Συμβαίνει το εξής παράδοξο: Τόσα χρόνια παρακαλούσαμε να έρθει ο Οκάρο, και τώρα δε μας κάνει.
Συμφωνώ ότι παίρνει παραπάνω φάσεις απ όσες του αναλογούν αλλά μάλλον το κάνει γιατί του μένει η μπάλα στα χέρια και γίνεται κι αυτός θύμα του γενικότερου πανικού/σκορποχωριού στην επίθεση (θέμα Πρίφτη, ελπίζω να το λύσει. Αν και δικαιολογείται μερικώς από το ντεφορμάρισμα Νέντο).
Ο Φέρελ δεν ξέρω αν αξίζει ή όχι, δεν τον έχω δει να παίζει αρκετά. Αν κρίνω από το ελάχιστο διάστημα που παίζει, δεν είναι καλύτερος από τους υπάρχοντες αλλά σίγουρα είναι άδικο να κρίνουμε από 4 πεντάλεπτα κάποιον που ήρθε πρώτη φορά από Ευρώπη.
Ο Έβανς φαίνεται γκαφατζής επιθετικά και γενικά άχαρος τακτικά. Θα μπορούσε να δώσει πράγματα στην άμυνα, όπως κι ο Οκάρο άλλωστε που είναι πολύ στιβαρός αμυντικά -> σαν Γκιστ των πρώτων χρόνων αλλά χωρίς το επιθετικό ταλέντο του Τζέιμς.
Ο Φλόιντ θα μπορούσε να κοπεί αλλά έχει καλό potential για μένα. Τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Θα μπορούσε να γίνει ένας νέος Μπατίστ αναλογικά. Δυστυχώς δεν είναι Έλληνας αλλιώς άνετα θα τον άλλαζα με τον Καββαδά.
Για μένα, ο λόγος που δεν κάνει κοψίματα ο Πρίφτης (ενώ τη βδομάδα ήττας από Αστέρα, απαιτούσα κι εγώ αλλαγές), είναι γιατί σιγά σιγά αρχίζει να αποκτά μια χημεία, όχι τόσο στο παρκέ όσο στα αποδυτήρια. Βέβαια παίκτης που δεν παίζει = παίκτης παραπονούμενος αλλά ίσως φοβάται τραυματισμούς (που ήδη άλλες ομάδες της ΕΛ, έχουν κάμποσους) και θέλει μια δεξαμενή παιχτών. Αν ισχύει ότι πάμε με έσοδα = έξοδα πάντως, δε θα βγούμε ιδιαίτερα κερδισμένοι οικονομικά από μια αποδέσμευση, ίσως χάσουμε κιόλας στην αποζημίωση. Για νέα προσθήκη δεν το συζητώ γιατί - πρώτον - δεν υπάρχει σάλιο (εκτός κι αν ξεκινήσει κόσμος να μαζεύεται στο άδειο ΟΑΚΑ) και δεύτερον επειδή δεν προλαβαίνει να αποκτήσει ρόλο σε μια ομάδα που, καλά καλά, δεν έχει ρόλο για τους υπάρχοντες παίκτες της (κι άλλη ευθύνη Πρίφτη που, ίσως, μια αποχώρηση να ευνοούσε την κατάσταση).
Ο Πέρι έπαιξε φοβερή άμυνα σε ΟΛΟΥΣ τους περιφερειακούς (Ντόρσεϊ, Γουόκαπ, Σλούκα, κτλ). Ξεχνάμε τη συνεισφορά του σε αυτόν τον τομέα, αν κι επιρρεπής στα φάουλ. ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος κοντός μας δεν μπορεί να παίξει άμυνα 1-to-1 σε γρήγορα γκαρντς, όχι μόνο επιπέδο ΕΛ αλλά και σε ελληνικό πρωτάθλημα (θυμάται κανείς τον Τζέρμαν του Ιωνικού;) Και ποιος να μαρκάρει δλδ; Μόνο ο Σαντ Ρος ίσως αλλά κι αυτός λόγω ύψους δεν μπορεί παίχτες όπως ο Τζέιμς ή ο Λάρκιν.
Κι ο Κασελάκης βοήθησε (που το sdna στοχοποιούσε πριν 1 μήνα κι όντως είχε πέσει σε απόδοση κάποια στιγμή αλλά πλέον ξαναδίνει το 100% του σε κάθε αγώνα) αλλά για μένα μας κράτησε στο ματς κι ο Σαντ Ρος.
Ο Πρίφτης έκανε το εξής τρικ: Έπαιξε ζώνη γιατί ο ΠΑΟ έπρεπε να επιβιώσει επιθετικά. Ζώνη παίζεις όταν δεν μπορείς να μαρκάρεις μαν του μαν ή να κάνεις αλλαγές στα σκριν (και συγκεκριμένα οι κοντοί μας να μαρκάρουν τους κοντούς τους, άσχετο τελικά που μας γάζωσε ο Φαλ. Εκεί έπρεπε να πάρει το ρίσκο να στείλει βοήθειες ίσως, αν κι ο Φαλ είναι πολύ καλός στην πάσα έξω αλλά χθες οι “έξω” ήταν άστοχοι, οπότε…). Ο Νέντο κι ο Μέικον λοιπόν είναι είτε αργοί στα πλάγια βήματα ήταν αδύναμοι να μαρκάρουν αντίπαλα γκαρντς. Αλλά είναι κι απαραίτητοι μπροστά για να δώσουν σκορ. Έτσι “έκρυψε” την αδυναμία τους να μαρκάρουν, παίζοντας ζώνη. Κι όχι μόνο μπόρεσε να τους έχει και τους 2 στην πεντάδα (σπάνιο στην ΕΛ) αλλά ευτύχησε να έχει και Σλούκα-Ντόρσει με 1/9 νομίζω τρίποντα (τα τρίποντα σπάνε τη ζώνη).
Η ζώνη, προφανώς, εφαρμόστηκε και για να σπάσει η γρήγορη κυκλοφορία μπάλας, σήμα κατατεθέν Μπαρτζώκα (βλ. κεφάλαιο: Γιατί ο Μπαρτζώκας δεν ήθελε τον Σπανούλη στην ομάδα). Οι γρήγορες πάσες νικάνε και τα πιο γρήγορα πόδια και δημιουργούν ελεύθερα σουτ. Με σουτέρ και γρήγορους πασέρ (κι έναν ψηλό καλό) δημιουργείς ομάδα επιπέδου φετινού Ολυμπιακού. Όμως χθες, η ζώνη απλωνόταν και προλάβαινε πάσες, επομένως γινόταν κατάχρηση τρίπλας (Μπίλαρος) κι έτσι μπορούσε ο ΠΑΟ να μαρκάρει πιο αποτελεσματικά (μαζί με τον εκνευρισμό για τα χαμένα σουτ, προϊόν και άγχους για το αποτέλεσμα). Ευτυχήσαμε να έχουμε κι έναν καλό Νέντο, και πήραμε το παιχνίδι.
Γνωστά είναι όλα αυτά…