάρμακο» που μπορούσε να του απαλύνει τον πόνο για λίγες ώρες. Γνώριζε πως μια θέση στο «Ντε Κάιπ» θα τον έκανε ξανά χαρούμενο. Η επιθυμία της για εισιτήρια στο ντέρμπι με την Αϊντχόφεν έγινε αμέσως δεκτή από διοίκηση και οπαδούς. Δυο θέσεις στα VIP, τον έκαναν να χαμογελάσει, ωστόσο αυτό που επιφύλασσαν οι οπαδοί των αντιπάλων προκάλεσε ρίγη συγκίνησης και όλος ο κόσμος δάκρυσε.
Στον τελευταίο του αγώνα, Φέγενορντ και PSV ξέχασαν το μίσος δεκαετιών, 43.000 οπαδοί σήκωσαν τα κασκόλ τους και τραγούδησαν το «You’ll never walk alone», όλοι αποχαιρέτησαν με τον δικό τους τρόπο τον 60χρονο, ο οποίος με δάκρυα χαράς αυτή τη φορά αγκάλιασε σφιχτά τη γυναίκα του. «Τι έκανα για να αξίζω αυτό; Ποιος είμαι;» τραύλισε τονίζοντας πως αυτή ήταν από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του…

:):):):):slight_smile: