Συνέβη κι αυτό… Ο Περουβιανός τερματοφύλακας Χουάν Φλόρες συνελήφθη επειδή κλώτσησε ένα από τα παιδιά που μαζεύουν τις μπάλες σε αγώνα πρωταθλήματος της χώρας. Ο διεθνής πορτιέρο εξαγριώθηκε όταν ο μικρός αντί να του δώσει την μπάλα στα χέρια την πέταξε στον αγωνιστικό χώρο Ο ιδιόρρυθμος άσος αποβλήθηκε και αμέσως μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, ενώ ο τηλεοπτικός φακός έδειχνε το άτυχο ball-boy να δέχεται τις περιποιήσεις των γιατρών εκτός γηπέδου μετά το χτύπημα του Φλόρες. Πάντως λέγεται πως το συγκεκριμένο παιδί δεν ήταν και τόσο… αθώο, αφού μάρτυρες αναφέρουν πως παρενοχλούσε τον τερματοφύλακα συνεχώς και ο τελευταίος είχε ενημερώσει τον διαιτητή της αναμέτρησης σχετικά.
Ο Ζοσέ Μουρίνιο από την Τετάρτη το βράδυ είναι παρελθόν για την Τσέλσι. Ενα παρελθόν, όμως, που έχει ακόμα μέλλον στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Πορτογάλος, τώρα που εκδιώχθηκε ουσιαστικά από την Τσέλσι, θα αποτραβηχτεί από το ποδόσφαιρο και θα επιστρέψει στη διδασκαλία των αγγλικών. Βέβαια, ανάγκη από χρήματα δεν έχει, αλλά είναι νέος άνθρωπος και κυρίως είναι πωρωμένος με το ποδόσφαιρο, στο οποίο έχει φέρει αρκετούς νεοτερισμούς.
Ηταν αποτυχημένος ο Μουρίνιο στην Τσέλσι; Οσο αποτυχημένος είναι ο Βενγκέρ στην Αρσεναλ. Η αποτυχία του έγκειται στο ότι μέσα στα τρία χρόνια που κάθισε στον πάγκο των «μπλε» δεν κατάφερε να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Βέβαια, το μέλλον του στον πάγκο της Τσέλσι είχε προδιαγραφεί από πέρυσι, όταν έγινε η πρώτη μεγάλη ρήξη του Πορτογάλου με τον ιδιοκτήτη της ομάδας, Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ενός τύπου που θεωρεί ότι όλα αγοράζονται.
Ο Μουρίνιο, άνθρωπος με υπερτροφικό εγωισμό και απέραντη αυτοπεποίθηση, εκείνο που επεδίωκε πάντα στις ομάδες που δούλεψε ήταν ένα. Να είναι απόλυτο αφεντικό, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι. Και αυτό στην Τσέλσι, που ο ιδιοκτήτης της την αντιμετώπιζε σαν ένα «μουράτο» και ακριβό παιχνίδι το οποίο βοηθά στη δημιουργία θετικής εικόνας για το προφίλ του, ήταν αδύνατο.
Ο Πορτογάλος μόλις και μετά βίας ανέχθηκε το καπέλωμα του Αμπράμοβιτς με τις επιλογές των Μπάλακ και Σεβτσένκο, έκανε υπομονή με την παράδοση της αρμοδιότητας των ακαδημιών στον Αρνεσεν, έφτασε ένα βήμα πριν από την έκρηξη με την τοποθέτηση στη θέση του τεχνικού διευθυντή του Αβραάμ Γκραντ -του τοποτηρητή του Αμπράμοβιτς- και απορώ για τη φαινομενική απάθεια που έδειξε, όταν του αρνήθηκαν τη μεταγραφή ενός σέντερ μπακ τον περασμένο Ιανουάριο.
Η ηρεμία στο ποδοσφαιρικό τμήμα και ο απόλυτος έλεγχος που ήθελε ο Μουρίνιο έγιναν καπνός. Ενιωσε να περιορίζεται η ανεξαρτησία του και αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να ανεχθεί. Το τέλος ήρθε με αφορμή την ισοπαλία με την Γκέτεμποργκ και για πολλούς άργησε. Ο Αμπράμοβιτς, με τα χρήματα που έχει, δεν θα δυσκολευτεί να βρει αντικαταστάτη. Ομως, η ιστορία του ποδοσφαίρου γράφεται από ανθρώπους σαν τον Μουρίνιο και όχι από τύπους σαν τον Αμπράμοβιτς. Βλέπετε, στο ποδόσφαιρο τα πράγματα αξίζουν -ακόμα- όσο κερδίζονται και όχι όσο αγοράζονται. Ο Αμπράμοβιτς γνωρίζει μόνο το δεύτερο.
Έτσι για να επιβεβαιώνω τον ΚρισΠ για τα πέρι ΑΕΚ…
Από τη σημερινή Sportday:
[…]Tεράστια επιτυχία, αν σκεφτεί κανείς ότι οι Αυστριακοί ήταν από τους χειρότερους -από άποψη δυναμικότητας- αντιπάλους που μπορούσαν να τύχουν από το γκρούπ των αδυνάτων…
Τεράστια επιτυχία? Η εντός έδρας νίκη επί της Σάλτσμπουργκ? Ρε δεν πάμε να πνιγούμε?? Και οι νίκες Άρη, Λάρισας τι είναι? Οι μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ποδοσφαίρου από την εποχή που κλωτσούσαν οι Βίκινγκς τα κεφάλια των αποκεφαλισμένων εχθρών τους?
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν η μεγάλη νικήτρια στο ντέρμπι της 7ης αγωνιστικής της Πρέμιερ Λιγκ επικρατώντας με 2-0 της Τσέλσι στο “Όλντ Τράφορντ”, στο πρώτο ματς των Λονδρέζων στη μετά Μουρίνιο εποχή, με τον Άβραμ Γκραντ πλέον στην άκρη του πάγκου τους.
Μέγα σκάνδαλο προ των πυλών;
Από ό,τι λέγεται πως γράφτηκε στη νεκροψία, ο Πουέρτα “έφυγε” από εγκεφαλικό που προκλήθηκε από εξωγενή αιτία (βλ. χορήγηση αναβολικών).
Πολλοί λένε πως η Σεβίλλη εδώ και 1,5 χρόνο κάνει χρήση μιας νέας μεθόδου ντοπαρίσματος και εκεί οφείλονται και τα εκπληκτικά της αποτελέσματα.
Ο θάνατος του Πουέρτα τους ταρακούνησε με αποτέλεσμα να κόψουν αυτή τη “συνήθεια” και η ομάδα να έχει τρεις συνεχείς ήττες…
Αλήθεια ή ψέμματα; Θα μάθουμε σύντομα. Αν ισχύει όμως το πρώτο…
Ελπίζω να είναι μόνο κακεντρέχειες αυτά που λέγονται,
μπορεί δηλαδή και να είναι,
δε θα ήταν άλλωστε το πρώτο παλληκάρι που το πρόδωσε η καρδιά του μέσα στο γήπεδο.
Να μην ξεχνάμε πως ότι και αν έπαθε τον βρήκε στη μέση του αγώνα.
Θυμήθηκα και τον Foe…
γιατι κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας…το 90% τον ποδοσφαιριστων ντοπαρονται…εεε ολα αυτα ειναι λογικο να επιβαρυνουν εναν οργανισμο που ναι,μπορω να δεχτω οτι ειχε κ καποιο προβλημα-αδυναμια…:-s
Παντως το οτι τα εχουν κοψει στα 3 τελευταια ματς λογω του θανατου του Πουερτα και γι αυτο εχασαν, ε με κανει λιγακι σκεπτικο. Ειναι πολυ αφελες επιχειρημα…
Ναι,είναι πολύ αφελές επιχείρημα…
¶σε που ακόμα και σε αυτές τις κατηγορίες,όπου όλοι οι παίκτες είναι επαγγελματίες,
ένας συμπαίκτης εξακολουθεί να είναι κάτι ιερό, σαν συνονθύλευμα φίλου και συγγενή.
Σίγουρα δε θα είναι στα καλύτερα τους οι παίκτες της Sevilla.
Κελτες: 41 Πρωταθληματα, 34 Κυπελλα, 13 League Cup (ποτε μου δεν καταλαβα τι ακριβως ειναι αυτο).
Απιστοι: 51 Πρωταθληματα, 31 Κυπελλα, 24 League Cup
Απο κει περα ομως η Σελτικ εχει να καμαρωνει και για το πρωτο κυπελλο πρωταθλητριων σε ολοκληρη τη Μεγαλη Βρετανια, αυτο που κατεκτησε το 1967 στη πρωτευουσα της Ελλαδας, στη Λισαβωνα!!
Ενω οι Προτεσταντες εχουν να αντιπαραταξουν ενα κυπελλακι παγωτο εεε… εννοω ενα κυπελλο κυπελλουχων το 1972.
Α, επισης τα τροπαια της Σελτικ ειναι πιο ομορφα απο αυτα της Ρεϊντζερς!
)