Δηλαδη, για να καταλαβω, καποιος πρέπει να ηταν σε ηλικια να ακουει μανογουορ το 80 ωστε να μπορει να κραζει τοτε, γιατι τωρα, παει η ευκαιρια, χαθηκε. Once in a lifetime που λεν και στο χωριο μου.
Όχι δε με κατάλαβες. Το να κράζει κάποιος τους Manowar τώρα όσον αφορά μουσικά δεν έχει να κάνει με το τι έκανε στο παρελθόν. Μιλάμε για τη μουσική πάντα. Παλιά μου άρεσαν τώρα όχι. Απλά.
Όμως στο θέμα με το promotion και το image της μπάντας (σωβρακα, λάδια) θεωρώ -τουλαχιστον εγώ- κάπως υποκριτικό να ενοχλεί κάποιον αυτό ενώ παλιά που η μπάντα ήταν στα ντουζένια της όλα μέλι γάλα. Οι Manowar δεν άλλαξαν, πάντα αυτό σερβιραν. Εμένα προσωπικά αυτό δεν μ’αρεσε ποτέ ούτε μ’αρεσει τώρα. Γελοίο το θεωρούσα τότε και ήμουν το μαύρο πρόβατο γιατί τόλμησα να αμβισβητησω την τρουιλα, γελοίο το θεωρώ και τώρα με τις Harley και τα ξεκωλα επί σκηνής. Με την μόνη διαφορά ότι τώρα αυτοί οι λίγοι που με κραζαν τότε, βάλανε από 20 χρόνια στην πλάτη και “ξαφνικά” ωρίμασαν και τους φαίνονται και αυτών κάπως. Ε, μαλακία.
Οι Μanowar είναι φουλ οφφτοπικ, πάντα διχάζαν και έχουν απομυθοποιηθεί από αρκετούς (δικαίως η αδίκως είναι άσχετο με το θρεντ, μετατρέψατε την κουβέντα σε κάτι άσχετο) aka δεν τυχαίνουν καθολικού σεβασμού ή έστω πλειοψηφίας, άρα δεν έχει νόημα να τους βάλει κάποιος εδω. Σε φάση όταν έφτιαξα το θρεντ παίζει και να είχα σκεφτεί ότι ''οκ, συνήθως για 5-10 μπάντες τσακώνεται ο κόσμος (με πρώτη Manowar), ας φτιάξουμε ένα θρεντ για αυτούς που είναι απυρόβλητο επειδή έτσι. ‘’
‘‘ας φτιάξουμε ένα θρεντ για αυτούς που είναι στο απυρόβλητο επειδή έτσι’’… για τους Motorhead ας πούμε. Πολλή. Βαβούρα. Για το τίποτα.
Δικαιολογεισαι, γιατι ως ακεφαλος που εισαι, δεμ εχεις αυτια!
Ξεκόλλησε προσπαθώντας να καταλάβει γιατί μια μπάντα με το ίδιο, μπιχλιάρικο τραγούδι για 22 δίσκους έγινε τόσο μεγάλη. Μάλλον γιατί είχε cool frontman και λογότυπο.
Ναι, τα ειχε και αυτα. Και επαιζε και υπεργαματο ροκενρολ.
EDIT: πλακα σου εκανα πριν ρε, μην αρπαζεστε ολοι με το παραμικρο, σιγα μη ποινικοποιησουμε και το γουστο.
Εχει τα δίκια του ο ακεφαλοςκαβλιάρης.
Venom. ΟΚ, δεν είμαι ακριβώς οπαδός αυτού του ήχου ούτως ή άλλως αλλά έχει και η κουλαμάρα τα όριά της. Έχω προσπαθήσει κάποιες φορές να τους ακούσω, μέχρι που κατάλαβα ότι απλώς κοροιδεύω/ψυχαναγκάζω τον εαυτό μου.
Οι πρώιμοι Bathory που έπαιζαν σε, ας πούμε, παρόμοιο στυλ, είναι απείρως περισσότερο “ακούσιμοι”
το 90% από ό,τι έχει βγάλει ο The Boy μόνος του
Σιγά τον σεβάσμιο!
Ποιος είναι ο The Boy ρε παιδιά?
Agent Steel. Οποτε ακουω τον Cyris, απορω με τον εαυτο μου που πωρωνεται! Μιλαμε για αστεια φωνη. Μιλαμε για καυλα!
Εχμ KISS…Venom…
σας κατουράνε οι KISS ε
προχτές είχα διαπασών το Love Gun στο αμάξι προς Ιεράπετρα και στο Christeen Sixteen κάνει μια wo-man που είχαμε στη παρέα ‘‘καλέ τι λέει αυτός ο παιδόφιλος’’…rock and roll ΜΩΡΗ ΚΑΜΠΙΑ!!! \m/
Εντάξει το ‘δεν ακούγονται’ είναι προφανώς υπερβολή , αλλά γενικά τους θεωρώ τρομερά υπερεκτιμημένους.Πιθανότατα έχει παίξει ρόλο και η αντιπαθέστατη περσόνα του Simmons σε αυτό, αλλά και το image το οποίο πάντα μου φαινόταν καρακιτσαριό.
Σεβάσμιες μπάντες που δεν ακούγονται ε;
Εύκολα Coldplay. Πανεύκολα κιόλας, είναι οι πρώτοι που μου έρχονται στο μυαλό. Και αναφέρομαι κυρίως στους 3 τελευταίους δίσκους.
Δεν έχω καταλάβει τι διάολο μουσική είναι αυτό που παίζουν. Μουσική για παιδιά νηπιαγωγείου, μουσική για lounge cafe, μουσική για τους πελάτες οδοντιατρείου που περιμένουν στην αναμονή…
Μπορεί να είναι και ένας συνδυασμός αυτών που προανέφερα. Γιατί alternative rock που τους λέει η wikipedia δεν είναι σίγουρα.
Υπάρχουν και κάτι άλλες μπάντες που παίζουν νερόβραστα τραγούδια, έχουν παίξει και στο Rockwave (ω ναι!) αλλά αυτές δεν είναι καν σεβάσμιες (όπως είναι ο τίτλος του thread) οπότε δεν τους αναφέρω γιατί θα βγω off topic
O Simmons είναι όντως μια ανθρώπινη κουράδα + το marketing τμήμα τους είναι εμετός όπως η γενικότερη εικόνα τους όπως διαμορφώθηκε ανα τα χρόνια, αλλά έχουν βγάλει δίσκους που αποτελούν σημεία αναφοράς στο αμερικάνικο hard/heavy rock + το image τους παραμένει iconic για μια ολόκληρη γενιά ροκάδων αλλά στην pop κουλτούρα του περασμένου αιώνα + έχουν ηχογραφήσει έναν εκ των τριών για μένα καλύτερων live rock δίσκων ever, το ALIVE (μαζί με το How the West was won και το Tokyo Tapes)… και κιθαριστικά ο Φρέλευ ήταν από τους επιδραστικότερους κιθαρίστες της γενιάς του