Γρακχο, αποπνεεις αερα ΕΠΟΠ σε περιπτωση που δεν το 'χεις καταλαβει. ;p
Mεγάλη φάτσα ο σκύλος! Και όντως Γράκχο μοιάζεις με ΕΠΟΠ!!!
'Νταξει, νομιζω ολοι μπορουμε να κοιμομαστε ησυχοι…
Παρακαλώ πολύ να λείπουν οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί. Υπάρχουν και κάποια όρια στο τι μπορούμε να εκφράζουμε μέσα από ένα ποστ. άιντε.
(ήττα γράχκε, μπορείς τώρα να πας να κλαις στη σκοπιά σου, δεν θα το άντεχα να με χαρακτήριζαν έτσι:p:p)
Μα το βρίσκω γαμάτο να λένε ότι μοιάζω με ΕΠΟΠ. Αν ισχύει, σημαίνει ότι την κρίσιμη στιγμή θα μπορώ να παρεισφρύσω στις τάξεις του ΕΣ και να τον υπονομεύσω εκ των έσω. :razz:
θελω να μου πειτε λιγο τι παιζει σε περιπτωση που δε παρω αναβολη τον αυγουστο και παρουσιαστω σεπτεμβρη, ως προς τη σχολη…εχω καμια ευκολια για διαβασμα/εξεταστικες?αλλαζει τιποτα στο ν+2?
αρχικά μπορείς να κάνεις διακοπή σπουδών.
αν δε θες να το κάνεις, θα έχεις κάποιες φοιτητικές άδειες κατά τη διάρκεια της θητείας, αλλά αυτό ειναι και στο χέρι του εκάστοτε διοικητή.
διάβασμα κλπ ανάλογα το στρατόπεδο και το βύσμα σου.
η διακοπη σπουδων γινεται για οσο χρονο θες?
ε, για το χρόνο που το θες εσύ, σίγουρα.
Πολίτης πλέον από χθες.
[SPOILER][SIZE=“7”][B]ΓΕΣ[/B][/SIZE][/SPOILER]
Η θητεία μου με ημερομηνίες για όποιον ενδιαφέρεται:
[B]22/11/11 [/B]παρουσιάζομαι στα Γιαννιτσά. Κατασκήνωση, πολύ καλό φαί και ολοκαίνουργιες εγκαταστάσεις. Πολύ καλη παρέα, και έλεγα συνέχεια “αντε να περάσουν οι 18 μέρες να πάμε στις μονάδες μας”. Αμ δε…χαχα. Ορκιζόμαστε λοιπόν και στις [B]14/12/11[/B] παρουσιάζομαι στην 156 στα πάντσερ της Αλεξανδρούπολης. Στο σημείο αυτό μια μικρή παρένθεση. Τυχαία βρήκαμε βυσματάρα, ο πατέρας μου να μου λέει σε στέλνει όπου θες αλλά εγώ ήμουν ανένδοτος για Αλεξανδρούπολη μιας και ήμουν 8μηνος με μετάθεση, ήθελα να φύγω να κάνω ένα διάλειμμα. Και έτσι πάω εκεί νε άλλα 4 άτομα από το κέντρο. Πρώτη βδομάδα προσαρμογής, κάθε μέρα έξω. Οι άλλοι να κλαίνε, εγώ να προσπαθώ να παραμείνω ψύχραιμος. Η εικόνα να μπαίνω πρώτη φορά στην πυρχία και να βγαίνω να μιλήσω έξω, βλέποντας 2 λάμπες και σκοτάδι ακόμη με στοιχειώνει και λέω πως την πάλεψα. [B]22-29/12 [/B]το 1ο γκρουπ (μας έκοψαν 3 μέρες που τις πήραμε τιμητικά αργότερα), όπου δεν πέρασα καθόλου καλά, ήμουν συνέχεια με την σκέψη ότι θα γυρίσω. Και τότε γίνεται ένα τηλέφωνο από τον δικό μας, όπου όντας κολλητός του Μέραρχου θα μπορούσε να με πάει στο Φρουραρχείο Αλεξανδρούπολης και να πάρω μετάθεση όποτε γουστάρω, εκεί δεν θα κανα τίποτε και θα μπορούσα να διαβάσω για την εξεταστική. Θα χα τιμητικές κλπ. Με πολλή σκέψη το απορρίπτω. Ηταν θεμα εγωισμού. Ο πατέρας μου έτοιμος να βάλει τα κλάμματα (“τέτοιες ευκαιρίες δεν θα χεις στην ζωή σου”). Εν πάσει περιπτώση, γυρίζω αποφασισμένος για ΣΠΕΝ και μαλακίες. Γυρίζω, πρώτες υπηρεσίες, έρχονται τα ΣΠΕΝ, απίστευτα πουτσόκρυα, έξω να μην βλέπουμε γυναίκες (διάβαζαν όλες, Μάρτιο είδαμε πρώτη φορά!). Και φτάνει τέλη Ιανουαρίου με μονόωρες και -19 τα βράδια. Να χω να κάνω μπάνιο 4 μέρες και να αγχώνομαι για την άδεια που ήθελα να δώσω 2 μαθηματα (9 & 16 Φλεβάρη). Ο λοχαγός την εγκρίνει, αλλά την τελευταία μέρα των ΣΠΕΝ με παίρνει τηλ και λέει ο δοίκας μπορεί να μην στην δώσει (για τον δοίκα νομίζω έχω γράψει, με τον στρατιωτικό κώδικα, αμίληκτος, γαμούσε και έδερνε στρατιώτες, εποπ, αξιωματικούς, άνθρωπος με άριστες γνώσεις του πυροβολικού και τρομερά έξυπνος με ατάκες ξυράδι. Στρατηγός σίγουρα σε λίγα χρόνια). Ο πατέρας μου εδώ και μια βδομάδα να με καθυσηχάζει ότι θα πάρω την αδεια (:D), οπότε κάνω ένα τηλ εκείνη την στιγμή, του λέω το και το. Με παίιρνει σε 5 λεπτά, μου λέει οκ την πήρες την άδεια.
Ε γυρνάω, μου λένε πας για αναφορά μοίρας (τα μουνιά μου κολλάνε 4 δικές μου που δεν ήθελα, τέλος πάντων, γαμιούνται). Στην αναφορά μου λέει “με απασχόλησε όλη την βδομάδα η άδειά σου επειδή έχετε την εκπαίδευση ειδικότητας (πούτσες, αργότερα εδώ και 2 βδομάδες επαναλαμβάναμε τα ίδια και τα ίδια, ίσα να περνάει η ώρα) αλλά ο λοχαγός σου μου πε ότι είσαι καλό παιδί και καλός στρατιώτης”. Οπότε [B]9-19/02[/B] η πρώτη μου άδεια. Δεν πέρασα κανένα μάθημα, βέβαια. Δεν γινόνταν να διαβάσεις μέσα εκεί, και στο άλλο που ήταν στις 16 και είχα χρόνο, απλά απέτυχα. Στο μεσοδιάστημα απορρίπτω πάλι πρόταση για το Φρουραρχείο. Αλλα 4 μέρες πριν μπω με παίρνει αγχωμένος και έκπλητος ο λοχαγός ένα πρωί στις 10 και μου λέει “πήρε ο διοικητής τηλέφωνο. θέλει να σε δει ο Στρατηγός!!!. Εχεις κανένα πρόβλημα με την πυροβολαρχία, με την μονάδα;”. Οχι του λέω, δεν ξέρω τίποτε, θα μπω κανονικά. E τελικά ο Στρατηγός έμαθα όντως ήθελε να με δει, γιατί του χε πει ο άλλος. Τέλος πάντων, γυρίζω κανονικά, η ζωή κυλάει κανονικά μέχρι τις 0[B]6/03[/B] όπου μαθαίνω τυχαία στην φρουρά από ένα παιδί στο 1ο γραφείο ότι φεύγω με απόσπαση στο Φρουραρχείο. Τελικά λέω, δεν γαμιέται, αυτοί με ζητάνε, θα πάω. Και στις [B]09/03 [/B]παρουσιάζομαι εκεί. ΖΩΑΡΑ. Δεν κάνεις τίποτε, είναι η πιο ευνοική για φαντάρο θέση στον Εβρο. Απλά περιμένεις να σου φέρουν οι στρατιωτικοί βιβλιάρεια υγείας κια να τα βάλεις στην άκρη. 1-1 η υπηρεσία, εγώ και ένας άλλος. Εγώ καθόμουν 07-15.00 στο Φρουραρχείο το πρωί (αν είχα υπηρεσία μέχρι τις 23.00), ο άλλος πηγαινε στην Μεραρχία δίπλα. Στις 16/03 είχα την κορυφαία στιγμή της θητείας μου όπου γνώρισα τον Στρατηγό και μίλησα από το κινητό του με το βύσμα μου. (:yahoo::yahoo::yahoo:). Η απόσπαση ήταν μέχρι τις 09/04, αλλά γύρισα με δική μου απόφαση στις[B] 28/03[/B] επειδή θα χα μετάθεση τον επόμενο μήνα και ήθελα να περάσω χρόνο με τα παιδιά! Ακατανόητη απόφαση για την ανθρωπότητα. Από το 1ο γκρουπ που φύγανε οι άλλοι (5-11), μέχρι τις 19/04 ήταν η πιο ωραία περίοδος της θητείας μου. Εμπλοκή μεν, κάθε μέρα υπηρεσία, αλλά 2 φορές πήγα στην Παλαγία στο φυλάκιό μας, που ήταν υπέροχα, με 500 mb δωρεάν από την vodafone, με χαλαρές σκοπιές με μπ3 κλπ. Επειτα περίμενα και την μετάθεση στις 22 9όπως προβλέπονταν). Τελικά μαθαίνω κανά 20ήμερο πριν βγουν οι μεταθέσεις ότι πάω Δράμα και όχι Θεσνίκη όπως ήθελα. Δεν γαμιέται λέω, έχω και φίλους εκεί. Αργούν λίγο και τελικά [B]03/05[/B] αποχωρώ από την Αλεξανδρούπολη.
Και άδεια μέχρι τις [B]12/05[/B] όπου παρουσιάζομαι στην Δράμα, στη 165 στα ΠΕΠ. Από κει και πέρα έχω γράψει πριν τι μονάδα χυμαδειό και μπουρδέλο είναι, με μόνα ατού τις χαλαρές υπηρεσίες και το πολύ καλό φαί.
Πήρα και καλές άδειες (φοιτητική [B]06-07/06[/B], [B]14-21/06[/B], και κανονικές [B]06-10/07[/B] και μόλις μια μέρα για την ορκομωσία της σχολής μου, στις[B] 17/07[/B] :S).
Θα μπορούσα να πάρω όσες άγραφες θέλω αλλά δεν θα το κανα ποτέ. Με πείραξε που δεν είχα παραπάνω μέρες να χαρώ το πτυχίο, ενώ τότε δεν είχαμε άτομα, με ενόχλησε που ο κοιμισμένος λοχαγός δεν μου πε καν πάρε μια μέρα παραπάνω από μένα για το πτυχίο σου (καλά για συγχαρητήρια ούτε γι αστείο, ενώ ήμουν μαζί με άλλους 2 οι μοναδικοί με πτυχίο ΑΕΙ, ο ενας 34 χρονών κιόλας με 16 χρόνια στην Ιταλία). Στο τέλος ήθελα να έχω παραπάνω μέρες, αλλά ο δοίκας δεν έκανε τίποτε όσα υποσχέθηκε, και στο τέλος μας λέει ήθελα να σας δώσω κάτι παραπάνω αλλά 2-3 άτομα που πήραν άδεια με το έτσι θέλω (ο ένας πήγε να πάρει αναρρωτική, ο άλλος έπαιρνε όποτε ήθελε με τον Ταξίαρχο από πίσω χωρίς ντροπή, και ο τρίτος ήταν κομμένος ειδικοδυναμίτης από την Νάουσα από τις φυλακές και ζητούσε για οικογενειακούς λόγος άδεια συνέχεια, αφού ήταν να απολυθεί στις 27/06 και το χαρτί έλεγε με τις φυλακές 07/08. Μεγάλος βλάκας, τέλος πάντων, εκεί να πήξει του αξίζει).
Αυτά. Τώρα είμαι εδώ πολίτης και πτυχιούχος.
Δεν χαίρομαι τόσο την απόλυση, λόγω της ζωής που επικρατεί πλέον. Αλλά μόνο και μόνο που δεν θα μου πρήζουν τ’αρχίδια και δεν θα ξυπνάω ηλίθιες ώρες το βράδυ το χαίρομαι.
Η γνώμη μου είναι ότι ο θεσμός είναι γελοίος, και έχει θλιβερά άτομα που τον υπηρετούν. Αλλά είναι η μόνη ευκαιρία να ρθεις σε επαφή και να ζήσεις με τον πιο έξυπνο, ηλίθιο, καθυστερημένο, προβληματικό και ότι λογιάς καρύδι υπάρχει. Είναι μια εμπειρία ενδιαφέρουσα.
9 μήνες διανοητικής υστέρησης έλαβαν τέλος.
αντε καλοι πολιτες:D
Τους χαιρετισμούς μου στους πολίτες Σκούρτζο και Στέλιο, καλό καλοκαίρι μάγκες, ρίξτε έναν και για μας που είμαστε ακόμα μέσα κτλ. κτλ.
[SPOILER]Για μένα έμειναν 62 Κ.Σ. Ντάξει δεν τις λες ούτε πολλές ούτε και (πολύ) λίγες. Τουλάχιστον εκεί στο Τυμπάκι στην 699 Προκεχωρημένη Αποθήκη Πυρομαχικών που με πήγανε, τα πράγματα είναι καλά. Το αστείο είναι ότι στην αρχή μόνο έτσι δε φαίνονταν τα πράγματα.
Η πρώτη βδομάδα ήταν δύσκολη. Όχι τυχαία, μου ρχόταν συνέχεια στο μυαλό ο πρώτος μήνας στο κέντρο. Βλέπεις και σε περίεργο, αγάμητο/γεροντοκόρο, ψυχανώμαλο κτλ. δοίκα πέσαμε, και ήρθαν μαζί μου και κάτι γιωτόμπαλα στο μυαλό, σειρές μου κιόλας μη χέσω, οι οποίοι έκαναν αδιανόητες ηλιθιότητες που δεν τις κάνουν ούτε νεοσύλλεκτοι και με τις οποίες θα φρίκαρε ακόμα κι ο πιο γαμάτος/φανταροπατέρας δοίκας στον ΕΣ, πόσω μάλλον ο προαναφερθείς ψυχάκιας που αν και υλικοπολεμίτης νομίζει ότι διοικεί τάγμα πεζικού. Αποτέλεσμα φυσικά να μας τεντώσει και να μας κάνει πράγματα που κάνουν μόνο σε αόρκιστους ή το πολύ σε φαντάρους που περνάνε ΣΠΕΝ και σίγουρα όχι σε φαντάρους που έχουν 6 μήνες στην πλάτη. Αν βάλεις και το γεγονός ότι δεν είχε άτομα το στρατόπεδο, δε βγαίνανε οι υπηρεσίες κι έτσι τσουπ να σου η εμπλοκή, όλη τη βδομάδα δε βγήκαμε καθόλου, μας κόψανε και τις διανυκτερεύσεις κτλ., καταλαβαίνει κανείς γιατί ήμουν να με κλαίνε οι ρέγκες, που από τη ζωάρα που έκανα στην Κω έπεσα πάλι σε σφηκοφωλιά, και έλεγα σε έναν άλλο που ήταν κι αυτός στην Κω πρέπει να λουστούμε με βενζίνη, να πάμε έξω από το γραφείο του δοίκα και να πούμε ή φύλλο πορείας για τις προηγούμενες μονάδες μας ΤΩΡΑ ή ανάβουμε αναπτήρα και τα σχετικά.
Τέλος πάντων, μετά τα πράγματα φτιάξανε εντυπωσιακά μπορώ να πω. Σε μια κρίση λογικής ο δοίκας αποφάσισε να κάνει σκοπιά/περίπολο (3 και 2 νούμερα καθημερινά αντίστοιχα) μία ενιαία υπηρεσία (!) με 4 νούμερα, με αποτέλεσμα και να χρειάζονται πλέον 2 άτομα λιγότερα καθημερινά για να βγαίνουν οι υπηρεσίες, και να μειωθούν οι ώρες υπηρεσίες από μία ως δύο ώρες καθημερινά και φυσικά να αυξηθούν ανάλογα οι ώρες του ύπνου στα ενδιάμεσα. Έδεσε και το γλυκό με τους συναδέλφους, από τη μία έγινε κανονική εισβολή της 318 (οχτάμηνοι με μετάθεση) στο Τυμπάκι και πλέον οι υπηρεσίες όχι μόνο βγαίνουν κανονικότατα αλλά ενίοτε περισσεύουν και άτομα (!), από την άλλη υπήρξε το ευτυχέστατο γεγονός να είμαστε οι περισσότεροι από τη σειρά που παρουσιάστηκε στο Ρέθυμνο (ριγιούνιον ε, όχι μαλακίες), ε πλέον με μια επιφύλαξη, μην το γρουσουζέψω κιόλας, μπορώ να το πω: ΖΩΑΡΑ ΣΤΗΝ 699 ΠΑΠ. Μας πηγαίνει σταθερά πλέον 2-1, όλοι δικαιούνται από μια διανυκτέρευση τη βδομάδα το ΠΣΚ, στις εξόδους μας κάνουμε καταδρομικές στις φανταστικές παραλίες της νότιας Κρήτης (α ρε πατρίδα, σαν και σένα τίποτα), στις διανυκτερεύσεις δε σχολιάζω καν, και μας μαθαίνουν σιγά σιγά και τα στελέχη και κάνουν τα στραβά μάτια στις μαλακίες που κάνουμε τύπου διπλές υπογραφές, χωρίς χιτώνια στην υπηρεσία κτλ. κτλ. Α! Ξέχασα να σας πω ότι μου έκατσε το πιο γαμάτο πόστο στο στρατό μέχρι τώρα: βοηθός στη Γενική Διαχείριση Υλικού! Στην Κω ένα από τα λίγα αγκάθια ήταν ότι είχα την ατυχία να με χώσουν γραφέα του λόχου και να βγάζω υπηρεσίες, δυναμολόγια, ΗΚΑΛ και τέτοιες μαλακίες. Το καινούριο μου πόστο όμως είναι και γααααμώ. Ο επιλοχίας που έχω προϊσταμένο είναι πάρταλος, τρία πουλάκια κάθονταν σας λέω τώρα, η δουλειά λίγη και εύκολη, στο γραφείο κλιματισμός, τί να πω, φέρτε μου καμιά τζουγκράνα. Και ο καιρός κυλάει ομαλά. Επόμενος σταθμός η άδεια του Αυγούστου, μετά υπομονή λίγες μέρες ακόμα μέχρι την πρώτη άδεια του Σεπτέμβρη, και μετά… απλά μετράμε αντίστροφα baby! 
Καλή δύναμη σε όλους όσοι υπηρετούν και από μένα φυσικά ακόμα περισσότερο στην 318, οχτάμηνους τε και εννιάμηνους. Η λευτεριά δεν είναι μακριά αδέρφια![/SPOILER]
25 Κ.Σ. Τελειώνει το βάσανο. Λατρεύω ποστ γράκχου. πραγματικά.
Κρίμα για τα παιδιά που θα μπουν από δω και πέρα. 12μήνο. Ευτυχώς προλάβαμε εμείς.
Καλοί πολίτες σε όσους ξεμπέρδεψαν/ξεμπερδεύουν
Και άντε λίγο έμεινε σε όσους ακούνε λελεδόνια:!:
τέλος με τη παρωδία με το όνομα “Ελληνικός Στρατός”
:yahoo::yahoo:
Ε άντε και γαμήσου ρε.
Άντε ρε καλό υπόλοιπο καλοκαιριού. Να σου πω τώρα, προβλέπεται νομίζω να πάμε μαζί στους Flogging Molly, έτσι; Εσύ ως πολίτης πλέον, εγώ ως πολίτης υποψήφιος, κλάην μάην μωρέ.
Πηζεις ακομα εσυ ε;
[SPOILER]Αφου ξερεις οτι στα λεω για να σε πειραχσω. :oops:[/SPOILER]
Ούτε έπηζα ποτέ για να πήζω “ακόμα”, ούτε προβλέπεται για τις μέρες μου να πήζω τώρα στα λελέ μου. Αν εσένα έσταξε το μουνάκι σου όταν ήσουνα φαντάρος δε φταίω εγώ. :razz:
Απλά τώρα είμαι στο στάδιο “άντε να τελειώνουμε γιατί βαρέθηκα”. Κατά τ’ άλλα ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι δε με πειράζει κανείς και ότι δε με πιάνει ΤΙΠΟΤΑ. 8)