Διαβάζω κάτι κουλαμάρες ρε πούστη εδώ μέσα… Τι άμυνα μαλακίες λέτε ρε. Οι μεγαλύτερες μπίζνες της ελληνικής επαρχίας λέγονται σχολές και στρατός. Οι μισές επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας τα τρώνε από τους φοιτητές και οι άλλες μισές από τους φαντάρους. So simple. Γι’ αυτό και είναι υποχρεωτικός ο στρατός.
Επίσης:
Άνθρωπος που επιλέγει να υπηρετήσει το ΝΑΤΟ και να πάρει μέρος σε πολέμους όπως αυτοί των Αφγανιστάν, Ιράκ, Γιουγκοσλαβίας, προσωπικά μου είναι αδιάφορο αν θα σκοτωθεί ή όχι. Όσο αδιάφορο μου είναι το πόσα στρατοκαυλάκια αμερικανάκια σκοτώθηκαν εκεί άλλο τόσο αδιάφορο μου είναι το πόσοι Έλληνες σκοτώθηκαν εκεί και πόσοι θα σκοτωθούν σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο μέλλον.
Προσωπικά βρίσκω πως και μόνο η ύπαρξη του όρου “αντιρρησίας συνείδησης” είναι φασιστική. Τι πάει να πει “αντιρρησίας συνείδησης”; Όλοι έχουν την συνείδησή τους είτε αυτή τους λέει πως πρέπει να πάνε στο στρατό “επειδή είναι χρέος τους”, είτε τους λέει πως δεν θέλουν να πάνε στο στρατό επειδή είναι αντιμιλιταριστές, είτε τους λέει πως “βαριούνται να πάνε στρατό, είναι χάσιμο ενός χρόνου από τη ζωή τους”. Γιατί αυτός που ανήκει στην δεύτερη και την τρίτη κατηγορία να λέγεται “αντιρρησίας συνείδησης”; Φέρνει αντίρρηση σε κάποια συνείδηση; Όχι. Έχει την δικιά του συνείδηση. Δηλαδή υπάρχει μία κοινή συνείδηση σε όλους και όσοι την αρνούνται μπαίνουν σε μια ειδική κατηγορία; Για κάποιους μάλλον ισχύει το τελευταίο. Με άλλα λόγια μπαίνουν όρια στα “πιστεύω” κάποιων…
Οκ, μικρό το κακό. Η ουσία της σκέψης μου ίδια παραμένει. Αρνούνται “λόγω συνείδησης”. Δηλαδή η συνείδησή τους, τους λέει πως δεν θέλουν να πάνε στρατό και φέρνουν αντίρηση στο να “υπηρετήσουν”. Έτσι δεν είναι; Και πάλι όρια στα “πιστεύω” τους μπαίνουν. Αν κάνω πάλι λάθος ξαναδιορθώστε με.
έχει κανείς κάνα στοιχείο με το τι κυρώσεις είχε φάει η ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες για τις φυλακίσεις των αντιρρησιών?
Θυμάμαι είχα δει πολύ παλιά ένα ερασιτεχνικό βίντεο τραβηγμένο έξω από μια τέτοια φυλακή κάπου στη Θήβα ή Λιβαδειά και είχα πάθει σοκ.
Τι το κουράζετε το θέμα; Τα πράγματα είναι απλά: πας, περνάς όσο ανώδυνα γίνεται και ξεμπερδεύεις. Όλα τ’ άλλα είναι να 'χουμε να λέμε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σύγχρονοι “Γκάντι”
Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν έστελναν έξω σε πόλεμο μη επαγγελματίες. Τότε θα είχε νόημα να αρνηθεί να πάει κανείς. Οι αξιωματικοί και οι επ.οπ. ας φροντίσουν μόνοι τους για τα δικά τους.-
Στο τάβλι χαλαρά δεν θα υπήρχε σε όλη τη μέση ανατολή αντίπαλος να τον παίξει… :lol:
Δεν είναι τόσο απλοποιημένα όπως τα παρουσιάζεις:
Tα Αμερικανάκια που υπηρετούν δεν είναι απραίτητα στρατόκαυλα όπως λες, για πολλούς ανθρώπους εκεί η στρατιωτική θητεία είναι ο μόνος τρόπος να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους (δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία πληρωμένη από τους φορολογούμενους, ακόμα και τα κρατικά πανεπιστήμια έχουν δίδακτρα -έστω χαμηλότερα).
Ούτε κατατάσσεται κανείς επιλέγοντας από πριν τον πόλεμο που θα συμμετέχει α λα καρτ.
Π.χ. κάποιος που κατατάχθηκε πριν την 11/9 δεν θα πολυφανταζόταν τον εαυτό του στο Ιράκ αλλά μπορεί δύο χρόνια μετά να βρέθηκε εκεί και η απόλυση του να αναστάλθηκε κιόλας λόγω της εμπόλεμης κατάστασης κλπ.
Οι δε τρόποι που υπάρχουν για να ξεγλιστρήσει κανείς και να παραιτηθεί από τον στρατό επειδή διαφωνεί με τον πόλεμο περιλαμβάνουν χρονοβόρες, πολύπλοκες διαδικασίες και σίγουρα σημαντικό προσωπικό κόστος για όποιον επιλέξει να το κάνει.
για τον ελληνικο στρατο το μονο που ξερω ειναι οτι ισχυει αυτο που λεει ο Mule οτι οταν πας με τον ΕΣ σε ειρηνευτικη δυναμη του νατο στο εξωτερικο πληρωνεσαι παρα πολυ καλα!!!
Δεν είναι και τόσο διαδεδομένος αυτός ο τρόπος αποπληρωμής σπουδών πάντως αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι ο αμερικάνικος στρατός περνάει κρίση όσον αφορά τους εθελοντές. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια, ακριβώς λόγω της έλειψης εθελοντών, δεν είναι λίγοι οι φυλακισμένοι στους οποίους προτείνεται η στρατιωτική θητεία σαν εναλλακτικός τρόπος εξαγοράς.
Sorry αλλά είμαι λίγο πιο αύστηρος σε τέτοιες περιπτώσεις. Δηλαδή αν αύριο οι συνθήκες οδηγήσου την Ελλάδα να πάρει ΕΝΕΡΓΑ μέρος σε κάποιο πόλεμο θα πρέπει να δικαιολογήσω τους Έλληνες στρατιωτικούς γιατί όταν έμπαιναν σε αυτό το επάγγελμα δεν περίμεναν ποτέ τέτοια εξέλιξη; Sorry αλλά δεν πρόκειται να το κάνω…
Με αυτή τη λογική ρε Μάνσον και εμείς δε θα πρέπει να συμπονούμε τους εργαζόμενους σε αθλητικές εφημερίδες που τους καταπατάνε τα εργασιακά τους δικαιώματα, γιατί τα ήξεραν όλα αυτά όταν ζήταγαν να πάνε εκεί να δουλέψουν και να κάνουν αυτό το επάγγελμα;
Και κανείς δεν πρέπει να συμπονά όσους έχασαν τα λεφτά τους στο Χρηματιστήριο γιατί ρόδα είναι και γυρίζει; Ή κανείς δεν πρέπει να συμπονά όσους πήραν καταναλωτικά δάνεια για να καλύψουν τα χρωστούμενα από προηγούμενα δάνεια που είχαν πάρει, όταν την έβγαζες με 200,000 δραχμές μισθό και πλέον τα 600 ευρώ είναι ψίχουλα;
Θα συμφωνήσω με τον Μάνσον σε αυτο! Όσο αφορα τα Αμερικανάκια κ.α, απλα να πω οτι έχω κάνει άσκηση με Αμερικάνους,΄Βέλγούς, Ελβετούς, Γερμανούς, Άγγλους, Τούρκους, Ισραηλινους,Ιταλούς, Ολλάνδους κ.α.
ρε red rum ωραια ξεχασα τα εισαγωγικα στο ειρηνευτικη.δεν ειμαστε μ…ς να μην καταλαβαινουμε οτι τα περι ειρηνευτικης δυναμης του νατο ειναι παπαριες των αμερικανων.ελεος με την διορθωση που κανετε καθε φορα λες και παμε να κανουμε προπαγανδα υπερ του νατο!!!
Πώς φαίνεται ο ανθρωπος που έχει πάει στρατό! :thumbup:
Που να ξεραν κάποιοι και τις Διαβιβάσεις, Υλικού Πολέμου κτλ.
Σκούπα και σκοπιά όλη η θητεία.
Αν και στο στρατό, μπορεί να μην μαθαίνεις να πολεμάς αλλά “μαθαίνεις” αρκετά πραγματάκια χρήσιμα για μια τιποτένια ζωή σαν αυτή των περισσότερων ανθρώπων.
Σ’ αυτά όμως θα αναφερθώ όταν έρθει εκείνη η γαμημένη μέρα.
Η αλήθεια είναι. Κι εμένα στην αρχή όταν μου το έλεγαν διάφοροι, δεν τους πίστευα. Αλλά όταν έφτασα σε ανάλογη περίσταση (και ήμουν και Αττική τους τελευταίους μήνες) το καταλάβα. Ευτυχώς ήμουν 1ο γραφείο και είχα ντεθ-μεταλά αξιωματικό (ω ναι! μορφή ο τύπος) και μου έγραψε στο τέλος μια 10αρα άδεια μέχρι την απόλυση
Εγώ ήμουν πολύ άτυχος στο θέμα των αδειών και τις τελευταίες 15 μέρες της θητείας μου τις έκανα μέσα στο στρατόπεδο. Πάντως όποτε έληγε μία άδεια και γυρνούσα στο στρατόπεδο με έπιανε μια απίστευτη μελαγχολία, η πρώτη μέρα μετά από άδεια ήταν πάντα η πιο απάλευτη. Μετά την τελευταία άδεια όμως δεν το ένιωσα αυτό. Θυμάμαι είχα πάρει 11 μέρες που ήταν και οι τελευταίες μου, γύρισα στο στρατόπεδο και μετρούσα 14 και σήμερα για να απολυθώ. Όμως δεν ένιωσα καμία μελαγχολία. Και μόνο στην σκέψη πως σε 15 μέρες θα έφευγα ξανά από το στρατόπεδο ΟΡΙΣΤΙΚΑ, θα περνούσα την πύλη ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΜΠΑΙΝΑ, η ψυχολογία μου ήταν στα ύψη.
Ως προς το πρώτο μέρος της φράσης σου (…Δεν είναι και τόσο διαδεδομένος αυτός ο τρόπος αποπληρωμής σπουδών …) επίτρεψε μου να σου πώ πως κάνεις λάθος και πως για την ακρίβεια ο συγκεκριμένος λόγος αναφέρεται συστηματικά ανάμεσα στους πρώτους στις έρευνες για το γιατί κατατάσσονται. Ως προς το δεύτερο μέρος για την έλλειψη εθελοντών μετά την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ έχεις δίκιο. Δεν γνωρίζω αν έφτασαν μέχρι το σημείο που αναφέρεις να προτείνουν την θητεία σαν εναλλακτικό τρόπο εξαγοράς ποινών σε φυλακισμένους, αλλά σίγουρα δέχτηκαν κόσμο που παλιότερα δεν δέχονταν στον στρατό (με ποινικό μητρώο, χωρίς βασική έκπαιδευση κλπ.) και αυτό είναι κάτι που έχουν παραδεχτεί.
Αυτό το επιχείρημα όμως καταλαβαίνεις πως ενισχύει αυτό που σου έγραψα αρχικά: Πως σε κανονικές συνθήκες δεν είναι όλοι οι Αμερικάνοι που πάνε να υπηρετήσουν στρατόκαυλοι και αυτό αποδεικνύεται από την έλλειψη εθελοντών μετά την αρχή του πολέμου στο Ιράκ
